ΘΕΑΘΗΝΑΙ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΟΦΙΑ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΥ

της Μαρίας Σούμπερτ

Τι φτιάχνει έναν συγγραφέα; Είναι τα διαβάσματά του; Οι σπουδές του; Τα ενδιαφέροντά του; Οι κοινωνικές του ανησυχίες; Οι εμπειρίες εντός και εκτός της χώρας;
         
Όλα φτιάχνουν έναν συγγραφέα. Γιατί συγγραφέας δεν είναι απλώς εκείνος που γράφει όμορφες προτάσεις, αλλά εκείνος που έχει την εμπειρία, την γνώση και το συναίσθημα να ντύσει μια ολόκληρη ιστορία. Το Θεαθήναι ρώτησε την Σοφία Μαντούβαλου, η οποία γράφει και εκδίδει τα βιβλία της για περισσότερα από είκοσι πέντε χρόνια, πώς εκείνη ξεκίνησε να γράφει, τι την εμπνέει και ποιες είναι οι δικές της σκέψεις για τον κόσμο της γραφής του παιδικού βιβλίου. 

«Γεννήθηκα και ζω στην Αθήνα, αλλά ανήκω στους πολίτες του κόσμου που υπηρετούν την καθημερινή επανάσταση της πραγματικότητας για ένα καλύτερο αύριο. Στην πορεία της ζωής μου δημιουργώ  βήμα βήμα τον προσωπικό μύθο που χρειάζομαι για να στηρίξω την  ολοκλήρωσή μου και να  είμαι αυτό που είμαι. Αλλά για να δημιουργήσω αυτόν τον εαυτό ο οποίος εκφράζεται μέσα από ιστορίες και παραμύθια, για να αποκτήσω ένα μάτι που να μπορεί να διεισδύει στα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας, για να μπορώ να κλείσω τα όνειρά μου και τις ελπίδες μου για έναν καλύτερο κόσμο μέσα στα βιβλία μου, για να μπορώ να πηγαίνω τα παιδιά μια εκδρομή στη ζωή χέρι χέρι με τη φαντασία, το χιούμορ και το παράλογο ζητώντας τους να σπάσουν το στερεότυπο, χρειάστηκαν πολλές ιστορίες και πολλά παραμύθια γραμμένα από άλλους. Οφείλω ένα τεράστιο απλήρωτο δάνειο σε όλους τους συγγραφείς από τον χώρο της λογοτεχνίας, της φιλοσοφίας  και της ψυχολογίας, οι οποίοι με βοήθησαν να χτίσω τον εαυτό μου μέσα από το έργο τους. Αυτά τα πνευματικά δάνεια έχουν συντελέσει και εξακολουθούν να συντελούν στη δημιουργία ενός προσωπικού στιλ γραφής και λογοτεχνικής προσφοράς περισσότερων από ογδόντα βιβλίων για παιδιά, νέους, ενήλικες και μεγαλύτερο αριθμό εκπαιδευτικών ταινιών ανάμεσά τους και την καινοτόμο εκπαιδευτική σειρά κινουμένων σχεδίων Ένα γράμμα μια ιστορία, το πρώτο ψηφιακό αλφαβητάρι παραγωγής του Υπουργείου Παιδείας.
 
Με καλύτερους φίλους τη φαντασία, το χιούμορ και το παράλογο δημιουργώ τις ιστορίες και τα παραμύθια μου σε εκείνο το σημείο του μυαλού που το φανταστικό και το πραγματικό δεν είναι αντιφατικά. Παίρνω ένα κομματάκι από την πραγματικότητα, το ντύνω με όνειρο και φαντασία και φτιάχνω την επιθυμητή πραγματικότητα. Δεν ξέρω αν το επιστημονικό μου υπόβαθρο στην εξελικτική ψυχολογία, την εκπαιδευτική τεχνολογία και τη σκηνοθεσία σε συνδυασμό με την περιρρέουσα κοινωνική ατμόσφαιρα ευθύνονται για τις θεματικές επιλογές και τη μορφή των βιβλίων μου, το σίγουρο όμως είναι πως το γονίδιο χάχανο που κληρονόμησα από τους γονείς μου με προίκισε με χιούμορ, βασικό χαρακτηριστικό της γραφής μου. Μπορεί κανείς μέσα από το χιούμορ, το  παράλογο, τον σουρεαλισμό και τον μαγικό ρεαλισμό να συμβάλει στην καθημερινή επανάσταση της πραγματικότητας για ένα καλύτερο αύριο; Να αγγίξει τη σκέψη και το συναίσθημα των παιδιών για να γνωρίσουν τον εαυτό τους και τον κόσμο γύρω τους; Την απάντηση τη βλέπω στα μάτια των παιδιών όταν συνομιλούν με τους ήρωές μου κάθε φορά που επισκέπτομαι ένα σχολείο και αποκτάω μυστικά φτερά για να πετάξω προς το όνειρο ενός καλύτερου κόσμου. Ενός κόσμου ασύνορης αγάπης, ειρηνικής συνύπαρξης και σεβασμού στη διαφορετικότητα (Το φουστάνι με τις πεταλούδες / Η νύχτα που γεννήθηκε η αγάπη), ενός κόσμου ενσυναίσθησης και αλληλεγγύης (Η πεταλούδα της σκιάς), ενός  κόσμου  που σπάει τα στερεότυπα για να κάνει μεγαλύτερα βήματα προς την ισότητα και το δικαίωμα στη ελευθερία της γνώσης (Το αγόρι που διάβαζε στις κότες παραμύθια), αλλά και την καινοτομία και τη δημοκρατία στην εκπαίδευση (Η δασκάλα που το κεφάλι της έγινε καζάνι / Ο δάσκαλος με τα όνειρα στα μάτια / Το φάντασμα του μαυροπίνακα)».
 
Σοφία Μαντουβάλου