ΌΤΑΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΙΑ

της Μαρίας Σούμπερτ

Όπως και πολλά άλλα παιδιά, έτσι κι εγώ κάποια στιγμή ακολούθησα την οικογένειά μου που μετακόμισε. Άρα άλλαξα σχολείο. Άρα έχασα τη φίλη μου την Κατερίνα. Κλάμα, οδυρμός και πόνος. Και τι κάναμε για να το ξεπεράσουμε; Αρχίσαμε να αλληλογραφούμε. Γράμματα σε ειδικά επιστολόχαρτα, με σχέδια και χρώματα, αρωματισμένα χαρτιά με ασορτί φακέλους, αυτοκόλλητα και κάθε λογής μπιχλιμπίδια που θα έκαναν τη διαδικασία πιο διασκεδαστική. Αντίθετα από τις ηρωίδες της Βάγιας Παπαποστόλου, εγώ ήμουν στο δημοτικό. Η Μυρσίνη και η Άννα είναι μαθήτριες Λυκείου, ζουν το τελευταίο τους μαθητικό καλοκαίρι, καθώς από Σεπτέμβρη θα ξεκινήσουν την τρίτη και χειρότερη Λυκείου.

Τα θέματα τα οποία πιάνει η Παπαποστόλου είναι αρκετά: σχέση με τους γονείς, άγχος εξετάσεων, φίλοι, αλλαγή περιβάλλοντος, ενηλικίωση, υποψίες σχέσεων με το άλλο φύλο, Πανελλήνιες. Κυρίως όμως αυτό που επικρατεί και κυριαρχεί είναι οι αλλαγές. Μια μεγάλη αλλαγή έδωσε το έναυσμα του βιβλίου, η Μυρσίνη μετακομίζει σε ένα χωριό στα Γιάννενα, άπειρες ώρες μακριά από τη φίλη της. Ακόμα και η απόφασή τους να επικοινωνούν μόνο με γράμματα είναι μια αλλαγή στην καθημερινότητα των εφήβων που είναι τόσο εμποτισμένη από τις νέες τεχνολογίες που σχεδόν μοιάζει αδύνατο να επικοινωνήσουν εκτός κινητών και ηλεκτρονικών υπολογιστών. Η Άννα από την άλλη παρατηρεί αλλαγές στη συμπεριφορά της –θυμώνει, εξαγριώνεται, αντιδρά στην πίεση των εξετάσεων. Δεν αντέχει τους γονείς της –αντίθετα από την προσαρμοσμένη κατά πώς φαίνεται Μυρσίνη, που τους θαυμάζει, τους κατανοεί και τους δικαιολογεί. Τόσο πολύ που αποφασίζει να γίνει ψυχολόγος.

Αν παρατηρήσουμε τους δύο εφηβικούς ψυχισμούς θα δούμε τον ορθολογικό ψυχισμό της Μυρσίνης, που προσπαθώντας να κατανοήσει τα προβλήματα της οικογένειάς της οδηγείται στην Ψυχολογία. Η Μυρσίνη τα δικαιολογεί όλα, τα καταλαβαίνει όλα, μοιάζει να έχει αναπτύξει έναν ίσως ψευδή εαυτό που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των γονιών της –που χάνονται μέσα σε βιβλία και πανεπιστημιακές έδρες για να εξελιχθούν επαγγελματικά. Και που θα την «ξεριζώσουν» από το σπίτι της, το περιβάλλον της, εκείνη θα το αντιμετωπίσει θετικά –θα χαρεί με το πράσινο γύρω της, θα διατηρήσει τη θετική της στάση. Γονιός των γονιών της, θα προσπαθεί να διατηρεί την διάθεσή της τέτοια που να μην αγχώνονται οι γονείς της, η Μυρσίνη είναι ένα αρκετά τυπικό δείγμα πολλών έφηβων κοριτσιών.

Αλλά και ο αντίποδας, η Άννα, είναι εξίσου τυπική. Δεν χωράει στο σπίτι της, δεν χωράει τους γονείς της, δεν χωράει στο πετσί της. Και εκείνη βιώνει αλλαγές –χάνει τη φίλη της, βρίσκεται ξαφνικά να παίζει στο θέατρο και να εκτίθεται στο κοινό, τρέχει τη μαμά της στο νοσοκομείο με κολικό του νεφρού. Τρομάζει πως θα χάσει τους γονείς της, αλλά από την άλλη δεν αντέχει ούτε να τους ακούει. Αντίθετα από τους γονείς της Μυρσίνης, εκείνοι δεν φαίνεται να έχουν φιλοδοξίες, έχουν παρκάρει την επαγγελματική τους σταδιοδρομία σε μια θέση εργασίας και δεν έχουν καμία διάθεση να ξεκουνηθούν από εκεί. Η Άννα είναι νευρική και μετά νιώθει ενοχές για τη συμπεριφορά της. Εκείνη ορίζει το πώς θα της συμπεριφερθούν οι γονείς της, ζει την περίοδο «το παιδί ετοιμάζεται για πανελλήνιες» που φορτώνει τον έφηβο προσδοκίες και υποχρεώσεις που δεν είναι απαραίτητο να μπορεί να κουβαλήσει σε αυτή την ηλικία.

Τι ενώνει λοιπόν αυτά τα δύο κορίτσια; Ίσως το πόσο διαφορετικές είναι, το ότι αλληλοσυμπληρώνουν η μία την άλλη σε αυτό το ταξίδι ενηλικίωσης. Γιατί η σκηνή είναι δική τους και όλοι οι υπόλοιποι ακροπατούν λιγότερο ή περισσότερο γύρω τους. Αν μη τι άλλο, στην εφηβεία, η ζωή είναι όλη δική τους.
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Βάγια Παπαποστόλου
Πολυαγαπημένη μου Άννα
εκδόσεις Κέδρος
ISBN: 978-960-04-4872-6
Τιμή: 9.90€
Ηλικία: από 12 ετών