0 Comments
γράφει η Μαρία Σούμπερτ Το θερινό σινεμά είναι όπως το παγωτό και το καρπούζι: σημαίνουν καλοκαίρι. Ακόμα κι αν δεν κατάφερνα –και δεν καταφέρνω ακόμα- να πάω πολλές φορές κάθε καλοκαίρι, ακόμα θυμάμαι εκείνο το καλοκαίρι που είχαμε δει στο Θησείο το «Mama mia», ένα άλλο καλοκαίρι που είδαμε τον «Μοναχικό Καβαλάρη» στο θερινό της Φιλαδέλφειας μέσα στο πάρκο, τον «Μαγεμένο Πρίγκιπα» στον Γέρακα, θυμάμαι το θερινό σινεμά της Παλλήνης και του Άλσος Βεϊκου. Και από τα παιδικά μου χρόνια, θυμάμαι το Σινέ Λιλά στα Άνω Πατήσια.
Το θερινό σινεμά είναι παράδοση. Είναι οι αναμνήσεις της παιδικής μας ηλικίας. Είναι η αίσθηση της ελευθερίας, του περιβάλλοντος –κάτι που ο κλειστός κινηματογράφος δεν επιτρέπει με το σκοτάδι και την ηχομόνωση. Δεν ξέρω αν αυτό είναι υπέρ ή κατά της κινηματογραφικής εμπειρίας σίγουρα όμως η ίδια η εμπειρία θα μείνει αξέχαστη, κυρίως όταν ο θεατής είναι μικρός. Νέα Παράταση για την έκθεση: “Νίκολα Τέσλα – Ο άνθρωπος από το μέλλον” στο Μουσείο Κοτσανά!7/7/2020 «Καραγκιόζης summertime» Δύο επιπλέον παραστάσεις 15 & 19 Ιουλίου Σινέ Γαλάτσι στο Άλσος Βεΐκου7/7/2020 γράφει η Μαρία Σούμπερτ Μου αρέσει ο Σελ Σίλβερσταιν. Είτε στο «Το κομμάτι που λείπει συναντά το μεγάλο Ο», είτε στο διφορούμενο «Το δέντρο που έδινε», ο Αμερικάνος καρτουνίστας, στιχουργός και συγγραφέας παιδικών βιβλίων έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο να προσεγγίζει τον κόσμο.
Φαίνεται το έργο του –τουλάχιστον στα δύο προαναφερθέντα βιβλία, αλλά και στο «Μια καμηλοπάρδαλη και μισή» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Παπασωτηρίου- πως προσεγγίζει βαθιά θέματα του ανήκειν και της ψυχής. Οι ασπρόμαυρες λιτές εικονογραφήσεις του που συνοδεύουν το κείμενο ως σκίτσα τονίζουν το περιεχόμενο του λόγου, επεξηγούν την εικόνα και την έμπνευση του δημιουργού. Και ακριβώς επειδή είναι λιτές και ασπρόμαυρες είναι πολύ ειλικρινείς και πολύ συγκεκριμένες. Στο βιβλίο του «Μια καμηλοπάρδαλη και μισή» ο Σίλβερσταιν παίζει με τις εικόνες και τις λέξεις. Ξεκινάει απλά. Ένα παιδί και μια καμηλοπάρδαλη. Και στην εικόνα αυτή αρχίζει και φορτώνει, φορτώνει, φορτώνει. Φορτώνει ένα ποδήλατο, ένα κοστούμι, ένα φίδι, ένα τριαντάφυλλο, ένα καπέλο και έναν αρουραίο, έναν ασβό σε ένα μπαούλο και –ουφ… δεν θα τελειώσει ποτέ. Το σκίτσο γίνεται όλο και περίπλοκο, πιο μπερδεμένο μέχρι που έρχεται η στιγμή το κουβάρι να γυρίσει και πάλι, η αφήγηση να αρχίσει να ξεφορτώνει. Θα φύγει το ποδήλατο, θα φύγει ο ασβός, θα φύγει η φάλαινα με την ουρά της, θα φύγει το τριαντάφυλλο –τι ρομαντικό!-, θα φύγει ο αρουραίος και το καπέλο, μέχρι που στο τέλος θα μείνει πάλι το παιδί με την καμηλοπάρδαλή του. Έφυγε σήμερα το πρωί ο εμβληματικός συνθέτης Ένιο Μορικόνε. Για να είμαστε πιο σωστοί δεν μπορεί μια λέξη, όσα και αν η έννοια συνθέτης μπορεί να περιλαμβάνει, να αποδώσει το σύνολο της προσφοράς και κυρίως της προσωπικότητας του μεγάλου Ιταλού μουσικού. Ο εκλιπών έχει γράψει μουσική για πάρα πολλές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Για την ακρίβεια μιλάμε για πάνω από 500 έργα, μέσα στα οποία συμπεριλαμβάνονται και 60 βραβευμένα. Έχει όμως συνθέσει και σύγχρονα έργα κλασικής μουσικής. Όλα τα παραπάνω τον καθιστούν έναν από τους πιο παραγωγικούς και με την μεγαλύτερη επιρροή συνθέτες όλων των εποχών στον χώρο της Έβδομης Τέχνης και όχι μόνον.
Γεννημένος στην Ρώμη το 1928 ο Ένιο Μορικόνε αμέσως μετά τον Β! Παγκόσμιο Πόλεμο άρχισε την καριέρα που έμελλε να τον κατατάξει μεταξύ των κορυφαίων σε παγκόσμιο επίπεδο. Πολλές οι συνεργασίες του, είχε την ευκαιρία να τραγουδήσουν συνθέσεις του ιερά τέρατα της μουσικής σκηνής, τον "κέρδισε" τελικά ο κινηματογράφος. Το όνομα του άρχισε να συζητείται έντονα από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 όταν και δικά του μουσικά θέματα έντυσαν σημαντικά γούεστερν της εποχής. Είναι η περίοδος που η ιταλική βιομηχανία του σινεμά επενδύει στην παραγωγή τέτοιων ταινιών με σημαντικούς Αμερικανούς ηθοποιούς να λαμβάνουν μέρος. Η τριλογία του Σέρτζιο Λεόνε ( Για μια χούφτα Δολάρια, Μονομαχία στο Ελ Πάσο, Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος) αποτέλεσε την απαρχή για να γίνει παγκοσμίως γνωστός. Τα επόμενα χρόνια τον καθιερώνουν και πλέον από τις αρχές του 1970 μπαίνει και στον μαγικό κόσμο του Χόλιγουντ. Παρόλο που η Μέκκα του κινηματογράφου τον αποδέχθηκε σχεδόν αμέσως, παρόλο που διαρκώς έγραφε για έργα Αμερικανών σκηνοθετών, ποτέ του δεν έμαθε αγγλικά και μάλιστα αρνήθηκε και ως δώρο μια βίλα στο πολυδιαφημισμένο Χόλιγουντ. Όλιβερ Στόουν, Μπράιαν Ντε Πάλμα, Τζον Κάρπεντερ, Μπάρι Λέβινσον είναι μόνο μερικοί από τους σκηνοθέτες που τον εμπιστεύτηκαν για να "ντύσει" μουσικά τις δημιουργίες του. Πολλά φιλμ που χάρισε τις συνθέσεις του κέρδισαν το πολυπόθητο αγαλματίδιο. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα soundtrack από τις ταινίες "Cinema Paradiso", στην συνεργασία με τον συμπατριώτη του Τζιουσέπε Τορνατόρε,"Bugsy" ή το "The Mission". Στην νέα χιλιετία ο Ένιο Μορικόνε δεν έχασε την λάμψη του, το αντίθετο θα έλεγα. Ο Κουέντιν Ταραντίνο βρήκε στο πρόσωπο του Ιταλού συνθέτη τον ιδανικό συνεργάτη και μαζί υπέγραψαν τέσσερις ταινίες, όπως το "Kill Bill", το "Death Proof", το "Άδωξοι Μπάσταρδη" και το "Django: Ο τιμωρός". Άργησε πολύ να κερδίσει το δικό του Όσκαρ αν και είχε πάντως πέντε υποψηφιότητες στην μεγάλη του πορεία. Κέρδισε το 2016 το αγαλματίδιο για την πρωτότυπη μουσική στην ταινία "Μισητοί 8", σχεδόν δέκα χρόνια μετά την απονομή από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου του τιμητικού Όσκαρ, το 2007, για την συνολική του προσφορά στην έβδομη Τέχνη. Στην τεράστια καριέρα του κέρδισε επίσης τρία Γκράμι, τρεις Χρυσές Σφαίρες, έξι BAFTA, δύο Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, ένα τιμητικό Χρυσό Λέοντα και ένα Πολικό Μουσικό Βραβείο (απονέμεται από την Βασιλική Σουηδική Μουσική Ακαδημία). γράφει ο Χρήστος Σούτος Το φετινό καλοκαίρι είναι έτσι κι αλλιώς ιδιαίτερα δύσκολο για τους ανθρώπους του Πολιτισμού. Ειδικά οι χώροι του θεάτρου και της μουσικής δοκιμάζονται πολύ και προσπαθούν να αντεπεξέλθουν στα νέα δεδομένα που έφερε στην ζωή μας η πανδημία. Δυστυχώς όμως και αυτό το καλοκαίρι μετράμε απώλειες σημαντικών προσώπων. Ο προηγούμενος μήνας μας άφησε με το σοκ της απώλειας ενός νέου ανθρώπου, του Διονύση Μπουλά. Ο ταλαντούχος ηθοποιός έφυγε από την ζωή ξαφνικά στις 30 Ιουνίου. Ο Ιούλιος δεν μπήκε καλύτερα. Στις 2/7 έφυγε από την ζωή η Αφροδίτη Γρηγοριάδου.
Η γνωστή ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης έχασε την μάχη για την ζωή λόγω μακροχρόνιας ασθένειας και κηδεύτηκε σήμερα στο Α! Νεκροταφείο Αθηνών παρουσία πλήθους κόσμου. Η εκλιπούσα ήταν μητέρα της επίσης γνωστής ηθοποιού Κοραλίας Καράντη και σύζυγος του Βύρωνα Πάλλη. Με τον σύζυγο της συνεργάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο ραδιοφωνικό σήριαλ "Το σπίτι των ανέμων". της Μαρίας Σούμπερτ Πόσα φιλιά πρέπει να δώσει κανείς μέχρι να ετοιμαστεί για ύπνο;
Είναι θέμα ανάγκης ή καθυστέρησης; Μπορούν τα άλλα ζωάκια να κοιμηθούν χωρίς φιλί; Και το ίδιο το κοτοπουλάκι ποιος θα το φιλήσει; Ο Ολλανδός Μεκ βαν Χάχελντονκ γράφει και εικονογραφεί ένα βιβλίο για πολύ μικρά παιδιά, το οποίο εξυμνεί την ρουτίνα και τελετουργία του βραδινού ύπνου, αλλά και τη σημασία του καθησυχασμού ως τρόπου να χαλαρώσει το παιδί, να νιώσει πως το αγαπούν και να μπορέσει να αφεθεί σιγά σιγά στον ύπνο και την ξεκούραση. Το κοτοπουλάκι του λοιπόν θα συναντήσει πολλά ζωάκια, άγρια και ήμερα, της ζούγκλας και της φάρμας, σε ένα βιβλίο που σε πρώτο επίπεδο αφορά την προετοιμασία του ύπνου, αφετέρου προσφέρει στο πολύ μικρό παιδί ερεθίσματα για τα ζώα και τις συνήθειές τους. Σε κάθε ζωάκι θα δώσει και ένα φιλί για καληνύχτα και αφού φιλήσει περίπου τριάντα ζωάκια, θα έρθει και η δική του στιγμή να πάρει το φιλί του. της Μαρίας Σούμπερτ Η δεύτερη περιπέτεια για το γραφείο ερευνών «Οι 12 θεοί» είναι εδώ. Και είναι πιο περίπλοκη από ποτέ. Γιατί αυτή τη φορά όντως κινδυνεύουν να γίνουν όλα μπάχαλο. Κυρίως επειδή έβαλε η Έριδα το χεράκι της. Και όλοι ξέρουμε πως το μεγαλύτερο μπάχαλο η Έριδα κατάφερε να το κάνει με το περίφημο μήλο της. Αυτό που κλήθηκε ο Πάρις να δώσει στην ομορφότερη. Αυτό που πήρε εν τέλει η Αφροδίτη. Αυτό που του χάρισε την Ωραία Ελένη. Αυτό που ξεκίνησε τον Τρωικό Πόλεμο και κατέστρεψε την Τροία. Δεν το λες και μικρό το μπάχαλο.
Τι θα συμβεί όμως όταν το μήλο αυτό χαθεί; Όταν ο Πάρις προτού προλάβει να το δώσει σε αυτήν που όχι απλώς θεωρεί ομορφότερη, αλλά αυτήν που θα του προσφέρει αυτό που ποθεί περισσότερο, χάσει το μήλο αυτό; Από τη μία θα σκεφτόμασταν πως η απώλεια του μήλου ίσως να προλάβει τα μελλούμενα, από την άλλη, ίσως τα κάνει χειρότερα. Για αυτό το λόγο αναλαμβάνει δράση το γραφείο ερευνών «Οι 12 θεοί» και ο Ερμής θα ζητήσει τη βοήθεια του Απόλλωνα, του Ήφαιστου και του Άρη. Οι θεοί θα ‘ανακρίνουν’ φιλικά τις ύποπτες θεές και τα ίχνη θα τους οδηγήσουν σε μια θνητή που θέλει να προλάβει το μέλλον. |
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
March 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
csmediagr0@gmail.com
theathinaiart@gmail.com
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος