του Χρήστου Γκόντζου -Φίλε Χρυσόστομε! Με μεγάλη χαρά σε καλωσορίζω στην διαδικτυακή παρέα του ΘΕΑΘΗΝΑΙ. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Εκδόθηκε πριν λίγους μήνες το πρώτο τεύχος ενός μουσικού περιοδικού που τιτλοφορείται "Κρυστάλλινη Φαρέτρα" και τώρα τυπώνεται και κυκλοφορεί το δεύτερο τεύχος. Τι σε οδήγησε στη σύλληψη και στην πραγμάτωση αυτού του εγχειρήματος; Χαίρετε! Ευχαριστώ την όμορφη παρέα σας που με προσκάλεσε. Η σύλληψη έγινε μια μέρα που ουσιαστικά άρχισα να ενοποιώ τα διαφορετικά κομμάτια του εαυτού μου σε κάτι ενιαίο. Μέσα σε αυτό το περιοδικό μπορούν να φιλοξενηθούν οι διαφορετικές μου πτυχές. Ήρθε ως φυσική ανάγκη. Δίψασα και έβαλα νερό στο ποτήρι. -Ποια είναι η πραμάτεια του περιοδικού και από τι αποτελείται το περιεχόμενο του; Προσωπική μου φιλοδοξία είναι να υπάρχουν κείμενα που καλύπτουν ευρύτατα τον προβληματισμό των μουσικών. Το περιοδικό έχει σκοπό να φιλοξενεί άρθρα ελεύθερης ανάπτυξης, επιστημονικά, παρτιτούρες καινούργιων έργων και ό,τι δομημένο μπορεί να φανταστεί κανείς. Αρκεί να φανταστεί. Βασικός μου προβληματισμός είναι πως πίσω από τη μουσική πράξη κρύβονται πάντοτε Ιδέες. Τολμώ να τις αναζητήσω. Θα έλεγε κανείς πως αναζητώ τον σύνδεσμο μεταξύ ιδέας και πράξης. Το φιλοσοφικό κομμάτι ίσως είναι αυτό που διατρέχει όλη την ύλη και ιδανικά θα ήθελα να είναι το ενοποιητικό στοιχείο. Είναι η δική μου πρόθεση και όχι οπωσδήποτε του εκάστοτε γράφοντα. Η σύλληψη είναι η εξής: τα διαφορετικά κομμάτια που θα συγκεντρωθούν μέσα σε αυτή την τράπεζα ιδεών θα έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν ένα «Συμπόσιο», έναν τόπο Διαλόγου, μια άλλη «Αγορά». Θα υπάρξουν κεντρικοί άξονες, γύρω από τους οποίους θα κινηθούμε, θεματικές οι οποίες θα επανέρχονται. Το εκπαιδευτικό ζήτημα στη μουσική, η επιστήμη πίσω από τη μουσική, το Λυρικό/Μουσικό Θέατρο και η ζύμωσή του με το κοινό της Ελλάδας, η μεταιχμιακή σχέση του Λόγιου και του Λαϊκού σε συνθέσεις και συνθέτες, και άλλα πολλά είναι ζητήματα που θα φανερώσει το περιοδικό. -Χρυσόστομε, σε ποιους απευθύνεται το περιεχόμενο ενός τέτοιου περιοδικού; Κατά κύριο λόγο απευθύνεται σε μουσικούς. Αυτό είναι άλλωστε και το εγχείρημα, η δημιουργία μιας πλατφόρμας επικοινωνίας μεταξύ των μουσικών, αρχικά στην Ελλάδα, χωρίς τα σύνορα να είναι περιοριστικά. Οι επαγγελματίες μουσικοί είναι ίσως αυτοί που έχουν να δώσουν την μεγαλύτερη τροφή μέσα από τα κείμενά τους, χωρίς να αναιρώ και να υποβιβάζω τη συνεισφορά ερασιτεχνών, που δεν βιοπορίζονται δηλαδή από τη Μουσική. Εάν θέλαμε να ονοματίσω την ομάδα αναφοράς, θα έλεγα πως το περιοδικό απευθύνεται σε όσους έχουν τη Μουσική στο κέντρο τους. -Από το μιούζικαλ "MUSICA ή η μάχη των ήχων" -Με πιο κριτήριο επελέγησαν οι αρθρογράφοι του περιοδικού και ποια η σχέση σου μαζί τους; Χρόνια πριν τη γέννηση του περιοδικού υπήρχε μια ομάδα ανθρώπων, με τους οποίους ερχόμουν σε επαφή με αφορμή είτε τη μουσική πράξη, είτε τη φιλία μας. Κάποια κοινά θέματα ή κοινές αναζητήσεις μας ενώνουν και συνεχίζουμε να συζητάμε πλέον και μέσα από το περιοδικό κάνοντας αν θέλεις… επίσημα αυτές τις κουβέντες. Μια συζήτηση που πιθανόν να γινόταν σε ένα σπίτι ανάμεσα σε δέκα ανθρώπους ευελπιστώ λόγω του περιοδικού να γίνεται ανάμεσα σε εκατοντάδες και -ευχής έργον- χιλιάδες ανθρώπους. Ονειρεύομαι μια σχέση σκυταλοδρομική που θα μπορούσε να αναπτυχθεί από αναγνώστες, οι οποίοι είναι οι εν δυνάμει επόμενοι αρθρογράφοι. Έτσι θα έρθουν σε επαφή όλο και περισσότεροι άνθρωποι που πολλές φορές μπορεί να είναι κάπως πιο απομονωμένοι. Διαπιστώνεται ότι ουκ ολίγες φορές άνθρωποι με εξαιρετικές ικανότητες δυστυχώς μένουν εκτός κοινωνικού ιστού. Δηλαδή οι ιδιαίτερες απόψεις και ικανότητές τους δεν βρίσκουν πολλές φορές πρόσφορο έδαφος. Και αυτές θα ήθελα να συμπεριλάβω στο περιοδικό, και μαζί τους να συνδιαλλαγούν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι. Όπως θα διαβάσει κανείς στον πρόλογο του πρώτου τεύχους, για να γεννηθούν καινούργια πράγματα, οφείλουμε να συναναστραφούμε, να επικοινωνήσουμε και ίσως όχι μόνο με τους θεωρούμενους ομοίους μας. Η πραγματική αναζήτηση είναι πολλές φορές πέρα από αυτά που θεωρούμε όριά μας. Σημειώνω εδώ πως ψάχνω πάντα για καινούργιο υλικό και ανθρώπους με διάθεση να γράψουν, να απευθυνθούν. Η έκδοση της Κρυστάλλινης Φαρέτρας γίνεται με κάθε επισημότητα, έτσι ώστε να υπάρχει η κατοχύρωση του εκάστοτε γράφοντα. Στο πρώτο τεύχος για παράδειγμα υπάρχει ένα εξαιρετικό άρθρο για τη μελέτη του λυρικού τραγουδιστή από τον Χρήστο Μαρίνο, πιανίστα και υποψήφιο διδάκτορα στις Η.Π.Α. Είχα την τιμή να φιλοξενήσω άρθρο του, αλλά και τη δυνατότητα να προσφέρω επίσημη στέγη στο πόνημά του. -Μίλησε μας για τις δυσκολίες που πιθανόν αντιμετώπισε και πιθανόν να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο εγχείρημα. Τι θα αντιμετωπίσει δε γνωρίζω, αλλά είμαι πάρα πολύ περίεργος. Αναμένω τα προβλήματα και την επίλυση τους. Η αρχική δυσκολία που αντιμετώπισε αυτό το εγχείρημα είναι η εξής: Επειδή ουσιαστικά ξεκινάει από εμένα, μόνος μου άρχισα και όλη τη διαδικασία. Η επικοινωνία με τους συντελεστές του περιοδικού είναι πάντα χρονοβόρα. Έπειτα η μορφοποίηση του περιοδικού, που αν φαίνεται εύκολη υπόθεση, σας διαβεβαιώνω ότι δεν είναι καθόλου έτσι, γιατί έχεις να κάνεις με ένα καλλιτεχνικό ζήτημα. Θεματολογικά δεν πατάει σε νόρμες, αλλά είναι κάτι σχετικά καινούργιο, οπότε με βασάνισε αρκετά το στήσιμο και ομολογώ, ότι εδώ με βοήθησαν πολύ δύο συγκεκριμένοι φίλοι με το χρόνο και τις γνώσεις τους. Έχεις να κάνεις με την διαμόρφωση, την φόρμα ενός υλικού (μιλώ για το εγχείρημα ολόκληρο ως υλικό), το οποίο –ως νέο- είναι ακαθόριστο. Καλείσαι να δώσεις στον λόγο –και στην περίπτωσή μας στο Διάλογο- υλική φόρμα. Κάτι το όποιο έχει μια αισθητική ευθύνη. Όσον αφορά τα οικονομικά, να τονίσω ότι το περιοδικό αυτοχρηματοδοτείται και είναι στις προτεραιότητες μου να βρω χορηγούς, πάντα βήμα-βήμα και πάντα σύμφωνα με την φύση του περιοδικού. Το σημαντικό για μένα είναι να συνεχίσει με μια αισθητική συνέπεια. Άρα οποιαδήποτε αρωγή για τη συνέχιση της έκδοσής του, είτε διαφήμιση, είτε οποιοδήποτε άλλο μέσο, γίνεται προσπάθεια να μην παρεκκλίνει από την αρχή αυτή. Σε κάθε περίπτωση οι δυσκολίες είναι εκεί για να κάνουν το αποτέλεσμα πιο γλυκό… -Πιο είναι το όραμα σου σχετικά με το μουσικό περιοδικό; -Επειδή ξεκίνησε ως έμπνευση και όχι ως όραμα, ουσιαστικά γνωρίζω την έναρξη… δεν γνωρίζω την κατάληξη, αλλά αν μου ζητάς να οραματιστώ, είναι αυτό που έχω προσωπικά ανάγκη. Δηλαδή η καθαρή επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων χωρίς φόβο και αναστολές και εν τέλει η παραγωγή νέων έργων μέσα από την σύμπραξη. Είναι κάτι από το οποίο υποφέρει πάρα πολύ η κοινωνία μας σήμερα, είμαστε βυθισμένοι στην απραξία και στην αναπαραγωγή των ίδιων ξινών σταφυλιών. Προσωπικά δίνω το όνομα απραξία και στην παράβλεψη των δημιουργικών μας ενστίκτων και την υπακοή σε νόρμες (τις ακολουθούμε, δεν τις καθορίζουμε οι ίδιοι), αφού τότε το κίνητρό μας δεν είναι, παρά να έχουμε δουλειά… -Εξώφυλλο πρώτου τεύχους "Κρυστάλινης Φαρέτρας" -Πού μπορεί κανείς να το αγοράσει και να έχει πρόσβαση στο πλούσιο και αν μη τι άλλο ενδιαφέρον περιεχόμενό του; Επίσης ποιό είναι το κόστος για τον αγοραστή και πώς αυτό διαμορφώθηκε; Το κόστος διαμορφώθηκε από τις εξής δύο παραμέτρους: το κόστος της υλοποίησής του, αλλά και στο να συνεχίσει να υπάρχει αυτοχρηματοδοτούμενο, τουλάχιστον στα αρχικά του βήματα. Το κόστος του περιοδικού είναι 5 €. Το φορμάτ είναι αρκετά μεγάλο για περιοδικό, όμως εξυπηρετεί τα μουσικά έργα που τυπώνονται μέσα. Όσον αφορά την πρόσβαση στο περιοδικό, αυτό πωλείται ήδη στους οίκους Παπαγρηγορίου-Νάκα, Νικολαΐδη, στα βιβλιοπωλεία Πολιτεία και Πρωτοπορία και βέβαια στις εκδόσεις Ελίκρανον. Κάποια τεύχη του περιοδικού έκαναν την εμφάνισή τους στη Βόρεια Ελλάδα και η διανομή ολοένα βελτιώνεται. Υπάρχει και η μέριμνα για συνδρομητές, μια αρκετή συνηθισμένη πρακτική για την βιωσιμότητα των περιοδικών. Ακόμα μπορούμε να δεχθούμε παραγγελίες για τρέχοντα ή προηγούμενα τεύχη στο e-mail του περιοδικού: [email protected]. Κάνοντας λόγο για την πρόσβαση, επειδή το εκδοτικό εγχείρημα έχει πολλές ‘αναχρονιστικές αρετές’ και ρίχνει βλέμματα στην εκδοτική κίνηση των αρχών του 20ου αι. , αλλά ταυτόχρονα τυχαίνει να διανύουμε τα πρώτα χρόνια του 21ου αι, υπάρχει και το αντίστοιχο Blog του περιοδικού, krystallinifaretra.blogspot.com, το οποίο θα δώσει κάποιες ευκολίες στην επικοινωνία. Εκεί θα δημοσιεύονται μέρη άρθρων που τυπώνονται στο περιοδικό, links, τα οποία υπάρχουν σε άρθρα θα κοινοποιούνται, ώστε να υπάρχει άμεση πρόσβαση σε αυτά, και ούτω κάθε εξής. Το blog είναι βέβαια ο προπομπός της ιστοσελίδας του περιοδικού που θα είναι έτοιμη μέσα στο καλοκαίρι. -Πέρα από εκδότης είσαι και διακεκριμένος μουσικός για τις τραγουδιστικές και εκτελεστικές σου ικανότητες στην κλασσική κιθάρα. Μίλησε μας για την σχέση σου με την μουσική και τις σπουδές σου. Αρχικά να αναφέρω ότι είμαι Ψυχολόγος, με πτυχίο από το Πάντειο Πανεπιστήμιο. Εκεί βρήκα τη βάση για να ασχοληθώ με ένα αρκετά ευρύ φάσμα της Γνώσης, όσον αφορά στην αναζήτηση, στη μεθοδολογία και στην ιχνηλάτηση των ανθρώπινων σχέσεων. Επίσης έχω δίπλωμα στην κλασσική κιθάρα από το Ωδείο Αθηνών στην τάξη του Κώστα Κοτσιώλη. Τελευταίο χρονικά ήρθε το δίπλωμα μονωδίας με τον Γιώργο Σαμαρτζή, η πολύτιμη βοήθεια του οποίου είναι καθοριστική για τη σχέση μου με το τραγούδι. Αν όλα πάνε καλά, θα συνεχίσω να ασκώ αυτό επαγγελματικά μέχρι το τέλος. Αυτή τη στιγμή διανύω μια πολύ γόνιμη τραγουδιστική περίοδο στους «Νέους της Όπερας» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, υπό την καθοδήγηση του Βαγγέλη Χατζησίμου και του Μιχάλη Παπαπέτρου, οι οποίοι μου εμπιστεύτηκαν τον πρώτο μου μεγάλο ρόλο στην όπερα, τον Τίτο ( Clemenza di Tito, W. A. Mozart ). Το κιθαριστικό μου κομμάτι γοητεύεται ιδιαιτέρως από τη μουσική δωματίου, οπότε με κάθε ευκαιρία το ασκώ. Το σχήμα Φaretra Crystalina που διατηρώ είναι προς αυτή την κατεύθυνση, με ένα αρκετά διευρυμένο ρεπερτόριο. -Τι σε λυπεί απ’ όσα βλέπεις να γίνονται στον χώρο της μουσικής και τι σου δίνει κουράγιο και χαρά να συνεχίσεις; Με λυπεί η στασιμότητα, η αναπαραγωγή των ίδιων, ενώ υπάρχει μια τεράστια γκάμα, μια ατελείωτη -ήδη υπάρχουσα- μουσική δημιουργία μας περιμένει να την ανακαλύψουμε, όπως και αυτή που συμβαίνει τώρα, τη στιγμή που μιλάμε. Επίσης με λυπεί, ότι ζούμε σε μια εποχή που ποδοπατά τη δημιουργική φύση των ανθρώπων με διάφορους τρόπους, ο πιο δυνατός εκ των οποίων είναι η συμβολική υποτίμηση αυτής, συνήθως με αδιαφορία και παραμέληση. Ό,τι είναι μετρήσιμο, βαθμολογήσιμο και χειροπιαστό είναι πολύ υψηλότερα στην πυραμίδα των αξιών της κοινωνίας μας. Η δημιουργική φύση όμως, το ιδιαίτερο κομμάτι του καθενός μας, θα παράξει πολλές φορές κάτι μη συγκρίσιμο, άρα κάτι, στο οποίο οι υπόλοιποι είτε στεκόμαστε δεκτικοί , είτε ενεοί και φοβισμένοι. Τα αποτελέσματα εκεί έξω είναι ορατά. Αν κάτι μου δίνει κουράγιο και χαρά είναι η επαφή με την καινούργια δημιουργία, με αυτό που γίνεται εδώ και τώρα, απότοκο της επικοινωνίας των ανθρώπων. Όσο πιο πολύ επικοινωνήσουμε μεταξύ μας, τόσο πιο πολύ θα κατανοήσουμε το εμείς, το εδώ και το τώρα. Αντιμετωπίζω βεβαίως τη Δημιουργία ως κάτι που μας ενώνει και μας διδάσκει. Ως Τίτο στην παραγωγή της Ε.Λ.Σ. & -Με τους Νέους της Όπερας της Ε.Λ.Σ. για την όπερα Clemenza di Tito -Κλείνω αυτήν την τόσο ενδιαφέρουσα κουβέντα μαζί σου ρωτώντας για το μέλλον. Πως οραματίζεσαι τον εαυτό σου σε λίγα χρόνια; Μιας που κάθε καλλιτέχνης πρέπει να έχει όραμα τόσο για τον εαυτό του όσο και για την τέχνη του.
Πέρα από την αναφορά στον εαυτό μου, υπάρχει και μια γενική ιδέα: ουσιαστικά οι καλλιτέχνες έχουν κληθεί. Είναι προσκεκλημένοι της Ζωής να κομίσουν την Ομορφιά, καθένας με το μέτρο του. Ο πραγματικός καλλιτέχνης έχει αντιστάσεις προς αυτό που αντίκειται στην εσωτερική του φωνή. Μόνος δρόμος είναι αυτό, για το οποίο έχει κληθεί, να το κάνει όσο το δυνατόν καλύτερα. Η αισιοδοξία μου διατηρείται στη σκέψη, ότι θα συνεχίσω να εξελίσσομαι και θα έχω τη δύναμη και τη διαύγεια να είμαι δημιουργικός, πιο συνεπής ως προς τα λόγια και τις πράξεις μου. Θέλω να είμαι πομπός που θα συνεισφέρει στα αγαστά και αρμονικά κομμάτια της κοινωνίας. Απαντώντας βέβαια στην ερώτηση που αφορά στα καθημερινά επίγεια, θα ήθελα να κερδίζω την ευημερία μου, χωρίς να κάνω εκπτώσεις… -Σίγουρα έχουμε να περιμένουμε πολλά από εσένα και σε πολλούς τομείς. Είναι κάτι που έπεται και είναι ανακοινώσιμο; Δουλεύουμε πολύ εγώ και οι συνοδοιπόροι μου για την όλο και πληρέστερη μορφή και το περιεχόμενο του περιοδικού. Σχεδιάζεται για το φθινόπωρο μια μεγάλη παρουσίαση-συναυλία αναφορικά με το περιοδικό, με τη συμμετοχή όλων όσων συμμετέχουν στη δημιουργία του, όπου θα παιχτούν τα έργα που έχουν ήδη δημοσιευτεί και πολλά άλλα. Θα γίνει επίσης μια σειρά ομιλιών και μια συζήτηση γύρω από τις προοπτικές και τις δυνατότητές του. Σε ευχαριστώ πολύ για την ωραία και τόσο πλούσια σε περιεχόμενο κουβέντα μας. Εύχομαι τα καλύτερα για σένα και το μουσικό περιοδικό "Κρυστάλλινη Φαρέτρα". Καλοτάξιδοι και οι δυο σας! Ευχαριστώ κι εγώ με τη σειρά μου. Καλή συνέχεια στο Θεαθήναι και στη συντακτική του ομάδα! Η χαρά μου είναι μεγάλη που η ιδέα μου έχει υλοποιηθεί. Ανακάλυψα στην πορεία ότι το περίμενα σαν τη γέννα ενός παιδιού. Ελπίζω να βρει συμπαραστάτες και συμποσιαστές. Comments are closed.
|
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ This section will not be visible in live published website. Below are your current settings: Current Number Of Columns are = 2 Expand Posts Area = Gap/Space Between Posts = 10px Blog Post Style = card Use of custom card colors instead of default colors = Blog Post Card Background Color = current color Blog Post Card Shadow Color = current color Blog Post Card Border Color = current color Publish the website and visit your blog page to see the results Archives
July 2024
|
Αλκίφρονος 3 - Κάτω Πετράλωνα
Αθήνα Τ.Κ. : 11835
[email protected]
[email protected]
www.theathinaiart.com
Όροι χρήσης: Με βάση το Ν. 2121/93 περί μη αναδημοσιεύσιμου μέρους ή όλου του κειμένου
χωρίς άδεια του υπογράφοντος