0 Comments
γράφει ο Alex Ηλιάδης Γεννήθηκα σε ένα χρονικό σημείο, που πολύς κόσμος αγχώθηκε για τα παιδιά του, ειδικά τα αγέννητα. Ο λαός, άδειασε τα ράφια από χαρτιά υγείας και γάλατα εβαπορέ και άφησε απείραχτα, ψάρια, φράουλες και διάφορα λαχανικά. Τρομοκρατήθηκαν όλοι. Πολύ. Μιλάμε για πριν 35 χρόνια. Ποιός ήξερε τότε τι σημαίνει πυρηνική ενέργεια ή τι κινδύνους είχε η χρήση της; Ό,τι ξέρουμε σήμερα προήλθε εν πολλοίς από το συγκεκριμένο ατύχημα.
γράφει ο Alex Ηλιάδης Αυτή ακριβώς η φωτογραφία, σε διάφορες εκδοχές νομίζω ότι είναι από τις πρώτες, αν όχι η πρώτη, που έρχεται στο μυαλό όσων ανθρώπων παρακολουθήσαμε αυτήν τη σειρά για 15(!) χρόνια. Μπορεί να αλλάζει το ντύσιμο των ηθοποιών, το αν είναι μέρα ή νύχτα, το αν πίνουν μπύρες ή απλά αγναντεύουν ένα τοπίο, ή το πώς είναι τοποθετημένη η Impala στο πλάνο. Αυτό που μένει ίδιο είναι πως αυτή η φωτογραφία, ΕΙΝΑΙ το Supernatural.
γράφει ο Alex Ηλιάδης Μετά από 7 σεζόν, συνεχών ανατροπών και ασταμάτητης αγωνίας, η καταπληκτική αυτή σειρά που μπορείτε να βρείτε στο Netflix, συνεχίζεται. Όπως ήταν αναμενόμενο να συμβεί σε πολλά προϊόντα θεάματος φέτος, υπήρξε μία μεγάλη διακοπή, από το ξεκίνημά του κύκλου που θα κρατήσει έως τις 22 Ιανουαρίου.
Όπως κάθε χώρος, έτσι και τα τηλεοπτικά γυρίσματα, χρειάστηκε να διακοπούν για κάποιο διάστημα. Έτσι η 7η σεζόν, ολοκληρώθηκε κακήν κακώς στα 19 επεισόδια. Τα πρώτα δύο της 8ης που είδαμε, ήταν αρχικά γραμμένα μελετημένα για το τέλος της προηγούμενης, αλλά δεν μπόρεσαν καν να φτάσουν στο πλατό. Εκπληκτική ήταν η ιδέα των δημιουργών, το μισογυρισμένο τελευταίο επεισόδιο της σεζόν, να ολοκληρωθεί σαν καρτούν. γράφει ο Alex Ηλιάδης Στην αρχή του μήνα, συζητώντας με την Διευθύντρια του Θεαθήναι Λίλα Παπαπάσχου, για την θέλησή μου να γράψω για το Leaving Neverland, δεν μπορούσα να φανταστώ, πόσο επίκαιρο θα ήταν το άρθρο, όταν θα έφτανε η ώρα να το γράψω. Θα πει κάποιος, ότι δυστυχώς ο χώρος αυτός βρίθει από τέτοιες ιστορίες κρυμμένες στις σκιές, οπότε κάθε στιγμή το θέμα, είναι εν δυνάμει επίκαιρο.
γράφει ο Alex Ηλιάδης Είτε είναι εν εξελίξει κάποιο lockdown είτε όχι, το Netflix παραμένει ένας υπαρκτός τρόπος διασκέδασης. Εκτός λοιπόν από μεγάλες εμπορικές επιτυχίες, που προωθούνται από παντού, υπάρχουν και πολύ ωραίες σειρές, που μπορεί κάποιος να περάσει ευχάριστα την ώρα του.
Χαζεύοντας ένα από τα αγαπημένα μου ντοκιμαντέρ στο Μακεδονία TV, το Mayday, σε κάποιο break, παίζει trailer μίας σειράς που επίσης μεταδίδεται από το κανάλι. Συγκεκριμένα, είναι η αρχή του 1ου επεισοδίου της σειράς που αναφέρει τον ορισμό του θεσμού. γράφει ο Alex Ηλιάδης Εννοείται ότι δεν προσπαθώ να το παίξω Ιάσων Τριανταφυλλίδης. Πρώτον, γιατί αποκλείεται να είμαι τόσο αυστηρός, ίσως γιατί έχω λιγότερες γνώσεις σχετικά με το αντικείμενο. Δεύτερον, γιατί δεν είναι αυτή ακριβώς η θέση μου εδώ.
Προχωρώντας λοιπόν, στην προφανή ερώτηση («και τότε ρε μεγάλε τι εννοείς θα μας πεις για ταινίες και όχι κάτι για μουσική»), η απάντηση είναι ότι η μουσική κυριαρχεί στις ταινίες. Ενίοτε δε, ανάλογα με το ποιος/οι, είναι στο τιμόνι της ταινίας, οι μουσικές μπαίνουν σύντομα και εύκολα στο «α, αυτό το κομμάτι είναι από την τάδε ταινία». Άλλοτε αυτό γίνεται προς το συμφέρον της μουσικής, άλλοτε προς εκείνο της ταινίας. Εννοώ πως, κομμάτια που ίσως δε θα μάθαινε ποτέ κάποιος πέραν των συγγενών και μάλιστα πρώτου βαθμού του δημιουργού αναγνωρίστηκαν, μπαίνοντας στο soundtrack κάποιας μεγάλης εμπορικής επιτυχίας και στον αντίποδα, υπήρξαν ταινίες που μας πόρωσαν (μπορεί και μόνο) λόγω των κομματιών που ακούσαμε εκεί. 33ο ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ 25/11 - 4/12 Για πρώτη φορά φέτος πραγματοποιείται ψηφιακά30/10/2020 γράφει ο Μιχάλης Λαγάνης Πέρασαν περίπου δύο δεκαετίες από την πρώτη animation κινηματογραφική εκδοχή της Mulan, από την Disney.
Η παραδοσιακή -κινεζικού μύθου- ιστορία του μικρού κοριτσιού, που με τη βοήθεια του πνεύματος του αρχαίου «Χρυσού Φοίνικα» μεταμφιέζεται κρυφά από τους γονείς του σε αγόρι και αντικαθιστά τον ηλικιωμένο πατέρα της στον αυτοκρατορικό στρατό, ο οποίος μάχεται ενάντια στους μοχθηρούς, αιμοσταγείς Ροτάρους και την αμφιλεγόμενη μάγισσα Ζιανιάνγκ, είναι ο βασικός δραματουργικός καμβάς της ταινίας, διανθισμένος με πιο σύγχρονες αφηγηματικές πινελιές. Το Mulan σε αυτήν τη μοντέρνα εκδοχή του, είναι ότι πρέπει για θερινό σινεμά, ικανοποιώντας επαρκώς το νεανικό κοινό, αλλά και όσους αγαπούν τις ταινίες με πολεμικές τέχνες, απολαμβάνοντας μιάμιση ώρα εξωτικής περιπέτειας συνοδεία ζεστού ποπ κορν. γράφει η Μαρία Σούμπερτ Το θερινό σινεμά είναι όπως το παγωτό και το καρπούζι: σημαίνουν καλοκαίρι. Ακόμα κι αν δεν κατάφερνα –και δεν καταφέρνω ακόμα- να πάω πολλές φορές κάθε καλοκαίρι, ακόμα θυμάμαι εκείνο το καλοκαίρι που είχαμε δει στο Θησείο το «Mama mia», ένα άλλο καλοκαίρι που είδαμε τον «Μοναχικό Καβαλάρη» στο θερινό της Φιλαδέλφειας μέσα στο πάρκο, τον «Μαγεμένο Πρίγκιπα» στον Γέρακα, θυμάμαι το θερινό σινεμά της Παλλήνης και του Άλσος Βεϊκου. Και από τα παιδικά μου χρόνια, θυμάμαι το Σινέ Λιλά στα Άνω Πατήσια.
Το θερινό σινεμά είναι παράδοση. Είναι οι αναμνήσεις της παιδικής μας ηλικίας. Είναι η αίσθηση της ελευθερίας, του περιβάλλοντος –κάτι που ο κλειστός κινηματογράφος δεν επιτρέπει με το σκοτάδι και την ηχομόνωση. Δεν ξέρω αν αυτό είναι υπέρ ή κατά της κινηματογραφικής εμπειρίας σίγουρα όμως η ίδια η εμπειρία θα μείνει αξέχαστη, κυρίως όταν ο θεατής είναι μικρός. ΟΙ «ΟΡΝΙΘΕΣ» ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΗ ΜΑΚΡΙΔΗ ΚΑΝΟΥΝ ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΨΗΦΙΑΚΟ ΚΑΝΑΛΙ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΩΝΑΣΗ9/4/2020
του Παναγιώτη Παπαϊωάννου Σε λιγώτερο από μια μία εβδομάδα, λοιπόν, θα έχουμε την απονομή των Βραβείων Όσκαρ για το 2020, πρώτη φορά τόσο νωρίς μέσα στη χρονιά, στις 9 Φεβρουαρίου, στο Dolby Theatre της Hollywood Boulevard του L.A., όπου η σχετική τελετή θα φιλοξενηθεί για 19η συνεχή χρονιά.
Η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου έχει ήδη προκρίνει με τις φετινές υποψηφιότητες τους κυριώτερους διεκδικητές. Φαβορί το «Joker» του Τοντ Φίλιπς που συγκεντρώνει 11 υποψηφιότητες (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, Α' ανδρικού ρόλου, διασκευασμένου σεναρίου, φωτογραφίας, μοντάζ, ήχου, ηχητικού μοντάζ, κοστουμιών, μουσικής, μακιγιάζ και κομμώσεις). Καταπόδας το ακολουθούν τρεις ακόμη ταινίες, που είναι υποψήφιες σε 10 κατηγορίες : το «1917» του Σαμ Μέντεζ, «Ο Ιρλανδός» (The Irishman) του Μάρτιν Σκορσέζε και το «Κάποτε στο Χόλιγουντ» (Once Upon a Time in Hollywood) του Κουέντιν Ταραντίνο. |
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
March 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
csmediagr0@gmail.com
theathinaiart@gmail.com
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος