 γράφει ο Χρήστος Σούτος Ο Μίκης όλων των Ελλήνων γίνεται σήμερα 95 ετών και συνεχίζει με την παρουσία του να δίνει λάμψη στον χώρο του ελληνικού πενταγράμμου, για την ακρίβεια στο χώρο του ελληνικού πολιτισμού γενικότερα, που η αλήθεια είναι ότι περνάει δύσκολες στιγμές. Πρόκειται για έναν από τους σπουδαιότερους μουσουργούς εν ζωή σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο Μίκης Θεοδωράκης μαζί με άλλους σπουδαίους συνθέτες, όπως ο Μάνος Χατζιδάκις για παράδειγμα, έκαναν γνωστή την ελληνική μουσική στα πέρατα του κόσμου. Μην ξεχνάμε ότι ο Θεοδωράκης είναι ο συνθέτης του "Ζορμπά" της πιο γνωστής ελληνικής μελωδίας στο εξωτερικό. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, ότι σε πολλές χώρες ανά την υφήλιο όταν θέλουν να προλογίσουν ή να "ντύσουν" μουσικά μια εκδήλωση που έχει άρωμα Ελλάδας το περίφημο συρτάκι του Μίκη είναι πάντα η πρώτη επιλογή.
Για πολλούς ο Θεοδωράκης είναι ένας πολιτικά στρατευμένος συνθέτης, αφού τα σπουδαιότερα έργα του δημιουργήθηκαν σε μια ιδιαίτερα ταραχώδη πολιτικά περίοδο. Τα τραγούδια του συνδέθηκαν με το αντιστασιακό κίνημα εναντίον της Χούντας των Συνταγματαρχών, απαγορεύτηκαν μάλιστα κατά την διάρκεια της, ο ίδιος κυνηγήθηκε και εξορίστηκε στην Μακρόνησο ως Αριστερός και διετέλεσε βουλευτής τέσσερις φορές. Ο Μίκης όμως δεν είναι μόνο αυτό. Σίγουρα το πολιτικό τραγούδι αποτελεί σήμα κατατεθέν του, όμως πρόκειται για έναν συνθέτη που έχουν τραγουδήσει τα μεγαλύτερα ονόματα της εγχώριας μουσικής σκηνής, αλλά και τεράστιοι ξένοι καλλιτέχνες με χαρακτηριστικά παραδείγματα τους ανυπέρβλητους Beatles και την Edith Piaf.
0 Comments
 γράφει ο Χρήστος Σούτος Για την σημερινή μας επικοινωνία αφορμή δεν στάθηκε τόσο το τουλάχιστον απρεπές, για να μην πω τίποτα χειρότερο, σχόλιο του καθηγητή και συμβούλου του Υπουργείου Παιδείας Κωνσταντίνου Καλέμη, όσο η αλήθεια των όσων είπε ο σούπερσταρ του NBA και συμπατριώτης μας Γιάννης Αντετοκούνμπο.
Το μόνο που θέλω να προσθέσω στην κουβέντα που γίνεται γύρω από το ρατσιστικό παραλήρημα του εν λόγω "κυρίου" αφορά την θέση που κατείχε. Δεν είναι δυνατόν ένας άνθρωπος, δεν θα μπω στην διαδικασία καν ότι είναι και καθηγητής, με αυτές τις απόψεις και το μίσος που απορρέει από τα λεγόμενά του, να έχει τοποθετηθεί ως Συντονιστής για την εκπαίδευση των Προσφύγων στο Κέντρο Φιλοξενίας Μαλακάσας. Ο διορισμός του μάλιστα είχε γίνει επί εποχής Γαβρόγλου, επί κυβερνήσεως ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ, κάτι που δημιουργεί ακόμα περισσότερα ερωτηματικά. Με απλά λόγια έβαλαν τον "λύκο" να μάθει τον ελληνικό πολιτισμό και την γλώσσα σε ανθρώπους που ο ίδιος θεωρεί...."θηράματα" του.  γράφει ο Χρήστος Σούτος Η 24η Ιουλίου θα μείνει στην ιστορία. Δεν είναι μόνο η μετατροπή ενός παγκόσμιου πολιτιστικού συμβόλου σε χώρο θρησκευτικής λατρείας, δεν είναι μόνο ότι η Αγία Σοφία μνημείο αναφοράς για την Χριστιανοσύνη από σήμερα πλέον θα λειτουργεί ως Τέμενος, δεν είναι καν η φιέστα που οργανώνει ο Τούρκος Πρόεδρος για να σηματοδοτήσει την αλλαγή. Είναι σίγουρα όλα τα παραπάνω, όμως το σημαντικότερο βρίσκεται αλλού. Η Αγία Σοφία, που στην σημερινή μορφή και πριν τις παρεμβάσεις που δέχθηκε κατά την διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εγκαινιάστηκε το 537 μ.Χ επί βασιλείας του Αυτοκράτορα Ιουστινιανού, αποτελεί για όλους τους Χριστιανούς ένα σημαντικό εκκλησιαστικό μνημείο μεγάλης συμβολικής και όχι μόνο αξίας. Παρόλο που έχει πάψει να επιτελεί τον θρησκευτικό της ρόλο από την άλωση της Πόλης το 1453, παρόλο που έχει μετατραπεί ξανά σε ισλαμικό Τέμενος, από το 1453 έως και το 1934, παρόλο που έχει γίνει και ρωμαιοκαθολικός ναός κατά την περίοδο 1204 έως 1261, εντούτοις η απόφαση του Ερντογάν πριν από λίγες μέρες ξεσήκωσε εκ νέου θύελλα αντιδράσεων.
Οι λόγοι που συνέβη αυτό είναι πολλοί. Πρώτον το θρησκευτικό αίσθημα απανταχού των Χριστιανών, που αρνούνται να δεχθούν ότι στην "Μεγάλη Εκκλησία" θα ακούγονται από σήμερα οι προσευχές και οι φωνές των ιμάμηδων και των μουεζίνιδων. Για πολλούς, όχι άδικα είναι αλήθεια, συνιστά προσβολή. Δεύτερον η κίνηση του Σουλτάνου, η οποία σαφέστατα εντάσσεται σε ένα σύνολο προκλητικών ενεργειών, έρχεται σε μια περίοδο που αρκετοί στην Ευρώπη έχουν αρχίσει να τον βλέπουν με λίγο διαφορετικό μάτι από το παρελθόν. Τρίτον το γεγονός ότι ένα μουσείο και κυρίως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς "κλείνει" τις πόρτες του για το κοινό και μετατρέπεται σε κάτι ξένο προς την ιστορία του και την διαχρονική πορεία του. Δεν είναι όμως μόνο όλα τα παραπάνω. Στην αρχή του κειμένου μιλήσαμε για την ιστορικότητα της ημέρας. Πάμε να δούμε το γιατί.  γράφει η Μαρία Σούμπερτ Τι γέννησε τα τέρατα στις μυθολογίες; Ήταν η αναπτυξιακή φάση του ανθρώπινου πολιτισμού; Ήταν η ανάγκη των πρωτόγονων ανθρώπων να εξηγήσουν τα φυσικά φαινόμενα που τους ξεπερνούσαν και αδυνατούσαν να τα ελέγξουν;
Το γεγονός είναι πως κάθε μυθολογία έχει τα τέρατά της, τα οποία τις περισσότερες φορές αναπαριστώνται είτε με ζώα –και μάλιστα με επικίνδυνα ζώα, όπως τα φίδια, τα λιοντάρια, οι λύκοι- είτε με συμμείξεις ανθρώπων με ζώα, όπως ο Μινώταυρος. Οι μυθικές μορφές που περιέχουν βέβαια στοιχεία ανθρώπων και ζώων είναι συχνά και ένας τρόπος να αναπαριστώνται και οι θεοί των πρωτόγονων και αρχαίων λαών, όπως στην Αιγυπτιακή και στην Ινδική Μυθολογία. Το σίγουρο πάντως είναι πως τα τέρατα κάνουν θραύση στο ανήλικο κοινό. Ίσως επειδή εικονογραφούν τους εσωτερικούς τους φόβους, τα περισσότερα παιδιά θέλουν να δουν το «τέρας» εικονογραφημένο. Θέλουν –όσο κι αν τα τρομάζει- να παίξουν με το «τέρας», αν μη τι άλλο με ένα «τέρας» προερχόμενο από τα πιο γνωστά κλασικά παραμύθια όπως η «Πεντάμορφη και το Τέρας» που γράφτηκε το 1740. Ο Χρήστος Θηβαίος παρουσιάζει τον «ηλεκτρικό» Θάνο Μικρούτσικο 27/8 στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων24/7/2020  γράφει η Μαρία Σούμπερτ Πριν λίγο καιρό φωτογράφησα την πανσέληνο με το ψηφιακό ζουμ της φωτογραφικής μηχανής και έδειξα την εικόνα στην κόρη μου. Εκείνη με ρώτησε πρώτον αν τρώγεται, και δεύτερον –όταν της εξήγησα πως είναι το φεγγάρι- αν και πότε μπορούμε να πάμε.
Θα ήθελα πολύ να της απαντήσω πως θα πάμε τον επόμενο μήνα, αλλά εδώ δεν είμαστε στη γη ασφαλείς, θα είμαστε στο φεγγάρι; Αυτό ευτυχώς όμως δεν απασχολεί τον Γκαγκαρού, τον νέο ήρωα της Λήδας Βαρβαρούση, ο οποίος με τον φίλο του τον Απόλλο αποφασίζουν να φτιάξουν έναν πύραυλο και να πετάξουν μαζί του στο φεγγάρι. Οι απόπειρες θα είναι πολλές. Και η επιλογή των απολύτως απαραίτητων για το ταξίδι δύσκολη. Διαφορετικά γιατί να βρεθούν με μια μπανιέρα κρεμασμένη έξω από τον πύραυλο; Τότε έρχεται η στιγμή της εκτόξευσης. Θα τα καταφέρουν; Δεν θα σας πω. Θα σας πω μόνο αυτό που έλεγε ο Μπέκετ, έστω και παραφρασμένο από μνήμης. Προσπάθησε, απότυχε, προσπάθησε ξανά, απότυχε καλύτερα. Επιστολή προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη από το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού για την Αγία Σοφία23/7/2020 Έργα Μπάρτοκ και Βιβάλντι με τα φημισμένα έγχορδα της Κ.Ο.Θ. Ωδείο Ηρώδου Αττικού 23 Ιουλίου23/7/2020  γράφει η Μαρία Σούμπερτ Τι προσέφερε η θεωρία και η έρευνα του Κάρολου Δαρβίνου στη σημερινή γνώση για την εξέλιξη των ειδών; Μας έμαθε καταρχήν πως «όλοι οι έμβιοι οργανισμοί γεννιούνται με μικρές παραλλαγές και διαφορές», πως «ορισμένες διαφορές βοηθούν στην επιβίωση και την αναπαραγωγή, γι’ αυτό και μεταβιβάζονται στις επόμενες γενιές», πως «ορισμένα είδη γεννούν πολλά μικρά, ορισμένα από τα οποία δεν επιβιώνουν», ενώ «εκείνα που επιβιώνουν είναι τα καλύτερα προσαρμοσμένα για να ζήσουν και να αναπαραχθούν στο συγκεκριμένο περιβάλλον», καθώς και πως «χρήσιμα γνωρίσματα που μπορούν να κληροδοτηθούν στις επόμενες γενιές διαδίδονται ολοένα και περισσότερο στον πληθυσμό, ενισχύοντας έτσι την εξέλιξη».
Με αυτές τις πέντε προτάσεις συνοψίζει η βιολόγος, γραφίστρια και εικονογράφος Sabina Radeva το βιβλίο του Κάρολου Δαρβίνου «Περί της Καταγωγής των Ειδών», το οποίο διασκεύασε και εικονογράφησε για μικρά παιδιά, εξηγώντας όχι μόνο την θεωρία του, αλλά και πώς έφτασε μέχρι εκεί. Ξεκινώντας λοιπόν από την ρηξικέλευθη σκέψη πως δεν εμφανίστηκαν όλα τα πλάσματα στη σημερινή τους μορφή ταυτόχρονα στον κόσμο –μια σκέψη που ερχόταν σε μεγάλη ρήξη με την Εκκλησία εκείνη την εποχή-, σε έναν χρόνο έτοιμο για νέους προβληματισμούς, αφού παράλληλα με εκείνον και ο Ζορζ Λουί Λεκλέρκ ντε Μπιφόν, αλλά και ο Ζαν Μπατίστ Λαμάρκ άρχισαν να σκέφτονται πάνω στην εξέλιξη των ειδών, ενώ έπειτα από έρευνα είκοσι περίπου χρόνων, ο Κάρολος Δαρβίνος εξέδωσε το βιβλίο του «Περί της Καταγωγής των Ειδών». Τι προσφέρει όμως αυτό το βιβλίο στα σημερινά παιδιά στην εικονογραφημένη και διασκευασμένη του έκδοση;  γράφει ο Χρήστος Σούτος Σε λίγες μέρες μας αποχαιρετά και ο Ιούλιος. Ο δεύτερος μήνας του καλοκαιριού, ο μήνας που για πολλούς είναι και μήνας των καλοκαιρινών τους διακοπών, φέτος είναι αρκετά διαφορετικός από το παρελθόν. Θα μου πείτε περίμενες τον Ιούλιο για να το διαπιστώσεις αυτό; Δηλαδή οι προηγούμενοι μήνες, αρχής γενομένης από τον Μάρτιο και το απόλυτο lockdown που έφερε στην ζωή μας, έμοιαζαν με τα παρελθόντα έτη και τώρα ξαφνικά σε σόκαρε η αλλαγή; Όχι βρε αδελφέ δεν λέω κάτι τέτοιο προς Θεού. Απλώς φθάνοντας σιγά σιγά προς τον Αύγουστο, παραδοσιακός μήνας διακοπών για τους Έλληνες, σε πιάνει μια μικρή μελαγχολία με τις εικόνες που αντικρίζεις από τα νησιά μας και τους υπόλοιπους καλοκαιρινούς προορισμούς της χώρας μας.
Ο τουρισμός, η βαριά βιομηχανία της οικονομίας μας δηλαδή, μοιάζει να είναι ο μεγάλος χαμένος της πανδημίας. Πολλά καταλύματα έμειναν κλειστά, άλλα άνοιξαν με το ελάχιστο προσωπικό και κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει που τελικά θα κάτσει η μπίλια όταν το φθινόπωρο γίνει και η τελική αποτίμηση του καλοκαιριού. Η Κυβέρνηση πανηγυρίζει για την συμφωνία και το πακέτο των περίπου 70 δισεκατομμυρίων που θα "οδεύσουν" προς την Ελλάδα, αλλά το ποτήρι μάλλον λογίζεται ως μισοάδειο. Ο λόγος; Δεν είναι μόνο ένας. Πρώτον έχουν ήδη χαθεί πολλές θέσεις εργασίας στους τομείς του τουρισμού, της εστίασης, του πολιτισμού και του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Δεύτερον η συνεισφορά του τουρισμού στο ετήσιο Α.Ε.Π δεν αποτιμάται μόνο στα ψυχρά νούμερα. Σκεφτείτε μόνο πόσες άλλες κοινωνικές ομάδες, πόσοι άλλοι επαγγελματίες ζουν έμμεσα ή άμεσα από αυτόν και σίγουρα τους περιμένει ένας εξαιρετικά δύσκολος χειμώνας. Τρίτον το περίφημο πακέτο "βοηθείας". Τι ακριβώς πήρε η πατρίδα μας θα φανεί τον αμέσως επόμενο καιρό. Το βασικότερο είναι το πως θα διαχειριστεί αυτά τα χρήματα η Πολιτεία, πόσα από αυτά θα φθάσουν στην πραγματική οικονομία και στον πολίτη που έχει ουσιαστική ανάγκη.  γράφει η Μαρία Σούμπερτ Είναι ίσα τα αγόρια με τα κορίτσια;
Έχουν τα ίδια δικαιώματα; Μπορούν να κάνουν τα ίδια πράγματα; Είναι ποτέ δυνατόν να συζητάμε ακόμα αυτά τα πράγματα, τον 21ο αιώνα; Είναι. Γιατί ένας τρόπος ζωής και σκέψης που αναπτύχθηκε με το πέρασμα πολλών αιώνων είναι δύσκολο να αλλάξει μέσα σε κάποιες δεκαετίες. Και φυσικά δεν μιλάμε για τις σχέσεις όπως αναπτύσσονται, και τις δυναμικές μέσα στην οικογένεια –οι οποίες βασίζονται εκτός από τις στερεοτυπικές αντιδράσεις των ατόμων, και στο «συμβόλαιο» που έχει άτυπα συνάψει το γονεϊκό ζευγάρι. Μιλάμε για ακόμα πιο απλές σκέψεις όπως: δικαιούται μια έφηβη να σπουδάσει όταν στο σπίτι υπάρχει ένα μωρό που δεν μπορεί να το φροντίσει κανείς; Είναι η σύζυγος μια παιδομηχανή που όταν αποδειχθεί ελαττωματική ο ιδιοκτήτης άντρας οφείλει να την αντικαταστήσει; Είναι η ξένη γυναίκα, η μετανάστρια –και δη από χώρες που οι Έλληνες παραδοσιακά θεωρούν κατώτερή τους- ικανή για οτιδήποτε άλλο παρά τον αγοραίο έρωτα; Και για να ανταποκριθούμε και στην επικαιρότητα: είναι κατακριτέα μια γυναίκα που προβάλει την σεξουαλικότητά της, η οποία μάλιστα έχει μάθει πως αυτό μόνο πουλάει; Αν ναι, γιατί δεν γίνεται τόσος ντόρος και για τους άντρες που κάνουν το ίδιο; |
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 
This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
September 2022
|
