ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΠΑΙΔΙ;

της Μαρίας Σούμπερτ

Στις 20 Νοεμβρίου 1989 η παγκόσμια κοινότητα δεσμεύτηκε να προστατεύει τα δικαιώματα των παιδιών υιοθετώντας την Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού. Από τότε, η ημέρα αυτή έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού (πηγή: www.unicef.gr). Τι είναι όμως ένα παιδί; Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση, ομώνυμη του τίτλου του δυστυχώς εξαντλημένου βιβλίου της Beatrice Alemagna, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κόκκινο.

Μέχρι και τον 19ο αιώνα το παιδί θεωρούταν μικρογραφία των ενηλίκων, είχαν τις ίδιες απαιτήσεις από τα παιδιά, όπως και από τους ενήλικες. Δεν επιτρεπόταν η παιγνιώδης συμπεριφορά, δεν επιτρεπόταν η ενασχόληση με «βρωμιές» και λάσπες. Τα παιδιά έπρεπε να είναι άψογα. Έπρεπε να σέβονται, να ακούνε και να κάνουν ότι τους λένε οι ενήλικες. Η καλή και κόσμια συμπεριφορά των παιδιών αντανακλούσε το πόσο καλοί είναι οι γονείς τους ως γονείς. Αν το καλοσκεφτώ, δεν έχουν περάσει και αρκετές δεκαετίες απ’ όταν άρχισε να αλλάζει αυτή η ιδέα. Ακόμα και με την ανάπτυξη της παιδοψυχολογίας, της παιδοψυχιατρικής, την Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, τους οργανισμούς και τους φορείς με στόχο την προστασία των παιδιών, οι ενήλικες δείχνουν πολλές φορές να αγνοούν την διαφορετικότητα των παιδιών, τις ξεχωριστές τους ανάγκες και επιθυμίες.

Παιδί λοιπόν, δεν είναι ένας ενήλικας με μικρά πόδια και χέρια. Παιδί είναι ένα υπέροχο πλάσμα που πιστεύει στη μαγεία, γιατί μπορεί να δημιουργήσει μαγεία. Που θεωρεί φοβερό δώρο τη νέα του οδοντόβουρτσα. Που κρύβει τα ρούχα και τα παπούτσια της μαμάς και του μπαμπά για να μην φύγουν για δουλειά. Που πασαλείβεται με την κρέμα της μαμάς για να βιώσει στο έπακρο την αίσθηση αυτή επάνω του. Που κάνει τα κακά του και τα φέρνει δώρο στους γονείς του μέσα στην πάνα. Που αποκοιμιέται στην αγκαλιά τους, στρίβοντας τα μαλλιά της μαμάς στα δάχτυλά του. Που παθαίνει εξάρσεις θυμού και οργής, που δεν μπορεί ακόμα να ελέγξει τα νεύρα του και τον εαυτό του.

Τα παιδιά θυμώνουν πολύ, χαίρονται πολύ και αγαπάνε πολύ. Σύμφωνα και με την Beatrice Alemagna τα παιδιά έχουν συνήθως τόσο μεγάλες ιδέες που αφήνουν τους μεγάλους με το στόμα ανοιχτό. Κάνουν πράγματα περίεργα, που όταν μεγαλώσουν τα ξεχνάνε. Σκέφτομαι όμως, πως οι περισσότεροι ενήλικες, όσοι «πείνασαν» σαν παιδιά γιατί δεν χόρτασαν το ακατάστατο παιχνίδι που τόσο χρειάζονταν για την ομαλή ψυχοσυναισθηματική τους ανάπτυξη, επιστρέφουν σε αυτή την ηλικία όποτε μπορούν. Είτε μέσα από ταινίες, είτε πλάθοντας ζύμη και απολαμβάνοντας την επαφή με το αλεύρι και το νερό, είτε απλώνοντας κρέμες στο σώμα τους και αφήνοντας άλλους να τους κάνουν μασάζ. Και η επιστροφή αυτή, όσο πόνο κι αν έχει για όσα έχασαν στο παρελθόν, μπορεί να τους βοηθήσει να χτίσουν ένα πιο υγιές παρόν, και να σχεδιάσουν ένα δημιουργικό μέλλον.
 
Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, που αποτελεί το πλέον αποδεκτό κείμενο για τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκοσμίως, υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου του 1989. Την έχουν επικυρώσει όλα τα κράτη του κόσμου, εκτός των ΗΠΑ και της Σομαλίας (η χώρα μας την επικύρωσε στις 2 Δεκεμβρίου 1992 με τον νόμο 2101), και τα 54 άρθρα της καλύπτουν όλα τα δικαιώματα των παιδιών που χωρίζονται σε 4 τομείς: Δικαιώματα Επιβίωσης, Ανάπτυξης, Προστασίας και Δικαιώματα Συμμετοχής.
 _________________________________________________________________________________

Τι θα πει «παιδί»;
Κείμενο & εικονογράφηση: Beatrice Alemagna
Μετάφραση: Elsa Damien & Γιώργος Κουραβέλος
Εκδόσεις Κόκκινο
ISBN: 978-960-9950-11-4
€ 14,83