ΜΙΑ ΜΑΓΙΣΣΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΙΠΠΟΤΗΣ

της Μαρίας Σούμπερτ

Μια από τις σημαντικότερες προκλήσεις της διαπαιδαγώγησης φαίνεται να αφορά τον σεβασμό και την ευγένεια. Και δεν εννοώ την υποκριτική ευγένεια που δίνεις τη θέση σου στην γριούλα στο λεωφορείο, αλλά πετάς το κολατσιό του συμμαθητή σου στο πάτωμα, αλλά την πραγματική εσωτερική ευγένεια. Και για να ανεβάσουμε επίπεδο δυσκολίας, δεν μιλάω ούτε για τον σεβασμό που εμπνέει ο φόβος, αλλά ο θαυμασμός.
           
Τα παιδιά μιμούνται. Ο Αριστοτέλης ήδη στην Ποιητική του τα περιγράφει ως πλάσματα μιμητικά –που μάλιστα υπερέχουν των υπολοίπων ανθρώπων, καθώς έτσι μαθαίνουν. Ένα παιδί λοιπόν που βλέπει τους γονείς του να σέβονται τον εαυτό τους, ο ένας τον άλλο, τους συνανθρώπους τους, ένα παιδί που νιώθει ότι το σέβονται –θα σεβαστεί κι εκείνο τους άλλους.
           
Αντίστοιχα ένα παιδί που μαθαίνει από το περιβάλλον του την ευγένεια, θα γίνει κι εκείνο ευγενικό. Γι’ αυτό έχουν τόσο ενδιαφέρον τα βιβλία της Ιωάννας Μπαμπέτα «Τα ευχαριστώ ενός ιππότη» και «Οι συγγνώμες μιας μάγισσας», γιατί δεν προσπαθούν να μάθουν στα παιδιά τρόπους, απλά τους δείχνουν πώς η εσωτερική ευγένεια και ο σεβασμός μπορούν να διαμορφώσουν τον χαρακτήρα ενός παιδιού. 

Ο Αρθούρος είναι ιππότης. Και όπως όλοι οι ιππότες θέλει να προστατεύσει το κάστρο του. Που σε αυτή την περίπτωση είναι η παιδική χαρά. Και όλους τους κατοίκους του κάστρου βεβαίως, βεβαίως, κι ας τον κοροϊδεύουν τα υπόλοιπα παιδιά.
           
Η Ερμιόνη από την άλλη θέλει να γίνει μάγισσα –και ποιος δε θέλει, εδώ που τα λέμε. Μέχρι να τα καταφέρει όμως θα γκρεμίσει το μισό σπίτι. Είναι όμως ζημιές ενθουσιασμού και όχι αδιαφορίας.

Ήρωες στα βιβλία αυτά δεν είναι μόνο ο μικρός Αρθούρος και η Ερμιόνη, αλλά ολόκληρη η οικογένειά τους –δεν είναι άλλωστε παράδοξο που τα δύο παιδιά είναι αδέρφια. Σε μια εποχή όπου τα παιδιά έχουν μάθει να έχουν ότι θέλουν, όποτε το θέλουν, έστω και μόνο μέσω της τεχνολογίας που οπτικά ικανοποιεί κάθε επιθυμία στη στιγμή, αλλάζοντας το ένα βιντεάκι μετά το άλλο… Σε μια εποχή που δεν μπορούν να περιμένουν και δεν αντέχουν να ακούσουν την άρνηση, θα έπρεπε να έχουμε καταλάβει πως τα παιδιά δεν μαθαίνουν απλώς και μόνο όταν τους εξηγούμε και τους περιγράφουμε τι οφείλουν να κάνουν. Τα παιδιά μαθαίνουν, όταν τους επιτρέπουμε να δοκιμαστούν και να δοκιμάσουν, να αποτύχουν, να μιμηθούν, να προσαρμόσουν στην προσωπικότητά τους και στις ανάγκες και δυνατότητές τους. Γιατί τα παιδιά αυτά θα είναι τότε ο Αρθούρος και η Ερμιόνη. Δεν θα χρειαστεί να μάθουν την αξία της συγνώμης και του ευχαριστώ –θα ρέουν από μέσα τους επειδή εκείνα το χρειάζονται, όχι επειδή πρέπει.
 

Ιωάννα Μπαμπέτα
Τα ευχαριστώ ενός ιππότη
Εικονογράφηση:  Αιμιλία Κονταίου
Εκδόσεις Μεταίχμιο
ISBN:  978-618-03-1745-9
Τιμή: 12,20€
 
Ιωάννα Μπαμπέτα
Οι συγγνώμες μιας μάγισσας
Εικονογράφηση:  Αιμιλία Κονταίου
Εκδόσεις Μεταίχμιο
ISBN:  978-618-03-1746-6
Τιμή: 12,20€