Πρεμιέρα αύριο στις Πανελλήνιες Εξετάσεις της φετινής χρονιάς. Τις πρώτες, ελπίζω και τελευταίες, εν μέσω της πανδημίας. Σε μια σχολική χρονιά αρκετά περίεργη για τα παιδιά, όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων όχι μόνο της Γ! Λυκείου, οι υποψήφιοι φοιτητές και τελειόφοιτοι μαθητές καλούνται να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Καλούνται να φανούν αντάξιοι των προσδοκιών των γονέων και συγγενών τους, καλούνται να κάνουν απόσβεση των οικονομικών θυσιών των οικογενειών τους, καλούνται να πετύχουν για να να κάνουν τα όνειρα τους πραγματικότητα, καλούνται, καλούνται.... Ως γνήσιο τέκνο των Πανελλαδικών εξετάσεων είχα την ατυχία να χρειαστώ τρεις φορές την διαδικασία για να εισέλθω στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Τρομάρα μου λέω εγώ. Πέρασα μια χαλαρή τρίτη τάξη του Λυκείου, πέρασα μια δεύτερη χρονιά με πολύ και μεθοδικό διάβασμα και μια τρίτη πνιγμένη, λόγω της μοναδικής ευκαιρίας που μου απέμενε για να " πετύχω" μιας και ο νομοθέτης μας προστάτευε από τέταρτη, στο άγχος και την αγωνία. Τελικά τα κατάφερα, ας όψεται και η πτώση των βάσεων τότε, να μπω στην σχολή της "καρδιάς" μου, την Ιατρική.
Εδώ έρχεται το πρώτο επιφώνημα θαυμασμού, Ω!!. Γνωριμία με μια πόλη που δεν την είχα δει ποτέ μου, την ήξερα από την γεωγραφία και την συμπλήρωση του μηχανογραφικού δελτίου, την όμορφη και ακριτική Αλεξανδρούπολη και σε λίγο μεταγραφή στην Αθήνα. Εδώ έρχεται το δεύτερο επιφώνημα, όχι όμως θαυμασμού, αλλά ανοησίας. Ω!!!. Γιατί θα πείτε; Η σχολή της Αθήνας ήταν μια μεγάλη από πολλές πλευρές απογοήτευση. Ο αριθμός των φοιτητών απαγορευτικός, ειδικά για τέτοιες σπουδές, για την πλήρη αντίληψη όλων όσων χρειάζονται για την ιατρική επιστήμη, κτήρια παλιά και μη λειτουργικά σε αρκετές περιπτώσεις και μια διετία καταλήψεων και λοιπών " διεκδικήσεων" ήταν στοιχεία ικανά, τουλάχιστον στην δική μου περίπτωση, για να με κάνουν να στρέψω αλλού το ενδιαφέρον μου. Η Ιατρική μας τελείωσε πριν καν μας αρχίσει και ευτυχώς έστω και αργά βρήκα την κλίση μου πηγαίνοντας προς τον δρόμο της δημοσιογραφίας. Πρώτο σοκ λοιπόν για τους .....παροικούντες την Ιερουσαλήμ. Που πας να μπλέξεις; Με το όνομα σου, ένα θερμόμετρο και ένα πιεσόμετρο θα βγάζεις μεροκάματο ικανό να θρέψει εσένα και την οικογένεια σου. Η δημοσιογραφία στην Ελλάδα είναι χωρίς σωστές αμοιβές και χρειάζεται μέσο για να προοδεύσεις. Μείνει στην Ιατρική και ας μην την εξασκήσεις ποτέ. Κόλλα το πτυχίο στον τοίχο να το έχουμε, να το βλέπουμε και κάπου θα σου χρησιμεύσει. Όχι, όχι και πάλι όχι η απάντηση μου. Δεύτερο σοκ...Αναγκαία διευκρίνηση εδώ. Ήμουν εξαιρετικά τυχερός γιατί όλες αυτές οι παραινέσεις δεν προέρχονταν από το οικογενειακό μου περιβάλλον. Το τονίζω αυτό γιατί ο πατέρας μου ήταν εξαιρετικός ιατρός με πλήθος εργασιών, διευθυντής του Ε.Σ.Υ και ενώ θα μπορούσε να με πιέσει έπραξε το ακριβώς αντίθετο. Θεωρώ γιατί και αυτός θεωρούσε ως κατάντια και όνειδος για το όνομα που ο ίδιος είχε χτίσει από το μηδέν, να είναι η συνέχεια του μια .....ιατρική διεκπεραίωση και τίποτα παραπάνω. Η μητέρα και η θεία μου, αμφότερες γυναίκες με πλούσια κοινωνική δράση και προσφορά, αλλά και σοβαρές σπουδές, από την πρώτη στιγμή στήριξαν την όποια απόφαση μου για το μέλλον μου. Μότο και των τριών: "Κάνε αυτό που σε ευχαριστεί και μπορεί να σε κινητοποιεί καθημερινά να γίνεσαι καλύτερος στον τομέα σου". Τέρμα όμως με την δική μου ψυχοθεραπεία. Αύριο μπαίνετε στην μάχη. Ποια μάχη; Οι σπουδές δεν είναι πόλεμος. Οι σπουδές είναι η ανάγκη όλων μας να γινόμαστε χρήσιμοι στην κοινωνία, να μαθαίνουμε τον εαυτό μας, να πιέζουμε τα όρια μας για να γίνουμε καλύτεροι, αλλά εάν γίνουν βάρος, τότε όχι μόνο δεν επιτελούν τον ρόλο τους, αλλά μετατρέπουν χρήσιμους και υγιείς ανθρώπους σε ανδρείκελα περιφερόμενα σε μία μηχανική και στατική κοινωνία. Δεν υπάρχει λοιπόν μάχη, δεν υφίσταται πόλεμος, αλλά μία διαδικασία απαραίτητη για ένα εκπαιδευτικό σύστημα. Η ζωή δεν τελειώνει ποτέ σε τρία, τέσσερα, πέντε γραπτά και να εύχεστε να είστε πάντα ψυχικά, πνευματικά και σωματικά υγιείς για να μπορείτε να...αποτυγχάνετε...Η αξία της επιτυχίας είναι μεγάλη, αλλά της αποτυχίας πολλές φορές μεγαλύτερη. Γράψτε, βγείτε στον ήλιο, ατενίστε τον ουρανό και σκεφτείτε τι μπορείτε και κυρίως τι θέλετε την επόμενη μέρα των εξετάσεων να...κάνετε. Καλή αρχή!
0 Comments
Leave a Reply. |
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
July 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
[email protected]
[email protected]
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος