ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΚΛΟΥΒΙΑ

της Μαρίας Σούμπερτ

Τι μας κρατάει σε ένα κλουβί μέσα; Τι μας προσφέρει;
​
Λένε πως μετά από λίγο καιρό το κλουβί συνηθίζεται, πως προσφέρει ασφάλεια και σιγουριά, μια ζέστη και μια θαλπωρή που κανείς δεν πίστευε ποτέ πως θα μπορέσει να προσφέρει. Πώς σιγά σιγά ξεχνάς την αίσθηση της ελευθερίας που είχες έξω από αυτό, πως μπορεί να τη λαχταράς μερικές φορές, αλλά φοβάσαι να την διεκδικήσεις, φοβάσαι μήπως βρεθείς μόνος και εκτεθειμένος έξω από το κλουβί αυτό.

Είναι κλουβί μια αγκαλιά; Είναι κλουβί να στα παρέχουν όλα χωρίς εσύ να προσπαθήσεις καθόλου;

Και για να αναρωτηθούμε και από την εκ διαμέτρου αντίθετη πλευρά: υπάρχει η πλήρης ελευθερία όπως την ονειρευόμαστε;

Η Ροδούλα Παππά γράφει δύο παραμύθια με ένα κοινό χαρακτηριστικό: το κλουβί. Στο «Μια φορά κι έναν καιρό ένα ελαφάκι» ένα ελαφάκι που ζει στο ζωολογικό κήπο θα βρει την ευκαιρία και όταν ξεχαστεί ανοιχτό το κλουβί του θα το σκάσει. Αν μέχρι τότε θεωρούσε συναρπαστική τη ζωή του μέσα στον κήπο, τώρα θα γνωρίσει κάτι διαφορετικό: θα γνωρίσει τη ζωή στη φύση, στο φυσικό του περιβάλλον, θα ζήσει ελεύθερο και θα επιστρέψει αργότερα απλώς για μια επίσκεψη στον κήπο. Τα ζώα όμως τα περισσότερα θα νιώσουν απειλή. Πως κάτι ζητάει από εκείνα. Θα φοβηθούν, θα διστάσουν, θα θυμώσουν.

Κάνοντας μια άμεση σύνδεση ανάμεσα στα κλουβιά του ζωολογικού κήπου και τις ανθρώπινες πολυκατοικίες, η συγγραφέας με την υποστήριξη της εικονογράφησης της Célia Chauffrey μιλάει για τις φυλακές μας –φυλακές που μπορεί να ορίζονται από τα εξωτερικά σύνορα του κλουβιού ή του σπιτιού μας, στην ουσία όμως τις κουβαλούμε μέσα μας. Γιατί ναι, το ελαφάκι μπόρεσε να ζήσει ελεύθερο και μπόρεσε να κινητοποιήσει και την αρκούδα, αλλά όλα τα υπόλοιπα ζώα –εντός και εκτός του κήπου- είναι μέσα τους φυλακισμένα και δεν μπορούν να κουνηθούν.

Αντίθετα στο παραμύθι της «Μια φορά κι έναν καιρό ένα κλουβί» ήρωας είναι το ίδιο το κλουβί. Ένα κλουβί που νιώθει μοναξιά και που θα ψάξει σε όλο το δάσος να βρει το πουλί θα που θα δεχτεί να μπει μέσα του. Ποιος θέλει όμως να κλειστεί σε ένα κλουβί; Κανείς. Μέχρι που κάποιος θα του προτείνει να βγάλει την πόρτα του, και τότε θα συνειδητοποιήσει πως όλο και περισσότερα πουλιά θέλουν να βρεθούν κοντά του και μέσα του –αφού δεν κινδύνευαν πια να εγκλωβιστούν.

Αναφερόμενη ίσως στις ανθρώπινες σχέσεις, η Ροδούλα Παππά μιλάει για τις εξαρτητικές συγχωνευτικές σχέσεις που πνίγουν τους ανθρώπους και δεν τους αφήνουν να αναπνεύσουν. Πόσο εύκολο είναι όμως να υπάρξει κανείς ισότιμα σε μια σχέση; Πώς μπορεί να βγάλει την πορτούλα από το κλουβάκι του και να ζήσει με την αγωνία πως ίσως κάποια στιγμή χάσει τον άλλο; Πώς μπορούν οι ίδιοι οι γονείς να επιτρέψουν στα παιδιά τους να έχουν μια ξεχωριστή από τη δική τους ζωή, μια ζωή που δεν θα μπορούν να είναι προστατευμένα από όλα; Πώς παίρνει κανείς αυτό το ρίσκο;

Δεν έχω τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Μου αρέσει πάντως ένα κλουβάκι χωρίς πόρτα. Μου αρέσει και ένα ελαφάκι που όχι απλώς τολμάει να ενηλικιωθεί μακριά από την ασφάλεια του κήπου, αλλά που επιστρέφοντας έστω και για επίσκεψη συνειδητοποιεί πόσο έχουν αλλοτριωθεί τα υπόλοιπα ζώα του κήπου.

​
Ροδούλα Παππά
Μια φορά κι έναν καιρό ένα ελαφάκι
Εικονογράφηση: Célia Chauffrey
Εκδόσεις Νεφέλη
ISBN: 978-960-504-232-5
Τιμή: € 13,90
Ηλικία: 4+

Ροδούλα Παππά
Μια φορά κι έναν καιρό ένα κλουβί
Εικονογράφηση: Célia Chauffrey
Εκδόσεις Νεφέλη
ISBN: 978-960-504-127-4
Τιμή: € 13,90
Ηλικία: 4+