|
|
 της Μαρίας Σούμπερτ Σύμφωνα με τον Carl Jung (1988:131) ο γέροντας εμφανίζεται πάντα όταν ο ήρωας βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση από την οποία μπορεί να σωθεί μόνο με μια βαθιά αντίληψη του προβλήματος ή με μια τυχερή ιδέα –με άλλα λόγια με μια πνευματική λειτουργία ή κάποιον ψυχικό αυτοματισμό. Ο γέρος λοιπόν εμφανίζεται σαν βοηθός του ήρωα. Ο γέρος θα βοηθήσει τον μικρό Χάρη, τον ήρωα του Αιμίλιου Σολωμού, να ξεπεράσει το τραύμα της απώλειας και να ελπίσει ξανά –άλλωστε από αυτό πάσχει ο μικρός μας ήρωας, από έλλειψη ελπίδας.
Η απουσία επομένως μιας πατρικής μορφής, η απουσία ενός πατρικού προτύπου, θα αντικατασταθεί στο πρόσωπο του γέροντα, ο οποίος θα λειτουργήσει για τον μικρό Χάρη ευεργετικά. Και τότε ο μικρός θα είναι έτοιμος να δεχτεί και την πραγματικότητα: γιατί ενώ όλοι θα ήμασταν σίγουροι στο δικό μας δυστοπικό παρόν πως αυτός ο πατέρας δεν θα μπορούσε να επιστρέψει, στο παρόν των παιδιών τίποτα δεν μπορεί να πηγαίνει στραβά για πάντα, και έτσι ο πατέρας θα επιστρέψει. Αρκεί να υπάρχει ελπίδα. Για το βιβλίο του «Το ποτάμι» μας μιλάει και ο συγγραφέας του Αιμίλιος Σολωμού, αλλά και για το πώς ξεκίνησε να γράφει, τον αδερφό του, τον πατέρα του και τον γιο του.  του Χρήστου Σούτου Την Τρίτη είχαμε φινάλε στην καθημερινή τακτική μας ενημέρωση για την πανδημία του κορωνοϊού. Ο Σωτήρης Τσιόδρας και ο Νίκος Χαρδαλιάς, που μας κρατούσαν ενήμερους για τις εξελίξεις γύρω από την πορεία της νόσου στην χώρα μας και μας μετέφεραν τα μέτρα που ελάμβαναν σε κάθε μικρή ή μεγάλη έξαρση αυτής, πληροφόρησαν το κοινό ότι αυτή ήταν η τελευταία φορά που θα τους βλέπαμε. Πιο σωστά ευχήθηκαν να είναι η τελευταία φορά που τους βλέπουμε και τους ακούμε, γιατί σε άλλη περίπτωση κάτι τέτοιο θα σήμαινε αναζωπύρωση της νόσου.
 της Μαρίας Σούμπερτ Ο Carl Jung πίστευε πως ένας μύθος δεν ήταν τίποτα από μόνος του –άξιζε επειδή ήταν μύθος για κάποιον. Κάθε λαός λοιπόν, κάθε άνθρωπος που συνδέεται με μια κουλτούρα και έναν πολιτισμό χρειάζεται τη δική του μυθολογία, τις πρωτόγονες και αρχαίες εκείνες αφηγήσεις που εξηγούσαν τον κόσμο και τις μαγικές δυνάμεις της φύσης. Έτσι άλλωστε, θεωρείται πως η μυθολογία εξελίχθηκε μαζί με τον ανθρώπινο πολιτισμό, ξεκινώντας με ζωομορφικούς θεούς –αλλά και επαφές ανθρώπων με ζώα, όπως στην περίπτωση της Πασιφάης που ερωτεύτηκε τον ταύρο και γέννησε τον Μινώταυρο-, πέρασε στις αφηγήσεις των θεών –όπως με τους Δώδεκα Θεούς του Ολύμπου-, αυτοί έφθιναν σιγά σιγά ερωτευόμενοι θνητές και γεννώντας ημίθεους –όπως ο Ηρακλής- για να καταλήξει η μυθολογία να πραγματεύεται τους μύθους των ανθρώπων –όπως με τον Δούρειο Ίππο.
 της Μαρίας Σούμπερτ Είναι γάτος και είναι πορτοκαλής. Κατοικοεδρεύει στο Παγκράτι και δύο φορές την εβδομάδα περίπου κοντοστέκομαι στη βιτρίνα του. Μου αρέσει η κουκλοθεατρική σκηνή που γίνεται καναπεδάκι για ανάγνωση. Μου αρέσει το χρώμα και η ατμόσφαιρα αυτού του γάτου. Κυρίως όμως μου αρέσει που αυτός ο γάτος είναι αφιερωμένος στα παιδιά. Αποκλειστικά. Για τον γάτο αυτό, το παιδικό βιβλίο δεν είναι μια προέκταση της εμπορικής δραστηριότητας, είναι τρόπος σχέσης, επικοινωνίας, μάθησης, ανάπτυξης, παιχνιδιού.
Και παρ’ ότι όπως ξέρετε σίγουρα πια οι γάτες και εγώ δεν τα πάμε καλά, ρώτησα τις «μαμάδες» του, την Γόνη, την Μιμή και τη Σοφία να μου μιλήσουν για το τι ενέπνευσε αυτό το γάτο, αλλά και τι κάνει τώρα, αυτές τις δύσκολες και περίεργες μέρες που δεν επιτρέπεται ούτε στους μεγάλους, αλλά ούτε και στα παιδιά να αγκαλιάζονται, να αγγίζονται και να χορεύουν μαζί. Ο LEXXMAN ΚΛΕΙΝΕΙ 21 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΚΗΝΗ & «ΑΥΤΟΣΥΣΤΗΝΕΤΑΙ» ΣΤΟ ΘΕΑΘΗΝΑΙ25/5/2020
 του Μιχάλη Λαγάνη O Lexxman θέλει να μας μάθει να ζούμε.
Σκιαγραφώντας τα χρόνια της κρίσης ο μουσικός και ερμηνευτής ραπάρει και μιλά για το πως επηρέασε τη ζωή μας αυτή η δύσκολη περίοδος . Μέσα από τους στίχους της ραπ επιχειρεί να καταγράψει την καθημερινότητα όπως τη ζει ο ίδιος και να μιλήσει για αυτά που του αρέσουν, καθώς και όσα τον απωθούν. Ο Lexxman φέτος κλείνει 21 χρόνια στην ελληνική εναλλακτική μουσική σκηνή. Του ζητήσαμε να μας μιλήσει με δικά του λόγια για εκείνον. Το παλιό κασετόφωνο της γιαγιάς, τις κασέτες ραπ που πουλούσε στο σχολείο, τους καλλιτέχνες που καθόρισαν την καριέρα του, τον ανταγωνισμό και την επιφυλακτικότητα με την οποία όχι μόνο το μουσικό κοινό αλλά και οι δισκογραφικές εταιρείες στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν τη ραπ και χιπ χοπ μουσική.  της Μαρίας Σούμπερτ Τι είναι ένας τόπος και τι μας ενώνει με αυτόν;
Είναι η γεωγραφική του θέση; Είναι η παραγωγή του; Είναι οι ιστορίες του; Οι ιστορίες, οι μύθοι και οι θρύλοι είναι αυτά που δίνουν ταυτότητα σε έναν τόπο, που δημιουργούν το αίσθημα του ανήκειν. Οι ιστορίες που ακούμε από τα παιδικά μας χρόνια, που περνάνε από στόμα σε στόμα, που δεν καταγράφτηκαν ποτέ –ή σχεδόν ποτέ-, οι ιστορίες που όλοι ξέρουμε πια και όλοι θέλουμε να ακούμε ξανά και ξανά σε συγκεκριμένες στιγμές, όταν καθόμαστε τις κρύες νύχτες και συζητάμε, όταν συμβαίνει κάποια μεγάλη αλλαγή στον τόπο –και είμαστε σίγουροι πως την προκάλεσε το στοιχειό της περιοχής.  της Μαρίας Σούμπερτ Είτε πρόκειται για συνωνυμία είτε όχι, ο Φάουστο του Jeffers μοιάζει να έχει κάποια κοινά στοιχεία με το ιστορικό πρόσωπο που έζησε στα τέλη του 15ου και τις αρχές του 16ου αιώνα, τον μάγο Johann Georg Faust που έζησε στη Γερμανία ισχυριζόμενος πως κατέχει δυνάμεις υπερφυσικές, και ο οποίος με τη σειρά του ενέπνευσε τον Faust του Johann Wolfgang Goethe, ο οποίος στην μεγάλη του επιθυμία να αποκτήσει την Μαργαρίτα, θα πουλήσει την ψυχή του στο διάβολο.
Και ο Φάουστο του Jeffers που κολλάει; |
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 
This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
November 2021
|
