 Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει την Εικονογράφο του Δεκεμβρίου Μαρίνα Γιώτη «Μου πήρε 15 χρόνια σχεδόν και μια καριέρα στην οπτική επικοινωνία για να καταλάβω ότι οτιδήποτε έκανα το έκανα για να μάθω να δημιουργώ βιβλία για παιδιά». Η χρονιά κλείνει με την Μαρίνα Γιώτη, μια εικονογράφο που συνδυάζει τον λόγο με την εικόνα, δημιουργώντας εξολοκλήρου τα βιβλία της. Η εικονογράφος και συγγραφέας που σπούδασε Marketing και Καλές Τέχνες στο Georgetown University της Washington, DC, αλλά και σχεδιασμό οπτικής επικοινωνίας και εικονογράφηση στο Pratt Institute στη Νέα Υόρκη, έχει τιμηθεί με τα βραβεία John Peter’s Publication Award από το Art Directors Club της Νέας Υόρκης και µε τα Διεθνή βραβεία Pentawards, ενώ έχει αποσπάσει το 1ο Βραβείο Βιβλίου Public 2021 στην κατηγορία Ελληνική Παιδική Λογοτεχνία για το Βιβλίο της «Γέτι, η δύναμη του ακόμη».
0 Comments
 Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει την Εικονογράφο του Νοέμβρη Ράνια Ηλιάδου «Κάθε καινούργια ιστορία που πρόκειται να εικονογραφήσω είναι σαν ένα μικρό νησί.» Μπαίνουμε σιγά σιγά στο χειμώνα και αρχίζουμε ολοένα και συχνότερα να παρατηρούμε τον καιρό από το παράθυρο, να κοιτάμε τη βροχή, τα σύννεφα, να χαζεύουμε χουχουλιάζοντας στον καναπέ και να διαβάζουμε βιβλία. Ανεξαρτήτου ηλικίας.
Ο Νοέμβρης λοιπόν είναι αφιερωμένος σε μια εικονογράφο με τη δική της γραμμή και την δική της πορεία στον χώρο του παιδικού βιβλίου, την Ράνια Ηλιάδου.  Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει την Εικονογράφο του Οκτωβρίου Έφη Κοκκινάκη «Όταν πρωτοδιαβάζω το κείμενο που μου προτείνουν για εικονογράφηση είναι μια πολύ σημαντική στιγμή. Εικόνες συγκεκριμένες γεννιούνταν αμέσως κι άλλες φορές πάλι είναι μόνο μία αίσθηση χρωμάτων και σχημάτων σαν μικρές ανάσες σε ένα πολυδιάστατο δημιουργικό χάος που έχει πάντα ένα ξεκάθαρο συναίσθημα ενθουσιασμού». Εικονογράφος του Οκτωβρίου είναι η Έφη Κοκκινάκη, μια εικονογράφος που τα έργα της διαπερνά μια τρυφερότητα και λεπτότητα που ξεχωρίζει. Ξεκινώντας από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών και δουλεύοντας με παιδιά στην εκπαίδευση στη Ρόδο, έχει συμμετάσχει αρκετές εκθέσεις και έχει εικονογραφήσει αρκετά βιβλία, αφήνοντας το δικό της στίγμα στον χώρο του παιδικού βιβλίου.
 Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει την Εικονογράφο του Μήνα Βανέσσα Ιωάννου «Αυτό που με μάγεψε και συνεχίζει να με ενθουσιάζει είναι η διαδικασία, η σκηνοθεσία μιας εικόνας». Την «γνώρισα» στο «Στο τικ τακ του ρολογιού» της Παναγιώτας Στρίκου- Τομοπούλου (εκδόσεις Μεταίχμιο) και στο «Λυποπόταμο» της Λίνας Μουσιώνη (Ελληνοεδοτική), και μου αρέσει το παιχνιδιάρικο, πολύχρωμο ύφος της, οι λεπτές γραμμές με τη δυναμική εικόνα και τα πρόσωπα που μου φαίνονται τόσο ιδιαίτερα και ξεχωριστά.
Είναι η Βανέσσα Ιωάννου και είναι η Εικονογράφος μας για τον Σεπτέμβριο.  Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει τον Εικονογράφο του Ιουλίου Γιάννη Σκουλούδη Μπήκε στην ΑΣΚΤ Θεσσαλονίκης στα 15 του και έκτοτε ο Γιάννης Σκουλούδης (ή Δον Αρμαντίγιο) έχει αφοσιωθεί στην τέχνη, και δη στην τέχνη της εικονογράφησης.
Το τελευταίο βιβλίο που εικονογράφησε για τις εκδόσεις Ψυχογιός είναι το «Που είσαι;» της Ράνιας Μπουμπουρή. Έχει συνεργαστεί με τις εκδόσεις Μεταίχμιο, Διόπτρα, Σαββάλας, Κόκκινη Κλωστή Δεμένη και Διάπλους. Είναι ο Εικονογράφος μας για τον Ιούλιο και τον ευχαριστούμε πολύ για αυτό!  photo crredits: Αλίνα Λέφα Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει την Μάρια Μπαχά "Εικονογράφο του Μήνα"! «Το εικονογραφημένο βιβλίο, ακόμη και το εμπορικό, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να ιδωθεί και ως ένα artist's book». Εικονογράφος του Μήνα για τον Ιούνιο η Μάρια Μπαχά, απόφοιτος της ΑΣΚΤ και του College of Art του Εδιμούργου, με πολλές συμμετοχές σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αλλά και πολλούς σχεδιασμούς κοστουμιών και σκηνικών για το θέατρο και την τηλεόραση. Κάτοχος πολλών Βραβείων (Κρατικό Βραβείο Εικονογράφησης, Βραβείο Εικονογράφησης του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, TigerCreate Adventure Book Competition Award), κυκλοφόρησε πριν λίγο το πρώτο λογοτεχνικό της κείμενο. Έργα της βρίσκουμε σε πολλούς εκδότες από το 2003 έως σήμερα.
 Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει τον "Εικονογράφο του Μήνα" Έμπνευση αντλώ από τα πάντα γύρω μου. Από τη μυρωδιά του ψωμιού που ψήνεται, τα σχήματα που παίρνουν τα σύννεφα της καταιγίδας που πλησιάζει, μέχρι τον γείτονα με το σκύλο του που συναντώ στη βόλτα μου. Στις εικονογραφήσεις της Ελίζας Βαβούρη μου αρέσει το χρώμα. Ένα χρώμα έντονο, ζωντανό, που ρέει και κινείται –σα να δίνει μια απαλή σπρωξιά και να ζωντανεύει εικόνα και κείμενο μαζί. Αυτός είναι και ο λόγος που η εικονογράφος που έχει βρεθεί δύο φορές υποψήφια για το Κρατικό Βραβείο Εικονογράφησης (2005 και 2010) και ζει από το 2012 στη Γερμανία είναι η Εικονογράφος μας για τον Μάιο. Έναν μήνα που επίσης με τα χρώματά του δίνει μια σκουντιά στη Φύση, να ξεκινήσει κι αυτή απ’ την αρχή.
 Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει τον "Εικονογράφο του Μήνα" «Η γραφιστική έχει τη δυνατότητα να εκτίθεται στο ευρύ κοινό, έτσι πολλά έργα γραφιστικής έχουν γίνει πολύ γνωστά στον κόσμο». Ο Νέαρχος Ντάσκας εικονογραφεί μέσω της γραφιστικής και κάνει μια διαφορετική πρόταση στην ελληνική αγορά του παιδικού βιβλίου. Το τελευταίο βιβλίο στο οποίο τον συναντήσαμε είναι ο «Τίμος το κλαδάκι» (Άλισον Φαλκονακη, εκδόσεις Παπαδόπουλος), ενώ έχει συνεργαστεί και με τις εκδόσεις Καστανιώτη στο βιβλίο της Ελένης Πριόβολου «Τσόκο Μπλοκ» και έχει εικονογραφήσει τα εξώφυλλα της σειράς ΤΟΞΟ των εκδόσεων Παπαδόπουλος. Ως ιδρυτής του δημιουργικού γραφείο polkadot design συμμετέχει στην εικονογράφηση βιβλίων και αφισών καθώς και σε μεγάλα project στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
 Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει τον Εικονογράφο του Μήνα! «Εμπνέομαι από τη Μυθολογία και τα ζώα». Η ζωγράφος και εικονογράφος Μυρτώ Δεληβοριά είναι η Εικονογράφος του Μάρτη για το Θεαθήναι. Με τα έντονα χρώματα και τις αντιθέσεις στις εικόνες της, έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία (2006, 2011, 2012, 2015), έχει συνεργαστεί με πολλούς συγγραφείς και εκδότες. Εμείς την γνωρίσαμε μέσα από τα βιβλία «Λέσχης αλλόκοτων πλασμάτων» του Γιώργου Παναγιωτάκη, «Πες το μ' ένα παραμύθι...: Τα ασημένια πατίνια» της Μαρίας Παπαγιάννη, «Χαριστική βιβλιοθήκη» του Δικαίου Χατζηπλή και του Αντώνη Παπαθεοδούλου, «Ο Φωκίων δεν ήταν ελάφι» του Μάνου Κοντολέων, «Ένα παιδί από το πουθενά» της Άλκης Ζέη κ.α.
 η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει τoν "Εικονογράφο του Μήνα" «Το κάθε βιβλίο πρέπει να έχει τη δική του προσωπικότητα». Εικονογράφος του Μήνα η Σοφία Παπαδοπούλου, ένα παιδί της πόλης. Με μια δική της αισθητική που θυμίζει συχνά ζωγραφική σε τοίχο, η εικονογράφος που έχει συνδυαστεί με την σειρά Μυθολογίας του Κώστα Πούλου και των εκδόσεων Μεταίχμιο, αλλά και που μετράει πλέον σαράντα σχεδόν εικονογραφήσεις από το 2011 έως σήμερα, εδραιώνεται σιγά σιγά στην ελληνική αγορά του παιδικού βιβλίου με τις εικόνες της να έχουν μια δική τους ταυτότητα.
Αυτός ο μήνας είναι αφιερωμένος σε εκείνη.  η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει τον Εικονογράφο του Μήνα «Την ημέρα που τα παράτησα, ήρθε το "ναι"». Πρώτη ημέρα του νέου χρόνου, ενός χρόνου φορτωμένου προσδοκίες και ελπίδες πως όλα όσα μας πήρε βίαια το 2020 να μας τα δώσει πίσω το 2021 –ή τουλάχιστον κάπως να είναι πιο ευγενικό και τρυφερό μαζί μας. Στην αυγή του νέου αυτού έτους το ΘΕΑΘΗΝΑΙ φιλοξενεί τον εικονογράφο Νίκο Γιαννόπουλο, τον οποίο συναντήσαμε και τον Δεκέμβρη μέσα από τα βιβλία που εικονογράφησε «Ο δράκος Μπουρμπουλήθρας σώζει την Πρωτοχρονιά», αλλά και τη διασκευή της «Χριστουγεννιάτικης Ιστορίας» (και τα δύο στις εκδόσεις Μίνωας).
Διαβάζοντας λοιπόν για τον Νίκο Γιαννόπουλο ανακαλύψαμε πως έχει βραβευτεί στο εξωτερικό, πως –ευτυχώς για τον ίδιο- έχει πολύ καλή εικόνα του πως λειτουργεί το σύστημα των βραβείων στον ελληνικό εκδοτικό χώρο, αλλά και πως εντέλει κατάφερε να κάνει αυτό που οι περισσότεροι ονειρεύονται: αλλαγή καριέρας και το χόμπι του επάγγελμα. Ο Γενάρης του 2021 είναι αφιερωμένος σε αυτόν.  Γράφει η Μαρία Σούμπερτ «Σαν ζωντανός οργανισμός που ανασαίνει είναι η δουλειά μας». Κόρη του Γιάννη Στεφανίδη και μαθήτρια του Γιάννη Μόραλη, του Δημήτρη Μυταρά και του Κωνσταντίνου Ξυνοπουλου στην ΑΣΚΤ, η Φωτεινή Στεφανίδη μεγάλωσε μέσα στον χώρο της Τέχνης.
Η εικονογράφησή της έχει την άμεση σφραγίδα της εικαστικού, της γυναίκας εκείνης που ξέρει πώς να στήσει εικαστικά τον πίνακα της, κι ας είναι μικρός, ίσα ίσα για να χωρέσει σε μια σελίδα βιβλίου. Σε μια τέτοια δουλειά της την συνάντησα κι εγώ, στον «Γάτο που έφυγε με τα χελιδόνια» του Χρήστου Μπουλώτη, και από τότε περιμένω την κατάλληλη στιγμή για να την καλέσω στους Εικονογράφους του Μήνα. Αυτό το Δεκέμβρη, κατά πως φαίνεται, η στιγμή αυτή ήρθε.  γράφει η Μαρία Σούμπερτ «Κάθε βιβλίο, βεβαίως, είναι μια ξεχωριστή ιστορία που πρέπει να εικονογραφηθεί έτσι πάντοτε ξεκινώ με ένα …άδειο λευκό χαρτί που πρέπει με κάποιο τρόπο να γεμίσει με ιδέες και εικόνες!» Εικονογραφεί τους «4 ξεχωριστούς ντετέκτιβ» του Δημήτρη Μαμαλούκα και βιβλία άλλων συγγραφέων, γράφει και εικονογραφεί δικά του βιβλία, απευθύνεται σε όλες τις κατηγορίες του παιδικού βιβλίου και δείχνει με την εικοσαετή του προϋπηρεσία να κατέχει πια μια σταθερή θέση ανάμεσα στους επαγγελματίες εικονογράφους της χώρας. Αυτό που τον ξεχωρίζει από άλλους εικονογράφους είναι η καρτουνίστικη εικονογραφική γραμμή. Και αυτό φυσικά δεν είναι παράξενο, αφού έχει εργαστεί και ως σχεδιαστής κινουμένων σχεδίων για την Artoon, την Big Bang Toons και την Time Lapse Pictures στην παραγωγή ταινιών και σποτ για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Αυτός λοιπόν, είναι ο μήνας του!  γράφει η Μαρία Σούμπερτ «…θέλω το καθετί να έχει μια σκέψη από πίσω του
και κυρίως να έχει αγάπη για τα παιδιά και τον απέραντο κόσμο τους».  γράφει η Μαρία Σούμπερτ «Πάντοτε πίστευα πως, κάπου παράλληλα με τον ορατό κόσμο όπως τον γνωρίζουμε, υπάρχει ένας άλλος, αόρατος σ' εκείνους που δεν πιστεύουν στα παραμύθια». Η Κέλλυ Ματαθία Κόβο, έγραψε και εικονογράφησε το 2017 το βραβευμένο παραμύθι «Τα κίτρινα καπέλα» (εκδόσεις Πατάκη), επικοινωνώντας το Ολοκαύτωμα σε πολύ μικρά παιδιά. Πριν από αυτό όμως και μετά από αυτό εικονογράφησε και άλλα βιβλία, για να φτάσει στο 2020 με το παραμύθι της Σοφίας Μαντούβαλου «Το σύννεφο που έβαλε τα κλάματα» (εκδόσεις Πατάκης). Εκτός από «Τα κίτρινα καπέλα», εμείς τη γνωρίσαμε και μέσα από το βραβευμένο παραμύθι της Λίλης Λαμπρέλλη «Εσύ τι λες πολύτιμο πως είναι;» (εκδόσεις Πατάκη) και αγαπήσαμε τον μικρό εκείνο ασβό που έτρεχε εδώ κι εκεί να βρει το δικό του πολύτιμο.
 της Μαρίας Σούμπερτ «Η τέχνη για μένα είναι μια παιδική χαρά για ενήλικες» «Γνώρισα» την Πετρούλα Κρίγκου μέσα από τις εικονογραφήσεις των βιβλίων «Μαρία Κάλλας, το κορίτσι με τα χίλια ονόματα» της Κατερίνας Λαγού (Ψυχογιός, 2020), «Τα αδεσποτάκια της Μπαρτσελόνα» της Στέργιας Κάββαλου (Ελληνοεκδοτική, 2020), και «Η μάγισσα Λουίζα και οι 32 γάτες» της Τζένης Κουτσοδημητροπούλου (Μεταίχμιο, 2019).
Μου άρεσε πολύ το ύφος των ηρώων της, οι καρικατούρες που δημιουργεί –που συχνά δημιουργούν και ένα κοινωνικό σχόλιο πάνω στις καταστάσεις και ιστορίες που εικονογραφεί. Μου αρέσουν τα φουντωτά μαλλιά των ηρωίδων της, αλλά και τα χλωμά δέρματα που φέρουν οι περισσότεροι από τους ήρωές της. Η Πετρούλα Κρίγκου σπούδασε Fine arts στη Μεγάλη Βρετανία στο Kent Institute of Art & Design και στο Κingstone University. Στην Αγγλία δημιούργησε τα πρώτα διαδραστικά έργα και τις πρώτες εικονογραφήσεις της με θέμα την πόλη και την επικοινωνία, ενώ με την επιστροφή της στην Ελλάδα σπούδασε και αποφοίτησε από τον Akto εικαστικών τεχνών Για αυτόν τον Ιούλιο είναι η δική μας Εικονογράφος του Μήνα.  της Μαρίας Σούμπερτ «Δεν θέλω να περάσω κατ’ ανάγκη μηνύματα μέσα από τις εικονογραφήσεις μου. Θα προτιμούσα τα παιδιά να βγάζουν τα δικά τους μηνύματα». Την είδα πρώτη φορά στο βιβλίο της Μαρίας Λοϊζίδου «Ο πόλεμος των λέξεων» και μου άρεσε η καθαρή γραμμή, το παραμυθένιο ύφος –χωρίς φιοριτούρες και στολίδια-, τα απαλά χρώματα, η αίσθηση της ξυλομπογιάς και της ακουαρέλας–η οποία μπορεί να είναι και λαθεμένη, αφού με το τεχνικό κομμάτι της εικονογράφησης είμαι άσχετη.
Η Αγγελική Πιλάτη δραστηριοποιείται τα τελευταία χρόνια στον χώρο της εικονογράφησης και έχει εικονογραφήσει τις επανεκδόσεις των πιο γνωστών βιβλίων της Πηνελόπης Δέλτα. Είναι η Εικονογράφος μας για τον Ιούνιο και μοιράζεται μαζί μας πώς ξεκίνησε να ασχολείται με την εικονογράφηση, τι την εμπνέει, τις σκέψεις και τους προβληματισμούς της.  της Μαρίας Σούμπερτ «Αυτό που πρέπει να κάνει ένας εικονογράφος είναι να παρουσιάσει κάτι συνηθισμένο με μία διαφορετική ματιά για να κινήσει το ενδιαφέρον». Υπάρχει μια άποψη που λέει πως η τέχνη είναι κάτι που πραγματώνεται μόνο με το ταλέντο. Σήμερα όμως, με τα περισσότερα πράγματα να έχουν ειπωθεί, απεικονιστεί, εκφραστεί, παιχτεί –σήμερα πια ένας καλλιτέχνης οφείλει καταρχήν να έχει γερές θεωρητικές βάσεις, να γνωρίζει τη θεωρία της τέχνης του, να γνωρίζει τι κάνει, γιατί το κάνει, το σημαίνει αυτό που κάνει καταρχήν για τον ίδιο –και ας αφήσει μετά το κοινό του να διαβάσει το έργο του με το δικό του τρόπο.
Ο καλλιτέχνης λοιπόν χρειάζεται να συνδυάσει το ταλέντο του με μια όσο το δυνατόν ενδελεχή μαθητεία στο αντικείμενό του. Σε αυτό συμφωνώ απόλυτα με την Κατερίνα Σισκοπούλου, η οποία έχει ήδη κατορθώσει να αναγνωρίζεται η γραμμή της, είτε πρόκειται για εικονογραφήσεις περισσότερο αφαιρετικές, είτε πιο γεμάτες, όπως είναι των παιδικών βιβλίων. Σήμερα μάλιστα, που μετά από αρκετό καιρό σε κοινωνική αποστασιοποίηση προσπαθούμε δειλά δειλά και με πολύ φόβο να επανέλθουμε σε μια εργασιακή καταρχήν κανονικότητα –με ότι μπορεί αυτό να σημαίνει για εμάς και τους γύρω μας, η Κατερίνα Σισκοπούλου μας υπενθυμίζει πως ο εικαστικός καλλιτέχνης ακόμα κι αν δεν τον βλέπουμε επειδή δουλεύει από το σπίτι του, είναι ένας σημαντικός κρίκος στην δημιουργία του παιδικού βιβλίου. Όχι μόνο γιατί έχει ταλέντο, αλλά επειδή έχει δουλέψει σκληρά για αυτό.  της Μαρίας Σούμπερτ «…η επανάληψη είναι απαραίτητη διαδικασία μάθησης» Ένα από τα πρώτα βιβλία που είχαμε παρουσιάσει στη στήλη Για το Παιδί ήταν το βιβλίο του Νίκου Ποταμιάνου «Γιατί οι πρωτόγονοι δεν ήξεραν τίποτα» με την χιουμοριστική και κομίστικη εικονογράφηση του Πέτρου Χριστούλια. Αργότερα τον συναντήσαμε στη σειρά του Σπύρου Γιαννακόπουλου με ήρωες τον Άγη και το Χάρη, στο Χριστουγεννιάτικο βιβλίο του Φαίδωνα Κυριακού «Όνειρο Χριστουγέννων» και πριν από λίγες ημέρες στις Μικρές Ελληνικές Ιστορίες πριν την Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Αυτό που μας τράβηξε στη δουλειά του βραβευμένου εικονογράφου είναι αφενός η κίνηση, η ένταση στις ασπρόμαυρες εικόνες του και η ικανότητά του να χρησιμοποιεί διαφορετικές τεχνικές και τεχνοτροπίες ανάλογα το βιβλίο το οποίο εικονογραφεί. Απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης το 2005 και πολλάκις βραβευμένος για τις εικονογραφήσεις του, ο Πέτρος Χριστούλιας είναι ο Εικονογράφος του ΘΕΑΘΗΝΑΙ για τον Μήνα Απρίλιο.  της Μαρίας Σούμπερτ «Όταν κοίταγα τον ήλιο με μισόκλειστα μάτια, εκείνα τα παιδικά μεσημέρια, αναρωτιόμουν πώς θα δείξω αυτό που βλέπω, κι αν οι άλλοι δεν βλέπουν το ίδιο, πώς θα τους το εξηγήσω;» Ο Βασίλης Κουτσογιάννης είναι ένας νέος εικονογράφος –μια νεότητα που φωνάζει και μόνο από τα εικοσιεπτά της χρόνια- αλλά ο λόγος του και οι εικόνες του αφήνουν να διαφανεί μια ωριμότητα μεγαλύτερων χρόνων. Τον «συνάντησα» πρώτη φορά στις «Αλλαγές» (εκδόσεις Διάπλαση) της Φραντζέσκας Αλεξοπούλου Πετράκη –που τώρα καταλαβαίνω γιατί αυτό το βιβλίο με συνέδεε με εικόνες αρχιτεκτονικές- και λίγο αργότερα στο βιβλίο της Ελένης Κατσαμά «Καλά Χριστούγεννα, κύριε Ντίκενς!» (εκδόσεις Πατάκη). Και φυσικά θέλησα να μάθω περισσότερα για εκείνον και τις τόσο ενδιαφέρουσες εικόνες που φτιάχνει.
 της Μάρίας Σούμπερτ «Πραγματικά απολαμβάνω κάθε καινούργια εικονογράφηση βιβλίου, νιώθω λίγο σαν σκηνοθέτης ενός θεατρικού ή κινηματογραφικού έργου…» Η Λέλα Στρούτση είναι η Εικονογράφος μας για το Φλεβάρη και η χαρά μου είναι μεγάλη.
Μου αρέσει το παιχνιδιάρικο, πολύχρωμο και συχνά ρετρό σύμπαν που δημιουργεί. Μου αρέσει που υιοθετεί πολιτισμικά στοιχεία που με ταξιδεύουν σε άλλους πολιτισμούς στις εικόνες της, που συχνά με παραπέμπουν σε κόμικ –που έχουν κάτι βαθιά «παιδικο-εικονογραφικό». Αυτό λοιπόν που αρέσει τόσο σε εμένα, συστήνω και σε εσάς για να γνωρίσετε τόσο την ίδια την εικονογράφο, όσο και τη δουλειά της.  της Μαρίας Σούμπερτ «Να ζωγραφίζω παραμύθια...Παραμύθια παντού... σε βιβλία, σε τοίχους, σε ρούχα, σε παπούτσια». Όταν πριν από πάρα πολλά χρόνια, πριν την κρίση, όταν έμενα στο πατρικό μου και ο μισθός μου ήταν ακόμα κάτι αξιοπερίεργο στα χέρια μου, βρέθηκα με έναν πίνακα της Δήμητρας Ψυχογιού κρεμασμένο στον τοίχο του δωματίου μου, ο οποίος αργότερα με ακολούθησε και στα επόμενα δύο σπίτια όπου μετακόμισα. Θυμάμαι ακόμα την πρώτη μου αντίδραση, όταν ανέβαινα τη σκάλα να πάω στο γραφείο μου και στη διαδρομή μου είδα στην γκαλερί του βιβλιοπωλείου όπου εργαζόμουν τότε, τον πίνακα να κρέμεται. Είχα πάθει έρωτα. Δύο τρία χρόνια αργότερα ερωτεύτηκα άλλα τρία καδράκια της και τα αγόρασα και εκείνα. Τότε δεν με ένοιαζε να δώσω ένα μισθό για κάτι τόσο όμορφο. Τώρα πια, δυστυχώς δεν έχω αυτήν τη δυνατότητα.
Όχι πως έχει μεγάλη σημασία, γιατί τα έργα της Δήμητρας Ψυχογιού τα βρίσκει κανείς στα παιδικά βιβλία, αλλά και στο κατάστημα που με πολύ κόπο, υπομονή και επιμονή λειτούργησε τα επόμενα χρόνια. Δουλεύοντας με την τεχνική της αγιογραφίας, αλλά χρησιμοποιώντας έντονα και φωτεινά χρώματα, τα έργα της είναι υβρίδια ανάμεσα στο παραδοσιακό και το σύγχρονο, δημιουργώντας ένα ιδιαίτερο συναισθηματικό κλίμα, και αποκτώντας φυσικά πολλούς θαυμαστές. Για το λόγο αυτό, και πολλούς άλλους, την επιλέξαμε να ανοίξει τη νέα χρονιά για τους Εικονογράφους του ΘΕΑΘΗΝΑΙ.  της Μαρίας Σούμπερτ «Τι με εμπνέει; Να ακούω μουσική, να φροντίζω τα φυτά μου και να κοιτάζω δουλειές άλλων εικονογράφων από τη συλλογή με τα εικονογραφημένα βιβλία…» Κάτι που δεν ήξερα αλλά έμαθα στην πορεία, είναι πως και ο εικονογράφος πρέπει με τις εικόνες του να συμβάλει στην αφήγηση της ιστορίας που εικονογραφεί –δεν εικονοποιεί απλώς τις λέξεις και τα γεγονότα, αλλά δημιουργεί το περιβάλλον, ξυπνάει και κινητοποιεί το συναίσθημα. Ο εικονογράφος λοιπόν, πρέπει να ξέρει πώς να αφηγηθεί την ιστορία που αφηγείται ο συγγραφέας, ώστε να μην πατήσει απλώς στα λόγια του, αλλά να μας δείξει όλο το δρόμο πάνω στον οποίο εκείνα κινούνται.
Για αυτό μου αρέσει να διαβάζω βιβλία που έχει εικονογραφήσει η Θέντα Μιμηλάκη, γιατί οι εικόνες της συνομιλούν διαλεκτικά με το κείμενο, συμπληρώνουν και επεκτείνουν το σύμπαν του συγγραφέα, δημιουργώντας κάτι νέο και όμορφο. Για τον λόγο αυτό, την καλέσαμε να είναι η Εικονογράφος του ΘΕΑΘΗΝΑΙ για το Δεκέμβρη και να μας πει πώς ξεκίνησε να ζωγραφίζει, τι την εμπνέει, σκέψεις που κάνει, αλλά και τι απολαμβάνει περισσότερο.  της Μαρίας Σούμπερτ «Μου αρέσουν τα παιδικά βιβλία που λένε πολύ απλά πράγματα στα παιδιά ή πολύ σύνθετα πράγματα με πολύ απλό τρόπο» Νέα εικονογράφος, με έξι βιβλία στο ενεργητικό της όπως δηλώνει η Βιβλιονέτ, με χρώματα γήινα και εικόνες που θυμίζουν έντονα σκηνικά θεατρικής παράστασης, η Πέρσα Ζαχαριά έχει αρχίσει να ξεχωρίζει τον τελευταίο καιρό ανάμεσα στους εικονογράφους, για την διαφορετική ματιά της και την προσωπική της παλέτα. Ξεκινώντας από το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου –όπου εξειδικεύτηκε στην σκηνογραφία και ενδυματολογία- συνέχισε τις σπουδές της στην Αγγλία. Αλλά τα υπόλοιπα θα μας τα πει εκείνη. Ως θεατρολόγος κι εγώ –κι ας προέρχομαι από την θεωρητική σχολή του ΕΚΠΑ- χαίρομαι να βλέπω πως το Θέατρο μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για όλες τις τέχνες. Αν μη τι άλλο, το ίδιο συμπυκνώνει όλες τις τέχνες.  της Μαρίας Σούμπερτ "Μου αρέσει να φτιάχνω χαρακτήρες που έχουν ζωή και έξω από το χαρτί, τους φαντάζομαι πχ. να κάνουν κάτι καθημερινό, μια χαζομάρα, να τρώνε παγωτό ή να μιλάνε στον σκύλο τους." «Γνώρισα» την Ιφιγένεια Καμπέρη από το πρώτο βιβλίο της σειράς «Μικρά Γατικά» της Αργυρώς Πιπίνη και πολύ εκτίμησα πως με έκανε να γελάσω με τις γάτες. Μη με παρεξηγήσετε, όμως, δεν αντιπαθώ τις γάτες –εκείνες φαίνεται να μη με συμπαθούν ιδιαίτερα. Παρ’ όλ’ αυτά μου άρεσε η κομίστικη γραμμή της, τα συγκεκριμένα χρώματα που επέλεγε για κάθε εικόνα, αλλά και ο τρόπος που τοποθετούσε τους ήρωές της πάνω στο χαρτί, θυμίζοντάς μου περισσότερο καρτούν και γελοιογραφίες. Για το λόγο αυτό –και επειδή με απειλούν κάποιες γάτες εδώ τριγύρω- της πρότεινα να είναι η Εικονογράφος του Μήνα για τον Οκτώβριο. Και ευτυχώς για την σωματική μου ακεραιότητα, δέχτηκε. Δέχτηκε, γάτες, το ακούτε; |
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 
This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
September 2023
|
|
|
CS MEDIA Ι.Κ.Ε.
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
csmediagr0@gmail.com
theathinaiart@gmail.com
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
csmediagr0@gmail.com
theathinaiart@gmail.com
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος
Web design: Essential Pixels