Η δημιουργία δε σταματά ποτέ

γράφει ο Alex Ηλιάδης

Κι αυτό, είναι που με κάνει και νιώθω ακόμα αισιόδοξος. Έχοντας ήδη μιλήσει με δύο δημιουργούς έως τώρα, εντός αυτής της φάσης του εγκλεισμού, πήρα και αυτό το δελτίο Τύπου, στο mail του site και νιώθω ότι κάπως η ζωή δεν σταματά και η φωνή της δημιουργίας κάποιων ανθρώπων δεν σωπαίνει ποτέ. Ευτυχώς…

Οι Μιχάλης Χανιώτης και Βαγγέλης Καπράλος, συνεχίζουν να ονειροπολούν, ξορκίζοντας με τα τραγούδια τους, αυτόν το χειμώνα, που έχει απλώσει ρίζες. Δεν συνεργάζονται πρώτη φορά μεταξύ τους, καθώς πριν 6 χρόνια, μας «έφεραν» το «Κανένας Δεν Το Ξέρει». Η τωρινή τους συνεργασία, η συλλογή «Ταξιδιώτες Της Σιωπής», περιλαμβάνει 15 κομμάτια, εκ των οποίων τα 2 είναι οργανικά.

​Διαβάζω στο κείμενο που μας έστειλαν: «η μουσική έχοντας ως βάση το λαϊκό τραγούδι ακουμπάει ταυτόχρονα στην παράδοση αλλά και σε πιο σύγχρονα ακούσματα. Η θεματολογία βιωματική. Οι ανθρώπινες σχέσεις, οι παρέες που αντιστέκονται ακόμα, τα αδιέξοδα, η μοναξιά. Άνθρωποι που μας σημάδεψαν κι έφυγαν από κοντά μας, αλλά και άλλοι που ήρθαν να μας κάνουν πάλι να ελπίζουμε».

Άκουσα τα δύο κομμάτια που υπάρχουν επισήμως στο YouTube.

Το ομώνυμο, «Ταξιδιώτες Της Σιωπής», που ερμηνεύει ο Αλέξανδρος Κούστας, https://www.youtube.com/watch?v=tAwAqGxDLQw
μου άφησε μία γλυκιά μελαγχολία και ο ήχος του θα έλεγα πως κινείται στα μονοπάτια του έντεχνου λαϊκού.

Το «Στην Καλύβα του Αλέκου», το οποίο ερμηνεύει ο Θάνος Πολύζος,https://www.youtube.com/watch?v=tAwAqGxDLQw είναι σαν παλιό ρεμπέτικο, που ήρθε από μία άλλη εποχή. Η ατμόσφαιρα που μου έφερε, ήταν βγαλμένη από κάπου αλλού και αν το άκουγα χωρίς να ξέρω, θα έλεγα ότι είναι κομμάτι από μία πολύ μακρινή δεκαετία. Κι αυτό δεν το λέω σε καμία περίπτωση υποτιμητικά. Το αντίθετο. Νοσταλγώ παλιές εποχές, που ένα τραγούδι αρκούσε, ώστε να «ταξιδέψεις» κάπου αλλού.

​Σε αυτό το ταξίδι, συνοδοιπόροι των δημιουργών, φίλοι τους καλοί κι αγαπημένοι. Παλιοί όπως ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και η Εύα Σταμπολίδου, αλλά και νεότεροι όπως ο Αλέξανδρος Κούστας και ο Τόλης Νήρας. Γράφουν δε χαρακτηριστικά, πως «καταλυτικός ήταν κι ο ρόλος όλων των φίλων μουσικών, εξαιρετικοί όλοι τους, που χωρίς τη βοήθειά τους δεν θα μπορούσαμε να τα καταφέρουμε. Ένα μεγάλο ευχαριστώ και στον Θανάση Συλιβό και στον Μετρονόμο που ανέλαβε τα ηνία στο τέλος της προσπάθειάς μας».