Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ

του Χρήστου Σούτου

Για κάθε προϊόν η διαφημιστική καμπάνια είναι πολύ σημαντική στην προσπάθεια προώθησης και πώλησης του. Οι διαφημιστές επιδιώκουν με κάθε τρόπο να βρουν εκείνο το στοιχείο, που θα ιντριγκάρει, που θα προκαλέσει σχόλια και συζητήσεις, που θα φέρει στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας το προϊόν. Οι μεγάλες εταιρίες χρησιμοποιούν ενίοτε και μεθόδους που στην καλύτερη περίπτωση μπορούν να χαρακτηριστούν αμφιλεγόμενες. Δεν είναι όμως το θέμα μας αυτό. Δεν μας ενδιαφέρει, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, αν μια διαφήμιση εμπίπτει σε καθεστώς αθέμιτου ανταγωνισμού. Το θέμα εδώ είναι πιο σοβαρό, πιο κοινωνικά ευαίσθητο και κυρίως πιο ανθρωπιστικό. Αφορμή για τη σημερινή μας επικοινωνία στάθηκε μια διαφήμιση γνωστής εταιρίας ρούχων, που επέλεξε μια φωτογραφία προσφύγων ή σωστότερα μόλις διασωθέντων ανθρώπων για να προβάλλει το λογότυπο και το μότο που την ακολουθεί ως φίρμα εδώ και δεκαετίες. Η συγκεκριμένη εταιρία ρούχων μάλιστα έχει πράξει αναλόγως και στο παρελθόν, όταν είχε επιλέξει να χρησιμοποιήσει την εικόνα ενός ετοιμοθάνατου θύματος του ιού του AIDS ή πιο προβοκατόρικα στιγμιότυπα όπως για παράδειγμα την αγκαλιά μιας καλόγριας σε έναν ιερέα. 

Η ανθρωπιστική πλευρά του θέματος γίνεται νομίζω πολύ εύκολα αντιληπτή από όλους μας. Δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιείται με αυτόν τον τρόπο η εικόνα ανθρώπων που βρίσκονται στη χειρότερη και πιο αγωνιώδη στιγμή της ζωής τους ίσως. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν μπαίνει ποτέ στη ζυγαριά με οποιοδήποτε εμπορικό ισοζύγιο. Η χρήση τέτοιων εικόνων είναι επιεικώς απαράδεκτη, πόσο μάλλον αν αυτό γίνεται για διαφημιστικούς λόγους. Αλήθεια είναι ότι η φύση, μας ως είδος, αρέσκεται στο να παρακολουθεί με την ιδιότητα του θεατή τη δυστυχία του άλλου, την τραγωδία, το κακό που συμβαίνει σε ένα άλλο άτομο ή ομάδα. Η σύγχρονη εποχή με την υπερέκθεση μας στην εικόνα, τηλεοπτική, φωτογραφική "βοηθά " προς αυτή την κατεύθυνση. Πόσες φορές δεν έχετε πιάσει και εσείς τον εαυτό σας να κάθεται με ανυπομονησία να παρακολουθήσει πλάνα από δελτία ειδήσεων για μια καταστροφή που συντελείται σε ένα άλλο μέρος του πλανήτη; Πόσες φορές δεν έχετε πιάσει και εσείς τον εαυτό σας να χαζεύει προς την πλευρά ενός ατυχήματος στο δρόμο; Πολλές θα πω εγώ. Από την άλλη όμως μήπως θα έπρεπε σιγά σιγά να αλλάξετε νοοτροπία και συμπεριφορά; Μήπως θα έπρεπε να σκεφτείτε πως με αυτόν τον τρόπο το μόνο που κάνετε είναι να επιβεβαιώνετε τα κατώτερα ένστικτα του είδους μας;

Μην σας κάνει εντύπωση η επιλογή της συγκεκριμένης διαφημιστικής καμπάνιας. Οι υπεύθυνοι αυτής απλώς αφουγκράζονται την ατμόσφαιρα της εποχής μας. Σε τι διαφέρει άραγε η χρησιμοποίηση της φωτογραφίας αυτής από το στυλ των reality που παρακολουθούμε στις τηλεοράσεις όλου του κόσμου; Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει μετατραπεί σε ένα αδηφάγο τέρας. Τέρας που τρέφεται από τις κακουχίες, τις ταλαιπωρίες και τις δοκιμασίες που πέρνα ένα άλλο άτομο. Τέρας που αρέσκεται να βλέπει την ζωή του άλλου από την κλειδαρότρυπα, που γουστάρει τον κιτρινισμό, που θέλει το ξεκατίνιασμα on camera. Ιδιαίτερες ελπίδες δεν τρέφω για  αλλαγή της κατάστασης. Ελπίζω στην προσωπική αντίληψη και ευθύνη του καθενός μας.  Ίδωμεν...
​