ΌΤΙ ΘΕΛΩ ΘΑ ΚΑΝΩ!

της Μαρίας Σούμπερτ

Η Βασιλού θέλει να φτάσει στην κίτρινη σημαδούρα. Η μαμά και ο μπαμπάς λένε πως καλύτερα να περιμένει να μεγαλώσει λίγο. Η Βασιλού όμως δεν θα τους ακούσει. Όταν το αποπειραθεί και βρεθεί μονάχη στη βαθιά θάλασσα, θα τρομάξει. Ευτυχώς θα την αρπάξει το σωτήριο χέρι του μπαμπά.
           
Η Θεοδώρα Κατσιφή γράφει ένα παραμύθι για την παιδική παντογνωσία, την άγνοια κινδύνου, το παιχνίδι με τα όρια και εν τέλει το κράτημα. Η Βασιλού θα ζητήσει κάτι. Θα πάρει μια αρνητική απάντηση. Θα συνεχίσει να το ζητάει, θα συνεχίσει να λαμβάνει αρνητικές απαντήσεις, μέχρι που θα αποφασίσει να σπάσει τα όρια: θα δοκιμάσει μονάχη της. Η Ίρις Σαμαρτζή εικονογραφεί μια Βασιλού που μοιάζει να είναι περίπου τριών – τεσσάρων χρονών. Με την ισχυρογνωμοσύνη, την σιγουριά, το αίσθημα του φωτεινού παντογνώστη που τα πάντα ξέρει και καταφέρνει, η Βασιλού έχει περάσει την πόρτα του βρέφους και είναι πια νήπιο. Πάει παιδικό σταθμό, έχει φίλες και φίλους, κοινωνικοποιείται, αντέχει περισσότερο χρόνο μακριά από τους γονείς της. Η γνωστική της ανάπτυξη κάνει άλματα, παλεύει να κατακτήσει τον κόσμο γύρω της. Μια σημαδούρα δεν θα μπορούσε να της ξεφύγει!
           
Στην ηλικία της Βασιλούς, τα πώς και τα γιατί δεν έχουν σταματημό. Πρέπει όλα τα μάθει, πρέπει όλα τα εξασκήσει. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν κάποιος να υπονοεί πως δεν έχει τις δυνάμεις να φτάσει στη σημαδούρα; Το ίδιο παιδί που το πρωί έκανε μια κωλοτούμπα και είναι περήφανο για αυτήν, αδυνατεί να πιστέψει πως κάτι δεν μπορεί να γίνει. Τι κάνουν λοιπόν οι γονείς στην περίπτωση αυτή;
           
Υπάρχουν πολλές επιλογές. Μπορούν να το αφήσουν να την πατήσει. Να μάθει με τον δύσκολο τρόπο. Αλλά τότε θα νιώσει απροστάτευτο. Μπορούν  να του το απαγορεύσουν και απλώς να μην επιτρέψουν να συμβεί. Αλλά τότε θα ανακόψουν όλη την δίψα για την ανακάλυψη των άπειρων νέων κόσμων. Θα νεκρώσουν την περιέργεια και τη δημιουργικότητά του.

Ή μπορούν να κάνουν αυτό που έκαναν οι γονείς της Βασιλούς. Να την αφήσουν να δοκιμάσει και μόλις δυσκολευτεί να την κρατήσουν. Γιατί το παιδί σε αυτή την ηλικία νιώθει ασφάλεια όταν ξέρει πως οι γονείς του θα το κρατήσουν ότι και να συμβεί. Τότε μπορεί να πειραματιστεί, να δοκιμάσει, να εξερευνήσει τον κόσμο. Μπορεί να μην είναι το κολύμπι μέχρι τη σημαδούρα, αλλά μπορεί να είναι το τραμπολίνο στο κρεβάτι της μαμάς και του μπαμπά. Να είναι το σκαρφάλωμα στο δέντρο, ή το μάζεμα του τραπεζιού. Δεν έχει σημασία τι θεωρούμε εμείς διασκέδαση και τι αγγαρεία. Για τα παιδιά όλα είναι μικρές περιπέτειες. Σκοπός είναι να σταθούμε δίπλα τους, να είμαστε εκεί όταν μας χρειαστούν, χωρίς θυμό και άσκοπες τιμωρίες. Η τρομάρα που παίρνουν είναι αρκετή. Και ίσως μια απόπειρα μαζί με τους γονείς –όταν είναι εφικτό, να καθιστά το στόχο περισσότερο αληθοφανή.           

Άλλωστε στο βιβλίο της Θεοδώρας Κατσιφή, η πράξη της κολύμβησης με τους γονείς στη σημαδούρα δεν εικονογραφείται. Δεν είναι τόσο σημαντικό το αν θα το κάνουν και οι τρεις μαζί, όσο το ότι έχουν την διάθεση και την δυνατότητα να το κάνουν.

Η «Κίτρινη Σημαδούρα» είναι ένα βιβλίο γραμμένο από την οπτική του παιδιού και αυτό είναι που το κάνει τόσο ενδιαφέρον και τρυφερό. Χωρίς διδακτισμούς και ηθικοπλαστικές προτροπές, το βιβλίο της Θεοδώρας Κατσίφη είναι αυτό που είναι: η εξερευνητική απόπειρα ενός μικρού παιδιού που χρειάζεται την βοήθεια των γονιών του. Γιατί αν τώρα το καταφέρει μαζί τους σωστά, θα μπορεί και στο μέλλον να εξερευνά με ασφάλεια και να νιώθει πάντα προστατευμένη. Και με το απαραίτητο κριτήριο.
 ----------------------------------------------------------------------------------------------------
Θεοδώρα Κατσίφη
Η κίτρινη σημαδούρα
Eικονογράφηση: Ίρις Σαμαρτζή
εκδόσεις Ηλίβατον
ISBN 978-960-8085-23-7
Τιμή € 12,00