της Μαρίας Σούμπερτ Σύμφωνα με τον Carl Jung (1988:131) ο γέροντας εμφανίζεται πάντα όταν ο ήρωας βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση από την οποία μπορεί να σωθεί μόνο με μια βαθιά αντίληψη του προβλήματος ή με μια τυχερή ιδέα –με άλλα λόγια με μια πνευματική λειτουργία ή κάποιον ψυχικό αυτοματισμό. Ο γέρος λοιπόν εμφανίζεται σαν βοηθός του ήρωα. Ο γέρος θα βοηθήσει τον μικρό Χάρη, τον ήρωα του Αιμίλιου Σολωμού, να ξεπεράσει το τραύμα της απώλειας και να ελπίσει ξανά –άλλωστε από αυτό πάσχει ο μικρός μας ήρωας, από έλλειψη ελπίδας. Η απουσία επομένως μιας πατρικής μορφής, η απουσία ενός πατρικού προτύπου, θα αντικατασταθεί στο πρόσωπο του γέροντα, ο οποίος θα λειτουργήσει για τον μικρό Χάρη ευεργετικά. Και τότε ο μικρός θα είναι έτοιμος να δεχτεί και την πραγματικότητα: γιατί ενώ όλοι θα ήμασταν σίγουροι στο δικό μας δυστοπικό παρόν πως αυτός ο πατέρας δεν θα μπορούσε να επιστρέψει, στο παρόν των παιδιών τίποτα δεν μπορεί να πηγαίνει στραβά για πάντα, και έτσι ο πατέρας θα επιστρέψει. Αρκεί να υπάρχει ελπίδα. Για το βιβλίο του «Το ποτάμι» μας μιλάει και ο συγγραφέας του Αιμίλιος Σολωμού, αλλά και για το πώς ξεκίνησε να γράφει, τον αδερφό του, τον πατέρα του και τον γιο του. «Για το παιδί.... Είχα αποφασίσει ήδη από παιδί. Kάποτε θα γράψω ένα βιβλίο. Το είχα υποσχεθεί στον αδελφό μου. Είχε σκοτωθεί από κεραυνό μαζί με τον πρώτο μας ξάδελφο. Την ίδια μέρα ένας δεύτερος κεραυνός έκοψε στη μέση το δέντρο που φύτεψε και φρόντιζε στο δημοτικό σχολείο. Δεν ξέρω πόσο τυχαίο ή πόσο μεταφυσικό ήταν όλο αυτό. Ξέρω μόνο πως αυτός στάθηκε ο λόγος, για να στραφώ εγώ στο βιβλίο. Γεννήθηκα δύο χρόνια μετά τον θάνατο του αδελφού μου. Η μητέρα μου με γέννησε φορώντας μαύρα στην κλινική. Μεγάλωσα ακούγοντας τις διηγήσεις της για τον αδελφό μου. Και αισθανόμουν τύψεις πως έφυγε αυτός, για να πάρω εγώ τη θέση του σ’ αυτόν τον κόσμο. Κι όσο μεγάλωνα, τόσο μου έλεγαν πως του έμοιαζα. Έτσι υποσχέθηκα πως μια μέρα θα του αφιερώσω ένα βιβλίο. Είχα διαβάσει τότε στην τρίτη δημοτικού το πρώτο μου μυθιστόρημα. Το δανείστηκα από τη βιβλιοθήκη του σχολείου. Μέχρι το βράδυ, το είχα διαβάσει. Ήταν το Μπεν Χουρ του Λιου Ουάλας. Ήμουν συνεπαρμένος. Ανακάλυπτα έναν καινούργιο κόσμο, τον κόσμο του βιβλίου, που μπορούσε να με ταξιδέψει σαν μηχανή του χρόνου στο παρελθόν. Σκέφτηκα πως ένα τέτοιο βιβλίο θα ήθελα κάποτε να γράψω για τον αδελφό μου. Έγραψα πολύ νέος το μυθιστόρημα Ώσπερ στρουθίον, τάχος επέτασας. Εκδόθηκε αργότερα, το 2003. Ο τίτλος προέρχεται από τη νεκρώσιμη ακολουθία. Είναι στίχος που ψέλνεται στην κηδεία ενός μικρού παιδιού. Το Ώσπερ στρουθίον… αναφέρεται στη ζωή και τον θάνατο του αδελφού μου. Αφηγείται ο ίδιος σε πρώτο πρόσωπο την ιστορία του. Όταν έγραψα το βιβλίο, οι ενοχές και οι τύψεις έπαψαν να με βασανίζουν. Κράτησα την υπόσχεσή μου. Και δεν έπαψα από τότε να διαβάζω και να γράφω. Επομένως, σ’ έναν βαθμό, εμπνέομαι από τα δικά μου βιώματα, τις παιδικές μου αναμνήσεις, τη μνήμη, τις εμπειρίες και τα διαβάσματά μου. Το τελευταίο μου παιδικό βιβλίο τιτλοφορείται Το ποτάμι. Ποτάμι ονομάζεται το χωριό μου. Πρωταγωνιστής είναι ο Χάρης. Ο πατέρας του λείπει στον πόλεμο. Και ο Χάρης είναι πολύ θυμωμένος. Ψαρεύει πέστροφες στο ποτάμι, όπως του έμαθε ο πατέρας του. Και εκεί, αποτραβηγμένος από όλους, σκέφτεται τις στιγμές που πέρασε μαζί του. Το μυστήριο αρχίζει, όταν ένα ξύλινο κιβώτιο με σύνεργα ψαρέματος φτάνει στην όχθη, κοντά του. Τα κιβώτια με τα παιχνίδια θα συνεχίσουν να έρχονται και τις επόμενες μέρες. Και ο Χάρης θα ακολουθήσει το ποτάμι. Στην άκρη του δάσους, σε μια καλύβα, θα τον περιμένει μια έκπληξη. Χάρης ονομάζεται και ο γιος μου. Είναι οκτώμισι χρόνων. Και στο πρόσωπό του βλέπω πως μοιάζει πολύ περισσότερο στον αδελφό μου από ό,τι εγώ. Μου αρέσει το ψάρεμα της πέστροφας. Και πρόσφατα πήγαμε με τον Χάρη για ψάρεμα και άγρια μανιτάρια. Θυμάμαι πηγαίναμε στο δάσος με τον πατέρα μου για να μαζέψουμε μανιτάρια. Πάντα σκεφτόμουν τη σχέση που είχε με τον αδελφό μου και πόσο θα του στοίχισε αυτή η τραγωδία. Δεν τον άκουσα να μιλάει ποτέ για τον αδελφό μου, κράτησε το πένθος μέσα του. Στη δική τους σχέση, στη δική μας σχέση, προστίθεται τώρα η σχέση με τον δικό μου γιο. Είναι, επομένως, ένα βιβλίο για τη σχέση πατέρα και γιου, για τη δύναμη της αγάπης και την αφοσίωση, τη μύηση στα μυστήρια του κόσμου που μας περιβάλλει, την αγάπη για το βιβλίο και την αφήγηση. Έτσι, στο Ποτάμι υπάρχει ένα μέρος από την ψυχή μας». Αιμίλιος Σολωμού
Το ποτάμι Εκδόσεις Πατάκη ISBN: 9789601684260 Τιμή: €4.90 Ηλικία: 9+ Comments are closed.
|
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
March 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
csmediagr0@gmail.com
theathinaiart@gmail.com
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος