ΚΥΝΗΓΟΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ

της Μαρίας Σούμπερτ

«Τα όνειρα της πολυθρόνας δεν είναι για μένα!» λέει ο Δον Κιχώτης αφού έχει επιστρέψει από τις περιπέτειές του και ζει τις τελευταίες του μέρες στο κάστρο του. Και το έχει αποδείξει αφού ξεκίνησε πριν τόσο καιρό με τον Ροσινάντε, το ψωράλογο που εκείνος έβλεπε αρχοντικό, και τον Σάντσο Πάντσα που του υποσχέθηκε να τον κάνει διοικητή σε ένα νησί, για να βρούνε περιπέτειες, να σώσουν αργοντογεννημένες δεσποσύνες και να πολεμήσουν γίγαντες και δράκους. Επηρεασμένος ο ηλικιωμένος ήρωας από τα ιπποτικά μυθιστορήματα που διάβαζε όλη του τη ζωή, ο ευγενής Δον Κιχάδα απαρνείται το όνομά του, παίρνει όνομα ιπποτικό και ξεχύνεται στον κόσμο γεμάτος ορμή και ιπποτικά ιδεώδη. Δεν ξέρει ο καημένος πως θα έρθει αντιμέτωπος με ανεμόμυλους, χωριάτισσες και ανθρώπους άξεστους και χυδαίους που δεν θα διστάσουν να τον προπηλακίσουν και να τον χτυπήσουν.

Ο καημένος; Ίσως κάποιος ανίδεος να το έχει σκεφτεί αυτό, ο Δον Κιχώτης όμως ποτέ. Τουλάχιστον όχι ο Δον Κιχώτης του Μάνου Κοντολέων, όπως τον αφηγείται από την πλευρά του πιστού του σκύλου Τριστάνου. Αφοσιωμένος στα όνειρά του, όχι επειδή έχει αρχίσει να τον χτυπάει η άνοια λόγω ηλικίας, αλλά επειδή ξέρει πως αυτά μπορούν να τον κάνουν να ζήσει σε έναν κόσμο μαγικό και ξεχωριστό, και όχι τυπικό και αδιάφορο, σκληρό και απάνθρωπο όπως ο κόσμος των αρχών του 17ου αιώνα. Γιατί τότε γράφτηκε το βιβλίο του Μιγκέλ ντε Θερβάτες. Μας πηγαίνει τέσσερις αιώνες πίσω, σε εποχές σκληρές και βίαιες, όπου δεν υπήρχε καν η έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κατά πως φαίνεται για αυτά μάχεται ο Δον Κιχώτης, με τον τρόπο του.

Αναζητά τη δικαιοσύνη, θέλει να προστατεύσει τους αδύναμους –κι αν δεν του το επιτρέπει η ανατροφή του ως ευγενή, του το επιτρέπει η «τρέλα» του, το όνειρό του. Έτσι μπορεί να δει τις γυναίκες του χωριού ως αρχόντισσες, να συζητήσει με τον δράκο στα βάθη της σπηλιάς. Αυτή είναι και η στιγμή που θα κερδίσει το σεβασμό των ανθρώπων γύρω του. Γιατί κατά βάθος, δεν διέφεραν οι δεισιδαίμονες Ισπανοί της εποχής από εκείνον. Πιστεύοντας στα μάγια και το διάβολο, πιστεύοντας στα τέρατα και τους δράκους, ήταν κι εκείνοι αφοσιωμένοι στο δικό τους όνειρο. Μόνο που το όνειρο του Δον Κιχώτη ήταν φωτεινό απέναντι στο σκοτεινό δικό τους. 

Η διασκευή του Μάνου Κοντολέων, ιδωμένη από την πλευρά ενός αθώου και αφοσιωμένου –πάλι έρχεται η λέξη αυτή, δεν μπορεί να είναι τυχαίο- σκύλου, δίνει στα παιδιά και τους έφηβους αναγνώστες ένα μάθημα τόλμης. Τόλμης να κυνηγήσει κανείς το όνειρό του, να πιστέψει σ’ αυτό ακόμα και όταν κανένας άλλος δεν τον υποστηρίζει. Γιατί όταν το φτάσει, όταν συζητήσει με το μεγάλο δράκο στα βάθη της σπηλιάς, θα κερδίσει τον σεβασμό όχι απλώς των άλλων, αλλά και του εαυτού του.
 _________________________________________________________________________________
Μάνος Κοντολέων
Ζήσε όπως ο Δον Κιχώτης
(Ελεύθερη διασκευή του κλασικού έργου του Μιγκέλ ντε Θερβάντες)
Εικονογράφηση: Βαγγέλης Παυλίδης
Εκδόσεις Πατάκη
ISBN: 9789601675350
Τιμή: €11,50