ΘΕΑΘΗΝΑΙ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΕΛΛΥ ΣΤΑΜΟΥΛΑΚΗ

της Μαρίας Σούμπερτ

Ένα διαφορετικό πρόσωπο επιλέξαμε αυτή την εβδομάδα για τη στήλη μας και ο λόγος δόθηκε στην συγγραφέα, σκηνοθέτη, ηθοποιό και στιχουργό Κέλλυ Σταμουλάκη. Συνδυάζοντας το παραμύθι με το θέατρο, εμπνεόμενη από τα κλασικά παραμύθια, αλλά και την σύγχρονη πραγματικότητα, η Κέλλυ Σταμουλάκη ιδρύει το 2002 τον θίασο «Αβάντι» και ανεβάζει θεατρικά έργα για παιδιά με την συμμετοχή γνωστών ηθοποιών και μουσικών.
         
Σπούδασε θεάτρο στις σχολές Βεάκη και Χατζίκου και σκηνοθεσία κινηματογράφου στο New York College. Αυτή την περίοδο ανεβαίνει στο θέατρο Ήβη το τελευταίο της παραμύθι «Το πιο τρελό τριήμερο». Με αφορμή αυτό, την ρωτήσαμε πώς ξεκίνησε να γράφει, τι την εμπνέει και πώς οδηγήθηκε στα μονοπάτια της ζωής της. 

«Γεννήθηκα μ’ έναν πατέρα παραμυθά, που με ταξίδευε με τις ιστορίες του στον ανεπανάληπτο χώρο του ονείρου. Από παιδί, λοιπόν, μυήθηκα στον κόσμο της φαντασίας πλάθοντας κι εγώ με τη σειρά μου ιστορίες με γενναίους και ευγενικούς ήρωες, τόπους μυθικούς και παράξενους, όπου αναλάμβανα κι εγώ δράση στις περιπέτειές τους.

Μου άρεσε πολύ να διαβάζω και να μετουσιώνω αυτές τις ιστορίες σε μικρές αυτοσχέδιες παραστάσεις παρέα με τους φίλους μου! Με γοήτευε όλη αυτή η διαδικασία της δημιουργίας κι όταν έβλεπα το αποτέλεσμα, πέρα από αυτή καθεαυτή τη χαρά του παιχνιδιού, ένιωθα και μία ασύλληπτη ικανοποίηση, πως όλα αυτά γεννήθηκαν από μία ιδέα, που έγινε πράξη με τη βοήθεια των φίλων μου.

Με τη συγγραφή και το θέατρο λοιπόν, ήρθα σε επαφή από πολύ νωρίς, με όλη την αθωότητα και τη φαντασία που διακρίνει ένα παιδί. Μεγαλώνοντας, συνειδητοποίησα πως αυτή ακριβώς τη χαρά και την ικανοποίηση που έπαιρνα ως παιδί από τη δημιουργία αυτών των πρωτόλειων παραστάσεων, μπορούσα να την έχω και στην ενήλικη ζωή μου, αν ακολουθούσα επαγγελματικά αυτό το δρόμο. Σπούδασα λοιπόν Θέατρο, ξεκινώντας το όνειρο μου και αργότερα Κινηματογράφο και αυτές οι σπουδές μου άνοιξαν νέους ορίζοντες, καθώς άρχισε πια να αποκτά μεγαλύτερη σημασία για εμένα το θέμα της εικόνας, η οποία έγινε πρωταρχικό μέλημα μου. Έτσι, όταν πια η συγγραφή παραμυθιώνκαι θεατρικών έργων καθώς και η σκηνοθεσία, μπήκε κι επισήμως στην ενήλικη ζωή μου, έγινε υπό ένα ανανεωμένο πρίσμα, καθώς κάθε σελίδα βιβλίου, αποτελεί για εμένα έναν πίνακα ζωγραφικής και κάθε θεατρική στιγμή, ένα κάδρο.

Τα θέματά μου συνήθως είναι διαχρονικά, τα πρότυπα αρχετυπικά, αλλά όπως κάθε μορφή τέχνης επηρεάζεται από την εποχή της, έτσι κι εγώ εμπνέομαι από τις κοινωνικές και προσωπικές καταστάσεις που βιώνω προσπαθώντας να έχω μία σύγχρονη διαχείριση. Ενδιαφέρομαι αρχικά για το θέμα που θέλω να επικοινωνήσω, για την πλοκή και τον τρόπο που θα κρατήσω το ενδιαφέρον των παιδιών. Βασικός στόχος των έργων μου είναι να προτείνει στα παιδιά, αλλά και στους ενήλικες, να οραματιστούν έναν κόσμο με ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες, με ενσυναίσθηση και ευαισθησία. Τα παραμύθια βοηθούν το παιδί να κατανοήσει τον κόσμο, να ωριμάσει, να πλουτίσει το λεξιλόγιό του, να αντιμετωπίσει τους φόβους του, τις ματαιώσεις, τις απογοητεύσεις και τελικά με δύναμη και αισιοδοξία να λυτρωθεί μέσα από τις περιπέτειες των ηρώων του.

Μέσα από τα κείμενά μου ανοίγω την ψυχή μου, εκφράζω τα συναισθήματα μου, τις σκέψειςκαι τους προβληματισμούς μου. Προσπαθώ να είναι μία γέφυρα επικοινωνίας και μοιράσματος με τους αναγνώστες και το κοινό. Νιώθω έτσι πως γινόμαστε συμμέτοχοι , μοιραζόμαστε μία κοινή εμπειρία, μία σχεδόν τελετουργική διαδικασία, που εν τέλει λειτουργεί λυτρωτικά και για τις δύο πλευρές, γιατί όταν μοιράζεσαι κάτι, γίνεται ελαφρύτερο ή ομορφότερο.Είναι τόσο όμορφο στην  τέχνη όσο και στη ζωή «να μοιράζεσαι»…

Μαζί, ταξιδέψαμε «Ως την άκρη του ονείρου», ισορροπήσαμε με τους «Ακροβάτες της τύχης», απολαύσαμε τις περιπέτειες του «Πρίγκιπα και του φτωχού», παίξαμε με τα γράμματα και τους αριθμούς στο «Μουσικό Αλφαβητάρι» και στο «Μουσικό Αριθμητάρι», πιστέψαμε στον εαυτό μας γιατί «Μόνο αν το πιστέψεις…» διαλέγεις τη ζωή σου, γευτήκαμε τις μαγικές ιδιότητες που μας προσέφερε «Το χρυσό αρισμαρί» και φέτος περνάμε «Το πιο τρελό τριήμερο»!

«Το πιο τρελό τριήμερο», είναι ένα έργο σημερινό κι επίκαιρο, μια τρυφερή κωμωδία που μιλά στις καρδιές μικρών και μεγάλων. Με αφορμή την απομόνωση και την αποξένωση των ανθρώπων, που εντείνει η υπερβολική ενασχόληση με τα ηλεκτρονικά και το διαδίκτυο,  αναδεικνύεται ησημασία του παιχνιδιού και της ανθρώπινης επαφής.  

Παράλληλα με την έκδοση του παραμυθιού το ομώνυμο θεατρικό έργο ανέβηκε φέτος στο θέατρο ΗΒΗ όπου οι συνεχείς ανατροπές που διαδέχονται η μία την άλλη, απογειώνονται από τους εξαιρετικούς, Πασχάλη Τσαρούχα, Νέλλη Γκίνη, Ρένο Ρώτα και τη σταθερή ομάδα ηθοποιών του Θιάσου «Αβάντι».

«Το πιο τρελό τριήμερο», όπως και όλα τα παραπάνω, κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Διάπλαση και περιέχουν CD με την αφήγηση του παραμυθιού, διαλόγους από τους ηθοποιούς και όλα τα τραγούδια με την υπογραφή του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα στην πρωτότυπη μουσική σύνθεση».