ΤΟ ΘΕΑΘΗΝΑΙ ΒΡΕΘΗΚΕ «ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΩΣ» ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΥΤΡΙΑ ΛΙΝΑ ΡΟΔΟΠΟΥΛΟΥ

του Χρήστου Γκόντζου

Η συνάντησή μου με την γνωστή ερμηνεύτρια Λίνα Ροδοπούλου ήταν να πραγματοποιηθεί λίγο νωρίτερα, αλλά δυστυχώς λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων από μεριάς μου δεν κατάφερα να παρευρεθώ στον ΙΑΝΟ όπου πριν κάποιους μήνες η Λίνα είχε δώσει μια σημαντική κατάθεση ψυχής. Σήμερα έχω την χαρά να την φιλοξενώ σε μια απολαυστική συνέντευξη για το Θεαθήναι, που όπως θα διαπιστώσετε κι εσείς διαβάζοντάς την γίνεται την κατάλληλη στιγμή και με τους κατάλληλους όρους.

-Αγαπητή Λίνα σε καλωσορίζω στο Θεαθήναι εκ μέρους όλων των συνεργατών μας και εύχομαι να απολαύσουμε αυτήν την διευρυμένη κουβέντα που ξεκινάει γύρω από το πρόσωπο της μουσικής τέχνης, όπως αυτό αποτυπώνεται με τα δικά σου χαρακτηριστικά και απόψεις. Θα ‘θελα να σε αφήσω να θέσεις εσύ τους όρους της πρώτης μας ερώτησης απαντώντας με τον τρόπο σου για ότι εσύ νομίζεις ότι πρέπει να ακουστεί. «Που» σε βρίσκει αυτή η περίοδος; Είτε καλλιτεχνικά είτε και σε προσωπικό επίπεδο.

Κατ’ αρχάς σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση και την ωραία αυτή συνέντευξη η οποία μου δίνει την ευκαιρία να μοιραστώ τις σκέψεις και τα όνειρα μου με το κοινό. Αυτή η περίοδος όσον αφορά τα καλλιτεχνικά με βρίσκει στην οργάνωση της προσεχούς μου εμφάνισης στον υπέροχο χώρο του El Convento Del Arte, όπου σχεδιάζω ένα ταξίδι στη Γαλλία και τις μουσικές τις, υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια του σκηνοθέτη και σεναριογράφου Πάνου Αμαραντίδη. Το εγχείρημα αυτό το οποίο ετοιμάζω με πολύ αγάπη θα λάβει χώρα στις 21 Οκτωβρίου Δευτέρα. Στον ίδιο χώρο θα κάνω άλλη μια εμφάνιση, διαφορετική στις 27 Νοεμβρίου, αυτή τη φορά υπό την αιγίδα του φεστιβάλ «Το μικρό Παρίσι των Αθηνών». Παράλληλα σχεδιάζω και κάποια άλλα project τα οποία θα ανακοινωθούν εν καιρώ. Σε προσωπικό επίπεδο ως σύζυγος και μητέρα δύο παιδιών απολαμβάνω τη θαλπωρή της οικογένειας μου και προσπαθώ να απολαμβάνω το κάθε τι που μου προσφέρει η ζωή τον πολύ λιγοστό ελεύθερο χρόνο που έχω.

-Έχεις ένα πολύ όμορφο όνομα, θα ‘θελες να μοιραστείς μαζί μας από πού  βγαίνει το Λίνα; Πρόκειται για καλλιτεχνικό προσωνύμιο;

Σας ευχαριστώ πολύ, η αλήθεια είναι ότι αγαπώ πολύ το όνομα μου το οποίο δεν είναι καλλιτεχνικό αλλά ήταν η έμπνευση ενός πολύ αγαπητού προσώπου της μητέρας μου λίγο πριν γεννηθώ. Προέρχεται από το Χρυσούλα, το οποίο και αυτό αγαπώ καθώς είναι το όνομα της γιαγιάς μου από τη μεριά του πατέρα μου.
 

Λίνα Ροδοπούλου, μία ραγδαία ανερχόμενη τραγουδίστρια
​με βελούδινη φωνή, όμορφη σκηνική παρουσία και ερμηνευτικό πάθος

-Ήταν η κιθάρα τελικά το πρώτο όργανο, μέσω του οποίου εξέφρασες την μουσική σου κλίση ή η φωνή;

Θα έλεγα ότι η φωνή ήταν το πρώτο όργανο που εξέφρασε την μουσική μου κλίση μιας και τραγουδώ από μικρό παιδί. Ένιωθα από μικρή ηλικία ότι το τραγούδι ήταν το καταφύγιο μου και ο τρόπος εξωτερίκευσης των συναισθημάτων μου. Βέβαια οι πρώτες μου μουσικές σπουδές ήταν στην κιθάρα. Μέσα από τη μελέτη της άρχισα να κατανοώ τον θαυμαστό κόσμο της μουσικής αποκτώντας όλο και περισσότερες γνώσεις γύρω από αυτή.
 
-Θα λέγαμε ότι προέρχεσαι από μουσική οικογένεια; Πως αντιμετώπισαν οι δικοί σου την κλίση σου στην μουσική;

Προέρχομαι από μια οικογένεια με πολύ έντονο ταμπεραμέντο μιας και έχουν και τα υπόλοιπα μέλη της έφεση όχι μόνο μόνο στη μουσική αλλά και σε άλλες τέχνες. Μπορεί να ασχολήθηκα μόνο εγώ επαγγελματικά με το τραγούδι αλλά όλοι στην οικογένεια μου έχουν σωστές και μελωδικές φωνές. Οι δικοί μου είχαν καταλάβει πολύ νωρίς την κλίση μου στην μουσική, πράγμα που δεν άργησαν να τους επιβεβαιώσουν και οι δάσκαλοι μου στο σχολείο. Δε σας κρύβω ότι τα πρώτα χρόνια αυτό ήταν κάτι που τους ανησυχούσε μιας και όλοι γνωρίζουμε ότι η ενασχόληση με την τέχνη είναι ένα δύσκολο σπορ, από πολλές απόψεις. Καθώς όμως περνούσαν τα χρόνια και έβλεπαν τις δυνατότητες  από τη μια και από την άλλη τη δική μου έντονη επιθυμία να πρωταγωνιστεί στη ζωή μου η μουσική πίστεψαν σε εμένα και βρίσκονται στο πλάι μου.
 
-Ποιά ημερομηνία ή ποιο γεγονός ήταν εκείνο που σε σημάδεψε έτσι ώστε να πάρεις την απόφαση να ασχοληθείς επαγγελματικά με την μουσική και το τραγούδι;
 
Ειλικρινά δε μπορώ να σηματοδοτήσω τη στιγμή που πήρα αυτή την απόφαση. Αυτό ισχύει ίσως για δύο λόγους: Πρώτον γιατί πιστεύω ότι από τη στιγμή που ένιωσα πόσο αγαπώ το τραγούδι διαισθάνθηκα ότι αυτό θα είναι το κάρμα μου αργά η γρήγορα. Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο αδυνατώ να εντοπίσω τι ήταν αυτό που με σημάδεψε είναι γιατί η επαγγελματική μου ενασχόληση με το τραγούδι έγινε πολύ σταδιακά. Πριν από τις μουσικές μου σπουδές υπήρχαν και άλλες, τελείως διαφορετικές καθώς και δεύτερη επαγγελματική ενασχόληση πέρα από το τραγούδι. Όλα αυτά όμως έδωσαν τη θέση τους ολοκληρωτικά στη μουσική.
 
-Απ ‘όσο γνωρίζω έχεις ασχοληθεί επισταμένως με την διδασκαλία στον τομέα της μουσικής... μίλησέ μας για αυτήν σου την εμπειρία.

Τα τελευταία χρόνια πέρα από τις μουσικές εμφανίσεις μου έχω τη χαρά να διδάσκω τραγούδι ως βοηθός μαέστρου σε χορωδία πράγμα που κατ’ αρχάς με βοήθησε ως μουσικό μιας και με έβαλε στο μαγικό κόσμο του χορωδιακού τραγουδιού τον οποίο αγνοούσα παλαιότερα και έτσι απέκτησα πολλές καινούργιες γνώσεις. Από την άλλη η διδασκαλία του τραγουδιού τόσο σε αυτό το πόστο όσο και εξατομικευμένα στους μαθητές μου είναι για εμένα τεράστια χαρά μιας και μου δίνει μεγάλη ευχαρίστηση να βοηθώ τους ανθρώπους να εκφράζονται μέσα από το τραγούδι και να τους εξηγώ πως πρέπει να χειρίζονται σωστά το όργανο αυτό που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι το σώμα τους.
 
-Πως αξιολογείς το μουσικό εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα; Σίγουρα είναι ένα πεδίο που το έχεις «φάει με το κουτάλι» που λέμε.
 
Είμαι της γνώμης ότι όσον αφορά τη μουσική ο κάθε δάσκαλος μπορεί να κάνει δραματική διαφορά διότι μιλάμε για ένα αντικείμενο που από τη μια έχει σαν βασικό συστατικό του πέρα από τις θεωρητικές γνώσεις την τεχνική, η οποία μεταδίδεται από το δάσκαλο στον μαθητή και όχι από τα βιβλία. Επίσης το πως ο κάθε επίδοξος μουσικός μπορεί να εξωτερικεύσει τα συναισθήματα του και γενικότερα να εκφραστεί χρησιμοποιώντας τις γνώσεις και την τεχνική του έχει να κάνει τόσο με τον ίδιο όσο και με τον άνθρωπο που οφείλει να τον εμπνεύσει. Εάν μπορούσα να αλλάξω κάτι στο μουσικό σύστημα στην Ελλάδα θα ήταν πέρα από τις βασικές γνώσεις όσον αφορά το ρεπερτόριο του κάθε μαθητή, να έχει την ελευθερία να πειραματίζεται κατά τη διάρκεια των σπουδών του και στο ρεπερτόριο που αυτός αγαπά. Επίσης θα ήθελα να τονίζεται περισσότερο ότι η τεχνική είναι ένα πολύ σημαντικό και απαραίτητο εργαλείο αλλά δεν πρέπει να αποτελεί αυτοσκοπό για τον μουσικό.
 

-Ποιες είναι οι δυσκολίες του επαγγέλματος που διάλεξες στο σήμερα;

Δυστυχώς οι δυσκολίες του επαγγέλματος που διάλεξα είναι πολλές. Κατ’ αρχάς η μουσική, ή τουλάχιστον έτσι όπως την ασκώ εγώ δεν μου παρέχει καμία μόνιμη εξασφάλιση και πρέπει εάν επιθυμώ να είμαι δραστήρια ως καλλιτέχνης να φροντίσω προσωπικά γι’ αυτό, δημιουργώντας καινούργιες μουσικές ιδέες και παίρνοντας πρωτοβουλίες. Επίσης γνωρίζουμε όλοι ότι με την υπάρχουσα κατάσταση ο μέσος Έλληνας ούτε ιδιαίτερα χρήματα διαθέτει για πράγματα που δεν είναι είδη πρώτης ανάγκης, αν και γι’ αυτό έχω να πω  ότι η τέχνη βοηθά την ψυχική υγεία, ούτε έχει πολύ ελεύθερο χρόνο. Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι ο καλλιτέχνης πρέπει πλέον να τον συγκινήσει πραγματικά για να του διαθέσει το χρόνο και τα χρήματα του.
 
-Θα μοιραστείς μαζί μας ένα από τα μυστικά που κατά την γνώμη σου σε οδηγούνε στην επιτυχία;

Ειδικά στην πολύ ανταγωνιστική εποχή που ζούμε πρέπει να πληρούνται πολλά κριτήρια ώστε να οδηγηθούμε στην επιτυχία. Κατ’ εμέ όμως το μεγαλύτερο μυστικό είναι να έχει βρει κανείς τον εαυτό και την ταυτότητα του μέσω της τέχνης που εξασκεί. Δεν πρέπει να προσπαθούμε να μοιάσουμε στα είδωλα μας όσο και αν τα θαυμάζουμε, πρέπει να είμαστε αυθεντικοί και να προβάλουμε τα δικά μας χαρακτηριστικά τα οποία θα μας κάνουν να ξεχωρίσουμε, με τόλμη και ειλικρίνεια.

-Σε πιο μουσικό χώρο αισθάνεσαι πιο οικεία και πιστεύεις ότι έχεις να προσφέρεις περισσότερα πράγματα;

Σίγουρα στο Γαλλικό τραγούδι αισθάνομαι ότι έχω να προσφέρω πολλά ειδικά εδώ στην Ελλάδα. Γι’ αυτό και είναι μεγάλη η χαρά μου όσον αφορά τις εμφανίσεις που ακολουθούν και αφορούν το Γαλλικό ρεπερτόριο. Επίσης αισθάνομαι πολύ οικεία τραγουδώντας και Ελληνικές μελωδίες με παραδοσιακά στοιχεία τις οποίες αγαπώ να διασκευάζω και να παρουσιάζω με το δικό μου τρόπο, πράγμα που οφείλεται στα μουσικά ακούσματα που είχα μεγαλώνοντας.
 
-Μαθαίνω ότι είναι προ των πυλών ο πρώτος σου δίσκος… δυο λόγια για το περιεχόμενό του;

Ο πρώτος μου δίσκος ονομάζεται «Nouvelle passion» και κυκλοφορεί στα δισκοπωλεία καθώς και στις ψηφιακές πλατφόρμες από τη Nuevo productions. Πρόκειται για ένα φόρο  τιμής στη Γαλλική  μουσική μιας και αποτελείται από διασκευές 10 γνωστών και αγαπημένων Γαλλικών τραγουδιών από διάφορες χρονικές περιόδους. Ο εμπνευστής αυτής της δουλειάς ο οποίος έχει ντύσει τις υπέροχες αυτές μελωδίες με τον αισθαντικό ήχο της κιθάρας του είναι ο διεθνούς φήμης μουσικός Παναγιώτης Μάργαρης. Τόσο κι εκείνος όσο και εγώ αγκαλιάσαμε με αγάπη αυτή τη δουλειά ώστε να συνυπάρχουν αρμονικά σαν ένα σώμα η φωνή με τις κιθάρες

-Δύο αγαπημένα ονόματα ελλήνων μουσουργών;

Χωρίς δεύτερη σκέψη τα ονόματα που έρχονται πρώτα στο μυαλό μου είναι του Μάνου Χατζιδάκι και του Μίκη Θεοδωράκη. Ο πρώτος αποτελεί πολύ μεγάλη αδυναμία μου και γι’ αυτό συμπεριλαμβάνω δημιουργίες του σχεδόν σε κάθε μου εμφάνιση, άλλωστε δε μπορώ να σκεφτώ άλλον συνθέτη με μεγαλύτερη ευαισθησία στις μελωδίες του. Το έργο του δεύτερου, εξίσου πάρα πολύ σημαντικό, καθώς καθρεφτίζει όλη τη σύγχρονη Ελλάδα και συνάμα αναδεικνύει τους θησαυρούς των Ελλήνων ποιητών.
 
 
-Ποια είναι η θέση σου για να μιλήσουμε και λίγο πιο μουσικά απέναντι στην προσωδία ενός τραγουδιστή; Ο τρόπος που μιλάει-τραγουδάει τον στίχο πρέπει να χρωματίζεται από προσωπικούς ή τοπικούς ιδιωματισμούς;

Με αυτή την ενδιαφέρουσα ερώτηση μου δίνετε την ευκαιρία να θίξω ένα πολύ σημαντικό θέμα που ίσως δεν τονίζεται επαρκώς από τους δασκάλους στους επίδοξους τραγουδιστές. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι για να αποδώσουμε σωστά το στίχο θα πρέπει να νιώθουμε κατ’ αρχάς ότι τον απαγγέλουμε όπως θα κάναμε με ένα κείμενο, δίνοντας έμφαση σε όλα τα σημεία στίξης όπου αυτό  θα μπορούσε να έχει. Ο λόγος μας λοιπόν οφείλει κατ’ αρχάς να είναι σωστός. Όσον αφορά τους ιδιωματισμούς, ο τραγουδιστής τη στιγμή της ερμηνείας του φαντάζει σαν ένας ηθοποιός που χρησιμοποιεί έναν κατά κάποιο τρόπο μουσικό λόγο. Στην περίπτωση λοιπόν που το κείμενο μπορεί να δικαιολογήσει χρονικά αλλά και γεωγραφικά τους ιδιωματισμούς χωρίς να έρχεται σε αντίθεση με τη μουσική η οποία αν μιλάμε για τόπο θα πρέπει να υπακούει στις ανάλογες κλίμακες τότε θεωρώ ότι δεν υπάρχει πρόβλημα για κάτι τέτοιο.
 
-Τι θα πρέπει να αντανακλά για σένα το στιχουργικό περιεχόμενο ενός τραγουδιού στο σήμερα;

Προσπαθώντας να αφουγκραστώ την ανάγκη του κοινού θα έλεγα ότι το στιχουργικό περιεχόμενο θα μπορούσε να προέρχεται τόσο από τον έρωτα και την αγάπη, αλάνθαστη συνταγή εκατοντάδες χρόνια τώρα… όσο και από οτιδήποτε μπορεί να αποτελέσει πληγή και μαχαιριά για τον άνθρωπο. Πάντως όποιο και να είναι το περιεχόμενο το σίγουρο είναι ότι το τελικό αποτέλεσμα θα πρέπει να εγείρει το συναίσθημα μας.
 
-Αν σου ζητούσα να περιγράψεις με λίγα λόγια το γιατί είναι σπουδαία μορφή τέχνης το τραγούδι… τι θα σου ερχόταν στο μυαλό;

Είναι πραγματικά μια πολύ σπουδαία μορφή τέχνης το τραγούδι γιατί το όργανο, δηλαδή το μέσο έκφρασης της είναι ο άνθρωπος! Το σώμα μας με τα θετικά και τα αρνητικά του, με την εμπειρία ή τη δεξιοτεχνία που μπορεί να έχει καθώς και τη συναισθηματική φόρτιση γίνεται το ηχείο της μουσικής. Τι πιο άμεσο και αληθινό…

-Είσαι θα λέγαμε μάλλον ένα βήμα πριν το μεγάλο μπαμ! Πως ονειρεύεσαι το μέλλον σου;

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν φορές που αισθάνομαι σαν ένα δοχείο που σιγοβράζει και εκτονώνεται λιγάκι σε κάθε επαφή με το κοινό, χωρίς να έχει φανερώσει ακόμη όλο του το περιεχόμενο! Το μέλλον μου το ονειρεύομαι με πολλή μουσική, και ανθρώπους τριγύρω μου που θα με βοηθούν στην υλοποίηση των μουσικών μου ονείρων… γιατί είναι απαραίτητη η συλλογική δουλειά. Πάνω απ’ όλα όμως ονειρεύομαι μια ζωή με θετική ενέργεια και τους αγαπημένους ανθρώπους κοντά μου υγιείς ώστε να μπορώ ανενόχλητη να κάνω αυτό που τόσο αγαπώ… το τραγούδι.
 
-Εύχομαι από καρδίας ότι καλύτερο για σένα! Σε ευχαριστώ θερμά για την πλούσια κουβέντα και για την κατάθεση ψυχής για μία ακόμα φορά. Εύχομαι ο καλλιτεχνικός σου δρόμος να μας ξαναφέρει "διαπροσωπικώς"  και να μιλήσουμε για  νέα, όμορφα, πράγματα που θα κάνεις στο μέλλον!

Κι εγώ σας ευχαριστώ για την όμορφη κουβέντα και σας εύχομαι τα καλύτερα.