Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΣΤΟ ΘΕΑΘΗΝΑΙ ΤΟ ΚΟΥ-ΚΛΟ-ΘΕΑΤΡΟ ΚΡΗΤΗΣ

της Μαρίας Σούμπερτ

Θεωρούμε δεδομένο πως κοιτίδες πολιτισμού στην Ελλάδα είναι τα μεγάλα αστικά κέντρα και συγκεκριμένα η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, νιώθοντας ίσως μια μικρή θλίψη για την «πολιτιστικά στερημένη» ελληνική επαρχία. Πόσο αδαείς είμαστε!

Αν ψάξει κανείς καλά, θα ανακαλύψει ανθρώπους που είναι αφοσιωμένοι στον πολιτισμό και την τέχνη –και μάλιστα με βασικό θεατή τα παιδιά! Που είναι πολύ πιο τυχεροί από όσους δραστηριοποιούνται για παράδειγμα σε μια υπερκορεσμένη πολιτιστικά Αθήνα, όπου παιδιά και γονείς τρέχουν σε ένα γεμάτο πρόγραμμα που δε επιτρέπει και πολλές νέες ανακαλύψεις.

Την ώρα που κάναμε αυτές τις σκέψεις σκουντουφλήσαμε πάνω στον Γιώργο Αναγνωστάκη, επικοινωνήσαμε μαζί του και μάθαμε πώς συνδυάζονται τα ταξίδια, η οδήγηση και το κουκλοθέατρο.

«Έχω τρία πράγματα με τα οποία παθιάζομαι: Τα ταξίδια, την οδήγηση και το κουκλοθέατρο. Και άντε, πες τα δύο πρώτα μπορούν να συνδυαστούν. Το τρίτο; Και όμως, φαίνεται πως βρήκα τον τρόπο να συνταιριάξω και τα τρία.

Μεγάλωσα ως τα πέντε μου στη Λήμνο και μετά στις Ερυθρές, ένα χωριό έξω από την Αθήνα. Εδώ και λίγα χρόνια επέστρεψα στον τόπο καταγωγής μου – την Κρήτη –  και δημιούργησα την επιτυχημένη ομάδα κουκλοθέατρου «Κου – Κλο – θέατρο Κρήτης». Οι παραστάσεις της ομάδας μας είναι γεμάτες από έντονα χρώματα που εξορμούν μέσα στο σκοτάδι, μιας και ακολουθείται η συνταγή του μαύρου θεάτρου της Πράγας. Οι κούκλες που χρησιμοποιούνται είναι όλες χειροποίητες και μοναδικές, μεγάλου μεγέθους ώστε να μπορούν να παρακολουθήσουν ακόμα και θεατές που δεν κάθονται κοντά στη σκηνή.

Είναι πραγματικά μαγευτικό να μαζεύεις ένα μάτσο άψυχα υλικά που βρίσκονται γύρω σου και να τους δίνεις ζωή. Δεν αρκεί μόνο να κατασκευάσεις  τις κούκλες, τα σκηνικά και ό, τι άλλο χρειάζεται αλλά πρέπει να τους δώσεις και κίνηση.  Το κουκλοθέατρο είναι το εισιτήριο για την χώρα της μαγείας. Και όχι μόνο. Μέσω της δουλειάς μου, κατόρθωσα να τσεκάρω τα εισιτήριά μου για πολλές ακόμα χώρες, εκτός από αυτήν της μαγείας: Ελβετία, Γερμανία, Τουρκία, Σουηδία είναι μερικοί μόνο σταθμοί  από αυτούς που έχει σταματήσει η τριμελής ομάδα μας και ταβάνι δεν υπάρχει στον ορίζοντα. Η φετινή μας παράσταση, ο «Θησέας», έχει ήδη μεταγλωττιστεί σε 5 γλώσσες και ετοιμάζεται να κατακτήσει νέους φίλους από ολόκληρο τον κόσμο. Είναι μία καινούργια πρόκληση, που καταφέραμε να υλοποιήσουμε φέτος μετά από μία προεργασία ετών. Στην Ελλάδα το κουκλοθέατρο ίσως να μην θεωρείται ακόμα ισάξιο του θεάτρου στη συνείδηση των θεατών, όμως στο εξωτερικό τα πράγματα είναι διαφορετικά. Υπάρχουν παραστάσεις που κούκλες και ηθοποιοί βρίσκονται ταυτόχρονα στη σκηνή, ενώ κάθε χρόνο διοργανώνονται μεγάλα φεστιβάλ που τυγχάνουν διεθνούς αναγνώρισης. Σιγά – σιγά όμως βλέπω μια μεταστροφή και στη χώρα μας, υπάρχουν και εδώ ορισμένοι εξαιρετικοί κουκλοπαίκτες και σύντομα θα λάβουν την προβολή που τους αξίζει. Πρέπει να καταλάβουμε ότι οι κούκλες δεν είναι απαραίτητα ένα παιδικό παιχνίδι, αλλά ένα μέσο που μπορεί να αγγίξει πολύ εύκολα και τους ενήλικες.

Ίσως βέβαια στα ταξίδια που θέλουμε να κάνουμε σε Καναδά, Η.Π.Α. και Αυστραλία να πρέπει να αφήσω πίσω μου το πιστό μου βανάκι, με το οποίο έχουμε πάει από το πιο μικρό Κρητικό χωριουδάκι μέχρι τη Στοκχόλμη. Οι φίλοι μου με πειράζουν συχνά βλέποντάς με να είμαι διαρκώς πίσω από ένα τιμόνι. Είτε αυτοκινήτου, είτε μηχανής. Αλλά εμένα η οδήγηση με ξεκουράζει. Δώσε μου δρόμο και πάρε μου την ψυχή. Κι άμα βρέχει μάλιστα, ακόμα καλύτερα! Αν δεν ήμουν κουκλοπαίκτης, νομίζω θα έπρεπε να γίνω νταλικέρης.
​
Στην Ελλάδα της κρίσης, όπου η ανεργία και ο πεσιμισμός βασιλεύουν, προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα πιο θετικά και να παλέψω για την ευρύτερη διάδοση του κουκλοθέατρου. Ελπίζω να δω και στην Ελλάδα περισσότερο κόσμο να σαγηνευτεί από τη γοητεία του».
 ---------------------------------------------------------------------------------------
Για περισσότερες πληροφορίες:
www.kouklotheatro.gr
και www.facebook.com/kouklotheatrokritis/