ΑΝΘΙΣΜΕΝΕΣ ΤΣΑΓΙΕΡΕΣ!

της Μαρίας Σούμπερτ

Τα μικρά παιδιά –δεν θα περιοριστώ στα κορίτσια, παρ’ ότι ακόμα μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με έμφυλα στερεότυπα- αγαπούν να παίζουν το λεγόμενο «πάρτι με τσάι». Κατά μόνας ή με παρέα, στρώνουν το τραπεζάκι, απλώνουν το σετ με την τσαγιέρα και τα φλιτζανάκια και είτε κάθονται με φίλους τριγύρω, είτε βάζουν τα κουκλιά τους να κάτσουν, περνούν την ώρα τους σερβίροντας τσάι και μπισκότα.
           
Τι είναι όμως αυτό που τα τραβάει σε μία τσαγιέρα; Είναι το στρογγυλό της σχήμα; Είναι το στόμιο που αναβλύζει ζεστό υγρό; Είναι τα χρώματά της; Η αίσθηση του κρατήματος στα παιδικά χεράκια;
           
Η τσαγιέρα μοιάζει να είναι ένα σύμβολο του μητρικού αρχετύπου. Στρογγυλή, γεμάτη υγρό που ξεδιψάει και ζεσταίνει, τροφοδοτεί τον αποδοχέα της, τα χέρια του οποίου ακουμπούν και αγκαλιάζουν αυτή την στρογγυλάδα που τα ζεσταίνει. Φυσικά  ο αυθόρμητος συνειρμός θα μας πάει στο μητρικό στήθος και το θηλασμό. Έτσι συναντούμε με πολύ συμπάθεια την Βιργινία Ροφηματά, την κυρία που αγαπά τις τσαγιέρες. 

Τι να αναζητά άραγε μέσα από αυτές;
           
Η κυρία Βιργινία Ροφηματά έχει πολλές τσαγιέρες. Και τις χρησιμοποιεί σε κάθε της ανάγκη. Για να φάει, να λουστεί, να ποτίσει τα λουλούδια της. Όπου κι αν πάει φέρνει και μια τσαγιέρα μαζί της, με αποτέλεσμα το σπίτι της να είναι ένα μουσείο τσαγερών. Μία όμως είναι η αγαπημένη της. Εκείνη η τσαγιέρα που όταν την πλησιάζει αναβλύζει από μέσα αγάπη και ανθίζει ο κόσμος όλος. Όταν όμως η τσαγιέρα αυτή χάσει το καπάκι της που έχει σχήμα ήλιου, τα ζωγραφισμένα λουλούδια επάνω της μοιάζουν να μαραίνονται. Τότε η Βιργινία Ροφηματά θα πετάξει την τσαγιέρα.
           
Ίσως δεν την χρειάζεται πια;
           
Η τσαγιέρα όμως δεν έχει εκπληρώσει ακόμα το ριζικό της, αφού θα βρεθεί στα χέρια της μικρής Μαργαρίτας, η οποία θα της φτιάξει ένα νέο καπάκι –έναν ήλιο κι εκείνη, πώς το ήξερε άραγε;- και τότε όλα τα ζωγραφισμένα λουλούδια θα ανθίσουν και πάλι.
             
Η Zafouko Yamamoto εικονογραφεί με μεγάλη φαντασία την πληθώρα των διαφορετικών τσαγερών, σε ένα παραμύθι που δείχνει να αναφέρεται όχι μόνο στην αγάπη που ανθίζει, αλλά και στην στιγμή εκείνη που το άτομο καταφέρνει να ξεπεράσει την προσκόλλησή του στο μητρικό στήθος και να προχωρήσει. Γιατί φυσικά πάντα έρχεται κάποιος μετά, κάποιος νεότερος που το έχει ακόμα ανάγκη.
 

​ 
Τασούλα Επτακοίλη

Η τσαγιέρα που ανθίζει

Εικονογράφηση:
Zafouko Yamamoto

Εκδόσεις Καστανιώτη

​ISBN: 978-960-03-6646-4
Τιμή: € 12,00

---