της Μαρίας Σούμπερτ Ο γιατρός είναι μια μεγάλη υπόθεση στη ζωή των παιδιών, τα πρώτα χρόνια αρκετά τραυματική. Θυμάμαι όταν πηγαίναμε για εμβόλιο άρχιζα να κλαίω σπαρακτικά με το που πατούσα το ποδάρι μου στο κατώφλι του θείου Βόβα – ο παιδίατρός μας ήταν και θείος, αυτό βέβαια δεν με πτοούσε να παθαίνω τρόμο και μόνο στη σκέψη του εμβολίου. Το εμβόλιο είναι μια άλλη τρομερή στιγμή στη ζωή των παιδιών –κατά προτίμηση επαναλαμβανόμενη και σύμφωνα με τις οδηγίες του παιδιάτρου. Γιατί το σημαντικότερο είναι ο γονιός να εμπιστεύεται τον παιδίατρό του, να πιστεύει πως μπορεί να κρίνει το καλύτερο για το παιδί και να το βοηθήσει όπως και όπου χρειάζεται. Μια και είπαμε εμβόλια βέβαια, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε μια ολόκληρη γενιά γονιών «Ταλιμπάν» -δεν θα απολογηθώ για την βαρύτητα του όρου, καθώς την θεωρώ και ελαφριά μπροστά σε αυτό που κάνουν όχι μόνο στα παιδιά τους, αλλά σε όλα τα παιδιά- οι οποίοι θεωρούν πως επειδή εκατοντάδες χρόνια τα παιδιά μεγάλωναν με το φυσικό τους ανοσοποιητικό σύστημα, τα εμβόλια δεν είναι τίποτα άλλο από μια κρατική συνομωσία ελέγχου του πληθυσμού. Είτε είναι αυτό το σενάριο συνομωσίας είτε άλλο, το γεγονός είναι ένα: τα εμβόλια σώζουν ζωές. Αν κάποιος θέλει να κάνει 15 παιδιά για να του ζήσουν εν τέλει τα 7 είναι δικαίωμά του –να μη λογίζεται όμως συναισθηματικό ον, αφού θα έχει επιτρέψει να χαθούν άλλα τόσα. Αυτό όμως που είναι ακόμα πιο ανεξήγητο είναι πως ασθένειες που είχαν εκλείψει –όπως η ιλαρά- επανεμφανίζονται και σκοτώνουν. Είναι λοιπόν σημαντικό να ξέρουμε ποιος θα κάνει το γιατρό και με τι προσόντα. Αυτά τουλάχιστον με έκαναν να σκεφτώ ο Πίκο και η Λόλα, στο τελευταίο βιβλίο της σειράς της Λίνας Σωτηροπούλου. Γιατί ο Πίκο αρρωσταίνει και η Λόλα παίζει τη γιατρό. Μέχρι εδώ όλα καλά –όλα τα παιδιά παίζουν το γιατρό για διάφορους λόγους: για να έρθουν σε επαφή με το σώμα τους και το σώμα του άλλου, για να διαχειριστούν τον φόβο τους απέναντι σε κάτι που μπορεί να μοιάζει τρομακτικό, για να παίξουν ένα ενδιαφέροντα ρόλο. Αυτό που όμως προκαλεί την εξέλιξη στην πλοκή μας είναι πως ενώ η Λόλα παίζει τη γιατρό, ο Πίκο είναι πραγματικά άρρωστος. Πόσο μπορεί να τον βοηθήσει λοιπόν η φίλη του; Η Λίνα Σωτηροπούλου γράφει ένα παραμύθι σε ρίμα και το εικονογραφεί με τον υπέροχο τρόπο της η Ναταλία Καπατσούλια, για την φροντίδα και την αγάπη, αλλά και για την διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο παιχνίδι και την πραγματικότητα. Γιατί για τα παιδιά μπορεί να είναι παιχνίδι να παίζουν το γιατρό. Για τους γονείς όμως δεν θα έπρεπε να είναι. ---------------------------------------------------------------------------------------------------- Λίνα Σωτηροπούλου Πίκο και Λόλα: Στον γιατρό Εικονογράφος: Ναταλία Καπατσούλια εκδόσεις Μεταίχμιο ISBN: 978-618-03-1240-9 Τιμή: 8,80 € Comments are closed.
|
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
July 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
[email protected]
[email protected]
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος