της Λίλας Παπαπάσχου -Με δυσκολία αναπνέω. Κάτι με τραβάει προς τα κάτω. Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν (τα τελευταία του λόγια) Τετάρτη βράδυ στο Μεταξουργείο. Σε ένα κατάμεστο Από Μηχανής Θέατρο, που κόντρα στις καιρικές συνθήκες έσφυζε από ζωή, παρακολουθήσαμε μία εξαιρετική παράσταση, βασισμένη σε ένα πολύ δυνατό κείμενο, με κοφτερές σαν λεπίδα ερμηνείες, σκηνοθεσία «κέντημα» και μερικούς από τους πιο καλά δομημένους χαρακτήρες που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια επί σκηνής. Ο Γιώργός Παλούμπης μετά τον επιτυχημένο «Εθνικό Ελληνορώσων», επιστρέφει στην Κάτω Σκηνή του Από Μηχανής με τo βραβευμένο θεατρικό έργο «Αξύριστα Πηγούνια», ποντάροντας ξανά σε νεοελληνικό κείμενο και παρουσιάζοντας τον ωμά ποιητικό λόγο του Γιάννη Τσίρου («Άγριος Σπόρος», «Αόρατη ‘Ολγα», «Τα Μάτια Τέσσερα») με ειλικρινή κατανόηση, βαθιά συμπόνοια και σεβασμό προς όλους τους ήρωες του έργου, ακόμη κι αυτούς που ενδεχομένως να μην αξίζουν καν τη συμπάθειά μας. Έχοντας στη διάθεσή του τέσσερις ικανότατους ηθοποιούς που ερμήνευσαν με ανατριχιαστική αμεσότητα τους ρόλους τους - ομιλώντες ή μη - ο Γιώργος Παλούμπης κατάφερε να μας εισάγει από το πρώτο λεπτό της παράστασης στη δυστοπία μίας "νεκρής πόλης" που συνεχίζει να επιβιώνει μηχανικά, ολισθαίνοντας επικίνδυνα προς μία ολοένα και αυξανόμενη - ατομική και συλλογική - απόγνωση, μοναξιά, κατάθλιψη. Το καλλίγραμμο, θελκτικό σώμα μίας όμορφης νεαρής γυναίκας λικνίζεται αισθησιακά, υπό τους ήχους ενός τραγουδιού που οι στίχοι του λένε πολλά περισσότερα από τον ρυθμό του, κάνοντας ξεκάθαρο από την αρχή πως σε αυτήν την παράσταση τίποτα δεν γίνεται ή λέγεται τυχαία. Ο Γιώργος Παλούμπης κλείνει το μάτι στους θεατές, κάνοντάς τους συνένοχους στα μικρά η μεγαλύτερα εγκλήματα, μίας καθόλα τυπικής καθημερινότητας, που συχνά κρύβει κάτω από την επίφαση της κανονικότητας, καλά κρυμμένους..."σκελετούς". Βία, σεξισμός, ξενοφοβία και τα συμπλέγματα (ανωτερότητας ή κατωτερότητας) ενός ολόκληρου λαού, που ξεχνά πολύ εύκολα το προσφυγικό και μεταναστευτικό του παρελθόν - και παρόν αν σκεφτεί κανείς πόσοι άνθρωποι, νεότεροι και μεγαλύτεροι, έγιναν οικονομικοί μετανάστες εγκαταλείποντας την Ελλάδα της κρίσης. Εν έτη 2019 και εν μέσω παγκόσμιων, καθοριστικών αλλαγών, οι έλληνες ψάχνουμε τη χαμένη μας ταυτότητα, την οποία φαίνεται πως απωλέσαμε πολύ πριν "εισβάλλουν" στις ζωές μας οι "απειλητικοί " ξένοι". Η εξαιρετική Μαρία -Νεφέλη Δούκα δίνει φωνή σε΄όλα τα κορίτσια, σε όλους τους ανθρώπους που συνθλίβονται στη μέγγενη μιας κοινωνίας που "σκοτώνει" αυτό που δεν καταλαβαίνει, αυτό που διαφέρει, αυτό που στα μάτια της φαντάζει ξένο και απειλητικό Το ζωντανό strip show της υπνωτιστικά σαγηνευτικής, αλλά ταυτόχρονα απόκοσμα γοητευτικής Μαρίας – Νεφέλης Δούκα, που αποτελεί το δραματουργικό «κλειδί» όσων επακολουθούν, διαδέχεται μια σκηνή σχεδόν στατική, που αποκαλύπτει σε όλο το δημοσιουπαλληλικό μεγαλείο του ένα νεκροτομείο μουντό, κακοφωτισμένο και "ψυχρό", όπως οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτό, υπηρετώντας μεν διαφορετικά πόστα, αντανακλώντας όμως την ίδια όψη παραίτησης και συμβιβασμού. Άνθρωποι κουρασμένοι, ματαιωμένοι, εξίσου "νεκροί" εσωτερικά με τις σορούς που παραλαμβάνουν, τακτοποιούν και προετοιμάζουν για το "ταξίδι" προς το άγνωστο. Άψυχα κορμιά, τα οποία διαδέχονται το ένα το άλλο, αφήνοντας πίσω τα προσωπικά τους αντικείμενα. Το συγκεκριμένο όμως βράδυ, η ιστορία της συγκεκριμένης νεκρής θα συμπαρασύρει στη δίνη της όσους ευθύνονται, άμεσα ή έμμεσα, για τον θάνατό της. Αυτό το βράδυ, η εφημερία στο υπόγειο του νεκροτομείου, θα αποβεί μοιραία για τους τρεις άντρες, που τόσο εύστοχα σκιαγραφεί ο Γ. Τσίρος. Όλα μοιάζουν να κρέμονται από μία πολύ λεπτή κλωστή, που είναι έτοιμη να σπάσει από στιγμή σε στιγμή. Και θα σπάσει. Ρίχνοντας στο κενό πρόσωπα, υπολήψεις και απωθημένα. Μια «ξένη» και τρεις έλληνες, αντιμέτωποι με μια αλληλουχία καταιγιστικών γεγονότων, που συγκλίνουν προς μία σοκαριστική αλήθεια. Μία αλλοδαπή στιπτιζέζ που εισβάλει στις «εφησυχασμένες» ζωές τριών εντελώς διαφορετικών αντρικών χαρακτήρων, ξυπνώντας βίαια ένστικτα, αλλά και εκλάμψεις αγάπης, τρυφερότητας και όψιμης μεταμέλειας. Ποιά είναι η «αγνώστων λοιπών στοιχείων νεαρά γυνή» που κείτεται στο κρεβάτι του νεκροτομείου και γύρω της στήνεται ένας άγριος χορός ενοχών, μυστικών και υποκρισίας; Τρεις εξαιρετικά ταλαντούχοι ηθοποιοί - με προεξέχοντα τον συγκλονιστικό Ηλία Βαλάση - καλούνται να ενώσουν τα κομμάτια του παζλ, συνθέτοντας με αριστοτεχνικό τρόπο, το «πορτραίτο μίας κυρίας». Οι αποκαλυπτικά ακριβείς Αντώνης Κρόμπας, Ηλίας Βαλάσης & Στέλιος Δημόπουλος «τρώνε τις σάρκες τους», μέσα στο εφιαλτικά ρεαλιστικό σκηνικό που φιλοτέχνησε η Νατάσα Παπαστεργίου, με τα φώτα να τρεμοπαίζουν, όπως και οι ζωές τους, μετατρέποντας τον εξ'ορισμού μακάβριο χώρο του νεκροτομείου σε αρένα επίλυσης των προσωπικών τους διαφορών, μετακυλίοντας την ευθύνη ο ένας στον άλλο και θρηνώντας ο καθένας με το δικό του τρόπο, το άψυχο σώμα μίας γυναίκας που αποτελούσε για όλους και για τον καθένα ξεχωριστά την προσωπική του καταφυγή, εμμονή...νέμεση. Ξαφνικά παρελθόν και παρόν τέμνονται επικίνδυνα, οδηγώντας τους ήρωες από το Θησείο, στη Σέριφο, από τη Σέριφο στο Κουκάκι, από την Πατησίων...σε ένα χωριό που κανείς δεν γνωρίζει το όνομά του και πλέον βρίσκεται στο βυθό μιας τεχνητής λίμνης. Ποιος θα (δια)σωθεί από τη λαίλαπα των αποκαλύψεων; Αντώνης Κρόμπας, Ηλίας Βαλάσης & Στέλιος Δημόπουλος σε τρεις ερμηνείες - σημεία αναφοράς, με τον Ηλία Βαλάση να αποτυπώνει στο βλέμμα, τη φωνή και τις κινήσεις του την αλληγορία ενός θανάτου πολύ πιο επώδυνου από τον βιολογικό... Ο Γιώργος Παλούμπης μεταχειρίζεται το καυστικό, αρρενωπά αγοραίο και συνάμα γεμάτο ευαισθησία και μαύρο χιούμορ κείμενο του Γιάννη Τσίρου, ως ένας γνήσιος ανατόμος του σύγχρονου απαξιωμένου ανθρώπου, που όντας ο ίδιος απογοητευμένος, καταπιεσμένος και δυσαρεστημένος πολίτης της χώρας του, προσπαθεί να επιβληθεί στον φαινομενικά πιο αδύναμο συνάνθρωπό του, που στην προκειμένη περίπτωση αποδεικνύεται πιο δυνατός από αυτόν, απολαμβάνοντας έστω μετά θάνατον την υστεροφημία που του αξίζει. Η νεαρή γυναίκα αγνώστων λοιπών στοιχείων ανακτά την πραγματική της ταυτότητα και η ανόθευτη ψυχή της επιστρέφει από τους νεκρούς για να στοιχειώσει μια για πάντα τους ηθικούς αυτουργούς μίας "νοικοκυρεμένης ανθρωποκτονίας", που ζητά δικαίωση. Για μία ακόμη φορά ο ταλαντούχος σκηνοθέτης καταφέρνει να δημιουργήσει μία ολοκληρωμένη, επίκαιρη και απόλυτα αλληγορική μέσα στην αλήθειά της παράσταση, που αναδεικνύει τα κίνητρα των πρωταγωνιστών της, χωρίς να κατα-κρίνει κανέναν, συγκινώντας με την αυθεντικότητά της και την συνέπεια με την οποία εργάστηκαν οι ηθοποιοί της, παράγοντας όχι θέατρο, αλλά ζωή, στην πιο γνήσια, πολυδιάστατη και απογυμνωμένη από φτιασίδια εκδοχή της. «Αξύριστα Πηγούνια»
Του Γιάννη Τσίρου ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ: Σκηνοθεσία : Γιώργος Παλούμπης Βοηθοί Σκηνοθέτη: Βαγγέλης Πρασσάς και Έλλη Ταφ Σκηνικά/Κουστούμια: Νατάσα Παπαστεργίου Σχεδιασμός Φωτισμών: Βασίλης Κλωτσοτήρας Σχεδιασμός Ήχου: Αντρέας Μιχόπουλος Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας ΠΑΙΖΟΥΝ: Αντώνης Κρόμπας Ηλίας Βαλάσης Στέλιος Δημόπουλος Μαρία Νεφέλη Δούκα Trailer παράστασης: https://www.youtube.com/watch?v=91rhSVyHUDE&feature=youtu.be INFO: Μια παραγωγή του Από Μηχανής Θεάτρου ΚΑΤΩ ΣΚΗΝΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ: 2/11/2019 Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη , Πέμπτη, Κυριακή στις 21:00 Σάββατο στις 18:00 Διάρκεια: 90΄ ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: Kανονικό: 15 € Μειωμένο (Φοιτητικό/Ανέργων/ΑμεΑ/ Άνω των 65) : 12 € Ατέλεια (Πέμπτη): 5 € Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/amtheater/aksyrista-pigounia/ Τηλέφωνο κρατήσεων : 210 5232097 Από Μηχανής Θέατρο www.amtheater.gr Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο, τκ 10436 Τηλέφωνο: 210 5232097 Προπώληση:viva.gr Ώρες ταμείου και επικοινωνίας: Καθημερινά 9:00 - 22:00 info@amtheater.gr *Το έργο έχει ξαναπαιχτεί με μεγάλη επιτυχία από το 2006 και για δύο σαιζόν στο Θέατρο «Πόρτα» σε σκηνοθεσία Θανάση Παπαγεωργίου με τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη, τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο και την Λαμπρινή Αγγελίδου. Comments are closed.
|
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
March 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
csmediagr0@gmail.com
theathinaiart@gmail.com
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος