της Μαρίας Σούμπερτ Ο μικρός μας ήρωας είναι η απόδειξη πως οι διακοπές από μόνες τους δεν σημαίνουν τίποτα. Αν δεν έχεις φίλους, παιχνίδια να παίξεις, μυστήρια να λύσεις –ε, τότε δεν έχει καμία σημασία το αν βρίσκεσαι κοντά στη θάλασσα ή όχι. Και εδώ που τα λέμε, τρεις μήνες χωρίς σχολείο –χωρίς την καθημερινή συναναστροφή με φίλους και λιγότερο φίλους, με ένα πρόγραμμα –καλό ή κακό, είναι άλλη ιστορία-, και με μια ρουτίνα που λατρεύουμε να μισούμε, είναι πολλοί. Γι’ αυτό και ο ήρωας της Ιουλίας Κωστοπούλου, ο τελευταίος που θα γυρίσει στην πόλη μετά τις καλοκαιρινές διακοπές βαριέται αφόρητα. της Γεωργίας Τσούρου «Άκληρος, - η, – ο: επίθετο, αυτός/αυτή που δεν έχει παιδιά.» Αυτός που ζει με τον φόβο ότι η επόμενη γενιά δεν θα τον θυμάται, ότι δεν θα υπάρξει ένα στόμα να αναπαράγει τις ιστορίες και τα κατορθώματά του, κι αυτή την θαυμάσια κατάρρευση που μόνο ένας πραγματικά δραματικός έρωτας χωρίς ανταπόκριση - μάλλον ένας μόνο στη ζωή του καθενός μας - μπορεί να προκαλέσει. Μοναδικό αντίδοτο στην ανθρώπινη κατάσταση είναι η υστεροφημία: Είναι ο λόγος για τον οποίο κάποιοι ψυχαναγκαστικά εξοφλούν τους λογαριασμούς τους και τακτοποιούν τα συρτάρια τους πριν επιβιβαστούν στο αεροπλάνο και άλλοι γεμίζουν τον σπίτι τους με παιδιά. Είναι και η κινητήριος δύναμη πίσω από κάθε μορφή τέχνης: να προλάβω να πω την ιστορία μου, να προλάβω να ακουστώ, πριν σωπάσω για πάντα. της Μαρίας Σούμπερτ Η αλήθεια είναι πως πάντα προσεγγίζω τα βιβλία συμβουλευτικής γονέων με μια σχετική δυσπιστία, για τον απλούστατο λόγο πως καλούνται οι συγγραφείς τους να γενικεύσουν, αλλά και να δώσουν μια συγκεκριμένη θεωρία σε περιπτώσεις και καταστάσεις που μόνο κοινές δεν είναι –δηλαδή, ναι, πολλοί έχουμε παιδιά που όταν θυμώνουν αρχίζουν να κουτουλάνε, να δαγκώνουν, να φτύνουν, να φωνάζουν και ξέρω και ‘γω τι άλλο, αλλά δεν είναι σε όλα τα παιδιά κοινοί οι λόγοι αυτής της αντίδρασης. Βέβαια αυτό που είναι κοινό σε αυτές τις περιπτώσεις είναι οι αντιδράσεις των γονιών, που λίγο ως πολύ ξεκινάνε ήρεμα και καταλήγουν με τα νεύρα τσατάλια να φαντασιώνονται αποδράσεις σε άλλο πλανήτη. της Μαρίας Σούμπερτ Αυτό είναι το σύνθημα της ταινίας κινουμένων σχεδίων «Εγώ απαισιότατος», που κυκλοφόρησε το 2010 και από τότε «γεννάει» από ένα πετυχημένο sequel κάθε δύο περίπου χρόνια. Ο ήρωας Γκρου είναι σούπερ κακός. Το σπίτι του είναι σούπερ κακό και παράφωνο μέσα στην ομοιόμορφη γειτονιά των αμερικανικών προαστίων. Εκείνος δεν είναι αμερικανός. Με προφορά που θυμίζει χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, ο ηθοποιός που δίνει τη φωνή του στον Γκρου, ο Steve Carrell κατέληξε σε ένα μίγμα ανατολικοευρωπαϊκό και ισπανικό μαζί, με έντονα βαλκανικά στοιχεία. Το τι θα έλεγε ένας κοινωνιολόγος για αυτό και τα στερεότυπα του Hollywood για τους παγκόσμιους κακούς θα ήταν ένα ενδιαφέρον μεγάλο θέμα, αλλά δεν θα το ανοίξουμε εδώ. Θα κρατήσουμε μόνο πως η ανατολικοευρωπαία –λίγο Ισπανίδα – λίγο Βαλκάνια μητέρα τον απορρίπτει. Κάθε φορά που θέλει να της παρουσιάσει το νέο του σχέδιο, εκείνη τον απορρίπτει. Είτε ξεκινάει ως παιδί να ονειρεύεται πως θα γίνει αστροναύτης και θα πάει στο φεγγάρι, είτε μεγαλώνοντας, ποτέ δεν θα είναι αρκετά καλός. των Λίλας Παπαπάσχου & Χρήστου Σούτου Φτωχότερη είναι από σήμερα η ελληνική δημοσιογραφία μετά το θάνατο της Ρίκας Βαγιάνη. Η κατά κόσμον Μαρίκα Ζούλα (το Ρίκα Βαγιάνη είναι ένα όνομα που επέλεξε η ίδια συντομεύοντας το Μαρίκα και αλλάζοντας το επίθετό της κάνοντας ένα συνδυασμό των ονομάτων της μητέρας της και του πατριού της κορυφαίου αθλητικογράφου Γιάννη Διακογιάννη τον οποίο λάτρευε) έχασε τη μάχη με τον καρκίνο σήμερα το πρωί. Ξεκίνησε την καριέρα της ως ηθοποιός (απόφοιτος του Εθνικού Θεάτρου) και στην πορεία την κέρδισε η δημοσιογραφία την οποία - όπως δήλωνε η ίδια - έβρισκε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και γεμάτη εκπλήξεις. της Μαρίας Σούμπερτ Ο Τριγωνοψαρούλης έγινε είκοσι χρονών. Και αν στα είκοσί μας έρχεται η ώρα να ανεξαρτητοποιηθούμε και να φύγουμε από το σπίτι, εκείνος το έκανε πολλά χρόνια πριν, όταν ξεκίνησε να μεταφράζεται και να ταξιδεύει εκτός Ελλάδας, φτάνοντας μέχρι και την μακρινή Ν.Κορέα. των Λίλας Παπαπάσχου & Χρήστου Σούτου Σάββατο μεσημέρι, αψηφώντας την αφόρητη ζέστη της Αθήνας ξεκινήσαμε για μια μικρή - τουριστική - βόλτα στην πόλη. Τι πιο ωραίο από μία περιπλάνηση στους πρόποδες του ιερού βράχου της Ακρόπολης; Χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα λοιπόν, κατευθυνθήκαμε προς τον Άγιο Δημήτρη τον Λουμπαρδιάρη, όπου πέρα από τη γραφική εκκλησία, υπήρχε και ένα από τα πιο ιστορικά στέκια της παλιάς Αθήνας, το οποίο από τα μέσα της δεκαετίας του 2010, δυστυχώς παραμένει κλειστό. Γνωρίζοντας αυτήν τη λεπτομέρεια θα προσπερνούσαμε, όταν την ησυχία του τοπίου διέκοψε μια μουσική από το πουθενά. Ήχοι φλάουτου και κιθάρας μας τράβηξαν προς τα εκεί. Με έκπληξη ανακαλύψαμε ότι εκτός από τους δύο νεαρούς μουσικούς που προφανώς είχαν βρει το τέλειο σημείο για την πρόβα τους, το Αναπαυτήριο Πικιώνη που άλλοτε φιλοξενούσε το καφενείο, είχε πλέον διαμορφωθεί σε μια άκρως ενδιαφέρουσα in-situ έκθεση του εικαστικού Νίκου Παπαδόπουλου, που είναι από το 2000 μέλος της ομάδας Φιλοπάππου. της Γεωργίας Τσούρου Αύγουστος, το παρατηρητήριο των άλλων. Ο μήνας που το μυαλό αδειάζει από την δική μας ζωή και το βλέμμα γεμίζει από τις ζωές των άλλων. Σε αεροδρόμια, λιμάνια, πλοία, πλατείες με πλατάνους και στην "Αγία Παραλία", θέλουμε δεν θέλουμε, συγχρωτιζόμαστε, συνταξιδεύουμε, γειτνιάζουμε, κρυφακούμε κι αποκτάμε άποψη για τα προσωπικά του διπλανού καθίσματος και της διπλανής πετσέτας. Ο χωρισμός του περασμένου Νοεμβρίου, ο καυγάς του πρωϊνού, το τηλεφώνημα σε εκείνην που έμεινε πίσω, το τάπερ και το περιεχόμενό του, όλα σε κοινή θέα και ακρόαση, σαν οθόνες που παίζουν πλάι πλάι παράλληλα έργα και εμείς έχουμε ευχέρεια να διαλέξουμε όποιο τραβάει η καρδιά μας, όποιο μας διασκεδάζει πιο πολύ. Τι κάνουμε, άραγε, με την πληροφορία που συσσωρεύουμε τον Αύγουστο από τις οικογένειες, τις σχέσεις και τους γάμους των άλλων; |
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
March 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
csmediagr0@gmail.com
theathinaiart@gmail.com
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος