Παύλο νικήσαμε!

γράφει ο Χρήστος Σούτος

Είναι πια γεγονός. Η ελληνική δικαιοσύνη αποφάσισε. Η Χρυσή Αυγή είναι και με την βούλα εγκληματική οργάνωση. Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα αποτέλεσε την απαρχή για να ξεσκεπαστεί κάτι που πολλοί από εμάς φωνάζαμε, από την πρώτη στιγμή που ο ελληνικός λαός έδωσε την δυνατότητα σε μια συμμορία ναζιστών, να καθίσει στα έδρανα του κοινοβουλίου, να μπει στον ναό της Δημοκρατίας.

​Εδώ ακριβώς υφίσταται και το μεγαλύτερο ζήτημα. Το ναζιστικό μόρφωμα, η εγκληματική αυτή οργάνωση μπόρεσε και έπεισε πολλούς συμπολίτες μας ότι ήρθε για να υπερασπιστεί τον αδύναμο, να τιμωρήσει το υπάρχον διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και να φέρει κάτι νέο και διαφορετικό στην καθημερινότητα του απλού πολίτη. 

Έγινε, σε μικρογραφία ευτυχώς γιατί τα δημοκρατικά αντανακλαστικά της πατρίδας μας λειτουργούν ακόμα, ότι συνέβη και στην Γερμανία του Μεσοπολέμου. Σε μια κοινωνία που μαστίζεται από την ανέχεια, που η φτώχεια οδηγεί σε ακραίες καταστάσεις, που πολλοί πολίτες αγνοούν την ιστορία ή είναι ημιμαθείς, δεν είναι δύσκολο πλατιές μάζες να πέσουν θύματα μιας παραπλανητικής πρακτικής.

Σε μια κοινωνία που περισσεύει ο θυμός, που όλοι θεωρούν υπευθύνους για την κατάσταση όλους τους άλλους πλην του εαυτού τους, που ζητούν άμεση τιμωρία των πάντων, που το πολιτικό σύστημα επιμένει να χώνει το κεφάλι του στην άμμο και να να μην προχωρά σε αυτοκάθαρση, δεν είναι δύσκολο να πειστούν οι αφελείς και να δώσουν ότι πολυτιμότερο έχει ένας δημοκράτης πολίτης, την ψήφο του, σε εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου. Οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής δεν γεννήθηκαν ξαφνικά πριν από μερικά χρόνια. Υπάρχουν γύρω μας, ζουν δίπλα μας εδώ και πολύ καιρό. Απλά εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση και βγήκαν στο προσκήνιο. Διείσδυσαν στις φτωχογειτονιές των μεγάλων αστικών κέντρων, φόρεσαν την μάσκα του καλού Σαμαρείτη που βοηθά τον αδύναμο και κάλυψαν ένα κενό που άφησαν οι δημοκρατικές δυνάμεις.

Με όλα τα παραπάνω δεν δίνω καμία άφεση αμαρτιών σε όσους ψήφισαν τους ναζιστές στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Είναι εξοργιστικό να βλέπει κανείς να δίνεται έστω και μία ψήφος στους νοσταλγούς του Χίτλερ σε περιοχές που στέναξαν κάτω από την γερμανική μπότα ή ξεκληρίστηκαν από τις θηριωδίες των Ναζί. Η Δημοκρατία επιβάλλεται να ορθώνει το ανάστημα της απέναντι στους εχθρούς της. Πρέπει να είναι αμείλικτη και να μην τους επιτρέπει να κινούνται στα όρια της νομιμότητας χάρη στην δική της ανοχή. Από σήμερα το ναζιστικό μόρφωμα μπαίνει στο περιθώριο. Το αν θα μπει οριστικά και στο χρονοντούλαπο της ιστορίας είναι στο χέρι μας, στο χέρι της κοινωνίας, στο μέτρο της προσωπικής ευθύνης του καθενός από μας. Όλοι μας είμασταν υπεύθυνοι. Ανεχτήκαμε, άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο, να βλέπουμε την άνοδο της και την είσοδο της στην ελληνική Βουλή. Ανεχτήκαμε κάποιον φίλο, κάποιον συγγενή ή έστω κάποιον συνομιλητή μας να μας μιλάει με επιχειρήματα για την ψήφο του στην Χρυσή Αυγή. Ανεχτήκαμε, κωφεύσαμε, σκύψαμε το κεφάλι και απλά παρατηρούσαμε. Ο Παύλος Φύσσας και η θυσία του μας έδειξε το δρόμο προς το φως. Η Μάγδα Φύσσα και η αφοσίωση της στην προσπάθεια για την καταδίκη του φασισμού και δικαστικά, μας έδωσε την ώθηση να πιστέψουμε και να μην παρατήσουμε τον αγώνα. Η μάνα του αδικοχαμένου μουσικού και κοινωνικού αγωνιστή σήμερα μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένη. 

Η σημερινή απόφαση του δικαστηρίου γεμίζει με ελπίδα κάθε δημοκρατικό πολίτη. Ο Παύλος, ο Λουκμάν δεν γυρίζουν πίσω. Είναι όμως πάντοτε παρόντες για να θυμίζουν σε όλους εμάς ότι η Δημοκρατία και η ελευθερίες μας δεν είναι ποτέ δεδομένες. Η θυσία τους θα είναι πάντα ο φάρος που θα δείχνει τον δρόμο σε όλους μας για τους νέους αγώνες και τις διεκδικήσεις.

Η απόφαση της 7ης Οκτωβρίου 2020 είναι μια μεγάλη νίκη για την Δημοκρατία, μια μεγάλη μέρα για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Οι Έλληνες δείχνουν ακόμα μια φορά πως πρέπει να ενεργεί κάθε Δημοκρατία απέναντι στους εχθρούς της. Πέντε και βάλε χρόνια χρειάστηκαν για να ολοκληρωθεί μια επίπονη διαδικασία, αλλά το αποτέλεσμα δικαιώνει όσους ασχολήθηκαν για να οδηγηθούν οι φασίστες στο ειδώλιο του κατηγορούμενου. Α

Στον Αντώνη Σαμαρά και τον Ευάγγελο Βενιζέλο, που επί των ημερών τους ξεκίνησε η όλη ιστορία, στον Νίκο Δένδια τότε Υπουργό Δικαιοσύνης, στην κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ - ΑΝΕΛ μετά και τώρα στην κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά και σε όλους τους δικαστικούς λειτουργούς που χειρίστηκαν την υπόθεση αξίζουν συγχαρητήρια.

Η μεγαλύτερη νίκη της Δημοκρατίας ήταν η σύσσωμη παρουσία των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου έξω από το Εφετείο σήμερα...Παύλο, νικήσαμε!