του Ευθύμη Παπαπάσχου Σήμερα το πρωί περπατώντας στην Ερμού σκεφτόμουν, μέρες που είναι, τις δύο γιαγιάδες μου και τον παππού μου, που δεν ζουν πια. Τον ένα μου παππού δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω ποτέ, γιατί πέθανε πολύ νέος. Σκεφτόμουν ότι θα μπορούσα να είχα περάσει πολύ περισσότερο χρόνο μαζί τους, να είχα κάνει πιο πολλά πράγματα για αυτούς και να τους έλεγα συχνότερα πόσο τους αγαπάω. Με αφορμή αυτήν τη σκέψη η σημερινή ΦΩΤΟΓΡΑΦΗ αφιερώνεται σε όλους τους ανθρώπους, με τους οποίους θα έπρεπε να περνάμε λίγο περισσότερο ποιοτικό χρόνο, αλλά στη σύγχρονη καθημερινότητα, που αντί να ζούμε, τρέχουμε δεν είναι εφικτό. Γιατί εμείς το κάνουμε ανέφικτο. Το καλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις σε έναν άνθρωπο, οποιασδήποτε ηλικίας, για να του δείξεις ότι πραγματικά τον αγαπάς, είναι να του χαρίσεις το χρόνο σου.
Τρεις καρέκλες, άδειες, που για μένα είναι οι δύο γιαγιάδες και ο παππούς μου που δεν υπάρχουν πια και για τον καθένα από εσάς οι άνθρωποι που κάποτε τις γέμιζαν. Comments are closed.
|
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
July 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
[email protected]
[email protected]
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος