Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ (ΞΑΝΑ) ΈΚΛΑΨΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ

του Χρήστου Σούτου

Η 9η Αυγούστου είναι κάτι παραπάνω από μια απλή ημερομηνία. Αποτελεί σταθμό στην Παγκόσμια Ιστορία. Για όσους δεν το γνωρίζουν σαν σήμερα το 1945 οι Η.Π.Α έριχναν την δεύτερη, μετά από αυτή στη Χιροσίμα τρεις μέρες νωρίτερα, ατομική βόμβα ενάντια στην Ιαπωνία. Στόχος αυτή τη φορά ήταν το Ναγκασάκι. Η ιστορία λέει πως η πόλη, που υπήρξε κέντρο της ευρωπαϊκής επιρροής στη φεουδαρχική Ιαπωνία, δεν ήταν η πρώτη επιλογή των επιτελών του Αμερικάνικου στρατού για επίθεση, αλλά η εφεδρική. Η πρώτη επιλογή ήταν η πόλη Κοκούρα η οποία όμως εκείνο το πρωινό ήταν καλυμμένη από πυκνή ομίχλη γεγονός που απέτρεψε την επίθεση και οδήγησε το βομβαρδιστικό Β- 29 με επικεφαλής τον ταγματάρχη Σουέινι στο Ναγκασάκι. 

Οι δύο αυτές επιθέσεις σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι ήταν οι πρώτες και ευτυχώς ως τις μέρες μας οι τελευταίες επιθέσεις με πυρηνικά όπλα εναντίον αμάχων. Μπορεί οι δύο βόμβες να ήταν διαφορετικού τύπου, αυτή στη Χιροσίμα ήταν ουρανίου ενώ αυτή στο Ναγκασάκι ήταν πλουτωνίου, οι συνέπειες όμως σε ανθρώπινες απώλειες και οικολογική καταστροφή ήταν το ίδιο συντριπτικές. Πέρα από όσους έχασαν την ζωή τους την ίδια την ώρα της έκρηξης, αρκετοί αντιμετώπισαν προβλήματα που τους οδήγησαν τελικά στο θάνατο λίγα χρόνια αργότερα. Υπολογίζεται ότι ο συνολικός αριθμός των θυμάτων άγγιξε ή και ξεπέρασε τις 200.000 χιλιάδες και στις δύο πόλεις. Η αλαζονεία των ανθρώπων που αποφάσισαν τις ενέργειες αυτές είναι φανερή ακόμα και από τα ονόματα που είχαν δώσει στις δύο ατομικές βόμβες στο εργοστάσιο παραγωγής τους. Η πρώτη ονομάστηκε " Little Boy" και η δεύτερη " Fat Man ".

Πρόεδρος των Η.Π.Α  και εντολέας των επιθέσεων ο Χάρι Τρούμαν ο οποίος φυσικά δεν κάθισε ποτέ σε κανένα εδώλιο Διεθνούς Δικαστηρίου για να δικαστεί ως εγκληματίας πολέμου, αν και οι συγκεκριμένες πολεμικές επιχειρήσεις χαρακτηρίστηκαν από επιστήμονες και ειδικούς ως εγκλήματα πολέμου. Άλλωστε αν δεν με απατά η μνήμη μου οι Αμερικανοί πάντα σώζουν την ανθρωπότητα με κάθε κόστος....παράπλευρων απωλειών.

Τα όπλα μαζικής καταστροφής, όπως ονομάζονται από τους διεθνείς οργανισμούς, χωρίζονται σε τέσσερις βασικές κατηγορίες. Στα πυρηνικά, στα ραδιολογικά, στα χημικά και στα βιολογικά. Τα πρώτα χρησιμοποιούν την σχάση των ατόμων, τα δεύτερα πολλές εκρηκτικές ουσίες μαζί με κάποιο ραδιενεργό υλικό σε μικρή ποσότητα, τα χημικά μπορούν να προκαλέσουν από προσωρινή ζημιά μέχρι θάνατο σε οργανισμούς μέσω χημικών διαδικασιών, ενώ τέλος τα βιολογικά είναι αυτά που "πετυχαίνουν" το ίδιο με τα χημικά μέσω βιολογικών παραγόντων, όπως ιοί, μικρόβια, τοξίνες κτλ. Πολλές φορές στο παρελθόν έχουν γίνει προσπάθειες να περιοριστεί η δημιουργία οπλοστασίων από τους ισχυρούς του κόσμου με βάση αυτά τα όπλα, αλλά πάντα θα υπάρχουν οι άφρονες που θα παραβιάζουν τις όποιες Διεθνείς Συνθήκες υπογράφονται.

​Δυστυχώς ο άνθρωπος δεν μαθαίνει από τα λάθη του. Είναι πραγματικά λυπηρό με τις κλιματικές επιπτώσεις να χτυπούν την πόρτα μας, με την επιστημονική κοινότητα να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το μέλλον του πλανήτη, να υπάρχουν ακόμα προγράμματα που τρέχουν ξοδεύοντας δισεκατομμύρια ευρώ ή δολάρια για να εξοπλιστούν οι ισχυροί του κόσμου με όπλα που είναι ικανά να εξαφανίσουν κάθε έμβιο ον πάνω στη γη μέσα σε λίγα λεπτά ή δευτερόλεπτα από την χρησιμοποίηση τους. Υπολογισμοί αναφέρουν πως αν χρησιμοποιηθούν όλα τα αποθηκευμένα πυρηνικά όπλα στην τελευταία έκρηξη θα έχει χαθεί πληθυσμός ίσος με αυτόν της γης επί δύο φορές περίπου. Ας κλείσουμε με την ευχή να μην υπάρξει άλλη Χιροσίμα ή Ναγκασάκι και να μείνουν απλά ως μια μεγάλη μαύρη σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας.....