ΤΟ ΘΕΑΘΗΝΑΙ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΦΑ. ΙΔΕΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΣΤΗ ΜΗΔΕΙΑ» ΣΕ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ & ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΩΣΤΑ ΓΑΚΗ

Υπάρχει μια μικρή φωτιά που λέγεται μνήμη
Υπάρχει μια μικρή φωτιά που λέγεται ποίηση
Υπάρχει μια μικρή φωτιά που λέγεται γυναίκα
​

Μετά τη διεθνή πρεμιέρα της στη Σεούλ πριν από δύο χρόνια, την εκ νέου συμμετοχή της στο Busan International Performing Arts Festival (ένα από τα πιο σημαντικά θεατρικά φεστιβάλ του κόσμου) στη Νότιο Κορέα και τα συνεχόμενα sold out της προηγούμενης θεατρικής σεζόν, η παράσταση «Από την Αντιγόνη στη Μήδεια» επέστρεψε από τις 9/11 και για λίγες μόνο παραστάσεις στην Ελλάδα και στο Άλφα.Ιδέα., το φυσικό θεατρικό της σπίτι.

Ο πολυτάλαντος Κώστας Γάκης, υπογράφει το πρωτότυπο κείμενο, τη σκηνοθεσία, τη μουσική και τα εντυπωσιακά video art της παράστασης, που δεν λειτουργούν "διακοσμητικά", αλλά δρουν και αλληλεπιδρούν με τα τεκταινόμενα στη σκηνή, αποτελώντας αναπόσπαστο μέρος της δράσης και ενισχύοντας την διεισδυτικότητα του λόγου και της εικόνας.
 
Κρατώντας για τον εαυτό του το ρόλο ενός «απεγνωσμένου» ποιητή, χαμένου στο χωροχρόνο,  που παρ' όλες τις "αμφιβολίες" του ρισκάρει να δημιουργήσει ένα πρωτότυπο, ζωντανό ποίημα, στη διαμόρφωση  του οποίου καθοριστικό ρόλο παίζει και η συμβολή του κοινού, ο Κώστας Γάκης ψάχνει εναγωνίως να βρει τη δική του δημιουργική ταυτότητα, μέσα από μια μεταφυσική συνδιαλλαγή με τον Όμηρο, τον Αισχύλο, τον Σοφοκλή και τον «επαναστάτη» Ευριπίδη, αλλά και τον Σεφέρη, την Πλαθ, την Πολυδούρη και τον Πορτογάλο Φερνάντο Πεσσόα, τον ποιητή με τα πολυάριθμα προσωπεία, τα οποία αντί να συγκαλύψουν, «αποκάλυψαν» μία από τις πιο σημαντικές ποιητικές φωνές της διεθνούς λογοτεχνίας.

Ο Κώστας Γάκης υπογράφει το πρωτότυπο κείμενο, τη σκηνοθεσία
τη  μουσική και τα ευρηματικά video art της παράστασης

Ο Κώστας Γάκης και η Μαρία Παπαφωτίου αναζητούν, πέρα και πάνω από το μύθο, τα βαθιά κρυμμένα μυστικά, τα αχαλίνωτα πάθη, τα απύθμενα σκοτάδια, αλλά και το απέραντο μεγαλείο της γυναικείας ψυχοσύνθεσης, χρησιμοποιώντας ως πολύτιμο εργαλείο «δραματουργικής ανασκαφής» τις πιο εμβληματικές τραγικές ηρωίδες. Αυτές αποτελούν την πηγή έμπνευσής του «αιρετικού» εν τέλει ποιητή και ταυτόχρονα την επίγεια  κόλασή του. Τις καταδιώκει και καταδιώκεται, με φόντο ευφάνταστα video ή live captures, στα οποία εναλλάσσονται τοπία, πρόσωπα και σχεδόν αυθύπαρκτες μινιατούρες, που λειτουργούν ως ένας φυσικός καμβάς των δραμάτων. Μούσες και Ερινύες του, οι πολυδιάστατες αυτές προσωπικότητες δεν αφηγούνται μόνο τις δικές τους ιστορίες, αλλά εκφράζουν ένα συλλογικό γυναικείο απωθημένο που ζητά διαχρονικά δικαίωση.
 
Στο ευ-μετάβλητο πρόσωπο και το γεμάτο πλαστικότητα σώμα της ταλαντούχας Μαρίας Παπαφωτίου, ενσαρκώνονται - θεατρικά, μουσικά και «κινηματογραφικά» - η Αντιγόνη, η Ελένη, η Ιφιγένεια, η Κλυταιμνήστρα, η Κασσάνδρα, η Ηλέκτρα, η Εκάβη, η Ιοκάστη-Επίκαστη και τέλος η Μήδεια που με τον πλέον ανατρεπτικό και παράδοξο τρόπο βάζει τα πράγματα στη θέση τους για όλες τις γυναίκες που αδικήθηκαν, κακοποιήθηκαν, ξεριζώθηκαν από την πατρίδα τους, ατιμάστηκαν και εν τέλει προδόθηκαν από τους πιο αγαπημένους τους. Ο - κατά τα άλλα μισογύνης - Ευριπίδης, δημιούργησε την πιο «αξιοσέβαστη» μητροκτόνο της παγκόσμιας δραματουργίας, που αντί να καταδικαστεί για την αποτρόπαιη πράξη της, αναδύεται στους ουρανούς μέσα στο ολόφωτο Άρμα του Ήλιου, απαλλαγμένη από όλα τα δεσμά της γυναικείας της φύσης. Είναι άραγε η Μήδεια η πρώτη πραγματική φεμινίστρια;
 
Ο Κώστας Γάκης δεν δίνει εύκολες απαντήσεις. Αντίθετα θέτει καίρια ερωτήματα, ανάγοντας τις γεμάτες βία, δάκρυα και αίμα ιστορίες αυτών των γυναικών στο δικό μας, εξίσου «αιματοβαμμένο» σήμερα, ενώ προσφέρει στο κοινό από μια λέξη κλειδί, που θα το βοηθήσει να αποκωδικοποιήσει την πεμπτουσία της ύπαρξής τους. Χρέος, κάλλος, θυσία, φόνος, φροντίδα, χάρισμα, ξεριζωμός, αιμομιξία και παιδοκτονία. Τι είναι τελικά αυτές οι γυναίκες; Άγιες ή αμαρτωλές; Σύμβολα ή ένσαρκες οντότητες; Θύματα ή θύτες; Άγγελοι ή δαίμονες; Κυνηγοί η θηράματα; 

Όλα τα παραπάνω και τίποτα απ’ αυτά. Είναι μήτρα και τοκετός, εκδίκηση και καταστροφή, ταπείνωση και υποταγή, έρεβος και φως, δύναμη και εξευτελισμός., εγωισμός και θυσία, θάνατος και αναγέννηση.  Είναι μάνες, κόρες, αδελφές, ερωμένες, βασίλισσες, ιέρειες, φόνισσες θεές. Είναι η μητέρα φύση που η αγκαλιά της μας χωράει όλους. Είναι απλά γυναίκες.  Είναι απλά άνθρωποι.

"ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΣΤΗ ΜΗΔΕΙΑ" ένα συναρπαστικό ταξίδι στον "βυθό" της γυναικείας ψυχοσύνθεσης

Στον λεπτοδουλεμένο - σαν κέντημα - λόγο και την ευρηματική ψηφιακή απεικόνιση του τόπου, του χρόνου και του σπαραγμού των προσώπων, έρχεται να προστεθεί η ατμοσφαιρική live μουσική της Στέλλας Ζιοπούλου και το μαγευτικό τραγούδι της  Ίριδας Κανδρή, που συνυπήρξαν σκηνικά με τους δύο πρωταγωνιστές της παράστασης, συνθέτοντας ένα μοναδικό, γεμάτο μουσικότητα, πολυμεσικό θέαμα, που λειτούργησε ως μηχανή του χρόνου, μεταφέροντας μας από την Αρχαία Αθήνα, στη Σπάρτη και τη Θήβα, από την πολύπαθη Τροία, στο Άργος, από την Ικαρία στην Κόρινθο...και όπου αλλού ο καθένας ήταν πρόθυμος να πάει με τη φαντασία του...
 
Την κίνηση σε αυτήν την παράσταση που ακτινοβολεί ελληνικότητα, η οποία όμως σε καμία περίπτωση δεν εξάρει τον Έλληνα κόντρα στον "βάρβαρο", αντίθετα τον επικρίνει για τις επιλογές του, επιμελήθηκε εισάγοντας πολλά tribal και έθνικ στοιχεία, ο Ευθύμης Χρήστου, τους περίτεχνους και γεμάτους εναλλαγές φωτισμούς υπογράφουν οι Στέλιος Πλασκασοβίτης και Στέφανος Λώλος, με τον δεύτερο να είναι υπεύθυνος και για την εντυπωσιακή σκηνογραφία, καταφέρνοντας να αξιοποιήσει τα πιο ετερόκλητα αντικείμενα, δημιουργώντας μία πολύ ενδιαφέρουσα σκηνική συνθήκη. Καλαίσθητα και μέσα στο κλίμα της παράστασης και τα κοστούμια των Σάλι Αλάραμπι και Κωνσταντίνας Μαρδίκη, που συνδυάζουν αρμονικά την αρχαιοελληνική λιτότητα των γραμμών, με στοιχεία της ελληνικής παράδοσης, καθώς και με σύγχρονες ενδυματολογικές επιρροές. 

Πολύ συγκινητική και με έντονα συμβολικό χαρακτήρα και η παρουσία-έκπληξη του γνωστού και καταξιωμένου ηθοποιού και σκηνοθέτη Στέφανου Ληναίου που καταθέτει τη δική του αλήθεια, δίνοντας τη σκυτάλη της δημιουργίας στη νέα γενιά καλλιτεχνών, που δεν έχει πει ακόμα την τελευταία της λέξη...

Η εξαιρετική Μαρία Παπαφωτίου είναι ένας ζωντανός καμβάς που πάνω της ο Κώστας Γάκης επανασχεδιάζει μία δυνατή και συνειδητοποιημένη  γυναίκα,
​ απαλλαγμένη από προκαταλήψεις αιώνων

Η μακρά διαδρομή "Από την Αντιγόνη στη Μήδεια" δεν είναι σίγουρα στρωμένη με ροδοπέταλα, αλλά εμείς την απολαύσαμε, αγαπώντας όλα τα σκοτεινά της σημεία. Κάθε Παρασκευή στις 21:00 και για λίγες ακόμα παραστάσεις, ο Κώστας Γάκης, η Μαρία Παπαφωτίου και οι εξαίσιες  Στέλλα Ζιοπούλου και Ίριδα Κανδρή, σας περιμένουν στην ειδικά διαμορφωμένη σκηνή του Θεάτρου Άλφα.Ιδέα για να σας ταξιδέψουν όσο πιο μακριά αντέχετε να πάτε...

Ο δημιουργός της παράστασης ζητά από τους θεατές - μεταξύ άλλων - να γράψουν και να αφήσουν παρακαταθήκη ένα δικό τους ποίημα για τη "γυναίκα". Καταθέτω λοιπόν: 

Στόμα, χέρια, μαλλιά
φίδια δεμένα, στήθη λευκά
στη φθορά του χρόνου, αντίδοτο.
Μάγισσα, φίλη, θρησκεία
του πόθου αποφορά.
Σε είπαν γυναίκα τους είπες θηρία.
Σε κατασπάραξαν, τους αγαπάς.
Φλόγα και στάχτη, εσύ!
Καθρέφτης η μνήμη
ότι της δείξεις, αντανακλά.
Στα απομεινάρια του κόσμου
την αγνότητα σου 
διαχρονικά ξεπουλάς.

Πρεμιέρα Παρασκευή 09 Νοεμβρίου στις 21:00
Κάθε Παρασκευή στις 21:00

ΜΟΝΟ ΓΙΑ 10 ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
 
Συντελεστές:
Ερμηνεύουν: Κώστας Γάκης, Μαρία Παπαφωτίου
Πρωτότυπο κείμενο: Κώστας Γάκης
Σκηνοθεσία, Μουσική, Video art: Κώστας Γάκης
Live τραγούδι: Ίρις Κανδρή
Live μουσική: Στέλλα Ζιοπούλου
Συνεργασία στη σκηνοθεσία: Ανθή Φουντά
Επιμέλεια κίνησης: Ευθύμης Χρήστου  
Φωτισμοί: Στέλιος Πλασκασοβίτης, Στέφανος Λώλος
Σκηνογραφία: Στέφανος Λώλος
Κοστούμια: Σάλι Αλάραμπι, Κωνσταντίνα Μαρδίκη
Βοηθοί σκηνοθέτη: Βίλλη Κοντονικολάκη, Ισμήνη Πρωίου

Διάρκεια: 90 λεπτά
Τιμή εισιτηρίου: 10 ευρώ (προπώληση), 15 ευρώ (ταμείο), 
​12 ευρώ (ΑΜΕΑ, φοιτητικό, μαθητικό, ανέργων)

Πληροφορίες:
Τζίφας Χρήστος
Υπεύθυνος Επικοινωνίας
Θέατρο Άλφα.Ιδέα
Κιν.6970282888
Mail: [email protected]