|
|
 της Μαρίας Σούμπερτ Τι είναι αυτό που μας κάνει να σηκώνουμε τοίχους; Ποιο τραύμα μας εμποδίζει να εμπιστευτούμε, να ανοιχτούμε, να επενδύσουμε –με όλο το ρίσκο που αυτό περιλαμβάνει- ώστε να σχετιστούμε με τους άλλους; Κυρίως όταν οι άλλοι μας φαίνονται τόσο διαφορετικοί και τόσο ξένοι; Όταν μοιάζουν με άγρια θηρία και γίγαντες; Οι τοίχοι που σηκώνουμε τις περισσότερες φορές έρχονται καταρχήν για να μας προστατεύσουν. Μία απώλεια, μια ματαίωση, μια απογοήτευση που κινδυνεύει να μας οδηγήσει στην κατάρρευση συχνά οδηγούν στην ανύψωση του τοίχους. Τότε που οι Άλλοι μοιάζουν επικίνδυνοι και απειλητικοί, όταν εμείς στη μοναξιά μας νιώθουμε ασφαλείς. Άλλωστε εμείς δεν θέλουμε να κάνουμε κακό στον εαυτό μας. Ο Αμερικανός συγγραφέας και εικονογράφος Jon Agee μοιάζει να αναρωτιέται κι εκείνος πάνω στην ίδια προβληματική, μόνο που προχωράει το σκεπτικό του ένα βήμα παραπέρα. Ο Τοίχος θα μας κρατήσει ασφαλείς από τους Άλλους, αλλά δεν θα επιτρέψει και σε κανέναν να το διαπεράσει όταν εμείς κινδυνεύσουμε πίσω από αυτό. Γιατί τα τείχη που σηκώνουμε μπορεί να μας ανακουφίζουν σιγά σιγά, με τον καιρό όμως μας απομονώνουν, μας εγκλωβίζουν και εντέλει κινδυνεύουμε να μας εξοντώσουν χωρίς κανείς να το καταλάβει. Στην περίπτωση του παραμυθιού του Jon Agee όμως, «Ένας τοίχος στη μέση του βιβλίου», ο κίνδυνος αυτός αποτρέπεται όταν ο γίγαντας από την άλλη πλευρά του τοίχου αποφασίσει απλώς να βάλει το χέρι του στην άλλη πλευρά και να σώσει τον ιππότη μας. Γιατί ο δικός του ιππότης ενώ νομίζει πως είναι ασφαλής στην δική του πλευρά του τοίχου, συνειδητοποιεί ξαφνικά πως μια μεγάλη πλημμύρα τον απειλεί –τα συναισθήματά του που δεν μπορούν να εκφραστούν, ίσως; Το βιβλίο μοιάζει να συνομιλεί με τον «Ιππότη με τη σκουριασμένη πανοπλία», να αποτελεί ίσως και μια απλοποιημένη –αν και καθόλου απλοϊκή!- μεταφορά της ίδιας παγίδας στην οποία είχε πέσει ο Ιππότης του Ρόμπερτ Φίσερ, που εγκλωβίστηκε στον ρόλο του Σωτήρα γιατί τον έκανε να νιώθει και ο ίδιος ασφαλής. Μόνο που στη δική του περίπτωση δεν βρέθηκε κανένας γίγαντας να τον σώσει. Και αυτό είναι λογικό, αφού ο Ιππότης του Φίσερ είναι ενήλικας. Ο ιππότης του Jon Agee όμως είναι παιδί –και αν είναι αρκετά τυχερό θα έχει κάποιο γίγαντα δίπλα του να απλώσει το χέρι όταν το χρειαστεί. Έστω και με το να διαβάσει μαζί του αυτό το βιβλίο.
Comments are closed.
|
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 
This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
August 2022
|
