Μην μας γίνει και συνήθεια όμως

γράφει ο Alex Ηλιάδης

Μιλάω για την τάση που ολοένα και αυξάνεται. Συναυλίες, φεστιβάλ, βραδιές κλασσικής μουσικής και παρουσιάσεις δίσκων να γίνονται online.

Σεβαστό απόλυτα ότι δεν γίνεται να σταματήσει η γη να γυρίζει λόγω ενός ιού. Από την άλλη, είναι σίγουρα ευτυχές γεγονός, το ότι ζούμε σε αυτήν την εποχή που η τεχνολογία μας παρέχει τη δυνατότητα, να «βρεθούμε» και να δούμε θεάματα και χωρίς φυσική παρουσία. Θεωρώ δε, ότι ακριβώς λόγω της ύπαρξης αυτής της τεχνολογίας, θα έπρεπε κατά το μέτρο του δυνατού να είχε ήδη δοθεί στο κοινό η δυνατότητα να παρακολουθήσει κάποιο μεγάλο φεστιβάλ, εξ’ αποστάσεως. Ποτέ δεν είναι αργά…

Ας μιλήσουμε λοιπόν για το Tomorrowland. Tο μεγάλο event της ηλεκτρονικής μουσικής, έχει έδρα το Βέλγιο. Μέχρι πέρυσι (και ελπίζουμε και από του χρόνου), αν κάποιος ήθελε να πάει, θα έπρεπε να εξασφαλίσει αεροπορικά εισιτήρια, διαμονή, pass για το χώρο του φεστιβάλ κτλ.. Φέτος για πρώτη φορά, μπορεί ένας Έλληνας για παράδειγμα, που θέλει έστω και νοητά να βρεθεί εκεί, να δώσει 20-50€ και να περάσει ωραία από το σπίτι του, εφόσον δεν μπορεί να κάνει και τίποτα άλλο! Όσο αφορά τους διοργανωτές, κερδισμένοι θα βγουν σε κάθε περίπτωση, διότι δεν υπάρχει περίπτωση να έχει κάποιος τη δυνατότητα να βρεθεί φυσικά εκεί και να μην το κάνει. Άλλωστε, σε μία τέτοια συνάντηση, δεν είναι απλά η μουσική που θα παίξει ο David Guetta ή ο Tiesto. Είναι η συνολική συνθήκη. Είναι κομμάτι του ποσού που πληρώνεις. Αγοράζεις μία θέση στο συναίσθημα, που δημιουργεί ο εκπληκτικός ήχος, τα εμπνευσμένα visuals και οι φωτισμοί που κάνουν την νύχτα μέρα. Δε θα είναι ποτέ ίδιο πράγμα, το να είναι κάποιος εκεί, με το να είναι σπίτι του. Η τιμή είναι απόλυτα λογική καθώς είναι χαμηλότερη κατά 70% τουλάχιστον, σε σχέση με ό,τι θα πλήρωνε κάποιος για να βρεθεί εκεί.

Εκεί λοιπόν έγκειται η πρώτη μου πολύ σοβαρή διαφωνία, σε σχέση με τα όσα παρατηρώ γύρω μου στη χώρα μας, αυτόν τον καιρό. Παρακολουθώ ανακοινώσεις για διάφορα events τα οποία θα γεμίσουν το σπίτι μας και τις άδειες μας καρδιές, σε αυτό το διάστημα που λίγη διασκέδαση, είναι τουλάχιστον ευπρόσδεκτη. Οι τιμές πάλι, σε κάνουν ειλικρινά να απορείς σε κάποιες περιπτώσεις! Πού ζουν αυτοί που τις ορίζουν ή πού νομίζουν ότι ζούμε εμείς; Καταλαβαίνω απόλυτα τους ανθρώπους που επιχειρούν στο χώρο του θεάματος και έχουν πληγεί από όλη αυτήν την ιστορία. Αυτό όμως δεν αποτελεί δικαιολογία, στο να προσπαθούν να «γδάρουν», όσους θελήσουν κάτι να δουν.

Αυτό δε, που με ανησυχεί περισσότερο, είναι ακριβώς αυτό που γράφω στον τίτλο του άρθρου. Ανησυχώ μήπως ο κόσμος παραμείνει για μεγάλο διάστημα τρομαγμένος με αυτήν την κατάσταση και πάψει να έχει τάση να βρίσκεται σε συναυλίες. Φοβάμαι μήπως γίνει συνολική προσπάθεια, ώστε να κάνουν το κοινό να πιστέψει ότι δεν το πολυχρειάζεται το θέατρο και ότι «αν είναι πια τόσο μεγάλη ανάγκη, ας βλέπετε και καμιά παράσταση στο YouTube βρε αδερφέ».

Μετά από πολύ καιρό οι ελπίδες μας, όλων όσων λίγο ή πολύ εργαζόμαστε σε αυτό το χώρο, στηρίζονται στον κόσμο ώστε να πάει κόντρα σε αυτό. Θεωρώ δεδομένο, πως όλοι καταλαβαίνουμε πως το να βλέπεις μία συναυλία, ή μία θεατρική παράσταση από την οθόνη του υπολογιστή σου, είναι μία λύση ανάγκης και έτσι πρέπει να μείνει. Αν ήταν έτσι, θα ήταν αρκετό να βλέπουμε videoclip, ή σειρές και ταινίες αντίστοιχα. Οι συναυλίες, οι θεατρικές παραστάσεις και οτιδήποτε άλλο γίνεται με ζωντανή παρουσία του κόσμου, έχουν αυτή τη μορφή, λόγω της εκατέρωθεν δυναμικής που έχει η επαφή του εκάστοτε καλλιτέχνη με το κοινό του!