ΈΝΑ ΕΠΙΚΟ ΖΕΥΓΑΡΙ

4/2/2020

της Μαρίας Σούμπερτ

Δεν υπάρχει πιο μαγικός συγγραφέας από τον Τζ. Ρ.Ρ. Τόλκιν για κάθε έφηβο, προέφηβο, αλλά και κάθε ενήλικα που αγαπά την μυθολογία που έχει χτίσει ο μεγαλύτερος παραμυθάς της σύγχρονης εποχής. Ο δημιουργός του Χόμπιτ και του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών μέσα στον τεράστιο όγκο χειρόγραφων που άφησε –και που διαχειρίζεται και επιμελείται ο γιος του Κρίστοφερ- άφησε και την ιστορία του Μπέρεν και της Λούθιεν, μια από τις ομορφότερες, ηρωικότερες και πιο μαγικές ιστορίες αγάπης της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Η δύναμη του Τόλκιν βρίσκεται στο ότι δεν δημιουργεί διαφορετικά σύμπαντα για κάθε ιδέα, αλλά πως η ίδια η ιδέα ήταν η δημιουργία ενός μυθικού σύμπαντος, το οποίο γεννήθηκε με το Σιλμαρίλλιον, συνεχίστηκε με το Χόμπιτ και τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, αλλά και όλες τις επιμέρους ιστορίες που προέκυψαν. Οι ήρωές του δεν υπάρχουν εν κενώ –υπάρχουν με συγκεκριμένα γενεαλογικά δέντρα, έχουν ρίζες, έχουν υπόσταση και παρελθόν, είναι δεμένοι με τη μοίρα του τόπου τους και της γενιάς τους.

Στην πρώτη αφήγηση θα πέσει αιχμάλωτος του Τεβίλντο, του άρχοντα των Γάτων, στην δεύτερη του Θου (πρώτο όνομα του Σάουρον, για όσους είναι εξοικειωμένοι με τη μυθολογία του Τόλκιν).

Και η Λούθιεν; Αδιαφορεί;

Μα όχι βέβαια. Αιχμάλωτη, κλεισμένη σε δεντρόσπιτο ψηλό θα υφάνει έναν μαγικό μανδύα που φέρνει ύπνο και φορώντας τον θα τρέξει να βρει και να βοηθήσει τον Μπέρεν. Θα φτάσει στον Τεβίλντο –και στον Θου, στην μεταγενέστερη αφήγηση- και ρίχνοντας τα πέπλα του ύπνου επάνω τους θα καταφέρει να μάθει τα ξόρκια που θα ρίξουν τους τοίχους των κάστρων τους και θα ελευθερώσουν όσους βρίσκονται μέσα. Αλλά και πάλι δεν μπορούν να είναι μαζί, ο Μπέρεν και η Λούθιεν, γιατί ο Μπέρεν μένει πιστός στην δέσμευσή του να φέρει στον πατέρα της, βασιλιά Θίνγκολ, ένα Σίλμαριλ.

Αυτή η αφήγηση θα επαναληφθεί σε στίχο ή πεζό, θα αναπτυχθεί με περισσότερες λεπτομέρειες, σε ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο που παρά το γεγονός πως αποτελεί μια προσπάθεια σύνθεσης του θρύλου από τον γιο του μεγάλου συγγραφέα, ρέει με απίστευτο ενδιαφέρον, χτίζοντας τα θεμέλια του κόσμου εκείνου που αργότερα φιλοξένησε τους Χόμπιτ και τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών.

Βασισμένος στην παγκόσμια λογοτεχνία, της οποίας είχε βαθιά γνώση –σίγουρα τουλάχιστον για την αρχαία ελληνική, ρωμαϊκή, βρετανική και σκανδιναβική, στοιχεία της οποίας βρίσκουμε διάσπαρτα μέσα στον θρύλο. Συναντάμε λοιπόν τον Θησέα και την Αριάδνη, τον Ιάσωνα και τη Μήδεια, στην προσπάθεια της Λούθιεν να βοηθήσει τον Μπέρεν, τον Ορφέα και την Ευρίδικη όταν ο Μάντος θα τους επιτρέψει να επιστρέψουν στη ζωή, αλλά και πληθώρα λαϊκών παραμυθιών στα οποία ο ήρωας καλείται να κερδίσει την ηρωίδα φέρνοντας ένα μεγάλο έπαθλο στον πατέρα της. Και οι άθλοι του Ηρακλοί φαίνονται στον θρύλο αυτό, ενώ στο πρόσωπο του Κάρχαροθ συναντούμε ίσως τον Κέρβερο του Κάτω Κόσμου.
Κάπως έτσι, η μυθολογία του Τόλκιν αγγίζει όλους μας.