Φόρα μάσκα και πειθάρχησε τι σου ζητάμε;

γράφει ο Χρήστος Σούτος

Σε λίγες μέρες μας αποχαιρετά και ο Ιούλιος. Ο δεύτερος μήνας του καλοκαιριού, ο μήνας που για πολλούς είναι και μήνας των καλοκαιρινών τους διακοπών, φέτος είναι αρκετά διαφορετικός από το παρελθόν. Θα μου πείτε περίμενες τον Ιούλιο για να το διαπιστώσεις αυτό; Δηλαδή οι προηγούμενοι μήνες, αρχής γενομένης από τον Μάρτιο και το απόλυτο lockdown που έφερε στην ζωή μας, έμοιαζαν με τα παρελθόντα έτη και τώρα ξαφνικά σε σόκαρε η αλλαγή; Όχι βρε αδελφέ δεν λέω κάτι τέτοιο προς Θεού. Απλώς φθάνοντας σιγά σιγά προς τον Αύγουστο, παραδοσιακός μήνας διακοπών για τους Έλληνες, σε πιάνει μια μικρή μελαγχολία με τις εικόνες που αντικρίζεις από τα νησιά μας και τους υπόλοιπους καλοκαιρινούς προορισμούς της χώρας μας.

Ο τουρισμός, η βαριά βιομηχανία της οικονομίας μας δηλαδή, μοιάζει να είναι ο μεγάλος χαμένος της πανδημίας. Πολλά καταλύματα έμειναν κλειστά, άλλα άνοιξαν με το ελάχιστο προσωπικό και κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει που τελικά θα κάτσει η μπίλια όταν το φθινόπωρο γίνει και η τελική αποτίμηση του καλοκαιριού.

​Η Κυβέρνηση πανηγυρίζει για την συμφωνία και το πακέτο των περίπου 70 δισεκατομμυρίων που θα "οδεύσουν" προς την Ελλάδα, αλλά το ποτήρι μάλλον λογίζεται ως μισοάδειο. Ο λόγος; Δεν είναι μόνο ένας. Πρώτον έχουν ήδη χαθεί πολλές θέσεις εργασίας στους τομείς του τουρισμού, της εστίασης, του πολιτισμού και του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Δεύτερον η συνεισφορά του τουρισμού στο ετήσιο Α.Ε.Π δεν αποτιμάται μόνο στα ψυχρά νούμερα. Σκεφτείτε μόνο πόσες άλλες κοινωνικές ομάδες, πόσοι άλλοι επαγγελματίες ζουν έμμεσα ή άμεσα από αυτόν και σίγουρα τους περιμένει ένας εξαιρετικά δύσκολος χειμώνας. Τρίτον το περίφημο πακέτο "βοηθείας". Τι ακριβώς πήρε η πατρίδα μας θα φανεί τον αμέσως επόμενο καιρό. Το βασικότερο είναι το πως θα διαχειριστεί αυτά τα χρήματα η Πολιτεία, πόσα από αυτά θα φθάσουν στην πραγματική οικονομία και στον πολίτη που έχει ουσιαστική ανάγκη. 

Αρκετά όμως με τα οικονομικά. Πάμε σε έναν τομέα που έχει μεγαλύτερη αξία. Ναι μην βιάζεστε να μου την πέσετε μαζικά. Σαφώς και τα χρήματα είναι σημαντικά, σαφώς και χωρίς αυτά τίποτα δεν γίνεται, αλλά το σημαντικότερο είναι η ψυχική υγεία και η δυνατότητα να επιστρέψουμε στην ζωή μας προ πανδημίας. Για να γίνω αντιληπτός σκεφτείτε απλώς την τσέπη σας γεμάτη και ένα ακόμα lockdown. Που θα ξοδέψετε; Σε μάσκες, αντισηπτικά και supermarket; Μην λησμονείτε τι ζήσαμε μόλις πριν από λίγους μήνες. Για να λέμε την αλήθεια ακόμα και τώρα πολλές από τις δραστηριότητες μας επηρεάζονται από τον ιό. Πας θέατρο φοράς μάσκα. Πας ταξίδι φοράς μάσκα. Πας για ψώνια φοράς μάσκα. Πας στην δουλειά σου ή βόλτα με τα Μ.Μ.Μ φοράς μάσκα. Τα γήπεδα άδεια, τα εστιατόρια μισογεμάτα, τα ξενοδοχεία με ελάχιστες κρατήσεις. Παραινέσεις από παντού για την χρήση προστατευτικών μέσων, απαγορεύσεις για τα πανηγύρια, μέτρα αποστάσεως για κάθε μέρος που συναθροίζεται κόσμος. Όλα καλά θα μου πείτε. Αμ δε....

Σκηνές σαν αυτές έξω από το γήπεδο Γ.Καραϊσκάκης την προηγούμενη Κυριακή, σκηνές σαν αυτές που ακολούθησαν την φιέστα στο Πασαλιμάνι, σκηνές σαν αυτές που είδαμε στο κλειστό της Λεωφόρου μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος βόλεϊ, μαζώξεις σαν αυτές σε νυχτερινά κέντρα σε Χαλκίδα και Πάτρα, συνωστισμοί σε πανηγύρια παρουσία μάλιστα κρατικών λειτουργών, αποτελούν ωρολογιακές υγειονομικές βόμβες. Δεν ξέρω που μπορούν να οδηγήσουν, μακάρι να μην κοστίσουν καθόλου σε όλους τους υπόλοιπους που πειθαρχούν, αλλά αποτελούν δείγματα, ότι δυστυχώς ορισμένοι συνεχίζουν να μην καταλαβαίνουν τον κίνδυνο. Ας σκεφτεί όμως και η συντεταγμένη Πολιτεία πως δεν μπορείς να απαιτείς από τους πολίτες σου να πειθαρχήσουν σε σκληρά μέτρα όταν εσύ ως Κράτος αδυνατείς να πράξεις τα αυτονόητα. Να επιβάλεις, δηλαδή, μέσω των ελεγκτικών μηχανισμών σου το νόμο σε ενέργειες επικίνδυνες για την δημόσια υγεία σε περιπτώσεις μάλιστα που έχουν από πριν ανακοινωθεί και οργανωθεί σε χώρους δημόσιους. Εκτός και αν δεν ισχύει ο νόμος για συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων ή όταν στην μάζωξη βρίσκονται και βουλευτές προς άγρα ψήφων...

​Μέχρι να βρεθεί ένα αποτελεσματικό εμβόλιο, μέχρι να βρεθεί ένα σχήμα φαρμάκων για την αντιμετώπιση του Covid-19, ας είμαστε όσο περισσότερο υπεύθυνοι μπορούμε. Μπορεί να μην μας "αφορά" άμεσα, αν και ο ιός έχει δείξει ότι δεν κάνει διακρίσεις, όμως όλο και κάποιον θα έχουμε ή θα γνωρίζουμε που ανήκει στις λεγόμενες ευπαθείς ομάδες. Υπομονή και ατομική υπευθυνότητα λοιπόν για να κερδίσουμε την ζωή μας πάλι.