Ένα κουμπί-παιχνίδι

γράφει η Μαρία Σούμπερτ

Ο Γιόχαν Χουιζίνγκα έγραφε (1938, 1989) πως η παιγνιώδης διάθεση, άρα και το Παιχνίδι, προϋπάρχει του ανθρώπινου πολιτισμού, αφού το συναντάμε στα άγρια ζώα –τα οποία φυσικά δεν περίμεναν εμάς να αναπτύξουμε πολιτισμό, για να παίξουν. Τι είναι όμως η παιγνιώδης διάθεση; Είναι η ανάγκη εκείνη με την οποία επεξεργαζόμαστε όσα μας συμβαίνουν, όσα δεν μπορούμε να εξηγήσουμε, όσα δίνουν νόημα στις σχέσεις μας. Είναι η διάθεση εκείνη που προσθέτει την φαντασία, το χιούμορ, την περιέργεια και την επιθυμία μας να μαθαίνουμε, αλλά και εκείνη που θα μας δώσει την απαραίτητη απόσταση ώστε να διαπραγματευτούμε ζητήματα που κάτω από άλλες συνθήκες δεν θα μπορούσαμε να πλησιάσουμε.

Όπως συμβαίνει στον Ασίντ, που το όνομά του σημαίνει «λιοντάρι». Που είναι παιδί και παίζει, μέχρι όλα να χαθούν στον πόλεμο και την καταστροφή. Μέχρι να βρεθεί μόνος του να περιπλανιέται –μια ιστορία που την τελευταία δεκαετία την ακούμε όλο και συχνότερα, τόσο συχνά που πια ίσως να μην μας αγγίζει όσο κάποτε. Που όμως ξεχνάμε πως υπήρξε και υπάρχει ως πραγματικότητα για χιλιάδες παιδιά σε όλο τον κόσμο που για λόγους πολλούς και διάφορους καλούνται βίαια να εγκαταλείψουν την ασφάλεια που θα έπρεπε να τους προσφέρει το σπίτι τους.
           
Ο Ασίντ λοιπόν, είναι προσφυγόπουλο. Και η Ελένη Μπετεινάκη θα μας πει την ιστορία του. Πώς περπάτησε και έφτασε μέχρι τη θάλασσα, πώς μπήκε σε μια βάρκα. Δεν είναι όμως αυτή η ιστορία που τον κάνει ξεχωριστό –άλλωστε τα νούμερα μιλούν από μόνα τους. Από το 2013 έως και σήμερα έχουν περάσει τα σύνορα της χώρας περισσότεροι από 10.557 ασυνόδευτοι ανήλικοι (στατιστικά στοιχεία της Υπηρεσίας Ασύλου μέχρι τον Οκτώβριο 2019).
           
Αυτό που κάνει τον Ασίντ ξεχωριστό –και είναι ίσως κοινό σε όλα τα παιδιά του κόσμου- είναι αυτή η παιγνιώδης διάθεση, αυτή η διαδικασία που θα τον κρατήσει ζωντανό. Γιατί για εκείνον η σωτηρία θα έρθει μέσα από ένα κόκκινο κουμπί που θα πέσει από το ρούχο του. Ένα κουμπί που θα γίνει δράκος και γοργόνα και ρόδα και τριαντάφυλλο και ήλιος και φλουρί και ήλιος και κόκκινο μπαλόνι και που εν τέλει θα τον φέρει κοντά με ένα άλλο παιδί –που μπορεί να μην μιλάει την γλώσσα του, μιλάει όμως τη γλώσσα του παιχνιδιού.
           
Γιατί μόνο μέσα από το Παιχνίδι εν τέλει μπορούμε να επικοινωνήσουμε και να όταν χρειαστεί να αναζητήσουμε βοήθεια.
 
Ελένη Μπετεινάκη
Εικονογράφηση: Νικόλας Ανδρικόπουλος
Με ένα κόκκινο κουμπί
εκδόσεις Κλειδάριθμος
ISBN : 978-960-645-075-4
Τιμή: 13,30€