 Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει τρία παιδικά βιβλία με θέμα...τα βιβλία! Δεκέμβριος, πλησιάζουν Χριστούγεννα και το καλύτερο δώρο είναι ένα βιβλίο.
Ή ένα βιβλίο για το βιβλίο. Ή και περισσότερα.
0 Comments
 Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει παιδικά βιβλία που έχουν κάτι να μας πουν... Δεν ξέρω πώς να κατηγοριοποιήσω τα παρακάτω βιβλία. Έχουν κάτι κοινό μεταξύ τους, το οποίο όμως ενώ το νιώθω, δεν μπορώ να το περιγράψω λεκτικά.
Αφήνω λοιπόν την δική σας ανάγνωση και κρίση να αποφασίσει. Εγώ θα ξεχωρίζω πάντως σαν ιδιαίτερα ενδιαφέροντα βιβλία που έχουν κάτι να μας πουν –κάτι που δε χρειάζεται να είναι πολύ φανερό από την πρώτη στιγμή.  Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει παιδικά βιβλία για την...οικογένεια! Τι σημαίνει ένα βιβλίο για την οικογένεια; Και δεν αφορούν όλα τα παιδικά βιβλία την οικογένεια με κάποιο τρόπο; Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, όταν η ζωή του παιδιού χωρίζεται σε δύο κυρίως δρόμους, την οικογένεια και το σχολείο;
Εδώ θα βρείτε κάποια βιβλία που άμεσα ή έμμεσα αναφέρονται σε ζητήματα που αφορούν την οικογένεια. Ή μάλλον τις οικογένειες, γιατί είναι πολλές, διαφορετικές, πολύχρωμες και πολύμορφες. Γιατί αν ήταν όλες ίδιες, η ζωή θα ήταν πολύ βαρετή.  Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει παιδικά βιβλία για να...μαθαίνουμε! Τι χρειάζεται να μάθουμε;
Χρειάζεται να μάθουμε να γράφουμε και να μετράμε. Χρειάζεται να μάθουμε να προστατεύουμε τον εαυτό μας. Να σεβόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους. Να μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας. Αυτά λοιπόν προσφέρουν τα παρακάτω βιβλία.  Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει ένα ξεχωριστό αφιέρωμα σε παιδικά βιβλία για την τέχνη Η Τέχνη δεν είναι πολυτέλεια. Η Τέχνη είναι ανάγκη. Ανάγκη για δημιουργικότητα, για φαντασία, ανάγκη για καλλιέργεια, για την συναισθηματική έκφραση. Και μην μου πείτε πως το γνωρίζετε ήδη αυτό. Αν το γνωρίζαμε ήδη όλοι αυτό, η εκπαίδευση θα ήταν βασισμένη στην Τέχνη για να βοηθήσει τα παιδιά να εκφράζονται όχι μόνο γνωσιακά, αλλά και συναισθηματικά.
 Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει τρία παιδικά βιβλία για το ανθρώπινο σώμα και τα...όρια του Τα σχολεία ξεκίνησαν. Ακούω γονείς να αγχώνονται αν τα παιδιά θα κάνουν σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στο νηπιαγωγείο. Ακούω γονείς να θυμώνουν που τα παιδιά θα μάθουν για το σώμα τους, να το προσέχουν, να το φροντίζουν, να το σέβονται –μαζί και το σώμα του διπλανού τους. Ακούω παιδιά που έχουν ήδη αρχίσει να δέχονται body shaming για τα κιλά τους, το ύψος τους, το χρώμα τους. Ακούω παιδιά μπερδεμένα που οι γονείς τους περηφανεύονται πως χουφτώνουν παιδιά του άλλου φύλου.
Με λίγα λόγια, το σχολείο ξεκίνησε. Και ίσως φέτος να είναι η κατάλληλη στιγμή τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με το σώμα τους, τη διαφορετικότητά τους, αλλά και τον τρόπο να το αγαπήσουν, να το σεβαστούν και να το φροντίσουν, έτσι ώστε να μπορέσουν να σεβαστούν και το σώμα των άλλων παιδιών γύρω τους.  γράφει η Μαρία Σούμπερτ Πώς συμπεριφέρεται ένα δρακάκι στο σχολείο;
Στην πρώτη του μέρα στο σχολείο; Θα πετάξει άραγε τα παιχνίδια κάτω; Θα ζωγραφίσει με τα πόδια; Θα πριτσινωθεί πάνω στο δάσκαλο; Θα αρπάζει τα παιχνίδια των άλλων; Όχι! Τα δρακάκια δεν συμπεριφέρονται έτσι!  γράφει η Μαρία Σούμπερτ Η επίδραση που έχει το σχολείο επάνω μας φαίνεται κυρίως όταν μετά από πολλά χρόνια, αφότου τελειώσουμε, επιστρέφουμε πλέον ως γονείς σε αυτό και ξαναμπαίνουμε στην ανάγκη και τον ανταγωνισμό να φανούμε «καλοί» στους δασκάλους. Όταν νιώθουμε την πίεση να παρακολουθούμε την εξέλιξη των παιδιών –όχι ως γονείς-, αλλά ως υποκατάστατο των δασκάλων και οι ίδιοι, ή ακόμα χειρότερα, ως ταυτιζόμενοι με τα παιδιά μας και βιώνοντας την ίδια αγωνία και ανησυχία που νιώθαμε όταν πηγαίναμε σχολείο. Πολύ ενδιαφέρον έχει και η διαφοροποίησή μας απέναντι στον/στην εκπαιδευτικό ήδη από τον παιδικό σταθμό: ένας σχετικός ανταγωνισμός στην αρχή, ποιος είναι καλύτερος γονιός, ο πραγματικός γονιός ή ο συμβολικός γονιός/η δασκάλα του παιδικού σταθμού;
 Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει βιβλία για σημαντικούς ανθρώπους που κάποτε ήταν....παιδιά! Όλοι οι σημαντικοί άνθρωποι, αυτοί για τους οποίους ακούμε και μαθαίνουμε με δέος τα επιτεύγματά τους, που τους παρακολουθούμε, ή τους ακούμε 200 χρόνια αφού έχουν πεθάνει, όλοι –μα όλοι τους!- υπήρξαν πρώτα παιδιά. Παιδιά που έπαιζαν, που πειραματίζονταν, που δοκιμάζονταν. Παιδιά που τα είχαν όλα, ή δεν είχαν τίποτα. Παιδιά σαν τα δικά μας. Και αυτό δεν το λέω για να φαντασιωθούμε μια ιδιοφυΐα πίσω από το λερωμένο μούτρο του παιδιού μας, αλλά για να τα κινητοποιήσουμε να κυνηγήσουν τα όνειρά τους και να αλλάξουν τον κόσμο. Ξεκινώντας καταρχάς από τον δικό τους μικρόκοσμο.
 Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει ένα αφιέρωμα σε παιδικά βιβλία με ήρωες, ζώα, πουλιά & έντομα Στα μέσα του Αυγούστου και ενώ οι περισσότεροι είναι σε διακοπές, ίσως αναρωτηθεί κανείς τι δουλειά έχει ένα κείμενο που να προτείνει βιβλία με ήρωες ζώα και έντομα. Τώρα όμως, μέσα σε ένα καλοκαίρι γεμάτο φωτιά, γεμάτο καταστροφές στην Εύβοια, την Αττική, τη Φθιώτιδα και την Πελοπόννησο και γεμάτο απώλειες σε ζώα, πουλιά και έντομα –τώρα χρειάζεται να θυμηθούμε, αλλά και να καταλάβουμε τη σημασία των ζώων στη ζωή μας. Είτε πρόκειται για εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, είτε πρόκειται για ήρωες παραμυθιών και βιβλίων, τα παιδιά ταυτίζονται με τα ζώα, διαθέτοντας ίσως κι εκείνα ένα πιο απλό, αθώο τρόπο σκέψης και συναίσθησης.
 Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει βιβλία για παιδιά και...συναισθήματα! Για δεκαετίες, μην πω και εκατονταετίες και χιλιετίες ολόκληρες-από τη στιγμή που μπήκαμε στις οργανωμένες κοινωνίες-, τα ανθρώπινα συναισθήματα πέρασαν σε δεύτερη μοίρα. Κύριο λόγο είχαν και έχουν ακόμα η συμμόρφωση με τους κανόνες, η «καλή συμπεριφορά», οι «καλοί τρόποι», η ανάπτυξη του κοινωνικού μας εαυτού μέσα από τους ρόλους που μας αναλογούν κάθε φορά.
Ως παιδιά, ως έφηβοι, ενήλικες, επαγγελματίες, εραστές και σύντροφοι/σύζυγοι, ως φίλοι, ως γείτονες. Η αυθόρμητη κίνησή μας είναι να κάνουμε «Σσσσστ!» στο παιδί που φωνάζει, για να μην ενοχλήσουμε τους γείτονες στις 3 το μεσημέρι, άσχετα αν είμαστε σε θέση να ακούσουμε και να χωρέσουμε/αντέξουμε το συναίσθημά του. Ή το κάνουμε επειδή έτσι μας το έκαναν και εμάς, και δεν ξέρουμε άλλο τρόπο να το διαχειριστούμε.  Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει πέντε παιδικά βιβλία για το "μαζί" Ζούμε σε περίεργες εποχές. Εποχές που οι άνθρωποι έχουν αποξενωθεί. Που το ανοίκειο είναι και απειλητικό –αν και αυτό νομίζω πάντα έτσι ήταν, όταν ήδη στις πρωτόγονες κοινωνίες, ο «ξένος» έπρεπε να μείνει για ένα χρονικό διάστημα σε έναν ενδιάμεσο, μεταβατικό χώρο έξω από το χωριό και την κοινότητα, μέχρι να είναι εκείνη έτοιμη να τον δεχτεί, ενώ αποτελούσε πρόσωπο ιερό και φοβιστικό: άλλοι τον λάτρευαν, άλλοι τον κυνηγούσαν να τον εξοντώσουν ως απειλή.
Εδώ λοιπόν, προτείνουμε βιβλία που κάνουν αυτό το βήμα και περνούν την αόρατη γραμμή που χωρίζει «Εμάς» από τους «Άλλους», που μας ενώνουν στις ανάγκες μας, στις δυσκολίες, στις χαρές και στις λύπες μας. Που μας φέρνουν όλους μαζί.  Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει ένα αφιέρωμα σε βιβλία για παιδιά με θέμα την αρχαιότητα, την ιστορία & τη μυθολογία Όταν άρχισα να λαμβάνω τα πρώτα βιβλία που αφορούσαν την αρχαιότητα και τη μυθολογία αναρωτιόμουν αν θα μαζευτούν ποτέ αρκετά για να γίνει αυτό το μικρό αφιέρωμα. Και να που μαζεύτηκαν, και είναι όλα τα βιβλία ένα κι ένα. Που τα διαβάζω ευχάριστα ακόμα και εγώ που βαριέμαι την ελληνική αρχαιότητα –μάλλον λόγω σχολείου θα πω- όσο τίποτα άλλο.
Ορίστε λοιπόν ορισμένα βιβλία που τα διάβασα με ενδιαφέρον, αγωνία, και πολύ γέλιο.  Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει βιβλία για παιδιά που αγαπούν τον...αθλητισμό! Θα είμαι πολύ ειλικρινής. Όσο αγαπούσα τον αθλητισμό ως παιδί και έφηβη, τόσο ανίκανη είμαι πλέον να τρέξω και να χοροπηδήσω. Μη σας πω τι μου συμβαίνει όταν στην τηλεόραση έχει αθλητικούς αγώνες. Αν δεν είναι καλλιτεχνικό πατινάζ να το περιγράφει ο Αλέξης Κωστάλας, εγώ σίγουρα αποχωρώ από τον χώρο όπου βρίσκεται η τηλεόραση. Όχι από σνομπισμό, αλλά από καθαρή αδυναμία παρακολούθησης. Εννοείται πως αγνοώ τι είναι οφσάιντ και πως βαριέμαι να βλέπω ανθρώπους να τρέχουν με μια μπάλα είτε στα πόδια, είτε στα χέρια.
 Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει ένα αφιέρωμα σε παιδικά βιβλία γεμάτα....φίλους! Σας την έχω πει πολλές φορές την ιστορία πως γνώρισα την πρώτη μου φίλη στο νηπιαγωγείο, όταν ήρθε στην τάξη και απλά της είπα «Με λένε Μαρία, θέλεις να γίνουμε φίλες;». Από τότε και για τα τρία επόμενα χρόνια που ήμασταν συμμαθήτριες, γίναμε αυτοκόλλητες. Στην κυριολεξία. Στα διαλείμματα παίζαμε Σίρα και Χίμαν, Κόναν ο Βάρβαρος και χοροπηδάγαμε η μία στην πλάτη της άλλης τραβώντας τις μύτες μας (ας μην το συζητήσουμε καλύτερα…). Μέχρι που άλλαξα σχολείο και ενώ συνεχίσαμε να αλληλογραφούμε και να βρισκόμαστε –δεν υπήρχαν φυσικά μέσσεντζερ και τα συναφή- στο Γυμνάσιο – Λύκειο απομακρυνθήκαμε. Μέχρι σήμερα όμως, που εκείνη ζει εκτός Ελλάδας, είναι από τα πιο αγαπημένα μου πρόσωπα, μου λείπει και χαίρομαι απίστευτα όταν την βλέπω.
 Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει τρία βιβλία γεμάτα....μυστήριο! Τι είναι αυτό που μας τραβάει στις μυστηριώδεις υποθέσεις;
Είναι η αδρεναλίνη; Η ασφάλεια πως δεν συμβαίνει σε εμάς, οπότε δεν κινδυνεύουμε; Η έξοδος από τη ρουτίνα και την βαρεμάρα; Για καθέναν ίσως να είναι κάτι διαφορετικό. Όπως και διαφορετικά είναι τα βιβλία που καταπιάνονται με το θέμα του μυστηρίου. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε για τρία από αυτά.  Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει ένα αφιέρωμα σε βιβλία για προεφήβους και εφήβους Αφήνουν πίσω τους την παιδική ηλικία και προετοιμάζονται ή έχουν ήδη αρχίσει να μπαίνουν στην εφηβεία. Είναι τα καμάρια μας που τη μία μέρα μας αγαπούσαν και δεν άντεχαν χωρίς εμάς και την επομένη αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν να είμαστε εμείς οι γονείς τους, γιατί δε ζουν με τους φίλους τους αποκλειστικά και μόνο, γιατί δεν μπορούν να κάνουν ότι θέλουν. Και φυσικά μέσα σε όλα αυτά προστίθεται ένα σώμα που αλλάζει, ένας συναισθηματικός και νοητικός κόσμος που μεταμορφώνεται και επεκτείνεται.
 Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει 4 κλασικά βιβλία....διασκευασμένα! Συζητώντας πριν κάποια χρόνια με μια δημοσιογράφο, μου είχε δηλώσει με μεγάλη βεβαιότητα και απολυτότητα πως η κλασική λογοτεχνία δεν πρέπει να διασκευάζεται και πως τα παιδιά και οι νέοι πρέπει να τα διαβάζουν στην κλασική τους μορφή. Αυτό φυσικά σημαίνει για έργα που έχουν κλείσει τουλάχιστον εκατό χρόνια ζωής, ένα διαφορετικό λεξιλόγιο, άλλους ρυθμούς, άλλο ύφος από αυτό του 21ου αιώνα. Δεν ξέρω αν θα συμφωνήσω με αυτό, θα πω όμως με σιγουριά πως υπάρχουν διασκευές που σέβονται το πρωτότυπο και το κάνουν προσιτό σε παιδιά που κάτω από άλλες συνθήκες δεν θα το διάβαζαν ποτέ.
 Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει 5 βιβλία για την απώλεια Μεγάλη Εβδομάδα και το κύριο θέμα δεν μπορεί να είναι άλλο από την απώλεια.
Σε αυτό το άρθρο φιλοξενούμε βιβλία που πραγματεύονται την απώλεια, καθένα με τον δικό του τρόπο και το δικό του ύφος. Βιβλία για την απώλεια αγαπημένων προσώπων, είτε επειδή πέθαναν, είτε επειδή χάθηκαν στην άνοια. Μην φοβηθούμε να τα διαβάσουμε, ούτε να βιώσουμε το συναίσθημα. Μόνο πενθώντας μια απώλεια μπορούμε να βρούμε το δρόμο ξανά προς το φως.  γράφει η Μαρία Σούμπερτ Η Πτώση της Γκοντόλιν, Μπέρεν και Λούθιεν και κάπου στις βιβλιοθήκες κρύβονται και τα Παιδιά του Χούριν. Τα τρία αυτά βιβλία αποτελούν τις τρεις Μεγάλες Ιστορίες των Αρχαίων Ημερών στο μυθολογικό σύμπαν του Τζ. Ρ.Ρ. Τόλκιν, οι οποίες σιγά σιγά έδιναν το χώρο και το χρόνο τους στα «σύγχρονα έργα» στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και το Χόμπιτ.
 Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει 4 βιβλία γεμάτα....μαγεία! Μαγεία είναι να φεύγει ο χειμώνας και να ανθίζουν τα λουλούδια. Κι ας φουντώνουμε όλοι με τις αλλεργίες μας. Μαγεία είναι όταν μεγαλώνει η μέρα (τα παιδιά αδιαφορούν για την έννοια της αλλαγής της ώρας, και ελπίζω λίαν συντόμως να μην χρειαστεί να ασχοληθούμε ξανά με αυτήν). Μαγεία είναι ένα φαγητό που μυρίζει όμορφα και έχει ωραία γεύση. Μαγεία είναι η αγκαλιά και η ασφάλεια που αυτή προσφέρει (θυμηθείτε στο Χάρι Πότερ, πως η αγάπη της μητέρα του, προστάτεψε τον μικρό Χάρι από τον Βόλντεμορτ). Μαγεία είναι να βλέπουμε τις ημέρες να περνάνε, να είμαστε καλά και να μεγαλώνουμε όμορφα. Ή καθαρή τύχη.
 Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει ένα ξεχωριστό αφιέρωμα σε βιβλία "επαναστατικά & επαναστατημένα" 200 χρόνια κλείνουν φέτος από την Ελληνική Επανάσταση, όταν στο 1821 – η ημερομηνία, όπως θα μάθουμε πολλά χρόνια μετά το σχολείο, είναι συμβολική ώστε να συνδυαστεί μια μεγάλη γιορτή της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον ελληνικό αγώνα για ανεξαρτησία, έχοντας έτσι μεγαλύτερο αντίκτυπο στο συλλογικό ασυνείδητο- όταν λοιπόν στο 1821 ξεσπάσει η Ελληνική Επανάσταση.
 Η Μαρία Σούμπερτ παρουσιάζει "βιβλία για να μαθαίνουμε" μικροί & μεγάλοι! Τα παιδιά είναι σφουγγάρια. Αρκεί να ξέρει κανείς πώς να τους μεταδώσει μια πληροφορία και τη γνώση. Τα παιδιά βαριούνται απλώς να ακούνε. Τα περισσότερα δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν σε μια απλή παράθεση γεγονότων ή δεδομένων. Εδώ σας παρουσιάζουμε τρία βιβλία που μαθαίνουν στα παιδιά με τρόπο δημιουργικό και ενδιαφέροντα την ιστορία της ζωής και των εφευρέσεων, αλλά και την λειτουργία των υπολογιστών και των αλγορίθμων.
 γράφει η Μαρία Σούμπερτ Προσπαθώ να θυμηθώ από τα εφηβικά μου χρόνια, από το μάθημα της Ιστορίας, τι θυμάμαι για το Βυζάντιο. Τι θυμάμαι για τον τρόπο ζωής των ανθρώπων τότε, για τις συνήθειες, τα ήθη και τα έθιμα. Θυμάμαι για αυτοκράτορες που ακρωτηριάζονταν και δολοφονούνταν με βάρβαρους τρόπους, για την Κωνσταντινούπολη ως κέντρο του τότε πολιτισμού, αλλά και για το μίσος για κάθε τι αρχαιοελληνικό που οδήγησε σε καταστροφές αρχαίων ναών, έργων κλασσικών και τα λοιπά. Θυμάμαι ακόμα –από τα πανεπιστημιακά μου χρόνια- πως το θέατρο είχε συρρικνωθεί στους μίμους και τους ταχυδακτυλουργούς.
Δεν τα λες και πολλά. |
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 
This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
December 2022
|
