|
|
 γράφει ο Alex Ηλιάδης Γεννήθηκα σε ένα χρονικό σημείο, που πολύς κόσμος αγχώθηκε για τα παιδιά του, ειδικά τα αγέννητα. Ο λαός, άδειασε τα ράφια από χαρτιά υγείας και γάλατα εβαπορέ και άφησε απείραχτα, ψάρια, φράουλες και διάφορα λαχανικά. Τρομοκρατήθηκαν όλοι. Πολύ. Μιλάμε για πριν 35 χρόνια. Ποιός ήξερε τότε τι σημαίνει πυρηνική ενέργεια ή τι κινδύνους είχε η χρήση της; Ό,τι ξέρουμε σήμερα προήλθε εν πολλοίς από το συγκεκριμένο ατύχημα.
0 Comments
 γράφει ο Χρήστος Σούτος Η 27η Ιανουαρίου έχει ανακηρυχθεί από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, της 2ας Νοεμβρίου 2005, ως Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος. Η ημερομηνία μόνο τυχαία δεν επελέγη, αφού πρόκειται για την ημέρα που τα Σοβιετικά Στρατεύματα απελευθέρωσαν στο Άουσβιτς όσους κρατούμενους είχαν αντέξει τα βασανιστήρια και το θάνατο, στο μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης του ναζιστικού καθεστώτος. Ο λόγος που θεσπίζονται οι Παγκόσμιες και Διεθνείς Ημέρες δεν είναι ούτε μουσειακός, ούτε απλά μια ωδή στο παρελθόν. Είναι για να μένει άσβεστο το αποτύπωμα συγκεκριμένων γεγονότων και καταστάσεων στην ανθρώπινη συλλογική μνήμη, η οποία βοηθά το DNA μας να αποβάλει, όσο αυτό είναι εφικτό, τα κακά κύτταρα.
 γράφει η Μαρία Σούμπερτ Οι Ψυχοθεραπείες μέσω Τέχνης φαίνεται ολοένα και περισσότερο να μπορούν να στηρίξουν παιδιά, εφήβους και νέους που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού. Παρ’ ότι μέχρι πρόσφατα θεωρούταν πως τα άτομα αυτά στερούνταν φαντασίας, η εμπλοκή τους αλλά και τα οφέλη που προσκομίζουν από τις ομάδες και τις ατομικές συνεδρίες Δραματοθεραπείας είναι μεγάλα.
Για το ζήτημα αυτό μας μιλάει η Ιωάννα Αυγερινού, Δραματοθεραπεύτρια - Γεν. Γραμματέας της Ένωσης Δραματοθεραπευτών & Παιγνιοθεραπευτών Ελλάδος (ΕΔΠΕ) - Ηθοποιός (Ανωτέρα Σχολή Θεάτρου Τέχνης – Καρόλου Κουν) και εκπαιδευόμενη επόπτρια ψυχοθεραπευτών, μέσω Δημιουργικής Εποπτείας,  γράφει ο Alex Ηλιάδης Αυτή ακριβώς η φωτογραφία, σε διάφορες εκδοχές νομίζω ότι είναι από τις πρώτες, αν όχι η πρώτη, που έρχεται στο μυαλό όσων ανθρώπων παρακολουθήσαμε αυτήν τη σειρά για 15(!) χρόνια. Μπορεί να αλλάζει το ντύσιμο των ηθοποιών, το αν είναι μέρα ή νύχτα, το αν πίνουν μπύρες ή απλά αγναντεύουν ένα τοπίο, ή το πώς είναι τοποθετημένη η Impala στο πλάνο. Αυτό που μένει ίδιο είναι πως αυτή η φωτογραφία, ΕΙΝΑΙ το Supernatural.
 γράφει ο Alex Ηλιάδης Μετά από 7 σεζόν, συνεχών ανατροπών και ασταμάτητης αγωνίας, η καταπληκτική αυτή σειρά που μπορείτε να βρείτε στο Netflix, συνεχίζεται. Όπως ήταν αναμενόμενο να συμβεί σε πολλά προϊόντα θεάματος φέτος, υπήρξε μία μεγάλη διακοπή, από το ξεκίνημά του κύκλου που θα κρατήσει έως τις 22 Ιανουαρίου.
Όπως κάθε χώρος, έτσι και τα τηλεοπτικά γυρίσματα, χρειάστηκε να διακοπούν για κάποιο διάστημα. Έτσι η 7η σεζόν, ολοκληρώθηκε κακήν κακώς στα 19 επεισόδια. Τα πρώτα δύο της 8ης που είδαμε, ήταν αρχικά γραμμένα μελετημένα για το τέλος της προηγούμενης, αλλά δεν μπόρεσαν καν να φτάσουν στο πλατό. Εκπληκτική ήταν η ιδέα των δημιουργών, το μισογυρισμένο τελευταίο επεισόδιο της σεζόν, να ολοκληρωθεί σαν καρτούν.  γράφει η Μάριον Καφετζοπούλου Στη ροή του πρώτου μήνα του χρόνου γίναμε κοινωνοί πολλαπλών εξελίξεων. Σταδιακά, νιώσαμε πιο καθημερινοί, καθώς η αγορά άνοιξε και η κινητικότητα του πληθυσμού αυξήθηκε προσπαθώντας να αποτινάξει την στασιμότητα που επέφερε η πολύμηνη καραντίνα της πανδημίας. Αναπνεύσαμε μερικώς, σκεφτήκαμε αρκετοί από εμάς.
Από την άλλη πλευρά, ανατροπές κλυδώνισαν σύσσωμο τον κόσμο της ιστιοπλοΐας και του αθλητισμού εν γένει, όπως και την πανεπιστημιακή κοινότητα, με τις αποκαλύψεις επώνυμων και ανώνυμων θυμάτων βιασμού. Πράξη τραγική που δεν έχει φύλο. Η κοινωνία, αιφνιδιασμένη, παρακολούθησε τις εξελίξεις, στηρίζοντας κυρίως με φωνές ενδυνάμωσης τα θύματα βιασμού, που βρήκαν το θάρρος και την ψυχική δύναμη να εξωτερικεύσουν το βαθύ και τραυματικό τους βίωμα, καλώντας κι άλλα θύματα να πράξουν τα ανάλογα προς τη Δικαιοσύνη. Στο φάσμα της κοινωνικής πραγματικότητας που διανύουμε, έρχονται μία ακόμη φορά στην επιφάνεια μέρη αυτής, που νοσούν βαθιά. Ένας εύθραυστος σύγχρονος κόσμος....  Ο Λόρενς Χάρβει Ζέιγκερ, όπως ήταν το πραγματικό όνομα του Λάρι Κίνγκ, έφυγε από τη ζωή νικημένος, σε ηλικία 87 ετών, από τον κορονοϊό. Ο γνωστός δημοσιογράφος και παρουσιαστής δεν άντεξε τη μάχη, λόγω και των πολλών προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε τα προηγούμενα χρόνια. Γιος Λιθουανού πατέρα και Ουκρανής μητέρας, μέτριος μαθητής, αλλά εξαιρετικά έξυπνος, είχε από μικρός όνειρο να γίνει ραδιοφωνικός παραγωγός. Από το 1985 παρουσίαζε μέσω του τηλεοπτικού δικτύου CNN το talk show "Larry King Live", το οποίο και τερμάτισε την παρουσία του στην τηλεόραση το 2010. Το πόσο σπουδαίο και δημοφιλές ήταν το σόου αυτό φαίνεται από το ρεκόρ θεαματικότητας που κατέγραψε στην ιστορία της καλωδιακής τηλεόρασης με 16,3 εκατομμύρια τηλεθεατές, το 1993. Στην καριέρα του μέτρησε πάνω από 40.000 συνεντεύξεις και αποτέλεσε για πάρα πολλά χρόνια τον πιο εμβληματικό και επιδραστικό παρουσιαστή και δημοσιογράφο. Από την εκπομπή του πέρασαν σχεδόν όλοι οι Αμερικανοί Πρόεδροι των τελευταίων 30 ετών, σπουδαίες προσωπικότητες από τον καλλιτεχνικό χώρο, αλλά και Παγκόσμιοι ηγέτες όπως ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Η ανακοίνωση του θανάτου του έγινε από την εταιρεία του "ORA MEDIA" μέσω του επίσημου λογαριασμού του στο twiitter, περίπου τρεις εβδομάδες μετά από την εισαγωγή του στο ιατρικό κέντρο CEDARS SINAI του Λος Άντζελες, με συμπτώματα κορονοϊού.   Η Ευσεβεία Σαριγκούλη, γνωστή ως Τιτίκα,, έφυγε από τη ζωή χθες, μετά από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ήταν συνυφασμένη με το ρόλο της "γιαγιάς" που είτε θα ήταν υπερβολικά αθυρόστομη ή λόγω εξυπνάδας ικανή να αντιληφθεί τα υπόγεια σχέδια των "κακών" ενάντια στους συμπαθείς πρωταγωνιστές γνωστών σήριαλ. Ήταν περισσότερο απ' όλα όμως μία εξαιρετική ηθοποιός και συγγραφέας, ένας άνθρωπος με έντονη πολιτική δράση (επί σειρά ετών στις τάξεις του ΚΚΕ) με διάθεση προσφοράς στον συνάδελφο και στον συνάνθρωπο. Αφήνει πίσω της σημαντικό συγγραφικό έργο με εξήντα και πλέον βιβλία και σημαντικές συμμετοχές στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση. Έγινε ιδιαίτερα γνωστή μετά το 2005, ενώ χαρακτηριστικό της εύκολης προσαρμογής της στο σήμερα είναι η συμμετοχή της μέχρι και σε βίντεοκλιπ της Άννας Βίσση. Θα τη θυμόμαστε ως τη γιαγιά με την έντονη προσωπικότητα και τον ακραίο λόγο, αλλά πάνω απ' όλα ως μια γλυκιά ύπαρξη που γέμιζε την οθόνη. Η κηδεία της θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 25/1/2021, στις 11.00, στο 3ο Νεκροταφείο Αθηνών.   γράφει η Μαρία Σούμπερτ Μητέρες.
Μια λέξη που συμπυκνώνει τον καθρέφτη, τη σχέση, την προστασία και την φροντίδα -είτε στην παρουσία τους, είτε στην απουσία τους. Αλλά οι Μητέρες είναι εκείνες που θα φέρουν στη ζωή, θα θρέψουν, θα μεγαλώσουν. Κι ας χρειαστούν περισσότερες από μια Μητέρες για κάθε παιδί. Και ας μην μπορεί να παίξει κάθε Μητέρα όλους αυτούς τους υπορόλους.  γράφει ο Alex Ηλιάδης Στην αρχή του μήνα, συζητώντας με την Διευθύντρια του Θεαθήναι Λίλα Παπαπάσχου, για την θέλησή μου να γράψω για το Leaving Neverland, δεν μπορούσα να φανταστώ, πόσο επίκαιρο θα ήταν το άρθρο, όταν θα έφτανε η ώρα να το γράψω. Θα πει κάποιος, ότι δυστυχώς ο χώρος αυτός βρίθει από τέτοιες ιστορίες κρυμμένες στις σκιές, οπότε κάθε στιγμή το θέμα, είναι εν δυνάμει επίκαιρο.
 γράφει ο Alex Ηλιάδης Οι συλλέκτες μουσικής που είναι στις τάξεις των αναγνωστών μας, διαβάζοντας αυτόν τον τίτλο, έχουν ήδη σκεφτεί κάτι του τύπου, «τι τον έχετε εκεί αυτόν τον βλάκα και γράφει τέτοια». Οπότε να εξηγήσω λίγο καλύτερα. Εννοώ πως οι πωλήσεις των δίσκων βινυλίου ανέβηκαν σε ιστορικά υψηλά επίπεδα.
|
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 
This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
November 2021
|
