ΤΟ ΘΕΑΘΗΝΑΙ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «ΟΙ ΚΑΤΩ ΑΠ’Τ’ΑΣΤΕΡΙΑ» ΤΟΥ Τ. ΤΣΑΡΔΑΚΑ ΣΕ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ & ΕΡΜΗΝΕΙΑ Λ. ΜΠΑΚΛΕΣΗ & Κ. ΜΠΙΜΠΗ ΣΤΟ ΑΛΦΑ.ΙΔΕΑ

της Λίλας Παπαπάσχου

“Μέσα στα μάτια του κάτι σκοτεινό λαμπύριζε.
Αλλά η κοιλιά μου, μέσα της, με γαργαλούσε.
​Και σε αυτές τις περιπτώσεις οι κοιλιές δεν κάνουν λάθος.”

Την πρώτη μέρα του δεύτερου μήνα του φθινοπώρου, έκαναν πρεμιέρα στη σκηνή του Άλφα.Ιδέα «Οι κάτω απ’τα’αστέρια» του Τηλέμαχου Τσαρδάκα, μετά από περισσότερες από 10 sold out παραστάσεις στην Πάτρα -απ’ όπου ξεκίνησαν το ταξίδι τους- και δεκάδες sold out παραστάσεις κάτω από έναστρους ουρανούς σε ανοιχτά θέατρα σε όλη την Ελλάδα.

Έτσι ξαφνικά το γκρίζο των φθινοπωρινών ημερών έδωσε τη θέση του – έστω για μία ώρα και μερικά λεπτά- σε λιακάδες, ακρογιαλιές, ανεκπλήρωτα όνειρα, ξέφρενα πάρτι με άρωμα 80’s & 90’s, έναστρους ουρανούς, εφηβικούς έρωτες – φέρνοντας μας στο νου όλα τα παιδικά και εφηβικά μας καλοκαίρια, τότε που κι εμείς αναζητούσαμε το νόημα της ζωής σε αυτά που στη μετέπειτα ενήλικη ζωή μας αρχίσαμε να σνομπάρουμε ως… ρομαντικές ουτοπίες, που δεν χωρούν πια στα «αγχωμένα» μας ωράρια. 
​

Δύο νέοι, ταλαντούχοι και πλασμένοι από "αστερόσκονη" ηθοποιοί, η Λίλα Μπακλέση & ο Κωνσταντίνος Μπιμπής, ανέλαβαν να ζωντανέψουν με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο, την κωμικοτραγική ιστορία της Μενίτας και του Νικολή, που αγάπησαν ο ένας τον άλλο «από μικρούλια» τόσο πολύ, τόσο βαθιά, τόσο απόλυτα και τόσο…αναπόφευκτα μοιραία! Ή μήπως εν τέλει τόσο κοινότοπα; Αυτή ίσως να είναι και η πιο θλιβερή διαπίστωση του συγγραφέα και των δημιουργών της παράστασης, η οποία όσο κι αν μας πονάει, συντρίβοντας το αυτάρεσκο εγώ μας,  κρύβει μέσα της γερές δόσεις…αλήθειας, αφού ό,τι δημιουργούμε οι άνθρωποι είναι καταδικασμένο να χαθεί στη λήθη του χρόνου. 

Η Λίλα Μπακλέση & ο Κωνστντίνος Μπιμπής συνδημιουργούν & συμπρωταγωνιστούν σε μία παράσταση με αύρα νοσταλγική και φόντο το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου

Το ποιητικό και ταυτόχρονα αθυρόστομα ρεαλιστικό κείμενο του Τηλέμαχου Τσαρδάκα χρησιμοποιεί μία προσωπική, τρυφερή και συνάμα βίαιη γλώσσα, με αιχμηρές λέξεις και διαπεραστικές σιωπές, για να μας μιλήσει για τα θέλω και τα πρέπει, για το ένα και το όλον, για τον άνθρωπο και τη φύση, για το εγώ και το εμείς. προσφέροντας στους δύο ικανούς ηθοποιούς την ευκαιρία να αναδείξουν την εκφραστικότητά τους, την κινησιολογική τους άνεση και το έμφυτο «χάρισμα» της αμεσότητας με το κοινό (που σε καμία περίπτωση δεν είναι δεδομένη), σε μία παράσταση που ανάγει τους θεατές σε…συμπρωταγωνιστές.

Ανεβασμένοι και εμείς μαζί με τους δύο ηθοποιούς πάνω στη σκηνή του Άλφα. Ιδέα, δεν παρακολουθήσαμε απλά τα «γεγονότα» που σημάδεψαν τις ζωές των δύο ηρώων, αλλά γίναμε αυτόπτες μάρτυρες των πιο προσωπικών τους στιγμών, κοιτάζοντας μέσα από την θεατρική «κλειδαρότρυπα» που δημιούργησαν οι δύο πρωταγωνιστές, που συνυπογράφουν και την σκηνοθεσία της παράστασης, σε συνεργασία με τον Αντώνη Χαλκιά που επιμελήθηκε τον σκηνικό χώρο.

Η τελική αναμέτρηση ενός μεγάλου, έρωτα, αυτή η τελευταία συνάντηση που χρωστούσαν ο ένας στον άλλο πραγματοποιείται συμβολικά κάτω από χάρτινους γλάρους κι όχι κάτω από το φως των αστεριών όπως εύλογα θα περίμενε κανείς …(χάρτινο το φεγγαράκι, ψεύτικη η ακρογιαλιά…). Η Μενίτα και ο Νικολής ως σύγχρονοι Ρωμαίος & Ιουλιέτα βιώνουν ένα συνταρακτικό εφηβικό έρωτα, που αντίθετα με τους αυτόχειρες πρωταγωνιστές του Σαίξπηρ, προλαβαίνει να γνωρίσει την ενηλικίωση. Μια ενηλικίωση που τους προσγειώνει απότομα στην πραγματικότητα, η οποία αρέσκεται να συνθλίβει το όνειρο.

Μια ερωτική πτήση και...πτώση...αφιερωμένη σε όλους τους ρομαντικούς αυτού του κόσμου

Η Μενίτα της Λίλας Μπακλέση, ήταν ανάλαφρη σαν πούπουλο, αβίαστα χαριτωμένη και απολαυστικά αστεία, ενώ την ίδια στιγμή το βλέμμα, η φωνή και το σώμα της μας προετοίμαζαν για τη συναισθηματική μεταστροφή της ηρωίδας της, καταφέρνοντας στο τέλος να μας συγκινήσει βαθιά με την υποκριτική της ωριμότητα, τις γεμάτες ουσία παύσεις και τις «βουρκωμένες» σιωπές της, που ακούστηκαν το ίδιο δυνατά και καθαρά με τις απελπισμένες κραυγές μιας εγκλωβισμένης στις επιλογές της γυναίκας, που βιώνει τη μετάβαση από την εφηβεία στην ενηλικίωση με τον πλέον επώδυνο τρόπο, θρηνώντας - μεταξύ άλλων - και για τη χαμένη της αθωότητα.

Ο Νικολής του Κωνσταντίνου Μπιμπή είχε στιγμές υποκριτικού μεγαλείου. Σε ένα ρόλο «παγίδα» που φαινομενικά μοιάζει σχετικά απλός, ο ταλαντούχος ηθοποιός κατάφερε να μας κάνει να γελάσουμε (ντελιριακά!), να θυμώσουμε, να τον αγαπήσουμε και να τον μισήσουμε ταυτόχρονα, να τον συμπονέσουμε, να ταυτιστούμε μαζί του και τελικά να τον "πενθήσουμε" σαν να ήταν φίλος μας -κι αυτόν και τον μεγάλο του έρωτα που δεν είχε το πολυπόθητο happy end. Έναν έρωτα από αυτούς που όλοι ονειρευόμαστε και όλοι φοβόμαστε να ζήσουμε. Έναν έρωτα λυσσαλέο, άγριο, θυελλώδη, που παρασύρει στο πέρασμα του τα πάντα, όπως τα κύματα της θάλασσας καταπίνουν τα κάστρα που χτίζουν στην άμμο τα παιδιά.

Η Μενίτα και ο Νικολής μέσα σε μια ηλεκτρισμένη ερωτικά και συναισθηματικά ατμόσφαιρα, που ενίσχυσε σημαντικά η σκηνική χημεία των δύο ηθοποιών, βρίσκονται αντιμέτωποι ο ένας με τον άλλο και μάλιστα «μετωπικά», με φόντο την πανέμορφη Χίο, που γι’ αυτούς σημαίνει φυλακή μαζί και ελευθερία, αλλά και μία ολόκληρη – τοπική και ευρύτερη - κοινωνία που ποτέ δεν συγχωρεί αυτούς που ενώ κυλιούνται στη λάσπη, επιμένουν να κοιτάζουν τ’ άστρα. Τελικά τι αφήνουν πίσω τους οι άνθρωποι αφού "χαθούν" και μαζί τους σβήσουν και τα επίγεια πάθη τους; Μια άδεια σέλα; Μπορεί….

«Οι κάτω απ’τα’αστέρια»  του Τηλέμαχου Τσαρδάκα, θα σας περιμένουν - για λίγες ακόμα παραστάσεις – κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 21.15, στο Θέατρο Άλφα.Ιδέα για να σας χαρίσουν γέλια αυθόρμητα και δάκρυα…συνειρμικά. Φορέστε άνετα ρούχα και παπούτσια για να «σκαρφαλώσετε» μαζί τους εκεί που σμίγουν άνθρωποι και ουρανός και που τ’ αστέρια μοιάζουν τόσο κοντινά στη γη, που σχεδόν μπορείς να τ’ αγγίξεις…όχι όμως χωρίς να καείς...

"Οι κάτω απ' τ'αστέρια" του Τηλέμαχου Τσαρδάκα
χέρια και καρδιές σφιχτά ενωμένα, μέχρι..ούτε ο θάνατος να μπορεί να τα χωρίσει...

«Οι κάτω απ’ τ’ αστέρια»
του Τηλέμαχου Τσαρδάκα
ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ 01 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2018
ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΡΙΤΗ ΣΤΙΣ 21:15
ΜΟΝΟ ΓΙΑ 10 ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

«Παραθερίζουμε στην ίδια παραλία. Αφήνουμε τα πράγματα μας στα βότσαλα και βουτάμε στη θάλασσα. Είμαστε πολλά παιδιά, μεγάλη παρέα, αλλά για μένα υπάρχεις μόνο εσύ. Είμαστε δεκατεσσάρων χρονών. Μπορεί και δεκαπέντε. Καθόμαστε ακριβώς στο σημείο που σκάει το κύμα και μαζεύουμε κοχύλια. Είναι μια ωραία αφορμή για να καθόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο»
 
Συντελεστές:
Κείμενο: Τηλέμαχος Τσαρδάκας
Ερμηνεύουν: Λίλα Μπακλέση, Κωνσταντίνος Μπιμπής
Σκηνοθεσία: Λίλα Μπακλέση, Κωνσταντίνος Μπιμπής
Συνεργασία στη σκηνοθεσία: Άρτεμις Γρύμπλα
Σκηνικά: Αντώνης Χαλκιάς
Φωτισμοί: Νίκος Βλασσόπουλος
 
Διάρκεια: 70 λεπτά 
Τιμή εισιτηρίου: 10 ευρώ (προπώληση), 15 ευρώ (ταμείο),  12 ευρώ (ΑΜΕΑ, φοιτητικό, μαθητικό)
 
Πληροφορίες:
Τζίφας Χρήστος
Υπεύθυνος Επικοινωνίας
Θέατρο Άλφα.Ιδέα
Mail: [email protected]