Τα “Φιλαράκια” θα είναι πάντα μαζί σου

γράφει ο Χρήστος Σούτος

Τα “Φιλαράκια”, μία από τις πιο επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές στην ιστορία κατάφερε να συγκινήσει το κοινό της, ακόμα και μετά από 17 χρόνια, από την προβολή του τελευταίου της επεισοδίου, κάνοντας απλώς μία μάζωξη των πρωταγωνιστών στο παλιό τους “σπίτι”. ​

Η σειρά “Friends” με δέκα σεζόν και 236 επεισόδια στο σύνολό της συνεχίζει να αποτελεί ένα πραγματικό φαινόμενο, αφού ακόμα και σήμερα οι επαναλήψεις της σημειώνουν μεγάλες τηλεθεάσεις σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου όπου προβάλλονται. Μια σειρά χωρίς ιδιαίτερα εξωτερικά γυρίσματα (ελάχιστα είναι τα επεισόδια στα οποία οι πρωταγωνιστές βρίσκονται εκτός κάποιου στούντιο) στηρίχθηκε στην αλληλεπίδραση των έξι βασικών χαρακτήρων, αλλά και στην διαρκή εναλλαγή μεγάλων σταρ διεθνούς ακτινοβολίας σε γκεστ ρόλους, που έμπαιναν στη ζωή των έξι φίλων και τους αναστάτωναν. 

Η λάτρης της μόδας και κολλητή φίλη της Μόνικα από τα παιδικά τους χρόνια, αλλά κακομαθημένη Ρέιτσελ Γκρην. Η πρώην υπέρβαρη, νυν σεφ, ανταγωνιστική και με αρκετές νευρώσεις Μόνικα Γκέλερ. Η μασέρ, αυτοδίδακτη μουσικός και με “σκοτεινό” παρελθόν Φοίβη Μπουφέ. Ο ηθοποιός, λάτρης του φαγητού, γυναικοκατακτητής και μοναδικός αδερφός επτά Ιταλίδων αδελφών Τζόι Τριμπιάνι. Ο εκτελεστικός επόπτης στη στατιστική ανάλυση και την αναδιαμόρφωση δεδομένων – ναι αυτή ήταν η δουλειά του! – σαρκαστικός και με πατέρα drag gueen σε σόου του Λας Βέγκας Τσάντλερ Μπινγκ. Ο αδελφός της Μόνικα, αιώνια ερωτευμένος με τη Ρέιτσελ, παλαιοντολόγος και "κατά συρροή" παντρεμένος Ρος Γκέλερ. Αυτή είναι συνοπτικά η ταυτότητα των έξι βασικών ρόλων της σειράς, με τους οποίους όλοι μας βρήκαμε τουλάχιστον ένα σημείο ταύτισης. 

Η σειρά αυτή πέτυχε για πάρα πολλούς λόγους. Οι πιο σημαντικοί από αυτούς είναι κατά τη γνώμη μου δύο. Ο πρώτος ότι πραγματεύεται την καθημερινότητα ανθρώπων απλών, της διπλανής πόρτας, δηλαδή νεαρών παιδιών που προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους, με οικονομικές δυσκολίες, χωρίς λυμένα προβλήματα και χωρίς μία επίπλαστη πλούσια ζωή, δημιούργημα είτε των σεναριογράφων, είτε των γονιών τους, όπως συμβαίνει σε αρκετές αμερικάνικες τηλεοπτικές σειρές.

Ο δεύτερος έχει να κάνει με το χιούμορ της σειράς. Τις αστείες καταστάσεις που βιώνουν οι πρωταγωνιστές της, χωρίς ποτέ αυτές να γίνονται χυδαίες ή χοντροκομμένες, με αποτέλεσμα να φτιάχνουν τη διάθεση όποιου παρακολουθεί τη σειρά, ανεξάρτητα από την ψυχολογικής κατάσταση που μπορεί να βρίσκεται τη δεδομένη χρονική στιγμή. Με την κατάθλιψη και την απαισιοδοξία να περισσεύει στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες τα “Φιλαράκια” σου έδιναν – και σου δίνουν – μια διέξοδο, γεμίζοντας με αισιοδοξία και χαρά, έστω και για λίγο, τη δύσκολη πραγματικότητα.

Το “Friends – The Reunion” απέδειξε γιατί είχαν τόσο μεγάλη απήχηση και επιτυχία. Αντί να μπουν στη λογική ενός ακόμα κύκλου επεισοδίων με αντικείμενο το που κατέληξαν οι έξι αυτοί άνθρωποι, έφεραν απλά τους έξι ηθοποιούς που ενσάρκωσαν τους χαρακτήρες ξανά στο προσκήνιο, όχι για να παίξουν τους ρόλους, αλλά για να δούμε κι εμείς πως άλλαξε τη ζωή τους η σειρά και πως ήταν η καθημερινότητα των Friends, εντός και εκτός πλατό.

Για όλους εμάς τους ορκισμένους φαν της σειράς ήταν πραγματικά πολύ συγκινητικό να βλέπεις τα έξι τότε παιδιά και σήμερα μεσήλικες, να διατηρούν την ίδια ζωντάνια, την ίδια φλόγα και είναι απίστευτο το πως ακόμα και σήμερα, μετά από 17 ολόκληρα χρόνια δυσκολεύεσαι να ξεχωρίσεις τη Ρέιτσελ από τη Τζένιφερ Άνιστον, τη Μόνικα από την Κόρτνει Κοξ, την Φοίβη από την Λίζα Κούντροου, τον Τζόι από τον Ματ Λε Μπλανκ, τον Τσάντλερ από τον Μάθιου Πέρι και τον Ρος από τον Ντέιβιντ Σουίμερ.