της Μαρίας Σούμπερτ Όταν πήγαινα σχολείο είχα έναν συμμαθητή που ήταν πολύ αστείος. Κάθε ώρα έκανε από κάτι και όλοι γελούσαμε. Μέχρι τα τέλη της χρονιάς και του σχολείου γενικότερα οι καθηγητές τον έβγαζαν από την τάξη πριν καν αρχίσει το μάθημα. Όποτε τον συναντούσαμε περιμέναμε να κάνει κάτι αστείο, ήταν σχεδόν υποχρέωσή του. Μια φορά έκανε ένα θόρυβο. Ο καθηγητής έγινε έξαλλος. «Ποιος έκανε το βάτραχο;» ρωτούσε με φωνές. Κανείς δεν απαντούσε. Αρκετή ώρα αργότερα και αφού επέμενε, ξαναρώτησε: «Ποιος έκανε αυτό το θόρυβο;» και εκείνος απάντησε «Εγώ». Στην ερώτηση γιατί δεν το είπε νωρίτερα, απάντησε απλώς πως δεν έκανε το βάτραχο. Αυτό τον μαθητή όταν μεγαλώσαμε και τον είδα ξανά, δεν τον γνώρισα. Σοβαρός –πάντα με χιούμορ- αλλά χωρίς καμία διάθεση να κανιβαλήσει ή να κοροϊδέψει κάποιον. Του το είπα: «Τι σου συνέβη;», αλλά αυτός δεν ήξερε να μου απαντήσει.
Πολλά χρόνια μετά σκέφτομαι πως αυτό που του συνέβη ήταν πως καταρχήν τελειώνοντας το σχολείο δεν χρειαζόταν πια να είναι ο κωμικός της τάξης. Δεν χρειαζόταν να προκαλεί τις φασαρίες, να θυμώνει τους καθηγητές και να τρομάζει όποιον έβαζε στόχο. Φεύγοντας από το σχολείο δεν ανήκε πια σε αυτή την ομάδα που τον χρειαζόταν ως φαρσέρ. Μπόρεσε λοιπόν να αναπτύξει άλλους ρόλους, πιο λειτουργικούς που δεν είχαν τόσο μεγάλο ψυχικό κόστος επάνω του. Γιατί καλό να είσαι ο φαρσέρ της τάξης, αλλά και όλοι οι καθηγητές ξεσπάνε επάνω σου. Έτσι και ο Φάνης της Τζένης Κουτσοδημητροπούλου. Φαρσέρ κι αυτός, γιατί εδώ που τα λέμε βολεύει να είναι ένας το «κακό» ή το «ατίθασο» παιδί. Αφήνει τους άλλους ρόλους στους υπόλοιπους: ο «καλός», η «όμορφη», ο «αθλητικός», το «αλητάκι», το «φυτό». Ασχέτου φύλου, οι ρόλοι αυτοί μοιράζονται στις τάξεις με ταχύτητα φωτός και δυστυχώς όταν εγκλωβιστεί κάποιος σε αυτούς, δύσκολα βγαίνει. Όχι επειδή δεν θέλει, αλλά επειδή θα διαταράξει την δυναμική ολόκληρης της τάξης. Μέχρι που θα πάρει κάποιος άλλος τον ρόλο που «χήρεψε». Σε μια φυσιολογική ροή, όλοι περνούν από τους περισσότερους ρόλους. Όλοι έχουμε υπάρξει λιγότερο ή περισσότερο «φαρσέρ», «καλοί» και «κακοί», «δημοφιλείς» ή «φυτά». Η Κουτσοδημητροπούλου όμως μας μιλάει για έναν μαθητή που έχει εγκλωβιστεί στο ρόλο του και που εξαιτίας αυτού κινδυνεύει να χάσει τους φίλους του και την «μαθητική» του αξιοπιστία. Τι μπορεί να κάνει λοιπόν ο Φάνης για να μην πέσει σε αυτή την παγίδα; Ή τι έχει συμβεί και τον έχει βάλει σε αυτό το ρόλο; Πώς μπορεί να βγει από το ρόλο –ή να πάρει τουλάχιστον μια ασφαλή απόσταση; Ο «Φάνης ο φαρσέρ» είναι ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο που μπορεί να διαβάσει ένα παιδί με το γονιό/ φροντιστή ή μόνο του και να αναρωτηθεί πραγματικά τι θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά για τον Φάνη. Γιατί για να είμαστε ειλικρινείς είναι αρκετά ενοχλητικός, αλλά και τόσο συμπαθής ταυτόχρονα. ---------------------------------------------------------- Τζένη Κουτσοδημητροπούλου Ο Φάνης ο φαρσέρ Εικονογράφηση: Βασίλης Γρίβας Εκδόσεις Μεταίχμιο ISBN: 978-618-03-1056-6 Τιμή: 7,70€ Comments are closed.
|
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
July 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
[email protected]
[email protected]
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος