ΜΙΑ ΤΡΕΛΗ ΤΡΕΛΗ ΑΡΧΑΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

της Μάριας Σούμπερτ

Η ελληνική μυθολογία βασίζεται στην ιστορία μιας θεϊκής οικογένειας. Από το Χάος γεννήθηκε η Γαία, που την παντρεύτηκε ο Ουρανός, που γέννησαν τους Τιτάνες, τις Τιτανίδες, τους Κύκλωπες και τους Εκατόγχειρες. Από τους Τιτάνες και τις Τιτανίδες, ο Κρόνος και η Ρέα γέννησαν την Εστία, τη Δήμητρα, την Ήρα, τον Πλούτωνα, τον Ποσειδώνα και τον Δία, ο οποίος αφού παντρεύτηκε την αδερφή του την Ήρα, έκανε μαζί της τον Άρη και τον Ήφαιστο. Την Αθηνά, τον Ερμή, τον Απόλλωνα, την Άρτεμη και το Διόνυσο τους έκανε ο μπαγάσας ο Δίας με άλλες γυναίκες.

Απ’ όλα έχει αυτή η οικογένεια. Ίντριγκες, πάθη, δολοφονίες, απιστίες, ξεμαλλιάσματα, φόβους, έρωτες, ατυχίες, αιμομιξίες. Πώς μπορούμε επομένως να επιτρέψουμε στα παιδιά μας να διαβάσουν τέτοια τρομερά πράγματα; Συνεχίζοντας το σκεπτικό μου από μια παλαιότερη ανάρτηση («Τι άλλαξε στα παραμύθια;», 16/10/2017) πως τα παιδιά χρειάζονται να αντιμετωπίζουν το επιθετικό κομμάτι τους μέσα από την αισθητική απόσταση, χρησιμοποιώντας δηλαδή ένα έργο τέχνης –βιβλία, πίνακες, θεατρικές παραστάσεις κτλ- για να βιώσουν μια ακραία κατάσταση, καταλήγω πως πρόκειται στην ουσία για ανάγκη της ίδιας της ανθρωπότητας. Για το λόγο αυτό επινόησαν τους θεούς και τις μυθολογίες τους, που ακολουθούν την πολιτισμική τους εξέλιξη, ανάλογα τον τόπο διαμονής και τα έθιμά τους. Σύμφωνα με τον Carl Jung τα κοινά στοιχεία που ανακαλύπτουμε στις μυθολογίες και αργότερα στα παραμύθια είναι κομμάτια του συλλογικού ασυνειδήτου –οι άνθρωποι σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές, ανάλογα και την εξελικτική τους πορεία, έχουν κοινές ανάγκες. Δεν έχει σημασία αν κάποιος ζει στο νότο ή το βορρά, στην ανατολή ή τη δύση. Θα βρει τρόπο να προβάλει τις βίαιες ενορμήσεις του σε μια μυθολογία και σε φανταστικά πρόσωπα. Και εφόσον πράττουν όπως πράττουν οι θεοί και οι θεές του, δεν χρειάζεται να πράξει έτσι ο άνθρωπος.

Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος για τον οποίο τα παιδιά λατρεύουν την μυθολογία. Γιατί με έναν ασφαλή και αποστασιοποιημένο τρόπο διαβάζουν για πράγματα που κάτω από άλλες συνθήκες θα φάνταζαν τρομερά, χωρίς όμως να επηρεάζονται τα ίδια στο εδώ και τώρα. Δεν ενοχλούνται από τον πατέρα Κρόνο που έφαγε τα παιδιά του. Δεν τα επηρεάζει αν η Αθηνά βγήκε από το κεφάλι του Δία και ο Διόνυσος από το μηρό του. Δεν φρίττουν από την εκδικητικότητα της Ήρας, δεν φοβούνται τον Ποσειδώνα και την τρομερή Μέδουσα. Ούτε τρέμουν τον πολεμοχαρή Άδη που όρμησε να αρπάξει ένα κορίτσι και να το παντρευτεί στον Κάτω Κόσμο. Αντίθετα. Μέσα από την αφήγηση των μύθων αυτών, τα παιδιά διαχειρίζονται δικά τους ζητήματα, βρίσκουν έναν έμμεσο και δημιουργικό τρόπο να εκφραστούν τα ίδια –σύμφωνα με τον Rollo May άλλωστε, τον πατέρα της υπαρξιακής ψυχολογίας, η δημιουργικότητα δεν αφορά μονάχα την παραγωγή, αλλά και την πρόσληψη.

Οι εκδόσεις Κέδρος λοιπόν, μας προτείνουν ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο για παιδιά, των Φρανσουάζ Ραχμίλ και Σαρλότ Γκαστό, με τίτλο «Θεοί και Θεές της Μυθολογίας», το οποίο με ζωντανή και γλαφυρή αφήγηση και εικονογράφηση μιλάει για όλους αυτούς τους λίγο μπερδεμένους, θυμωμένους, απορημένους και ερωτευμένους θεούς που –ευτυχώς– μπορούν να κάνουν όσα δεν επιτρέπεται να κάνουμε εμείς. 
____________________________________
Φρανσουάζ Ραχμίλ και Σαρλότ Γκαστό
«Θεοί και Θεές της Μυθολογίας»
Εικονογράφηση: Σαρλότ Γκαστό
Μετάφραση –Απόδοση: Αριάδνη Μοσχονά
Εκδόσεις Κέδρος
ISBN: 978-960-04-4864-1
Τιμή: 14.00€