ΤΟ ΘΕΑΘΗΝΑΙ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «ΕΘΝΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΟΡΩΣΩΝ» ΤΟΥ Α. ΤΣΙΟΤΣΙΟΠΟΥΛΟΥ ΣΕ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Γ. ΠΑΛΟΥΜΠΗ ΣΤΟ ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΑΤΡΟ

της Λίλας Παπαπάσχου

Είχα ακούσει και είχα διαβάσει πολλά για τη συγκεκριμένη παράσταση. Διθυραμβικές οι κριτικές και τα σχόλια φίλων και γνωστών, πολύ θετικά. Το Σάββατο που μας πέρασε στο Από Μηχανής Θέατρο, όπου παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά ο «Εθνικός Ελληνορώσων», μετά από τη μεγάλη καλλιτεχνική και εισπρακτική επιτυχία της προηγούμενης σεζόν, βρέθηκα ανάμεσα στους θεατές περιμένοντας εναγωνίως να ανακαλύψω ιδίοις όμμασι γιατί γίνεται τόσος ντόρος μ’ αυτούς τους έξι "αθληταράδες" που μετέτρεψαν την Κάτω Σκηνή του Από Μηχανής σε…ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ.

Η απορία μου λύθηκε, ήδη από την έναρξη της παράστασης, με τον πιο εμφατικό τρόπο, αφού ο «Εθνικός Ελληνορώσων» αποτελεί έναν απόλυτα ισορροπημένο συνδυασμό εξαιρετικού κειμένου, υποδειγματικής σκηνοθεσίας και κορυφαίων ερμηνειών. Πως μια τυπική αντροπαρέα μετατρέπεται σε «συμμορία»;  Πόσα καθημερινά, μικρά – και μεγαλύτερα – εγκλήματα μεταξύ φίλων «παραγράφονται» από το νόμο και εν τέλει και από τη συνείδησή μας; Τελικά η περιλάλητη «αντρική φιλία» υπάρχει; Οι γυναίκες της ζωής τους  αν και απούσες σκηνικά, πόσο καθοριστικό ρόλο παίζουν στην τελική έκβαση του αμφίρροπου αυτού «αγώνα»,;

Ο Αντώνης Τσιοτσιόπουλος γράφει για όλα όσα συμβαίνουν δίπλα μας, στη "γειτονιά" μας, αλλά και μέσα μας και ο Γιώργος Παλούμπης σκηνοθετεί μία ετερόκλητη παρέα ανδρών γύρω στα σαράντα+κάτι, που συνειδητοποιούν κατά τη διάρκεια μίας κατά τα άλλα συνηθισμένης τους συνάντησης στο «Ελληνορώσων», εκεί που μαζεύονται για να παίξουν το μπασκετάκι τους και να ξεσκουριάσουν, ότι κανείς τους δεν έχει επί της ουσίας μεγαλώσει, κανείς τους δεν είναι ειλικρινής απέναντι στους άλλους (και απέναντι στον εαυτό του...) και πως οι «παλιές πληγές», όχι απλά δεν έχουν κλείσει, αλλά παραμένουν ανοιχτές με το αίμα ξεραμένο πάνω τους, ενώ  χρειάζεται μόνο ένα μικρό «ξύσιμο» για να ανοίξουν και πάλι. 
​

"ΕΘΝΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΟΡΩΣΩΝ", μια παράσταση για όλους τους "εθνικά" υπερήφανους Έλληνες

Ο Τάκης/Αντώνης Τσιοτσιοόπουλος είναι δικηγόρος, αλλά όταν μπαίνει στο γήπεδο ξεχνάει κοστούμια και γραβάτες και η δικανική ορολογία δίνει τη θέση της στη μαγκιά και την ακατάσχετη βωμολοχία. Ο πληγωμένος από τον νεανικό του έρωτα Μάνος/Στέλιος Δημόπουλος σχολιάζει τα πάντα και τους πάντες με καυστικό χιούμορ και θέλει πάνω απ’ όλα να παίξει το μπασκετάκι του χωρίς πολλά λόγια. Ο Δημητρίου ή Μήτσου/Θάνος Αλεξίου  είναι ο ξεκαρδιστικά «ενοχικός» γιατρός – έστω κτηνίατρος - που το μυστικό του οι άλλοι το έχουν τούμπανο κι αυτός κρυφό  καμάρι. Ο Βαγγέλης/Μάκης Παπαδημητράτος  είναι το κλασικό ανθρωπάκι που υπολογίζει πρωτίστως το συμφέρον του και φέρνει τον υπάλληλο του Νίκο/Κώστας Φυτίλης, πρώην κολλητό του Νικόλα και απ΄ότι αποδεικνύεται στην πορεία γνώριμο κι άλλων μελών της παρέας, προς «αντικατάσταση» του πρόσφατα εκλιπόντος έκτου της ομάδας, που σκοτώθηκε "αεροπλανικά". Ο Βαγγέλης άθελά του ανοίγει την κερκόπορτα για να μπει ο καταλύτης Νίκος στη συντροφιά, ανατρέποντας εύθραυστες ισορροπίες χρόνων. Τέλος ο σαρωτικός Νικόλας/Στάθης Σταμουλακάτος που διεκδικεί μέχρις εσχάτων τον παλιόφιλο του Νίκο από το Βαγγέλη, είναι ο – φαινομενικά – κυρίαρχος του παιχνιδιού, αυτός που έχει μάθει πάντα να κερδίζει, με όποιο κόστος και χωρίς ποτέ να πληρώνει κανένα τίμημα (ή μήπως εν τέλει πληρώνει το μεγαλύτερο;).

Αυτή είναι μέσες άκρες η σύνθεση της  καθηλωτικής «ομάδας» ηθοποιών, που κατάφερε από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό της παράστασης να κρατήσει ψηλά την «τεστοστερόνη» της (και τη δική μας αδρεναλίνη!) και να μιλήσει με τόλμη και σοκαριστική ειλικρίνεια για τους τιμημένους νεοέλληνες (ή ελληνάρες), θίγοντας με τον πλέον εύστοχο τρόπο όλες τις παθογένειες μιας χώρας που πανηγυρίζει έξαλλα τις «εθνικές» της επιτυχίες (ακόμα και τις αποτυχίες...) την ίδια στιγμή που οι πολίτες της, οι άνθρωποι που κρύβονται πίσω από τους αριθμούς των στατιστικών, βουλιάζουν σε κινούμενη άμμο, με ή χωρίς δική τους ευθύνη (…με αν θέλετε τη γνώμη μου…).

Ένας οξυδερκής συγγραφέας, ένας ικανότατος σκηνοθέτης - προπονητής και έξι ταλαντούχοι ηθοποιοί χαρίζουν το θεατρικό "πρωτάθλημα" στον Εθνικό Ελληνορώσων

.
Καταιγιστικός ρυθμός, καλά ενορχηστρωμένες εντάσεις, συνεχείς εναλλαγές ατόφιας κωμωδίας και γνήσιου δράματος, μαύρο χιούμορ, υποκριτικό σφρίγος, πειστικοί χαρακτήρες και τεράστια αποθέματα ενέργειας (σωματικής και ψυχικής) κατέκλυσαν την σκηνή βάζοντάς το κοινό μέσα στο γήπεδο, αλλά και στα αποδυτήρια μίας αθλητικής αναμέτρησης που μοιάζει με ρώσικη ρουλέτα και μοιραία οδηγεί κάποιον στο θάνατο και τους υπόλοιπους στη δική τους προσωπική καταδίκη…Κανένας δεν είναι αθώος και κανένας δεν αισθάνεται έτσι, παρόλο που στο τέλος ο καθένας για τους δικούς του προσωπικούς λόγους θα επιλέξει τη συγκάλυψη…που στη δική τους περίπτωση βαυκαλίζεται πως είναι απλώς …αντρικό φιλότιμο…
 
Μέσα στο λειτουργικό γήπεδο μπάσκετ που δημιούργησε σκηνογραφικά η Ηλέκτρα Σταμπούλου και ντυμένοι τα ρούχα και τις "εμφανίσεις" της Ομάδα Boudoir που επιμελήθηκε τα κοστούμια, φωτισμένοι "εκτυφλωτικά" και  ταυτόχρονα "υποδόρια" από τον Βασίλη Κλωτσοτήρα οι έξι παιδικοί φίλοι, θα γίνουν σταδιακά εχθροί και εν τέλει συνεργοί σε ένα ακόμα έγκλημα, εξ' αμελείας ή εκ προμελέτης, αυτό εσείς θα το κρίνετε...

Πίσω από τις βρισιές, τα νταηλίκια, τις απειλές, τη χυδαιότητα και τη βία κρύβονται μόνο πληγωμένοι και ανασφαλείς άνθρωποι που μεγάλωσαν με μότο "φάε για να μη φαγωθείς"  και ποτέ δεν έμαθαν πως σημασία δεν έχει τόσο η νίκη, όσο το παιχνίδι.  Ρατσιμός, bullying, σεξισμός και φαυλοκρατία μπαίνουν κι αυτά στο μικροσκόπιο έστω και ως απλές νύξεις, προσδίδοντας στην παράσταση μία απόλυτα σύγχρονη - πολιτική - ματιά και κατατάσσοντάς την σε αυτές που θα ήταν σκόπιμο να παρακολουθήσουμε όλοι, απαλλαγμένοι από διακρίσεις φύλου ή άλλες... 

Ο Γιώργος Παλούμπης κατάφερε να παρουσιάσει ένα άρτιο σκηνικό αποτέλεσμα, αναδεικνύοντας τις λεπτές αποχρώσεις ενός κειμένου που θολώνει συνεχώς τα νερά, κρύβοντας κάτω από τις "μουτζούρες" μία απίστευτη χρωματική γκάμα και αποσπώντας από τους ηθοποιούς του ερμηνείες από αυτές που σίγουρα θα μείνουν χαραγμένες στο υποσυνείδητο μας για πολύ καιρό, τουλάχιστον για 20 χρόνια, οπότε ίσως και να παραγραφούν....όπως τα κρίματα των ηρώων του Αντώνη Τσιοτσιόπουλου. 

Κάθε Τετάρτη, Σάββατο και Κυριακή, στην Κάτω Σκηνή του Από Μηχανής, εκεί που ο Αντώνης Τσιοτσιόπουλος συναντά τον Ντέιβιντ Μαμέτ , σας περιμένει ο "Εθνικός Ελληνορώσων" για έναν αγώνα μπάσκετ μέχρι τελικής πτώσης και μία θλιβερή διαπίστωση πως η "σκουριά" τόσων χρόνων δεν φεύγει έτσι απλά...με ένα μπασκετάκι...

“Όταν ο άντρας φτάνει στα σαράντα, πρέπει να αρχίσει να προσέχει” Michael Jordan
----------------------------------------------------------------------------------------------------

Συντελεστές Παράστασης:

• Κείμενο: Αντώνης Τσιοτσιόπουλος
• Σκηνοθεσία / Δραματουργία: Γιώργος Παλούμπης
• Σκηνικά: Ηλέκτρα Σταμπούλου
• Κοστούμια: Ομάδα Boudoir
• Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας
• Ηχητική επιμέλεια: Ανδρέας Μιχόπουλος
• Βοηθός Σκηνοθέτη: Μιχάλης Ζαχαρίας
• Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας
• Σχεδιασμός Αφίσας: Θωμάς Παπάζογλου

Ηθοποιοί:

• Στάθης Σταμουλακάτος
• Μάκης Παπαδημητράτος
• Θάνος Αλεξίου
• Κώστας Φυτίλης
• Στέλιος Δημόπουλος
• Αντώνης Τσιοτσιόπουλος

Απο Μηχανής Θέατρο - Κάτω Σκηνή
Διεύθυνση: Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο
Πρόσβαση με Αυτοκίνητο
Πρόσβαση με Μ.Μ.Μ.
Πρεμιέρα: Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2018 

Διάρκεια: 90 λεπτά 

Εισιτήρια:Γενική Είσοδος :16€
Φοιτητικό/Ανέργων/ΑμεΑ/Άνω των 65: 13€
Κάθε Τετάρτη στις 18:00, Σάββατο στις 18:00, Κυριακή στις 21:30
Από τις 7 Νοεμβρίου κάθε Τετάρτη στις 21:30, Σάββατο στις 18:00, Κυριακή στις 21:30