της Μαρίας Σούμπερτ Αυτό που διαχωρίζει καθοριστικά την ενήλικη ζωή μου από την εφηβεία είναι πως πλέον δεν ονειροπολώ. Θυμάμαι τον εαυτό μου ώρες ολόκληρες πριν κοιμηθώ να στήνω ιστορίες με εμένα πρωταγωνίστρια, όπου φυσικά κατάφερνα και κατακτούσα ότι δεν είχα καταφέρει όλη την ημέρα. Τώρα ξαπλώνω και δεν προλαβαίνω να μετρήσω μέχρι το δέκα. Στο βιβλίο του Jonas Ribeiro τα όνειρα βιώνουν κάτι αντίστοιχο με αυτό που έπαθαν τα δικά μου όνειρα. Ζούσαν μαζί με τους ανθρώπους για χρόνια και χρόνια, μέχρι που συνειδητοποίησαν πως δεν θα πραγματοποιηθούν ποτέ. Κανείς δεν τους έδινε σημασία και έτσι τα περισσότερα όνειρα έφυγαν για τόπους μακρινούς. Ορισμένα όμως αποφάσισαν να μείνουν κοντά σε εκείνους που έδειχναν πιο ανοιχτοί να τα ακούσουν. Ένας φούρναρης, ένα παιδί, μια τηλεφωνήτρια, μια μοδίστρα. Αλλά και πάλι δεν έβγαιναν στην επιφάνεια. Μοιάζει να είχαν κολλήσει χαμηλά κάτω από τη γη και να μην τα παρακινούσε κανείς να εμφανιστούν στον έξω κόσμο. Μέχρι που «αυτό που έπρεπε να συμβεί, συνέβη», όπως λέει και ο συγγραφέας και τα όνειρα βγήκαν στην επιφάνεια. Τότε το αγόρι θα γίνει αστροναύτης, η μοδίστρα θα γίνει σχεδιάστρια στο Παρίσι, ο φούρναρης θα ψήσει τα πιο αφράτα ψωμιά. Τι είναι όμως αυτό που διώχνει τα όνειρα μακριά; Είναι η ενηλικίωση ή είναι η αδυσώπητη πραγματικότητα; Είναι οι υποχρεώσεις και οι πιέσεις που δέχεται ένας έφηβος; Υπάρχουν τα όνειρα ή μήπως πρέπει να τα «σκοτώσουμε» για να δημιουργήσουμε «σωστούς» ανθρώπους στην κοινωνία; Τα όνειρα είναι κομμάτι της δημιουργικότητάς μας, είναι οι επιθυμίες μας αναμεμειγμένες με λίγη χρυσόσκονη και πολύ φαντασία. Είναι το να μπορούμε να φαντασιωθούμε τον εαυτό μας κάπως αλλιώς, κάπου αλλού –ασχέτου χωροχρόνου. Αναρωτιέμαι όμως αν οι απαιτήσεις της εποχής μας επιτρέπουν τα όνειρα. Επιτρέπεται να ονειρευτείς, όταν έχουν ήδη προδιαγράψει το μέλλον σου; Όταν πρέπει να διαβάζεις ασταμάτητα για να μπεις σε συγκεκριμένη σχολή και να ασκήσεις συγκεκριμένο επάγγελμα; Πώς μπορούν να επιβιώσουν τα όνειρά σου όταν δεν τολμάς να φανταστείς τον εαυτό σου διαφορετικό; Αξίζει όμως να ονειρευόμαστε και να μάθουμε και στα παιδιά μας να ονειρεύονται. Να ονειρεύονται πως είναι καλά, πως είναι αγαπητά και πως αξίζουν. Και τότε να δείτε που ορισμένα όνειρα θα μπορέσουν να αλλάξουν τον κόσμο. Jonas Ribeiro Εκεί όπου ζουν τα όνειρα Εικονογράφηση: Laura Michell Μετάφραση: Αναστασία Δ. Μακρή Εκδόσεις Άγκυρα ISBN: 978-960-547-474-4 Τιμή: 11,50€ Ηλικία: 5+ Comments are closed.
|
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
March 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
csmediagr0@gmail.com
theathinaiart@gmail.com
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος