ΤΟ ΘΕΑΘΗΝΑΙ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΘΗΝά ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ» ΣΕ ΔΙΑΣΚΕΥΗ & ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΔΑΜΗ

της Μαρίας Σούμπερτ

Αναμονή. Μια υδρόγειος φαίνεται λες και είσαι στη Σελήνη. ‘Η μήπως στο «δεύτερο αστέρι δεξιά και μετά ευθεία μέχρι το πρωί»;

Τα παιδιά και οι γονείς / συνοδοί μαζεύονται, πατατάκια, ποπ κορν ακούγονται και τότε ανεβαίνει η Δόμνα στη σκηνή. Ο Δημήτρης, μας λέει, είναι στη Θεσσαλονίκη και θα μας καλωσορίσει εκείνη. Δίνει δύο κανόνες στα παιδιά για να κυλήσει ομαλά η παράσταση, να μη μασουλάνε την ώρα της παράστασης και να μην μιλάνε μεταξύ τους –χρόνια τώρα στο χώρο του θεατρικού παιχνιδιού, ξέρουν πως τα παιδιά αγαπούν τους κανόνες. Σοβαρά το λέω, πιστέψτε με! Τα βοηθούν να οργανώνονται. Υποσχεθήκαμε λοιπόν στη Δόμνα πως θα πούμε πως τα κατάφερε τέλεια.

-Τα κατάφερες τέλεια, Δόμνα!

Σβήνουν λοιπόν τα φώτα.
Η υδρόγειος αρχίζει να στροβιλίζεται και ξαφνικά η θάλασσα!
Παιδιά που παίζουν πόλεμο. Παίζουν ή τον ζουν;
Και τέλος πάντων τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον Πήτερ Παν;

Ο Δημήτρης Αδάμης διασκευάζει και σκηνοθετεί μια διασκευή του κλασικού βιβλίου του J.M.Barrie, μόνο που του προσθέτει και μια επιπλέον πινελιά. Ποια είναι τα χαμένα παιδιά του σήμερα; Τα παιδιά που εξαφανίστηκαν και κανείς δεν αναζήτησε; Είναι τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα; Είναι αυτά τα προσφυγόπουλα που κυριολεκτικά έχουν εξαφανιστεί, αφήνοντας κενά στις καταγραφές των αφίξεων και τον έλεγχο του πληθυσμού; Πού πήγαν αυτά τα παιδιά; Και πώς είναι δυνατόν να μην τα έψαξε κανείς; Μια ομάδα μέσα στην ομάδα των ασυνόδευτων προσφύγων θα μπορούσαν να είναι τα Χαμένα Παιδιά –αγόρια και κορίτσια στη διασκευή- της Χώρας του Ποτέ. ​

Ο Δημήτρης Αδάμης διασκευάζει και σκηνοθετεί
​το αγαπημένο έργο μικρών και μεγάλων, το αιώνιο παιδί "ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ"

Ένας Πήτερ Παν λοιπόν αντιπολεμικός, κι ας μην έχει αλλάξει η πλοκή ή η σύνθεση των χαρακτήρων. Και ενώ πρόκειται για ένα βιβλίο που διαβάζουμε και βλέπουμε συνέχεια, κάθε φορά τα θέματά του είναι αυτά που κεντρίζουν το ενδιαφέρον: ένας πατέρας που «είναι καλός άνθρωπος. Έχει κάνει πολλές θυσίες για την οικογένειά του… Και έχει αφήσει πολλά δικά του όνειρα». Ένας πατέρας λοιπόν, που ζει με το ανικανοποίητο μέσα του.

Μια μητέρα που μοιράζει δεξιά και αριστερά δυναμωτικά σιρόπια, αγαπάει, αλλά δεν ξέρει πώς να μοιράσει την αγάπη της ανάμεσα στον άντρα της και τα παιδιά της.
Ένα σκυλί γκουβερνάντα που μιλάει. Και ίσως μπορεί να σχολιάσει με τον πιο καθαρό τρόπο αυτά που συμβαίνουν μέσα στο σπίτι.

Και εν τέλει τα τρία παιδιά. Η παραμυθού Γουέντι, ο ορθολογικός Τζον και ο μικρούλης Μάικλ, που θα γνωρίσουν το αγόρι που δεν ξέρει τι είναι τα συναισθήματα, τον Πήτερ Παν. Που επικοινωνεί με την Τίνκερμπελ τη νεράιδα, το μικρό ξωτικό που σαν κομμάτι της ψυχής του Πήτερ Παν νιώθει να απειλείται από την τόσο ελεύθερη έκφραση συναισθημάτων της Γουέντι. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς. Ο Πήτερ Παν είναι ασφαλής μόνο μέσα στο παιχνίδι. Γιατί αν αρχίσει να νιώθει, θα πρέπει να βιώσει την εγκατάλειψη. Και αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο.
​
Και εμφανίζονται και οι υπόλοιποι ήρωες. Ο Κάπτεν Χουκ, με μια βεντάλια και λόγο βροντερό και πολύ δραματικό, ο Σμι και οι υπόλοιποι πειρατές που εντελώς μεταξύ μας θα ήθελαν κι εκείνοι μια μητέρα να τους λέει παραμύθια, η Τάιγκερ Λίλλυ και οι γοργόνες, και φυσικά τα Χαμένα Παιδιά, που ακολουθούν πιστά τις εντολές του Πήτερ Παν και της Τίνκερμπελ. ​

Ένας ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ αντιπολεμικός!

Κινησιολογικά η παράσταση βρίσκεται στην κλασική εικόνα που έχουμε για τον Πήτερ Παν. Το αγόρι με τα χέρια στη μέση και το αυθάδικο χαμόγελο. Αλλά και οι πειρατές είναι όπως τους φανταζόμαστε. Στραβομουτσουνιάζουν συνεχώς και φωνάζουν, ενώ η Τίνκερμπελ μιλάει την ακατάληπτη νεραϊδίσια γλώσσα της. Ταυτόχρονα οι ηθοποιοί φαίνεται να έχουν αποκτήσει τη μαγική ικανότητα να πετάξουν. Πώς; Μα όπως πετάνε τα παιδιά! Πάνω στα πόδια των άλλων.
​
Η παράσταση του Δημήτρη Αδάμη ρέει αβίαστα, γεμάτη τραγούδια και έντονη κινησιολογία που γεμίζει τη σκηνή και κρατάει το βλέμμα του παιδιού σε εγρήγορση. Μια παράσταση που μας προτρέπει να έχουμε το «νου μας στο παιδί», όπως πριν πολλά χρόνια μας προέτρεπε ο Παύλος Σιδηρόπουλος. Γιατί αυτό είναι το μέλλον και η ελπίδα.
_____________________________________________
J.M.Barrie "ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ "
Διασκευή –Σκηνοθεσία: Δημήτρης Αδάμης
Σκηνικά –κοστούμια: Μαγικές Σβούρες
Kίνηση: Χριστίνα Σουγιουλτζή-Αντιγόνη Λινάρδου (από την ομάδα «Κι όμως κινείται»)
Ενορχήστρωση: Γιώργος Κωνσταντινίδης
Μουσική Επιμέλεια: Δημήτρης Αδάμης
Διδασκαλία τραγουδιών: Ιωάννα Εμμανουήλ
Μάσκες – Κατασκευές: Ιφιγένεια Κωφού
Φωτισμοί: Γιώργος Φωτόπουλος
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Ειρήνη Καλογεροπούλου- Ρενάτα Τσιούλου
Παράγωγη: Μαγικές Σβούρες – Marossoulis Productions
Παίζουν οι ηθοποιοί: Άρης Βέβης, Μικές Γλύκας, Κωνσταντίνος Τσονόπουλος, Ντέπυ Μοράρη, Νεφέλη Οικονόμου, Στέλιος Πετράκης, Χρυσαλένα Χριστοπούλου, Μαριλίζα Χρονέα
Με την φροντίδα της Ελεονώρας Μελέτη

Θέατρο Αθηνά, Πατησιών και Δεριγνύ 10, Αθήνα
Ημέρα: Κυριακή, 11.00

Εισιτήρια: 12 ευρώ, άνεργοι/ 8 ευρώ ευπαθείς ομάδες
Επισκέψεις σχολείων: Καθημερινές / είσοδος μαθητών 6 ευρώ

Πληροφορίες / Κρατήσεις:
Τηλ.: 210-9853609 , 6948 744 988

Το βιβλίο:
Τζέιμς Μάθιου Μπάρι
ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ
Διασκευή για παιδιά: Αδάμης Δημήτρης
Εικονογράφηση: Νίκος Κουμαριάς
ISBN: 978-960-619-033-9
Εκδόσεις Εν Πλω
Αριθμός σελίδων: 64
Τιμή: 15.00 €