της Μαρίας Σούμπερτ Η Άννα ξεκίνησε το Γυμνάσιο. Λιγότερα βήματα απ’ ότι για το Δημοτικό. Είναι λοιπόν χαρούμενη; Μάλλον όχι, γιατί ο μπαμπάς έφυγε από το σπίτι, η μαμά την έστειλε σε ψυχολόγο, ενώ η ίδια ζει την κατάθλιψή της με την ησυχία της. Τότε είναι που η Άννα θα επιστρέψει στην παλιά της αγάπη, τη ζωγραφική. Μόνο που η ίδια η καθημερινότητα δεν θα την αφήσει απλώς να ζωγραφίσει τα τετράδιά της. Θα βρεθεί να ζωγραφίζει –και να καθαρίζει μετά- θρανία, να ζωγραφίζει τοίχους και υπόγειες διαβάσεις. Και εκεί θα γνωρίσει τον Μάρκο. Η Τζένη Κουτσοδημητροπούλου γράφει ένα αφήγημα μικρής φόρμας για παιδιά από δέκα χρονών, και τα εντάσσει στις δυσκολίες της εφηβείας, τα μπερδεμένα μηνύματα της ηλικίας, την αναζήτηση ταυτότητας, αλλά και το άγχος της φυσιολογικότητας με όλες τις αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα και το συναίσθημα. Το σημείο στο οποίο θα σταθώ περισσότερο είναι η ανακουφιστική λειτουργία της τέχνης –η Άννα χαλαρώνει ζωγραφίζοντας, συνδέεται με την βιωμένη αίσθηση του παρελθόντος, όταν η ζωγραφική σήμαινε την απουσία κάθε σκοτούρας. Με την είσοδό της στην εφηβεία όμως –και παρ’ ότι η ίδια δεν το επιδιώκει- η ζωγραφική θα συνδεθεί και με μια τάση προς την παραβατικότητα: ξεκινώντας από τα θρανία, θα «επιδιορθώσει» τον τοίχο του Χημείου και εν τέλει θα βρεθεί να ζωγραφίζει στην υπόγεια διάβαση. Την ίδια ώρα η μαμά της παραμένει κουκουλωμένη στο κρεβάτι, να πενθεί τον χαμένο της γάμο. Ένα έφηβο κορίτσι λοιπόν, το οποίο παράλληλα με την είσοδό του στην εφηβεία βιώνει την πλήρη αποσταθεροποίηση του οικογενειακού του περιβάλλοντος. Αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να την οδηγήσει σε μια απομόνωση: αν δεν έχεις ένα σταθερό οικογενειακό πλαίσιο πώς μπορείς να «επαναστατήσεις» με ασφάλεια; Η απάντηση είναι φυσικά πως δεν μπορείς, και αυτός είναι και ο λόγος που η Άννα θα βρεθεί κάποιες φορές στο γραφείο του διευθυντή. Γιατί για τους εφήβους το σπάσιμο των ορίων δεν σημαίνει απλώς την ακύρωση των γονεϊκών κανόνων, αλλά και την δική τους αναμέτρηση με τις δικές τους δυνάμεις. Χρειάζεται επομένως να είμαστε εκεί ακόμα περισσότερο για εκείνους, διακριτικά και σταθερά, να τους επιτρέψουμε να κάνουν τα δικά τους βήματα και να είμαστε κοντά να τους κρατήσουμε αν χρειαστεί –άρα πρέπει κι εμείς να έχουμε κρατήσει τις δικές μας δυνάμεις, να είμαστε καλά για να μπορούμε να στηρίξουμε τα παιδιά μας, τους μαθητές μας. Για όσους λοιπόν φαντάστηκαν πως η ζωή γίνεται πιο εύκολη από τη στιγμή που το παιδί πάει σχολείο, ας το σκεφτούν ξανά. Τα δύσκολα τώρα ξεκινάνε. Τζένη Κουτσοδημητροπούλου Κοραλλιογενής ύφαλος Εικονογράφηση: Βασίλης Γρίβας Εκδόσεις Μεταίχμιο ISBN: 978-618-03-1986-6 Τιμή: 11,00€ Ηλικία: 10+ Comments are closed.
|
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
July 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
[email protected]
[email protected]
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος