 της Λίλας Παπαπάσχου «Μπαίνουμε απ’ τις πόρτες – βγαίνουμε απ΄’ τις πόρτες. Γιατί; Τι είναι η φάρσα; Αυτό. Τι είναι το θέατρο; Αυτό. Και η ζωή, δηλαδή, τι είναι; Αυτό.» Ο Έκτορας Λυγίζος, πέντε χρόνια μετά το Room Service, επέστρεψε στη Στέγη για να γίνει «ΤΟ ΣΩΣΕ»…και μάλιστα με επετειακό αέρα, αφού 35 χρόνια μετά το πρώτο ανέβασμα της εξωφρενικά αστείας φάρσας του Michael Frayn σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά, ο καταξιωμένος σκηνοθέτης επέλεξε να δώσει τη δική του εκδοχή, «υμνώντας το λάθος» σε όλο του το…καλλιτεχνικό και ανθρώπινο μεγαλείο! Η παράσταση «Το σώσε» βασίζεται στο θεατρικό έργο Noises Off του Μάικλ Φρέιν, που γράφτηκε το 1982 και ανέβηκε την ίδια χρονιά για πρώτη φορά στο Lyric Theatre, στο Hammersmith του Λονδίνου, με τον Έκτορα Λυγίζο να υπογράφει τη μετάφραση, τη διασκευή & τη σκηνοθεσία. Έργο υψηλών κινητικών και υποκριτικών απαιτήσεων, που επιβάλει στους ηθοποιούς φρενήρεις ρυθμούς και συνεχείς εναλλαγές συναισθημάτων, εικόνων και φυσικά σκηνικών συνθηκών. Από το προσκήνιο στο παρασκήνιο και τανάπαλιν, οι ερμηνευτικές αποστάσεις που πρέπει να διανυθούν είναι τεράστιες και στην προκειμένη περίπτωση… θορυβώδεις & δαιδαλώδεις... Μπροστά, πίσω, πάνω και μέσα στο πραγματικά εντυπωσιακό σκηνικό της παράστασης, που «φιλοτέχνησε» η Κλειώ Μπομπότη φέρνοντας στην κυριολεξία το μέσα-έξω - με σαφείς αναφορές στις εγκαταστάσεις του Αμερικανού Gordon Matta-Clarke, αλλά και με κάποια στοιχεία ψευδαίσθησης, που θυμίζουν τα χαρακτικά του Μ.Ε. Escher, ο οποίος ορίζει χώρους περιγράφοντας το άπειρο - και φορώντας τα εξτράβαγκαντ κοστούμια της Άλκηστης Μάμαλη, οι 9 πρωταγωνιστές της παράστασης υποκρίθηκαν τους «εξοντωτικούς» ρόλους τους με άνεση στην κίνηση και το λόγο, φλεγματικό χιούμορ και διάθεση…μπλαζέ.  Κινούμενοι διαρκώς στο περίτεχνο και άκρως εντυπωσιακό σκηνικό της παράστασης που λειτούργησε ηχητικά σαν ένα τεράστιο μουσικό όργανο, ηθοποιοί, τεχνικοί και σκηνοθέτης συνθέτουν τη δική τους μελωδία της αποτυχίας... Οι άοκνοι ηθοποιοί της παράστασης έχοντας επί της ουσίας να υπηρετήσουν τις ανάγκες δύο παραστάσεων που συμβαίνουν ταυτόχρονα επί σκηνής, γιατί με βάση τη φάρσα του Φρέιν οι θεατές τρυπώνουν στα παρασκήνια της γενικής πρόβας του έργου με τον προβοκατόρικο τίτλο «Όπως τους γέννησε η μάνα τους» και παρακολουθούν παράλληλα όσα συμβαίνουν προσκηνιακά και παρασκηνιακά, επέδειξαν συνέπεια και ομαδικότητα αποφεύγοντας ευτυχώς να πάθουν το ίδιο με τους "ταλαίπωρους" συναδέλφους τους που τόσο έντεχνα σκιαγράφησε ο Φρέιν, οι οποίοι έμειναν μπροστά μας "όπως τους γέννησε η μάνα τους", χάνοντας κάθε ίχνος σοβαρότητας, αξιοπρέπειας, και...αυτοσεβασμού. Οι απολαυστικοί Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Μιχάλης Κίμωνας, Γιάννης Κλίνης, Σοφία Κόκκαλη, Έμιλυ Κολιανδρή, Έκτορας Λυγίζος, Άννα Μάσχα, Άρης Μπαλής, Αρετή Σεϊνταρίδου, δεν σταμάτησαν ούτε στιγμή να μπαινοβγαίνουν, να ανεβοκατεβαίνουν, να αλλάζουν πρόσωπα/προσωπεία και συμπεριφορές, οδηγώντας κλιμακωτά την ένταση στο αναμενόμενο «κρεσέντο», για να καταλήξουν στην πλήρη αποδόμηση της παράστασης, διακωμωδώντας την εικόνα του συναισθηματικά ευάλωτου, «διανοούμενου» καλλιτέχνη και απομυθοποιώντας όλα όσα οι κοινοί θνητοί φαντάζονται για τα ινδάλματά τους…που είναι κι αυτά άνθρωποι με σάρκα και οστά. Άνδρες και γυναίκες λοιπόν στα πρόθυρα νευρικής κρίσης – παλεύουν επί σκηνής με την ανασφάλειά τους, τα πάθη τους, τη μικροπρέπεια τους και την ατελή τους φύση, αφήνοντας τη μάσκα της ευπρέπειας και της σοβαροφάνειας να σκάσει με θόρυβο στα πρόσωπα των θεατών που γελούν μαζί τους για τους ίδιους λόγους για τους οποίους ενδεχομένως θα έπρεπε να γελούν με τον εαυτό τους.  Στο Σώσε κανείς εν τέλει δεν θα διασωθεί... Η Άννα Μάσχα ερμήνευσε την "μοιραία" Ντότι που υποδύεται τον κόντρα ρόλο της γεροντοκόρης κυρίας Κλάκετ, λίγο πιο συγκρατημένα στην αρχή και με πολύ μεγαλύτερο ενθουσιασμό στη συνέχεια, αποδεικνύοντας για μία ακόμη φορά ότι είναι μία από τις πιο σταθερές και ταλαντούχες ηθοποιούς της γενιάς της. Ο Άρης Μπαλής ως Γκάρι που παίζει τον δήθεν μεσίτη Ρόμπερτ Τράπλεμαν ήταν πηγαία αστείος στην προσπάθεια του να "αυτώσει χωρίς ποτέ να αυτώνει", ενώ ο συνδυασμός του με την απίστευτα ταλαντούχα και με ευρύτατη ερμηνευτική γκάμα Σοφία Κόκκαλη που υποδύθηκε την Μπρουκ που παίζει τη χαζοβιόλα Βίκυ, αντικείμενο του πόθου του μεσίτη και ως Μπρουκ ερωμένη του σκηνοθέτη της παράστασης, ήταν κάτι παραπάνω από επιτυχημένος. Η Έμιλυ Κολιανδρή ως "αγαπησιάρα" Μπελίντα που παίζει την εστέτ Φλάβια Μπρεντ ήταν αβίαστα χαριτωμένη και την ίδια στιγμή αρκούντως νευρωτική, αλληλεπιδρώντας υποδειγματικά με τον Γιάννη Κλίνη που παίζει τον Φρέντερικ με την ευάλωτη μύτη που υποδύεται τον "καταχρεωμένο" σύζυγό της Φίλιπ Μπρεντ, αποτελώντας τον ορισμό του "κοσμικά ντεκαντάντ" ζευγαριού. Σε αυτό το ήδη βεβηλωμένο σπίτι των οργίων έρχεται να προστεθεί και ένας διαρρήκτης, τον οποίο παίζει ο αλκοολικός και δυσεύρετος Σέλντον , τον οποίο "απογείωσε" ερμηνευτικά ο σαρωτικός Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, βρίσκοντας στο τέλος εκτός από τα κλοπιμαία και την...κόρη του. Ο Μιχάλης Κίμωνας ως αφελής Τιμ, ο φροντιστής της παράστασης "Όπως τους γέννησε η μάνα τους", αναγκάστηκε να κάνει πολύ περισσότερες "αντικαταστάσεις" και θελήματα από όσα μπορούσε να αντέξει, και μαζί με την Αρετή Σεΐνταρίδου που υποδύθηκε την Πόπη, βοηθό σκηνοθέτη της προαναφερθείσας παράστασης, αποτέλεσαν την απόδειξη ότι άμα κοιμηθείς με λοξούς θα ξυπνήσεις...λοξότερος...και ολίγον έγκυος... Τέλος, ο Έκτορας Λυγίζος κράτησε για τον εαυτό του το ρόλο του πολύπαθου Λόιντ, του σκηνοθέτη της παράστασης "Όπως τους γέννησε η μάνα τους", που έντρομος παρακολουθεί το καλλιτεχνικό του οικοδόμημα να καταρρέει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα λίγο πριν την πρεμιέρα, ανήμπορος από ένα στάδιο και μετά να κάνει το παραμικρό για να εμποδίσει την επερχόμενη ολική καταστροφή. Φωτογραφικά στιγμιότυπα από μία παράσταση που εμπεριέχει κι άλλη μία δώρο... Ωραία θα μου πείτε όλα αυτά, αλλά τελικά έγινε "το σώσε" επί σκηνής; Έγινε ναι, αλλά λίγο πιο βραδυφλεγές απ' ότι ίσως θα προτιμούσε το αθηναϊκό κοινό που ναι μεν τα τελευταία χρόνια τιμά την πρωτοπορία, αλλά που και που θέλει να αντιμετωπίζεται ως κάπως πιο κλασικό και...μεσογειακού ταμπεραμέντου. Ναι, οι ρυθμοί θα μπορούσαν να είναι λίγο πιο σφιχτοί, τα σκηνικά γκαγκς πιο ωμά και λιγότερο χορογραφημένα -παρεμπιπτόντως εξαιρετική η δουλειά της Χαράς Κότσαλη που συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη στην κίνηση και τη σωματική προετοιμασία - οι κωμικές ατάκες πιο άμεσα πλασαρισμένες, το σκηνικό λιγότερο περίπλοκο και χαοτικό, αλλά για μένα τίποτα από όλα αυτά δεν έχει σημασία, γιατί η παράσταση που σκηνοθέτησε ο Έκτορας Λυγίζος πρεσβεύει αυτό ακριβώς που είναι το έργο και κατ' επέκταση η ζωή...μια φάρσα, ενίοτε κακόγουστη, στην οποία είμαστε όλοι εγκλωβισμένοι και καταδικασμένοι να μπαινοβγαίνουμε αέναα σε αλλεπάλληλες πόρτες που στο τέλος οδηγούν μόνο στο άγνωστο. Και κάτι τελευταίο...είναι πολύ μίζερο και προβλέψιμο αυτό που κατά κόρον συμβαίνει στην Ελλάδα, να χτυπιούνται δηλαδή ανελέητα επιτυχημένοι άνθρωποι ή όσοι τέλος πάντων έχουν καταφέρει να ξεχωρίσουν ο καθένας στον τομέα του, χωρίς να τους συγχωρείτε η παραμικρή αστοχία. Νομίζω πως με τον τρόπο του ο σκηνοθέτης της παράστασης το έθιξε πολύ εύστοχα, δημιουργώντας μία ωδή στο λάθος που όχι μόνο είναι ανθρώπινο, αλλά και απαραίτητο για την ατομική και συλλογική μας εξέλιξη. Αγαπήστε λοιπόν τα λάθη, τα δικά σας και των συνανθρώπων σας, γιατί ότι είναι να πάει στραβά θα πάει...  Όλος ο θίασος - οι θίασοι - επί σκηνής Συντελεστές Μετάφραση, Διασκευή & Σκηνοθεσία: Έκτορας Λυγίζος Σκηνικό: Κλειώ Μπομπότη Κοστούμια: Άλκηστη Μάμαλη Φωτισμοί: Δημήτρης Κασιμάτης Συνεργασία στην κίνηση – σωματική προετοιμασία: Χαρά Κότσαλη Σχεδιασμός μακιγιάζ και μαλλιών: Ιωάννα Λυγίζου Σχεδιασμός Ήχου: Brian Coon Βοηθός Σκηνοθέτη: Εύα Βλασσοπούλου Βοηθός Σκηνογράφου: Ελένη Αηδόνη Βοηθός ενδυματολόγου: Αλεξάνδρα Γιαννακανδροπούλου Κατασκευή Σκηνικού: Παναγιώτης Λαζαρίδης Κατασκευή γυναικείων κοστουμιών: Ελένη Κομνηνού Κατασκευή ανδρικών κοστουμιών: Γιώργος Παρλιάρος Διεύθυνση Παραγωγής: Ηλέκτρα Αρζιμάνογλου Εκτέλεση Παραγωγής: Grasshopper Παραγωγή: Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση Παίζουν: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Μιχάλης Κίμωνας, Γιάννης Κλίνης, Σοφία Κόκκαλη, Έμιλυ Κολιανδρή, Έκτορας Λυγίζος, Άννα Μάσχα, Άρης Μπαλής, Αρετή Σεϊνταρίδου Πληροφορίες Στέγη Ιδρύματος Ωνάση Συγγρού 107 Ζωντανή αναμετάδοση στις 27 Οκτωβρίου 2018 | 20:30 Διάρκεια παράστασης: 140’ χωρίς διάλειμμα http://www.sgt.gr/gre/SPG2165 10-27 ΟΚΤ 2018 (εκτός Δευτέρας-Τρίτης) 20:30 Τα Σαββατοκύριακα 13-14 και 20-21 Οκτωβρίου 2018 με αγγλικούς υπέρτιτλους Κεντρική Σκηνή Διάρκεια: 2 ώρες και 15 λεπτά (χωρίς διάλειμμα) Φέτος στη Στέγη θα γίνει «Το Σώσε». Οι ηθοποιοί ξεχνούν τα λόγια τους, ο σκηνοθέτης ωρύεται, τα κοστούμια ξηλώνονται, οι πάντες και τα πάντα βρίσκονται στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή. Θέατρο μέσα στο θέατρο, φάρσα μέσα στη φάρσα, γκάφα πάνω στη γκάφα. H κλασική βρετανική φάρσα του Michael Frayn ανεβαίνει από τον Έκτορα Λυγίζο ως ένας ύμνος στο λάθος. Παρακολουθήστε ζωντανά «Το Σώσε» στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους. Συντονιστείτε το Σάββατο 27 Οκτωβρίου στις 20:30. Έναρξη γενικής προπώλησης: 10 ΣΕΠΤ 2018, 12:00 Κανονικό: 7, 8, 12, 18, 22 € Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 7, 10, 14, 18 € Παρέα 10+ άτομα: 6, 9, 13, 16 € Κάτοικος Γειτονιάς: 7 € Ανεργίας, ΑμεΑ: 5 € | Συνοδός ΑμεΑ: 7, 10 € Ομαδικές κρατήσεις στο groupsales@sgt.gr Early Bird από 19 ΙΟΥΛ (14:00) έως 10 ΣΕΠΤ 2018 (11:59): 13, 16 € περιορισμένος αριθμός εισιτηρίων ΑΓΟΡΑΣΕ ΤΩΡΑ Comments are closed.
|
This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results |
