ΤΟ ΘΕΑΘΗΝΑΙ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «ΝΕΚΡΑΣΟΦ»

της Λίλας Παπαπάσχου

Βρεθήκαμε στο Από Μηχανής Θέατρο για μία ακόμη φορά (και θα ξαναπάμε σίγουρα γιατί το πρόγραμμά του είναι από τα πιο αξιόλογα της φετινής σεζόν) για να παρακολουθήσουμε την παράσταση «Νεκρασόφ», του Jean - Paul Sartre, σε σκηνοθεσία Βασίλη Οικονόμου, που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα από το ΘΕ.ΑΜ.Α., το επαγγελματικό θέατρο στην Ελλάδα που αποτελείται από ανάπηρους ηθοποιούς στην κύρια σύνθεσή του, σε συνεργασία με την Κίνηση Ανάπηρων Καλλιτεχνών.
 
Η εν λόγω παράσταση (όπως και όλες οι προηγούμενες παραστάσεις του ΘΕ.ΑΜ.Α.) συνοδεύεται από Υπέρτιτλους στα Ελληνικά και στα Αγγλικά με στοιχεία που συμβάλλουν παράλληλα στην κατανόηση των ηχητικών σημάτων από Κ/κωφούς/ές και βαρήκοους/ες, καθώς και Ακουστική Περιγραφή στα Ελληνικά για τυφλούς/ές και άτομα με προβλήματα όρασης και με ζωντανή επί σκηνής διερμηνεία της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας από την εκφραστικότατη Θεοδώρα Τσαποΐτη που ενσωματώθηκε απόλυτα στην σκηνική δράση.
 
Η παράσταση «Νεκρασόφ» προσφέρει καθολική προσβασιμότητα στους ανάπηρους θεατές,  κάτι που ενώ θα έπρεπε να  θεωρείται και να είναι δεδομένο, δυστυχώς δεν ισχύει ευρύτερα, καταδεικνύοντας τα πολιτισμικά, εκπαιδευτικά και κοινωνικοπολιτικά ελλείμματα της χώρας μας. 
 
Η τέχνη αφορά το σύνολο του πληθυσμού και απευθύνεται σε όλους, οπότε η πρόσβαση της σε αυτήν είναι θεμελιώδες δικαίωμα όλων των πολιτών, ειδικά εν έτη 2018 που η τεχνολογία εξελίσσεται με ραγδαίους ρυθμούς, προσφέροντας λύσεις και σε αυτόν τον τομέα (αλλά αυτό είμαι μία μεγάλη συζήτηση την οποία ευχόμαστε στο μέλλον να μην χρειαστεί να ξανακάνουμε, γιατί θα έχει αλλάξει ριζικά ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε ορισμένα πράγματα). 

Μια δυνατή και δραστήρια ομάδα καλλιτεχνών με σαφές καλλιτεχνικό όραμα
​και έντονη κοινωνική δράση

Η παράσταση «Νεκρασόφ» είναι μία γνήσια καλλιτεχνική δημιουργία, που ζωντανεύει με τον πλέον ευρηματικό, εύστοχο, στοχαστικό, βαθιά σατιρικό και σίγουρα επίκαιρο τρόπο, το δηκτικό και γεμάτο αιχμές – ειδικότερα για το ρόλο της τέταρτης εξουσίας στη διαμόρφωση του πολιτικού μας γίγνεσθαι – φιλοσοφικό κείμενο του Σαρτρ βάζοντας μεν στο επίκεντρο της ανελέητης φαρσο-σάτιράς του τους δημοσιογράφους και τους φορείς εξουσίας της εποχής (όχι ότι έχει αλλάξει κάτι στο δικό μας σήμερα) στηλιτεύοντας την έλλειψη ιδανικών και την τυφλή υποταγή τους στο εκάστοτε καθεστώς, αλλά θέτοντας παράλληλα καίρια υπαρξιακά ερωτήματα, που παραμένουν διαχρονικά αναπάντητα, αφού δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις στο προαιώνιο ερώτημα «Γιατί υπάρχουμε;» και εν τέλει  «Ποιο το νόημα της ζωής;».
 
Ο ικανότατος και πολύπλευρα ταλαντούχος ηθοποιός και σκηνοθέτης Βασίλης Οικονόμου, πατώντας στην εύηχη και επί της ουσίας σύγχρονη μετάφραση της  Ελίνας Νταρακλίτσα και έχοντας στη διάθεσή του 16 άρτια εκπαιδευμένους ηθοποιούς (συμπεριλαμβανομένου του ίδιου και της Θεοδώρας Τσαποΐτη σύνολο 18 άτομα επί σκηνής παρακαλώ!!) δημιούργησε μία ολοκληρωμένη, ενιαία παράσταση που απαρτίζεται από πολλά επιμέρους «μονόπρακτα», τα οποία ενώ έχουν δραματουργική συνέχεια, λειτουργούν και ως αυτοτελή σκηνικά επεισόδια, τα οποία συνενώνουν με τον πλέον απολαυστικό τρόπο οι υπέροχες μουσικές συνθέσεις του χαρισματικού Ηλία Κουρτπαρασίδη (να σημειωθεί ότι το κοινό χειροκροτούσε ενθουσιασμένο στο τέλος κάθε μεμονωμένης σκηνής).
 
Οι ηθοποιοί που κλήθηκαν να δώσουν ζωή σε αυτό το σημαντικό και πολυεπίπεδο νοηματικά, φιλοσοφικό έργο του σπουδαίου Γάλλου διανοητή, αλλά και τους γοητευτικούς μέσα στην «διαφθορά» τους ήρωές του ήταν κάτι παραπάνω από πειστικοί, ενσαρκώνοντας με πολύ κέφι, ενθουσιασμό και συνέπεια τους εξίσου πολυδιάστατους ρόλους του έργου. Από ποιον να αρχίσω και με ποιον να τελειώσω…Ας ακολουθήσουμε τη σειρά εμφάνισής τους, αφήνοντας για το τέλος τον «δισυπόστατο» και αινιγματικό Βασίλη Οικονόμου που συνεχώς μας ξεγελούσε κλείνοντας πονηρά το μάτι στους θεατές...

Ο Βασίλης Οικονόμου ως...Βαλερά + Νεκρασόφ, δύο σε ένα...

Ο αβίαστα ξεκαρδιστικός Μάνος Τριανταφυλλάκης ως Ζητιάνος και Ρενέ Σιμπιλό/Δημοσιογράφος Εφημερίδας «Το Παρίσι τη Νύχτα» έδωσε στους ρόλους του μία γλυκιά αίσθηση παραίτησης που ταίριαζε απόλυτα στους χαρακτήρες που κλήθηκε να υποδυθεί, αναγκάζοντας μας να γελάσουμε αρχικά με τον κουρασμένο ανθρωπάκο που κάνει ότι μπορεί για να επιβιώσει και ας εναντιώνεται στις αρχές του, κάνοντας μας όμως στο τέλος να χαμογελάσουμε πικρά, αφού δεν απέφυγε να γίνει "χαλίφης στη θέση του χαλίφη", αποδεικνύοντας αυτό που όλοι γνωρίζουμε ήδη, δηλαδή πως ο φαύλος κύκλος της εξουσίας δεν πρόκειται να κλείσει ποτέ... 

​Η Αιμιλιανή Αβραάμ ως η Ζητιάνα - έτερον ήμιση του προαναφερθέντος - ήταν γεμάτη μπρίο και σκέρτσο, αρκούντως σαρκαστική και σαρδόνια, ενώ ως Διερμηνέας του Δημάρχου της Τραβάντγια/ Νερσιά επέδειξε το ανάλογο σθένος και φυσικά το συναίσθημα ευθύνης που χαρακηρίζει μία τέτοια θέση, δρώντας προστατευτικά προς...πάσα κατεύθυνση...

Ο "ασύλληπτος" Μιχάλης Ταμπούκας έκανε το θέατρο να σείεται από τα γέλια κάθε φορά που εμφανίζονταν στην σκηνή ως ο κάπως "περιορισμένης ευθύνης και υπερβολικά "ένρινος" Επιθεωρητής Γκομπλέ, ο οποίος ως στόχο ζωής είχε θέσει τη σύλληψη του διαβόητου εγκληματία Ζορζ ντε Βαλερά, μην έχοντας όμως και πολύ μεγάλη πίστη στην ευόδωσή του. Παρόλα αυτά θα του δοθεί η ευκαιρία - έστω και στιγμιαία - να γευτεί τη χαρά της επίτευξης της επιδίωξής του, όμως...στο τέλος γελά καλύτερα όποιος γελά τελευταίος...

Οι απόλυτα cool - αλά miami vice - αστυνομικοί 1 & 2 που απαρτίζουν τη "φρουρά" του Επιθεωρητή Γκομπλέ, ευτύχησαν να ερμηνευθούν από τη δυναμική Χάννα Ελ Χατζ Ομάρ (1η Αστυνομικός) και τον απολαυστικά "γκαφατζή" Κωνσταντίνο Λούκα (2ος Αστυνομικός) που έδωσαν το δικό τους σκηνικό στίγμα, με πολύ εύστοχο και διασκεδαστικό τρόπο.

Ο α-πί-στευ-τα ταλαντούχος Πάνος Ζουρνατζίδης ως Ζιλ Παλοτέν/Διευθυντής Εφημερίδας «Το Παρίσι τη Νύχτα» σάρωσε την σκηνή του Από Μηχανής, ερμηνεύοντας τον απαιτητικό ρόλο του αντιπαθή, εντελώς διεφθαρμένου, αμοραλιστή και μωροφιλόδοξου Διευθυντή Εφημερίδας, που εν τέλει γεύεται με τον πιο σκληρό τρόπο το ίδιο του το...δηλητήριο.  Ένας πραγματικά υπέροχος ηθοποιός, από αυτούς που κάνουν το θέατρο επί της ουσίας...διδασκαλία...

Η γλυκύτατη, προκλητικά σέξι και αδιαφιλονίκητα ναζιαρά Φιφί/Γραμματέας της Εφημερίδας «Το Παρίσι τη Νύχτα» της Αγγελικής Νομικού μας εκμαίευσε αβίαστα το γέλιο, ειδικά κάθε φορά που προσπαθούσε να σαγηνεύσει με τα κάλλη της τον - γενικότερα - έξαλλο διευθυντή της Εφημερίδας. 

Οι "σπαρταριστές" Έφη Τούμπα/Περιγκόρ, Δημοσιογράφος «Το Παρίσι τη Νύχτα» και Χριστίνα Τούμπα/Ταβερνιέ, Δημοσιογράφος «Το Παρίσι τη Νύχτα», έκαναν το παν για να ικανοποιήσουν τις συχνά παράλογες απαιτήσεις του σκληροτράχηλου αφεντικού τους, προκαλώντας με τη σειρά τους ένα μπαράζ γέλιου, αφού όλες τους οι προτάσεις έπεφταν στο κενό...και μάλιστα με θόρυβο!

Η "επίσημα σοβαρή" Μαρία Μουρελάτου/Δήμαρχος της Τραβάντγια στάθηκε στο ύψος του αξιώματός της, αναγκάζοντας το πλήθος του κόσμου που είχε μαζευτεί για να την υποδεχθεί με όλες τις τιμές και να της υποκλιθεί, χωρίς βέβαια να λείπουν οι ακραίες εκδηλώσεις θαυμασμού προς το πρόσωπο της κυρίως από τον "γλοιώδη" Ζιλ Παλοτέν (τον περίφημο Δ/ντη της Εφημερίδας) που φωτογραφήθηκε πολλάκις μαζί της, κυρίως για δική του προβολή (αίσχος κύριε Παλοτέν!)

Ο "διαπλεκόμενος" Μουτόν/Πρόεδρος Εφημερίδας «Το Παρίσι τη Νύχτα» βρήκε στο πρόσωπο του ικανότατου Ανδρέα Ζήκουλη την ιδανική ενσάρκωση του, αφού ο ηθοποιός ήταν τόσο αδαής, υπερφίαλος και νάρκισσος, όσο θα περιμένε κανείς από έναν...Πρόεδρο του διαμετρήματός του...διατυπώνοντας με ανεπίτρεπτη παρρησία της απόψεις του για να προκαλέσει κι αυτός με τη σειρά του τα γέλια του κοινού, που στο πρόσωπό  του αναγνώριζε όλη τη φαυλότητα των ΜΜΕ.

Η πανέμορφη, αέρινη και διαπεραστικά γοητευτική Έλη Δρίβα/Βερονίκη, Δημοσιογράφος, κόρη του Ρενέ Σιμπιλό, γέμισε με λάμψη την σκηνή, ερμηνεύοντας τη μόνη γνήσια ιδεολόγο (μαζί ίσως με τον Ντεμιντόφ) που αρνείται να προδώσει τα πιστεύω της, υπερασπιζόμενη σθεναρά το δικαίωμά της να είναι "όπως όλες οι άλλες γυναίκες"...σε μια εποχή που όλοι επικαλούνται τη διαφορετικότητα.. Παρόλη όμως την προσπάθειά της να μας πείσει για το κοινότοπο της προσωπικότητάς της, η όμορφη και ταλαντούχα ηθοποιός δημιουργήσε έναν υπέροχο γυναικείο χαρακτήρα, από αυτούς που μας γεννούν την ανάγκη να ταυτιστούμε μαζί τους, ασχέτως εποχής, προσωπικών πεποιθήσεων και λοιπών παραγόντων...

Η απαστράπτουσα, χυμώδης, ερωτική και κάπως "φευγάτη" Κυρία Μπουνουμί/Γαλλίδα Πολιτικός της Ευαγγελίας Σχοινά, ήταν η επιτομή της σικ υποκρισίας και του σνομπ ανθρωπισμού που "σφάζει με το βαμβάκι", δίνοντας μας την αίσθηση ενδυματολογικά και υφολογικά, ότι μάλλον πετάχτηκε από κάποια τούρτα σε bachelor party, παρά της σοβαρής και αξιόπιστης πολιτικού που νοιάζεται για τα προβλήματα του λαού της (...μμμ...κάτι μας θυμίζει αυτό!).

Η κυριολεκτικά αγνώριστη Κατερίνα Κοντομάρκου ερμήνευσε με την τρυφερή μελαγχολία του αποπροσανατολισμένου ιδεολόγου, τον διανοούμενο Ντεμιντόφ/Ρώσο Οικονομολόγο που εργαζόταν στο Κρεμλίνο, ο οποίος επιστρατεύεται ως πραγματογνώμονας, προκειμένου να πιστοποιήσει την αυθεντικότητα του Νικήτα Νεκρασόφ, καταλήγοντας στο τέλος να...ψευδομαρτυρήσει προς χάριν του "μονοεδρικού" του κόμματος των..."Μπολσεβίκων-Μπολσεβίκων". Άξια, άξια!

Ο αεικίνητος, νευρώδης και "τσαμπουκαλεμένος" Σταύρος Ζαφείρης στο διπλό ρόλο του Σαπουί & του Μποντουέν/Επιθεωρητές Προστασίας της Επικράτειας ήταν αυτό που επίτασσαν οι ρόλοι του, δηλαδή άτεγκτος, επιβλητικός και...επιθεωρητής βεβαίως - βεβαίως...

Τέλος ο ταλαντούχος και πολυσχιδής Βασίλης Οικονόμου κράτησε για τον εαυτό του το "διπρόσωπο" ρόλο του Ζορζ Ντε Βαλερά που προκειμένου να ξεφύγει από τα κοφτερά (και γαμψά σαν του γύπα) νύχια της δικαιοσύνης φοράει το προσωπείο του Νικήτα Νεκρασόφ (δεν θα σας αποκαλύψουμε περισσότερα για τον εν λόγω ήρωα γιατί θα χαθεί το μυστήριο μιας παράστασης που βασίζεται κατεξοχήν στην ανατροπή), μπερδεύοντας συνεχώς το κοινό, αλλά και τους υπόλοιπους ήρωες του έργου και ξεμπροστιάζοντας το σαθρό πολιτειακό, κοινωνικό και πολιτικό σύστημα που μαστίζει τις ανθρώπινες κοινωνίες από καταβολής κόσμου.

ήταν όλοι τους...υπέροχοι!

​
"Η αναπηρία είναι μία ζώσα κατάσταση", όπως πολύ σωστά αναφέρει ο σκηνοθέτης της παράστασης "Νεκρασόφ" Βασίλης Οικονόμου κι ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται, όχι με ευχολόγια και προσποιητό ενδιαφέρον, αλλά με πράξεις και έργα υποδομής που θα επιτρέπουν σε όλους τους πολίτες αυτής της χώρας (ανεξαιρέτως!) να απολαμβάνουν τα ίδια προνόμια. 

Αυτό που εμείς απολαύσαμε στο κατάμεστο ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ είναι μία άρτια παράσταση που μας έκανε να γελάσουμε, να προβληματιστούμε και εν τέλει να διπαιστώσουμε ότι η μόνη πραγματική αναπηρία είναι η άγνοια και ο ρατσισμός...

Απόψε και αύριο (και κάθε Τετάρτη και Πέμπτη) στις 18.00 (ακριβώς!!) σας περιμένει στην Κάτω Σκηνή του θεάτρου ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ένα ΥΠΕΡ...ΘΕ.ΑΜ.Α. που δεν πρέπει να χάσετε...
__________________________________________________________________________________
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:
Μετάφραση: Ελίνα Νταρακλίτσα
Σκηνοθεσία: Βασίλης Οικονόμου
Mουσική: Ηλίας Κουρτπαρασίδης
Χορογραφίες: Άννα Βεκιάρη
Artwork: Ivan Masteropoulos
Σχεδιασμός – Εκτύπωση θεατρικού προγράμματος: Εκδόσεις ΑΠΑΡΣΙΣ
Φωτογραφίες: Peny Delta
Δημιουργία Αφίσας: Νίκος Ιωαννίδης
Δημιουργία τηλεοπτικού trailer: Μαρία Σιδηροπούλου
Δημιουργία ραδιοφωνικού spot: Γιάννης Καστανάκης

Προσβασιμότητα παράστασης με την πιστοποίηση κι επιμέλεια της «Κίνησης Ανάπηρων Καλλιτεχνών»: Διερμηνεία Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας: Θεοδώρα Τσαποΐτη Υπέρτιτλοι στην Ελληνική και Αγγλική Γλώσσα: Εμμανουέλα Πατηνιωτάκη Προβολή Υπέρτιτλων: Εμμανουέλα Πατηνιωτάκη, Μαρίνα Ανδριανού, Χριστιάννα Βάσο Ακουστική περιγραφή: Θανάσης Παπαντωνόπουλος. Διαρκεια: 90 λεπτα Συντελεστες Παραστασης: • Μετάφραση: Ελίνα Νταρακλίτσα • Σκηνοθεσία: Βασίλης Οικονόμου • Mουσική: Ηλίας Κουρτπαρασίδης • Artwork: Ivan Masteropoulos • Σχεδιασμός – Εκτύπωση θεατρικού προγράμματος: Εκδόσεις ΑΠΑΡΣΙΣ • Φωτογραφίες: Peny Delta
 
ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΣΕΙΡΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ:
Μάνος Τριανταφυλλάκης, Αιμιλιανή Αβραάμ, Βασίλης Οικονόμου, Μιχάλης Ταμπούκας, Χάννα Ελ Χατζ Ομάρ, Κωνσταντίνος Λούκας, Πάνος Ζουρνατζίδης, Αγγελική Νομικού, Έφη Τούμπα, Χριστίνα Τούμπα, Μαρία Μουρελάτου, Ανδρέας Ζήκουλης, Έλη Δρίβα, Ευαγγελία Σχοινά, Κατερίνα Κοντομάρκου, Μαρίνα Μπεσίρη, Σταύρος Ζαφείρης​

ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΑΤΡΟ
Ακαδήμου 13 Μεταξουργείο, ΤΚ 10436, Αθήνα
Τηλέφωνο: (+30) 210 523 2097
[email protected]

Από τις 24 Ιανουαρίου μέχρι και τις 5 Απριλίου 2018 
στην Κάτω Σκηνή του Από Μηχανής Θεάτρου
κάθε Τετάρτη και Πέμπτη, στις 18.00