ΤΟ ΘΕΑΘΗΝΑΙ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΜΕΡΑ»

της Μαρίας Σούμπερτ

ΠΗΓΑΜΕ ΚΑΙ ΕΙΔΑΜΕ
«Καληνύχτα μέρα»
Βρεφικό – νηπιακό θέατρο
​για παιδιά από 1- 4 χρόνων

 
Η ομάδα Artika γράφει και σκηνοθετεί την παράσταση «Καληνύχτα μέρα» στο Studio Μαυρομιχάλη, μια παράσταση βρεφικού – νηπιακού θεάτρου, έντεκα χρόνια μετά την πρώτη τους παράσταση για παιδιά ηλικίας από 1,5 εώς 5 με τίτλο «Η δική μου ομπρέλα». Σε ένα χώρο που κυριαρχεί η πάνα, οι μπανάνες, οι πιπίλες, τα μπουσουλήματα και οι άπειρες απόπειρες όλων των μπομπίρων να κάνουν ότι δεν θα έπρεπε να κάνουν, όλοι περιμένουν. Οι γονείς/συνοδοί υπομονετικά. Οι μικροί θεατές όχι και τόσο.

Γιατί να κάνει κανείς θέατρο για βρέφη και νήπια; Τι μπορούν να καταλάβουν τα παιδιά της προλεκτικής ηλικίας ή των πρώτων οργανωμένων φράσεων από μια σκηνική παρουσίαση; Γιατί να καθίσουν ήσυχα και να παρακολουθήσουν μια θεατρική παράσταση; «Αν δεχόμαστε πρώτον την αναγκαιότητα του θεάτρου και της τέχνης στη ζωή του ανθρώπου και δεύτερον ότι η βρεφική-νηπιακή ηλικία αποτελεί τη σημαντικότερη ίσως περίοδο της ζωής του ανθρώπου κατά την οποία διαμορφώνεται το μεγαλύτερο μέρος της προσωπικότητάς του, τότε μπορούμε εύκολα να συνειδητοποιήσουμε την αναγκαιότητα του βρεφικού-νηπιακού θεάτρου!», μας λέει η ηθοποιός, σκηνοθέτης και ιδρυτικό μέλος της ομάδας Artika Μαριλένα Τριανταφυλλίδου, με αφορμή την παράσταση «Καληνύχτα μέρα» στο Studio Μαυρομιχάλη. «Το θέατρο», συνεχίζει, «είναι ένας τρόπος ζωής, είναι ένας τρόπος να μάθουμε τη ζωή, ως ηθοποιοί δρώντας και ως θεατές παρατηρώντας. Είναι φτιαγμένο από την ύλη του παιχνιδιού. Αυτό δεν κάνουν και τα παιδιά; Από τη στιγμή που έχουν σπίτι, φαγητό και μία αγκαλιά, στρέφονται στο παιχνίδι , στο παιχνίδι των ρόλων, από το Εγώ στον «άλλο», στον έξω κόσμο, στο πώς σχετίζομαι με τον έξω κόσμο,  μιμούμενα τους γονείς τους και το περιβάλλον τους, μαθαίνουν να ζουν. Άραγε αυτό δεν είναι το θέατρο; Ζητούμενο είναι τα παιδιά να έχουν καλλιτεχνικές εμπειρίες που θα πλουτήνουν την προσωπικότητά τους και πρόσβαση σε αυθεντικές, μη συμβατικές προτάσεις ψυχαγωγίας υψηλής αισθητικής.»
​

Η άποψή της με βρίσκει απολύτως σύμφωνη, καθώς τα παιδιά από 1-4 χρονών αποζητάνε ερεθίσματα που θα τους μιλήσουν στη δική τους «γλώσσα», με ήχους, απλές λέξεις και φράσεις, χρώματα και αρώματα –που στην ουσία θα τα φέρουν σε επαφή με τα ζητήματα που απασχολούν τα ίδια. Και αν μας φαίνεται αστείο το να απασχολεί κάτι ένα μωρό ενός έτους, τότε θα πρέπει να το ξανασκεφτούμε. Ο κόσμος που εμείς έχουμε κατακτήσει και θεωρούμε αυτονόητος είναι για ένα παιδί ενός, δύο και τριών ετών κάτι παράξενο, μαγικό και ανεξάντλητο, μερικές φορές ακατανόητο και μπερδεμένο. Ένα παιδί όμως θα προσπαθήσει να ξεμπερδέψει ότι μπερδεμένο βρει. Ο καλύτερος χρόνος φυσικά για ένα ξεμπέρδεμα δεν είναι άλλος από τις στιγμές πριν τον ύπνο, για να συνεχίσει να επεξεργάζεται στο όνειρό του τα βιώματα της ημέρας και να τα αφήσει να «κάτσουν» μέσα του.

Κάπως έτσι γεννήθηκε και η ιδέα της παράστασης «Καληνύχτα μέρα», από την Κατερίνα Αλεξάκη, ιδρυτικό μέλος της ομάδας Artika και συν-σκηνοθέτρια της παράστασης μαζί με την Μαριλένα Τριανταφυλλίδου. «Η παράσταση «Καληνύχτα Μέρα» προέκυψε από την ανάγκη να εκφραστεί η «πραγματικότητα» του παιδιού την περίοδο όπου οι επιρροές του έξω κόσμου αρχίζουν να διαμορφώνουν την προσωπικότητά του, καθιστώντας το ένα ξεχωριστό άτομο», λέει η Κατερίνα Αλεξάκη. «Αυτή η λεπτή γραμμή που διαχωρίζει την έννοια του άλλου από το εγώ μοιάζει με το αχνό όριο μεταξύ ύπνου και ξύπνιου. Υπάρχει μια διήθηση της καθημερινότητας πριν κοιμηθούμε, που κουβαλάει μια αντίσταση να χαιρετήσεις την μέρα. Αν ισχύει για κάποιους μεγάλους, για τους μικρούς είναι κανόνας. Το παιδί θέλει να κάνει το δικό του, θέλει να ξαναπαίξει τα παιχνίδια που του άρεσαν, θέλει να ονειρευτεί την μέρα που πέρασε και μέσα από αυτό το όνειρο να κοιμηθεί. Με μόνο αυτοκινούμενο όχημα το παιχνίδι τα παιδιά ανακαλύπτουν, συνδιαλέγονται και χτίζουν. Έτσι η παρά(σ)ταση τελειώνει με τη γλυκιά κούραση. Όσα αλιεύθηκαν από τις αισθήσεις θα προβληθούν ξανά στον προσωπικό παραδεισένιο σινεμά του μυαλού τους, φυτεύοντας τους σπόρους για την επόμενη μέρα». 

Η παράσταση «Καληνύχτα μέρα» περιγράφει από την πλευρά των παιδιών τα απαραίτητα τελετουργικά, τα παιχνίδια, τις αναζητήσεις μέσα από τις οποίες επεξεργάζονται τα βιώματα της ημέρας. Γι’ αυτό και οι μικροί θεατές, καθισμένοι ανάμεσα στα πόδια της μαμάς ή του μπαμπά παρακολουθούν, συμφωνούν και επαυξάνουν γελώντας, χτυπώντας τα χέρια και τα πόδια τους, επαναλαμβάνοντας τις λέξεις και τις εικόνες που τους έκαναν την μεγαλύτερη εντύπωση. Ταυτόχρονα όμως, η παράσταση δείχνει και στους γονείς/συνοδούς πως ένα νήπιο έχει μεγάλη ανάγκη μιας δικής του τελετουργίας πριν τον ύπνο, πως έχει σημασία για εκείνο να βάλει τις κούκλες του για ύπνο, να πλύνει τα δόντια του, να φορέσει –όσο μπορεί- μόνο του τις πιτζάμες του, να κυλιστεί στα μαλακά και ζεστά σεντόνια και παπλώματα, να ακούσει το παραμύθι που θα του αφηγηθούν ή θα του διαβάσουν. Υπενθυμίζει στους ενήλικες –και με τον τρόπο αυτό καθησυχάζει τα παιδιά- πως χρειάζονται ένα νανούρισμα για να ηρεμήσουν, πως το ασταμάτητο παιχνίδι τους δεν είναι απλά ένας λόγος για να εξαντλήσουν τους γονείς τους, αλλά ένας τρόπος επεξεργασίας μιας βιωμένης εμπειρίας.

Οι ιδρύτριες της ομάδας Artika Μαριλένα Τριανταφυλλίδου και Κατερίνα Αλεξάκη στήνουν και σκηνοθετούν μια παράσταση ζεστή, τρυφερή και πολύ άμεση, με χιούμορ και σεβασμό στην αναπτυξιακή φάση των βασικών τους θεατών. Οι ηθοποιοί Κλεονίκη Καραχάλιου και Νάνσυ Κλαμπάτσα ξεκινούν ένα ταξίδι γεμάτο εξερευνήσεις και ανακαλύψεις που περιλαμβάνουν όλες τις αισθήσεις και το αισθητηριακό παιχνίδι. Ταυτόχρονα όμως καλούν τα παιδιά σε μια μαγική περιπλάνηση στον κόσμο της φαντασίας, όπου ένα σεντόνι μπορεί να γίνει θάλασσα, ένα καλαμάκι να «παίξει» την υποβρύχια αναπνοή, και ένα στατικό ποδήλατο να τα ταξιδέψει στα σύννεφα. Και επειδή η παράσταση παίζεται νωρίς το απόγευμα, ίσως τα βοηθήσει να κοιμηθούν πιο εύκολα εκείνο το βράδυ. Δεν ξέρω για τους άλλους γονείς, εγώ πάντως έφυγα με αυτή την κρυφή ελπίδα.
_________________________________________________________________________________
«Καληνύχτα μέρα»
Studio Μαυρομιχάλη
Μαυρομιχάλη 134, Αθήνα 114 72
Τηλέφωνο: 2106453330
 
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Αλεξάκη/Μαριλένα Τριανταφυλλίδου
Σκηνικά – Κοστούμια: Μάρια Μπαχά
Μουσική: Βασίλης Καζής
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Παίζουν: Κλεονίκη Καραχάλιου, Νάνσυ Κλαμπάτσα
 
Τιμές εισιτηρίων:
Κανονικό : 10 ευρώ
Φοιτητικό, Πολύτεκνοι, άνω των 65 και κάτω των 25 : 8 ευρώ
Άνεργοι : 5 ευρώ
 
Διάρκεια: 40'
Ημέρα/ Ώρα:
Για πέμπτη χρονιά. Κάθε Κυριακή, 17:30
 
Ταυτόχρονα κάθε Σάββατο στις 17.30 παρουσιάζεται στο Studio Μαυρομιχάλη η παράσταση «Κάτι σαν κήπος», θέατρο με χορό και ζωντανή μουσική για παιδιά ηλικίας 1 εώς 5 ετών.