ΓΟΥΝΤΥ ΑΛΛΕΝ

του Βασίλη Σκαρμούτσου

O Γούντυ Άλλεν έκλεισε την 1η Δεκέμβρη τα 82 του χρόνια, o Άλλεν είναι γνωστός για τις νευρώσεις του, την αγάπη του για την Νέα Υόρκη και την ιδιαίτερη κινηματογραφική ματιά του. Το όνομα του συνδέθηκε με την κινηματογραφική βιομηχανία, όντας ένας από τους σημαντικότερους αμερικάνους σκηνοθέτες αλλά και με σκάνδαλα και μία ταραχώδη ζωή.

Τα πρώτα χρόνια
Ο Άλλεν μετρά 52 χρόνια στο κινηματογραφικό κόσμο, το πρώτο βήμα έγινε το 1965 όταν έγραψε το σενάριο της ταινίας Χαρέμι για δύομε πρωταγωνιστή τον Γουόρεν Μπίτι, ένα χρόνο αργότερα το 1966 θα σκηνοθετήσει την πρώτη του ταινία με τίτλο What’s up,Tiger Lily?. Θα συνεχίσει να σκηνοθετεί και να γράφει , εδραιώνοντας την θέση στην τέχνη του Σινεμά, με πιο σημαντική ίσως ταινία εκείνης της περιόδου τον Sleeper το 1973.
 

Τα χρόνια της Ακμής
Σίγουρα τα πιο πετυχημένα χρόνια του Γούντυ Άλλεν ήταν από το 1977 μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του ’80. Το 1977 ο Νευρικός εραστής θα είναι η μεγαλύτερη του επιτυχία και θα κερδίσει 4 Όσκαρ, και αυτό της καλύτερης ταίνιας, σκηνοθεσίας και σεναρίου για τον Άλλεν και Α’ γυναικείου ρόλου για την τότε μούσα του Ντάιν Κίτον, θα ακολουθήσει το αξιόλογο Interiors το 1978 με πρωταγωνίστρια την Τζεραλντίν Πέητζ και το 1979 θα σκηνοθετήσει το Μανχάτταν, για πολλούς είναι η καλύτερη του ταινία. Την δεκαετία του ’80 θα συνδεθεί με την Μία Φάρροου, θα συνάψουν μία ιδιαίτερη σχέση και η Φάρροου θα γίνει η μούσα του, πρωταγωνιστώντας σε όλες του τις ταινίες από το 1982 έως και το 1992!
Ο ατσίδας του Μπρόντγουει το 1984, Η Χάνα και οι αδερφές της το 1986 και το  Απιστίες και αμαρτίες το 1989 αποτελούν τις καλύτερες ταινίες του εκείνη τη περίοδο.

Το σκάνδαλο και η δεκαετία του ‘90
Η δεκαετία του ’90 θα ταρακουνήσει την ζωή του Άλλεν. Ο Άλεν και η πρώην σύζυγός του Μια Φάροου ενεπλάκησαν σε μάχη επιμέλειας μετά τη διάλυση του γάμου τους τον Ιανουάριο του 1992, κατά τη διάρκεια της οποίας η Φάροου ισχυρίστηκε ότι ο Άλεν στο παρελθόν είχε κακοποιήσει σεξουαλικά την κόρη τους, κατηγορία την οποία ο ίδιος έχει αρνηθεί. Η υπόθεση έκλεισε το 1993 μετά από επτάμηνη έρευνα από ιατρική ομάδα που είχε οριστεί από την αστυνομία και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ντίλαν δεν είχε κακοποιηθεί. Παρόλο που το σκάνδαλο ήταν μεγάλο και παρόλο που οι γνώμες ήταν διφορούμενες, ο Άλλεν συνέχισε να δημιουργεί αλλά και να έχει το σεβασμό των ανθρώπων της τέχνης. Η δεκαετία του ’90 δεν ήταν τόσο πετυχημένη, όμως το 1994 θα γυρίσει –την κατά τη γνώμη μου καλύτερη ταινία του- το Σφαίρες πάνω από το Μπρόντγουει, η σάτυρα γύρω από το θέατρο και την μαφία την δεκαετία του ’20, ήταν υποψήφια για 7 Όσκαρ και έφερε στην Ντάιαν Γουίστ το δεύτερο Όσκαρ της, και πάλι για ταινία του Άλλεν μετά τη Χάνα(1986).

 
2000-2017-αλλαγή πλεύσης
Ο 21ος αιώνας θα βρει τις ταινίες του Άλλεν λίγο ξεπερασμένες, λίγο εκτός εποχής, λίγο ξαναειπωμένες. Ο δραστήριος Άλλεν όμως θα καταφέρει να επανέλθει. Το 2006 θα γυρίσει το Match Point, μία ταινία που θα είναι διαφορετική απ΄όσες έχει γυρίσει, ελαφρώς πιο σκοτεινή και θα είναι υποψήφιος για Όσκαρ σεναρίου, το 2008 θα γυρίσει το Βίκυ,Κριστίνα,Βαρκελώνη που θα φέρει την Ισπανίδα Πενέλοπε Κρούθ στα Όσκαρ. Από τις μετέπειτα ταινίες του ξεχωρίζει το Θλιμμένη Τζάσμιν το 2013, με μία καταπληκτική Κέητ Μπλάνσετ που κέρδισε και το Όσκαρ Α’ γυναικείου ρόλου.
 
Ο Άλλεν, παρά την ηλικία του συνεχίζει να δημιουργεί και να χαρίζει κινηματογραφικές στιγμές, αναξάρτητα τις αντιδράσεις γύρω από την πρωσοπική του ζωή, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι είναι ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες του αμερικανικού σινεμά.