ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΠΑΛΟΝΙ ΠΩΣ ΝΑ ΣΚΑΣΩ;

της Μαρίας Σούμπερτ

«Κάτσε ήσυχα γιατί θα σε κλείσω στην τουαλέτα!» Έτσι ξεκινάει το βιβλίο του Δημήτρη Γαλάνη, όπου ο ίδιος ο συγγραφέας και εικονογράφος αναφέρει στην εισαγωγή του το πώς δημιουργήθηκε η ιδέα αυτού του βιβλίου. Όταν όμως ξεπεράσουμε το παράλογο της απειλής, γελάσουμε με την καρδιά μας γιατί απλά δεν βγάζει νόημα, θεωρήσουμε τον γονιό που το ξεστόμισε «τρολλ» ή ξέρω κι εγώ τι άλλο, θα σταθούμε και εμείς στον ίδιο προβληματισμό που κινητοποίησε τον Δημήτρη Γαλάνη. Πώς εκλαμβάνουν τα παιδιά αυτά που τους λέμε; Και κυρίως αυτά που τους λέμε θυμωμένοι, ενοχλημένοι, κουρασμένοι, απηυδισμένοι.

Πόσες φορές έχουμε πει στα παιδιά μας «Μην κινείσαι!», «Κάτσε ήσυχα γιατί θα φωνάξω την αστυνομία!», για να αναφερθώ σε λιγότερο τραυματικές φράσεις που τους απευθύνουμε κατά καιρούς. Αυτή η αστυνομία μάλιστα, έχει αντικαταστήσει τον δράκο, τον λύκο, τον γύφτο και κάθε τρομακτικό τύπο που έχει χρησιμοποιηθεί για να ακινητοποιήσει ένα παιδί. Αν το καλοσκεφτούμε όμως, το αποτέλεσμα αυτής της επικοινωνίας είναι απλώς η απουσία νοήματος. Πολλά παιδιά έχουν ησυχάσει αυτόματα στην απειλή της αστυνομίας, νιώθοντας έως και τρόμο, ενώ άλλα απλώς αναρωτήθηκαν αν έκαναν κάτι κακό.

Υπάρχουν βεβαίως και οι φράσεις που εντέλει αφήνουν ίχνη, σαν να ήταν πράξεις. «Θα σε αφήσω», «δεν σε αγαπάω», «άχρηστε/η», είναι ορισμένα μονάχα παραδείγματα που μεγαλώνουν τραυματισμένους ψυχισμούς χωρίς καμία αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση, που δημιουργούν εξαρτημένους των σχέσεων, γιατί αν προσκολληθούν ίσως εν τέλει δεν τους αφήσουν.

Οι προτάσεις και οι εικονογραφήσεις του Δημήτρη Γαλάνη είναι μινιμαλιστικές, αλλά τόσο δυνατές, γιατί πίσω από την απορία του παιδιού δεν μπορείς παρά να δεις και ένα πρόσωπο. Και αν είσαι γονιός βλέπεις το πρόσωπο του δικού σου παιδιού να αναρωτιέται τι έχει κάνει τόσο κακό που η μαμά του ή ο μπαμπάς του του μιλάνε έτσι. Φράσεις που εκφράσεις που για εμάς ίσως να μην έχουν τόση σημασία –για τους ενήλικες που μπορούμε να διαχωρίσουμε την μεταφορά από την κυριολεξία-, αλλά που για τα παιδιά είναι 100% κυριολεκτικές. Μια μητέρα που λέει στο άτακτο παιδί της πως δεν το αγαπάει, το έχει ήδη πείσει για αυτό. Αυτό που είναι δύσκολο και συχνά ακατόρθωτο είναι να του αλλάξει στην πορεία γνώμη.
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δημήτρης Γαλάνης
«Τα παιδιά είναι…;»
εκδόσεις Ηλίβατον
ISBN 978-960-8085-14-5
Τιμή € 6,00