Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΕΟΡΤΗ ΤΗΝ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΗ ΣΤΙΓΜΗ

του Χρήστου Σούτου

Η φετινή 25η Μαρτίου, λίγο πριν τη συμπλήρωση των 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, θα εορταστεί μέσα σε ένα αρκετά περίεργο κλίμα. Η ατμόσφαιρα που υπάρχει γύρω από τα εθνικά μας θέματα μόνο ευχάριστη δεν είναι. Σκοπιανό, ελληνοτουρκικά και αλβανικές απαιτήσεις βρίσκονται καθημερινά, σχεδόν, στην επικαιρότητα. Από που να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς. Από την αυξανόμενη προκλητικότητα των Τούρκων σε όλα τα μέτωπα; Σε Έβρο, Αιγαίο και Κύπρο οι γείτονες μας έχουν ανεβάσει στα ύψη το θερμόμετρο με την ανοχή όλων ανεξαιρέτως των συμμάχων μας. Στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων η επιλογή και της κυβέρνησης να ανοίξει, πρακτικά από το πουθενά, το θέμα σε μια εξαιρετικά κρίσιμη για την πατρίδα μας περίοδο όπως ήταν απολύτως λογικό δεν της βγαίνει και μακάρι να μην καταλήξει με επιζήμιο τρόπο για την πλευρά μας. Μέσα σε όλα, γιατί πάντα στην αναμπουμπούλα χαίρεται ο λύκος, προέκυψαν και οι γραφικές και χιλιοειπωμένες απαιτήσεις των Αλβανών για τους Τσάμηδες στα πλαίσια της λεγόμενης Μεγάλης Αλβανίας.


Εάν οι μεγάλοι και σπουδαίοι άνδρες του έπους του 1821 είχαν τη δυνατότητα να δουν και να αντιληφθούν πως κινούνται και πως πράττουν οι σημερινοί ηγέτες της Ελλάδας ένα είναι σίγουρο. Θα έσκυβαν το κεφάλι. Όχι από ντροπή, αλλά από θλίψη. Άνθρωποι που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα, άνθρωποι γεμάτοι αγάπη για την Ελλάδα, άνθρωποι ορμώμενοι από ανιδιοτελείς σκοπούς, άνθρωποι που ήθελαν απλώς να αναπνεύσουν λίγο αέρα ελευθερίας βλέπουν στις μέρες μας να κυριαρχεί η έννοια του προσωπικού συμφέροντος, η προσπάθεια παραμονής στην εξουσία με κάθε κόστος. Αλήθεια η ρήση του Παπαφλέσσα ότι...την πατρίδα μας ελεύθερη θέλουμε κι ας τρώγουμε πέτρες....πόσοι από τους σημερινούς πολιτικούς μπορούν να πουν ότι την κάνουν πράξη; Και δεν είναι μόνο αυτή η φράση, που καταδεικνύει στο μέγιστο βαθμό την αναλγησία, τον ωχαδερφισμό και το γάντζωμα στην καρέκλα των πολιτικών του σήμερα. Οι πολίτες διδάσκονται από την μικρή τους ηλικία, αν και τελευταία γίνεται προσπάθεια να αλλάξει και αυτό, για το μεγαλείο της Ελληνικής Επανάστασης, για την αυτοθυσία ενός ολόκληρου λαού, για τις ηρωικές πράξεις ακόμα και απλών ανθρώπων μόνο και μόνο για μπορέσει η πατρίδα μας να ελευθερωθεί από τον τουρκικό ζυγό. Μαθαίνουν για τη θυσία στο Αρκάδι, για την θυσία στο Ζάλογγο, για την πορεία στο θάνατο των αγωνιστών στο Μανιάκι, για τις κακουχίες των Ελλήνων στη πολιορκία του Μεσολογγίου, για τη σφαγή στα Ψαρά και τόσα άλλα. Μαθαίνουν για τις μεγάλες νίκες, για τα τεχνάσματα και τις στρατηγικές του Κολοκοτρώνη και των άλλων οπλαρχηγών και αισθάνονται υπερηφάνεια. Στρέφουν τότε το βλέμμα στο σήμερα και τι παρατηρούν; Πολιτικούς νάνους, εθνομηδενιστές, αστοιχείωτους και επικίνδυνους ανθρώπους να διαφεντεύουν τις τύχες ενός ολόκληρου έθνους και τους κυριεύει η απόγνωση.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα στις μέρες μας όμως βρίσκεται αλλού. Που; Μα στο γεγονός ότι με τις πράξεις τους οι κυβερνώντες έχουν αφήσει ελεύθερο το πεδίο σε ακραία στοιχεία να καπηλευτούν έννοιες που σε καμία περίπτωση δεν τους ανήκουν. Πατρίδα, πατριώτης, εθνική συνείδηση έχουν γίνει λέξεις που όποιος τολμήσει και γράψει γι΄αυτές χαρακτηρίζεται αυτομάτως εθνικιστής, ενίοτε και φασίστας. Δεν είναι έτσι όμως σε καμία των περιπτώσεων. Το κακό είναι ότι έχουμε πλέον πάει στο άλλο άκρο,  εντελώς . Τα σχολικά μας βιβλία αλλάζουν κάθε χρονιά προς το χειρότερο. Υπουργοί παιδείας αναλαμβάνουν άτομα που δεν έχουν ούτε το στοιχειώδες υπόβαθρο να αντιληφθούν τι προξενούν ασκώντας τις συγκεκριμένες πολιτικές. Δεν λέω ότι πρέπει να κοιμόμαστε και να ξυπνάμε με μοναδική σκέψη το τι έγινε το 1821, στη Μικρασιατική Καταστροφή ή στη γενοκτονία των Ποντίων. Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι να αλλάξουμε την ιστορία, για να μην πω να την παραχαράξουμε, γράφοντας για συνωστισμό και εθνοκάθαρση πάει πολύ. Όποιος λαός δεν σέβεται το παρελθόν του, την πληρώνει στο παρόν και δεν έχει μέλλον. Οι Έλληνες πρέπει να μαθαίνουν την ιστορία τους για να μπορούν να αντιλαμβάνονται τι γίνεται στην ευρύτερη περιοχή τους κάθε μέρα που περνάει, γιατί όπως είπε και ο γνωστός τραγουδοποιός .... εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε.....
​