της Γεωργίας Τσούρου Να πώς διαβάζαμε βιβλία πριν το ίντερνετ: Πηγαίναμε στο βιβλιοπωλείο ή στο σπίτι κάποιου φίλου, αγοράζαμε ή δανειζόμασταν το βιβλίο, επιστρέφαμε σπίτι, ανοίγαμε την σακούλα, βγάζαμε το βιβλίο, καθόμασταν στην πολυθρόνα και το διαβάζαμε. Όταν τελείωνε η ανάγνωση, ώρες ή μέρες μετά, κι αν μας άρεσε, φτιάχναμε ένα τοστ και το μασουλούσαμε μπροστά στο παράθυρο νοσταλγώντας τους πρωταγωνιστές του. Αν δεν μας άρεσε, τηλεφωνούσαμε στον φίλο που μας το πρότεινε και γκρινιάζαμε για λίγο, πριν τον ρωτήσουμε μήπως έχει κάτι καλύτερο να μας προτείνει. Να πώς διαβάζουμε βιβλία σήμερα, που το ίντερνετ είναι στο τσεπάκι μας: Αποκτάμε πρόσβαση σε ένα βιβλίο με δεκάδες διαφορετικούς τρόπους (βιβλιοπωλείο, on line παραγγελία, eBook, audio book, downloadable pdf, κλπ) . Διαβάζουμε το βιβλίο και κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης κάνουμε αμέτρητες παύσεις για να ψάξουμε στο google φωτογραφίες των πόλεων, χωριών, λιμνών και ποταμών που περιγράφονται, αν τα ονόματα που αναφέρονται είναι υπαρκτά, αν ο συγγραφέας έχει παρεκκλίνει δημιουργικά από την ιστορική πραγματικότητα, αν ζει, πού ζει, με ποιόν ζει, αν κάνει ψυχοθεραπεία, έχει γάτα ή μήπως σκύλο, πώς αυτό επηρέασε την γραφή του και τι νούμερο παπούτσι φοράει. Όταν τελειώνει η ανάγνωση, ώρες ή μέρες μετά, κι αν μας άρεσε, φτιάχνουμε ένα τοστ και το μασουλάμε μπροστά στην οθόνη προσπαθώντας να συνέλθουμε από την υπερπληροφόρηση με την οποία έχουμε βομβαρδίσει τον εγκέφαλό μας. Αν δεν μας άρεσε, το βαθμολογούμε με ένα αστεράκι στο amazon και ξαναρχίζουμε το googling προς αναζήτηση κάποιου καλύτερου. Κάποτε, όλες και όλες οι πληροφορίες μας για τον έξω κόσμο, τις μακρινές χώρες, τις ζωές των άλλων και τα φανταστικά σύμπαντα, προέρχονταν από τα βιβλία. Σήμερα, η λογοτεχνία και οι φανταστικοί της κόσμοι είναι μια ακόμα αφορμή για ενδελεχές googling και συλλογή περαιτέρω πληροφοριών, πράγμα σίγουρα κουραστικό, αλλά όχι απαραίτητα κακό. «Η αδελφότητα της Βιέννης» του Νορβηγού συγγραφέα Ίνγκαρ Γιόνσρουντ είναι ένα από αυτά τα βιβλία που θα ενθουσιάσουν ψυχασθενείς οπαδούς της πληροφορίας σαν εμένα. Ξεκινάει σαν μια απλή ιστορία γύρω από την εξαφάνιση της κόρης μια πολιτικής ηγέτιδας του Χριστιανολαϊκού κόμματος της Νορβηγίας. Η κοπέλα είναι μέλος μια θρησκευτικής αίρεσης που ονομάζεται «Το Φως του θεού» και εδρεύει έξω από το Όσλο. Το νέο αστέρι της Νορβηγικής αστυνομίας που ακούει στο όνομα Φρέντρικ Μπάιερ θα αναλάβει να εξιχνιάσει την εξαφάνιση, όμως σύντομα το απομονωμένο αγρόκτημα όπου ζουν τα μέλη της αίρεσης θα γίνει σκηνή μαζικής δολοφονίας των αρσενικών μελών της και τα δεδομένα θα αλλάξουν. Ο Φρέντρικ, ο υπαστυνόμος – στέβια που ήρθε να γλυκάνει τον πικρό καφέ που άφησε πίσω του ο ακριβοθώρητος πια Χάρι Χόλε, μαζί με την συνάδελφό του Καφά Ικμπάλ, θα ανακαλύψει σύντομα ότι η σέκτα έχει ένοχες διασυνδέσεις με ένα φαινομενικά άσχετο απόσπασμα της παγκόσμιας ιστορίας, δηλαδή τα πειράματα των επιστημόνων των ναζί κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο σχετικά με την καθαρότητα της φυλής. Πόσες λαχταριστές αφορμές για ψάξιμο! Πόσα πράγματα δεν ξέρουμε ακόμα και ένα και μόνο βιβλίο μας εμπνέει να αναζητήσουμε! Όπως ακριβώς και ο Χάρι Χόλε, και δυστυχώς για αυτόν, και ο νέος μας νορβηγικός έρωτας Φρέντρικ Μπάιερ είναι χάλια. Προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του, να βρει δηλαδή την άκρη μέσα στο χάος που προσγειώθηκε στο ανήλιαγο υπηρεσιακό του γραφείο, όμως έχει προσωπικούς δαίμονες που τον κυνηγούν. Θα του επιτρέψουν να αποκαλύψει την αλήθεια; Πόσα από τα στοιχεία που ανιχνεύει στον δρόμο του είναι πραγματικές ενδείξεις και πόσα προβολές του εφιάλτη που έχει ο ίδιος ήδη ζήσει; Άραγε θα γραφτεί ποτέ, εντός ή εκτός Σκανδιναβίας, ένα βιβλίο μυστηρίου με πρωταγωνιστή έναν ευτυχισμένο σύζυγο και πατέρα που επιστρέφει σπίτι του γύρω στις πεντέμιση το απόγευμα, δεν πίνει κάτι άλλο πέρα από λίγη μπυρίτσα με το βραδινό και αποκοιμιέται γύρω στις έντεκα φορώντας ριγέ μπλε πιτζάμες ; Κι αν γραφτεί, εμείς θα θέλουμε να το διαβάσουμε; Ο Ίνγκαρ Γιόνσρουντ, πάντως, ο ικανότατος συγγραφέας του βιβλίου αυτού, είναι ο ίδιος ευτυχισμένος σύζυγος και πατέρας τριών παιδιών, και ζει ήρεμα στο Όσλο, όπως με ενημερώνει το google που πήρε φωτιά όσο διάβαζα την «Aδελφότητα της Βιέννης». Την περίπλοκη και εμπνευσμένη αυτή κατασκοπική ιστορία θα ακολουθήσουν άλλα δύο βιβλία, για την ολοκλήρωση της Τριλογίας του Μπάιερ. Φτιάχνω ένα τόστ και μασουλώντας το, χαζεύω έξω από το παράθυρό μου ανυπόμονη για την συνέχεια. ---------------------------------------------------------------------------------------- Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ Johnsrud Ingar Εκδόσεις Πατάκη ISBN: 9789601669359 Μετάφραση: Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη Comments are closed.
|
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
July 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
[email protected]
[email protected]
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος